Narodziny | Starożytny Rzym |
---|---|
Śmierć | Anzio ( d ) |
Czas | Archaiczna Republika Rzymska ( d ) |
Zajęcia | Polityk starożytnego Rzymu , wojskowy |
Tata | Nieznany |
Matka | Veturia |
Małżonka | Wolumnia ( w ) |
Ludzie | Marcii |
Caius Marcius Coriolanus lub Coriolanus to postać archaicznej Republiki Rzymskiej . Należy do ludzi Roman patrycjuszowskich od Marcii , potomkowie Ankus Marcjusz , czwartego króla Rzymu .
Plutarch donosi, że jego ojciec zmarł, gdy był bardzo młody, a wychowywała go matka Véturia. Nadal według Plutarcha , brał udział w bitwie nad jeziorem Regilla prowadzonej przez rzymskiego dyktatora Aulus Postumius Albus przeciwko łacinników o Oktawiusz Mamilius i Tarquin Superb . Wyróżnił się tam, chroniąc jednego ze swoich rannych towarzyszy, który miał być skończony, i otrzymał wieniec dębowy z rąk dyktatora za swoją odwagę i uratowanie obywatela , i tak jest w każdej bitwie, w której bierze udział.
Podczas pierwszej secesji plebsu , w 495 rpne. AD popiera Appiusa Klaudiusza Sabinusa i sprzeciwia się dyktatorowi Manius Valerius Volusus Maximus , który chciał wykonać gest w stronę plebsu, ale abdykował po odrzuceniu jego propozycji. Nastąpiło powstanie Świętej Góry i powstanie trybunów plebsu .
On odbiera nick z Koriolana dla wziąwszy wulkanu miasto z Corioles w 493 pne. AD . Konsul Postumus Cominius Auruncus , po pokonany i odparły kilka armii rabusia i podjąć kilka miast wroga, wpadł przed ich kapitału, Corioles . W Wolsków z Ancjum przyszedł z pomocą oblężonych, który próbował wyjście. Młodemu patrycjuszowi z niewielką grupą udało się odepchnąć tych, którzy próbowali wyjść, zagonić ich do bram i zdobyć wały, powodując kłopoty wśród armii odsieczy. W ten sposób Corioles wpadł na łono Republiki Rzymskiej . Konsul zaproponował mu dużo pieniędzy i dużą liczbę więźniów jako nagrodę, ale on odmówił wszystko oprócz korony i konia wojennego. Jak dla więźniów, tylko poprosił o jednym, który był jego przyjacielem i posadził wolny
Następnie zgłosił się do konsulatu , ale ludzie obawiali się, że odbierze mu wszystkie nowo nabyte prawa, zwłaszcza że był w dużej mierze poparty przez senat rzymski i patrycjuszy , i zawiódł.
W 492 pne. AD , w Rzymie nastał głód, ponieważ pola nie były uprawiane podczas wewnętrznych zamieszek, aw następnym roku z Sycylii przybywają duże ilości pszenicy . Kilku senatorów , na czele z Koriolanem, zranionych jego niedawną porażką w konsulacie , uważa, że nadszedł moment odzyskania pewnych praw utraconych podczas powstania Świętej Góry trzy lata wcześniej, a tym samym zdecydowanie sprzeciwia się trybunom nowo utworzonego plebsu. . Ci ostatni, wykorzystując wściekłość głodującego plebsu , powołują się na proces patrycjusza , który zostaje skazany zaocznie i udaje się na wygnanie wśród Wolsków .
Plutarch opowiada, że Coriolanus, nierozpoznawalny w przebraniu, wchodzi do domu bogatego arystokraty rabusiów Attiusa Tulliusa Aufidiusa i błaga go o pomoc zbiegowi. Został powitany z życzliwością, gdyż był postrzegany jako potencjalny sojusznik przeciwko Rzymianom , pomimo faktu, że kilka lat wcześniej zdobył i splądrował miasto Corioles . Opracował plan, aby Wolskowie, zdemoralizowani niedawną klęską i zdziesiątkowani przez zarazę, ponownie chwycili za broń. Attius Tullius Aufidius udaje się do Rzymu podczas igrzysk i przekonuje konsulów, by wygnali Wolsjan z miasta. Kiedy to zrobił, przemówił, aby ich zachęcić i zemścić się za doznany afront, i szybko wszyscy Wolskowie powstali przeciwko Rzymowi . Aufidius zostaje wraz z rzymskim wygnaniem Koriolanem mianowany generałem. Bardzo szybko Circeii , kolonia rzymska i kilka miast podbitych niedawno przez Rzymian wpadły w ręce wygnania. W 488 pne. ne , Koriolan, nienawidzący Rzymu, a zwłaszcza jego trybunów, odmawia wszelkich negocjacji i marszów na Rzym, ale Koriolan poddaje się modlitwom matki i żony i wycofuje się.
Istnieje kilka wersji jego śmierci, z których najczęstszą jest to, że został oskarżony przez Wolsków i zamordowany przed procesem. Ale Liwiusz zwraca uwagę, że Fabiusz podaje inną wersję: Koriolan dożyłby podeszłego wieku i powtórzył pod koniec życia: „Wygnanie jest o wiele bardziej bolesne dla starca” . Wreszcie Cyceron potwierdza, że popełniłby samobójstwo, nie mogąc pogodzić się z bezradnością wywołaną jego izolacją.
Relacja ze spotkania Koriolanusa i Aufidiusa jest podobna do epizodu z życia Temistoklesa , który jest współczesny Koriolanowi. Wygnany z Aten , Temistokles idzie do króla Molossowie Admetus , jego osobistego wroga. Temistokles pojawia się w Admetusie w przebraniu i jako zbieg prosi go o pomoc, dokładnie tak samo jak Koriolan w Aufidiusie. Jednak Temistokles nie zwraca się przeciw Atenom jak Koriolana ku Rzymowi.
Ze swej strony Plutarch w swoich Żywotach wybitnych ludzi sprzeciwia się mu Alcybiadesowi .
Jednym z motywów przewodnich gestu Coriolana jest fortuna ( Fortuna ), której jest ulubieńcem i która ostatecznie go porzuca. Wyraźnie sprzeciwia się wielkiej Camille , którą wiernie chronił Mater Matuta (Świt). Dwie postacie są analizowane przez Dumézila.
Giovanni di ser Giovanni Guidi, znany jako Le Scheggia (Florencja 1406-1486), „Historia Coriolanusa”, około 1465-1465, tempera i złoto na drewnie, 43 x 155 cm, kolekcja Alana, Newark, DE, Stany Zjednoczone.
Dramatyczna historia Koriolanusa zainspirowała różne prace artystyczne: