Kobaltyt

Kategoria  II kobaltytu  : siarczki i siarczki
Przykładowe zdjęcie przedmiotu Kobaltyt
Kobaltyt z Riddarhyttan ( Szwecja )
Generał
numer CAS 1303-15-7
Klasa Strunz 2.EB.25

2 SIARCZKI i SULFOSOLTY (siarczki, selenki, tellurydy; arsenki, antymonydy, bizmutydy; sulfarsenity, sulfantymonity, sulfbizmutyty itp.)
 2.E Siarczki metali, M: S £ 1: 2
  2.EB M: S = 1: 2, z Fe, Co, Ni, PGE itp.
   2.EB.25 Krutovite NiAs2
Space Group P a3
Point Group 2 / m 3
   2.EB.25 Cobaltite CoAsS
Space Group P ca2 1
Point Group mm2
   2.EB.25 Changchengite IrBiS
Space Group P 2 1 3
Point Group 2 3
   2 .EB.25 Hollingworthite (Rh, Pt, Pd) AsS
Space Group P a3
Point Group 2 / m 3
   2.EB.25 Gersdorffite NiAsS
Space Group P 2 1 3
Point Group 2 3
   2.EB.25 Irarsite (Ir, Ru , Rh, Pt) AsS
Space Group P a3
Point Group 2 / m 3
   2.EB.25 Jolliffeite (Ni, Co) AsSe
Space Group P a3
Point Group 2 / m 3
   2.EB.25 Padmaite PdBiSe
Space Group P 2 1 3.
Punkt Grupa 2 3
   2.EB.25 Platarsite (Pt, Rh, Ru) AsS
przestrzeni grupy P A3
Punkt grupa 2 / m 3
   2.EB.25 ullmannit NiSbS
Grupa przestrzenna P 2 1 3
Punkt Grupa 2 3
   2.EB. 25 Tolovkite IrSbS
Grupa przestrzenna P 2 1 3
Punkt Grupa 02 marca
   2.EB.25 Willyamite (Co, Ni) SbS
przestrzeni grupy P 2 1 3
Punkt Grupa 02 marca
   2.EB.25 milotaite PdSbSe
przestrzeni grupy P 2 1 /3
Punkt Grupa 2 3
   2.EB.25 Kalungaite PdAsSe
Grupa kosmiczna Pa 3
Point Group 2 / m 3
   2.EB.25 Maslovite PtBiTe
Space Group P 2 1 3
Point Group 2 3
   2.EB.25 Testibiopalladite PdTe (Sb, Te)
Space Gr Grupa P 2 1 3
Grupa punktowa 2 3
   2.EB.25 Michenerite (Pd, Pt)
Grupa przestrzenna BiTe P 2 1 3
Grupa punktowa 2 3
   2.EB.25 Mayingite IrBiTe
Space Group P a3
Point Group 2 / m 3

Klasa Dany 02.12.03.01

Siarczki i sulfosole
2. Siarczki, w tym selenki i tellurki
2.12.3 Grupa kobaltytów

Wzór chemiczny Ponieważ Co S CoAsS
Identyfikacja
Forma masy 165,92 ± 0,005 amu
As 45,16%, Co 35,52%, S 19,33%,
Kolor srebrno-biały, czerwonawy
Klasa kryształu i grupa przestrzenna Piramidalny;
P ca2 1
System kryształów rombowy
Sieć Bravais hemihedron hemimorficzny
Macle Możliwe w dniu {111}, {011}
Łupliwość Dobra na [100], [010], [001]
Złamać muszlowy lub nieregularny
Habitus Masywne, częste kryształy {100}, także w ziarnach
Skala Mohsa 5.5
Linia ciemno szary
Blask metaliczny
Właściwości optyczne
Przezroczystość nieprzezroczysty
Właściwości chemiczne
Gęstość 6.3
Właściwości fizyczne
Magnetyzm tak, jeśli jest podgrzewany
Radioaktywność każdy
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Kobaltyn gatunek mineralny związek sulfo arsenku z kobaltu o wzorze (CoAsS). Występuje w kryształach izometrycznych podobnych do pirytu z atomem siarki zastąpionym atomem arsenu. Tworzy cykl z Gersdorffite .

Wynalazca i etymologia

Martin Heinrich Klaproth w 1797 roku ustalił jego skład chemiczny, ale został on opisany dopiero w 1832 roku przez François Sulpice Beudant , nazwa wywodzi się od jego składu chemicznego.

Topotyp

Tunaberg, Nyköping, Södermanland , Szwecja.

Krystalochemia

Kobaltyt jest liderem w grupie gatunków minerałów.

Grupa kobaltytów

Obejmuje minerały izostrukturalne lub pseudoizostrukturalne z powiązaniami chemicznymi, a ogólny wzór to ABX .

Członkowie tej grupy:

Krystalografia

Gitology

W żyłach hydrotermalnych o wysokich temperaturach oraz w kontakcie ze skałami metamorficznymi .

Niezwykłe złoża

We Francji

Na świecie

posługiwać się

Kobaltin występuje w połączeniu z niklem i innymi minerałami kobaltu i jest wydobywany jako ruda kobaltu w Szwecji , Norwegii , Birmie , Australii , Kanadzie , Indiach i Azerbejdżanie .

Synonimia

Istnieje wiele synonimów

Galeria

Uwagi i odniesienia

  1. Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
  2. obliczona masa cząsteczkowa od „  atomowych jednostek masy elementów 2007  ” na www.chem.qmul.ac.uk .
  3. Untersuchung des Glanzkobalts von Tunaberg, Beiträge zur chemischen Kenntniss der Mineralkörper, Zweiter Band, Rottmann Berlin, 302-307
  4. Roger De Ascenção Guedes , „Minerals and mineralogists of Chessy-les-Mines”, Le Règne Minéral , Hors Série (9), 2003, s. 46-85
  5. Pierre G. Pélisson , Badania mineralogiczne i metalogeniczne w rejonie żył wielotypowych w Paulhaguet (Haute-Loire, Francuski Masyw Centralny) , praca doktorska, Orlean, Francja, 1989
  6. J.-L. Hohl: „Minerały i kopalnie Wogezów”, Editions du Rhin (Miluza), 1994
  7. Adolfsson, SG (1972): Hakansboda, złoże miedzi i kobaltu, Szwecja. Mineralogical Record, 3 (1), 38-39
  8. "Alfabetyczny indeks nomenklatury mineralogicznej" BRGM