Chavignon | |||||
Kościół św. | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Aisne | ||||
Miasto | Soissons | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Val de l'Aisne | ||||
Mandat burmistrza |
Katarzyna Bournonville 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 02000 | ||||
Wspólny kod | 02174 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Chavignonnais | ||||
Ludność miejska |
824 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 71 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°28′47″ północ, 3°31′19″ wschód′ | ||||
Wysokość | 90 m min. 57 m Maks. 195 m² |
||||
Powierzchnia | 11,55 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Laon (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Fère-en-Tardenois | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Chavignon jest francuski gmina znajduje się w dziale z Aisne , w tych Hauts-de-France regionu .
Chavignon znajduje się pomiędzy miastami Laon i Soissons i przecina je stara droga krajowa 2 .
W pobliżu wsi, w kierunku Royaucourt-et-Chailvet , znajduje się należąca do miasta osada Les Bruyères .
Miasto jest odwadniane przez kilka strumieni i ograniczone od północy kanałem od Oise do Aisne i Ailette , dopływem lewego brzegu Oise .
Chavignon to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Laon , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 106 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (58,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (58,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (44,7%), lasy (37,3%), łąki (11,1%), tereny zurbanizowane (4,3%), niejednorodne tereny rolne (2,7%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Istnienie wsi na lewym brzegu Ailette u podnóża Chemin des Dames poświadczają teksty z 858 r. ( Cavinionus , Chavignion w 1310 i Chavignon w 1572). Jego etymologia jest przedmiotem wielu hipotez: byłaby powiązana z obecnością gallo-rzymskiej jezdni łączącej Soissons z Laon, która ją przecinała lub wywodziłaby się z terminu oznaczającego główkę winorośli, związanego z nazwą strumienia pochodzącego u podnóża wzgórze Malmaison, Vignon: Caput Vignonis .
Było to twierdza w Chavignon IV th wieku, wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Karol Łysy podarował go opactwu Notre-Dame de Soissons .
W XII -tego wieku, Laon bogaci właściciele są własnością winnice, które cieszyły się dużą renomą na XIX th wieku, okres, kiedy mróz, deszcz i filoksera zwyciężyłem wino kultura.
XIX th centurySioło Bruyeres, graniczące Chavignon, miał XIX th wieku czterech lub pięciu małych chatach. Populacja stopniowo rosła, osiągając w 1881 roku 116 mieszkańców. Umywalnię, mocno zniszczoną w latach 1914-1918, całkowicie odbudowano. Miejscowość składa się obecnie z jednej ulicy.
Prace RN2 (2002-2005) między Laon i Soissons ujawniły dwa kamieniołomy, z których jeden był niemiecki, a także kilka bunkrów. Ale szybko zasypane przez usługi DDE, strony nie mogły być badane.
Były siedliska, składający się z 225 domów w środku XIX XX wieku był niewielki, tworząc w ten sposób ciągłą tkaninę miejskiego. Ulice były całkowicie wybrukowane. Znajdujący się przy obecnej rue Saint-Pierre zamek został częściowo zniszczony w okresie rewolucyjnym.
Podczas wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. wieś, podobnie jak wszystkie miasta nad Chemin des Dames, przeszła okupację pruską.
Pierwsza wojna światowaNajechany przez Niemców 6 września 1914 r. obszar ten doświadczał spokoju przez dwa i pół roku, z wyjątkiem sytuacji, gdy 25 stycznia 1915 r. zdobyto creute Hurtebise. do rygorów okupacji: domy, przekształcone w prawdziwą siedzibę, ponumerowano, ulice nosiły wówczas germańskie nazwy.
To właśnie podczas ofensywy z kwietnia 1917 r. francuskie pociski w dużej mierze zniszczyły wioskę, która została całkowicie zrównana z ziemią 17 października 1917 r. 25 października Francuzi usunęli teren, biorąc 12 000 jeńców. Niemcy odzyskali go w posiadanie 27 maja 1918 r., a alianci wyzwolili go w październiku 1918 r., kończąc niszczenie ostatnich domów.
Wieś została odznaczona Krzyżem Wojennym 1914-1918 ,29 listopada 1920.
RekonstrukcjaW marcu 1919 r. mieszkańcy powrócili do wsi odkryli miejsce księżycowe. Lokalizacja ulic była niewidoczna, z wyjątkiem Rue Nationale. Zniszczony obszar oszacowano na 1155 ha (na 300 budynków).
Powojenny burmistrz, pan Bouteille, walczył o usunięcie czerwonej strefy z terenu swojej gminy. Odnowę wsi przeprowadzono na początku lat 20. Przyłączony do Société Coopérative de Reconstruction de l'Extension laonnoise, Chavignon miał własną spółdzielnię rekonstrukcyjną dla budynków należących do gminy. Dzięki większości darowizn od Haiphong (Wietnam) (524 000 franków od wiosny 1920 do lipca 1927), która została jego matką chrzestną w październiku 1919, Chavignon odkupił zniszczenia wojenne przeznaczone na odbudowę swoich budynków komunalnych. Rynek został więc ochrzczony Place de Haïphong. Gmina nabyła całą część gruntu w celu zgrupowania budynków komunalnych: wcześniej położony przy rue Saint-Pierre plac zyskał na rozbudowie. Następnie gmina przyjęła nowy plan dostosowania i rozwoju. W 1927 r. odbudowano następujące budynki komunalne: ratusz, szkołę, pocztę, księgozbiór, pralnie, a także 202 budynki prywatne i 27 odrestaurowano.
Przed wojną domy we wsi przylegały do siebie, miały jedną kondygnację i trzy przęsła. Kamień wolny użyty do muszli był średniej wielkości. Osada Bruyères miała bardziej rozproszoną tkankę miejską. Wydaje się, że podczas odbudowy pierwsze domy powstały na drodze do Soissons w 1920 roku. Wszystkie konstrukcje we wsi wykorzystywały stare fundamenty. Wydaje się, że wieś Chavignon z zadowoleniem przyjęła modele zaproponowane przez różnych wykonawców: fakt ten wyjaśnia różnorodność architektoniczną, jakiej podlegały konstrukcje Chavignon. Rzeczywiście, można zaobserwować dwa rodzaje budynków: te, których architektura inspirowana jest klasycznymi przedwojennymi elementami (dzięki zastosowaniu sztukaterii, prostokątnych przęseł…) i inne, których styl architektoniczny jest bardziej ambitny (nowe materiały, wydłużone kształty, oryginalny układ itp.).
Poza tym w samym sercu wsi, wszystkie domy są niezależne i korzystają z oddalenia od drogi. Najbardziej okazałe domy, czasami tworzące duże kompleksy, są zgrupowane przy rue de Soissons. Przeważają pewne cechy: elewację murów tworzy blok gruzu z ciosem z łańcuchami harfy i widocznymi spoinami, dopasowanymi do naturalnego koloru wapienia. We wszystkich wioskach Chemin des Dames cegła nigdy nie jest używana w takim stopniu jak w Chavignon; ma również specyficzny kolor, czerpiący z jasnej pomarańczy z powodu niskiego gotowania. Gdy nie jest elementem architektonicznym, jego rola sprowadza się do dekoracji, często kojarzonej z betonem. Klasyczne elementy ciosowe (drzwi z profilowanym belkowaniem i wolutami, lukarny z trójkątnym naczółkiem, profilowany gzyms) są wprowadzane w konstrukcjach stosunkowo prostych konstrukcji, których elewacja jest najczęściej ceglana. Fasady z rozciętymi bokami, podkreślające główną elewację domu, stanowią element architektoniczny często obserwowany w Chavignon. Jest to ciekawa cecha, związana z nowym planem wyrównania wprowadzonym podczas odbudowy wsi.
Druga wojna światowaWieś ponownie ucierpiała podczas II wojny światowej .
Miasto położone jest w dystrykcie Soissons w departamencie Aisne . W wyborach posłów od 1988 roku jest częścią piątej dzielnicy Aisne .
Od 1801 była częścią kantonu Vailly-sur-Aisne . W ramach redystrybucji kantonów we Francji 2014 , zintegrował kanton Fère-en-Tardenois
Gmina jest członkiem społeczności gmin Val de l'Aisne , utworzonej pod koniec 1994 roku.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1989 | maj 2018 | Daniel Gard | LR | Emerytowany Public Service Zastępca Aisne ( 5 th Circ ) (2002 → 2007) Resigned |
lipiec 2018 | W toku (stan na 5 lipca 2020 r.) |
Katarzyna Bournonville | Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto miało 824 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,39% w porównaniu do 2013 r. ( Aisne : -1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
698 | 781 | 828 | 836 | 966 | 1,025 | 1,045 | 1 168 | 1 160 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,077 | 1,139 | 1,086 | 1,067 | 1,089 | 1131 | 1,153 | 1,064 | 1,014 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
902 | 876 | 825 | 460 | 593 | 665 | 642 | 540 | 647 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
621 | 584 | 572 | 629 | 769 | 793 | 752 | 762 | 815 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
824 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Yves Daudigny , francuski polityk , członek Partii Socjalistycznej , urodził się tam w 1947 roku.
![]() |
Herb | Albo do wieży Argent spoczywającej na chmurze Vert w łuku koła, w towarzystwie naczelnika dwóch granatów tego samego, rozpalonego Argenta, aw podstawie krzywego tyłka Argenta poruszającego się od końca. Ozdoby zewnętrzne 1914-1918 krzyż wojenny |
---|---|---|
Detale | Przyjęty przez gminę. |