Mistrzostwa Świata w Judo 2011

Mistrzostwa Świata w Judo 2011 Oficjalne logo konkursu Generał
Sport Dżudo
Organizatorzy Międzynarodowa Federacja Judo Francuska Federacja Judo
Redagowanie 31 tys
Miejsca) Paryż , Francja
Przestarzały 23 -28 sierpnia 2011
Narody 131
Uczestnicy 865
Trials 16
Witryny Pałac Sportu Paryż-Bercy

Nagrody
Najlepszy naród Japonia

Nawigacja

Poprzednie wydanie Następne wydanie

31 th  edycja Mistrzostw Świata w judo , 14 są od unifikacji zawodów męskich i żeńskich, odbywających się w Paryżu we Francji od 23 do28 sierpnia 2011. Organizowany corocznie od 2009 roku konkurs organizowany jest już po raz piąty na ziemi paryskiej. Stolica Francji, będąca już gospodarzem męskich edycji w 1961 i 1979 r. , Kobiecej w 1982 r. I ujednoliconej w 1997 r. , Po raz piąty jest gospodarzem globalnej imprezy organizowanej przez Międzynarodową Federację Judo (IJF). Liczba ta wzrasta do siedmiu, jeśli weźmiemy pod uwagę edycje drużynowych mistrzostw świata z 1994 i 2006 roku. Podobnie jak w 1997 roku, wszystkie zawody odbywają się w Palais omnisports de Paris-Bercy . To spotkanie ma być próbą generalną niecały rok od zaplanowanych w Londynie Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku .

Poszczególne wydarzenia naznaczone są nową dominacją Japonii, która kończy się na szczycie tabeli medalowej ustalonej na podstawie czternastu kategorii wagowych, które dały początek imprezie. Dominacja Japonii jest jednak mniej wyraźna niż podczas tegorocznej edycji organizowanej na ziemi japońskiej, gdyż 23 medale, w tym 10 w złocie, wyniki edycji 2011 ustabilizowały się na poziomie 15 medali, w tym 5 w złocie na koniec pięciu dni zawodów indywidualnych. Ten wniosek jest nadszarpnięty słabymi wynikami obserwowanymi w kategoriach ciężkich (wagi półciężkiej i wagi ciężkiej), gdzie żaden Japończyk nie jest święty. Z drugiej strony, kraj pokazuje swoją przewagę nad lekkimi (superlekkimi, półśrednimi i lekkimi), usuwając pięć z sześciu wydarzeń, jak w poprzednim roku. U siebie rekord Francji jest zgodny z celami wyznaczonymi przez władze krajowe, a mianowicie zajęciem drugiego miejsca w tabeli medalowej poszczególnych zawodów i zdobyciem od pięciu do sześciu medali, w tym trzech złotych. Równa się również liczbie tytułów zdobytych w tym samym miejscu w 1997 r., Kiedy to po raz pierwszy w historii japońską hegemonię w globalnej rywalizacji niemal zatrząsł się cztery tytuły . W grupie francuskiej najlepiej odnotowano występ Teddy Rinera wagi ciężkiej , pierwszego judoki w historii, który zdobył piąty indywidualny złoty medal. Ponadto Francja zdobyła dwa tytuły drużynowe, co stawia delegację na pierwszym miejscu w medalach, jeśli połączymy wyniki indywidualne i drużynowe.

Dzięki kontrowersyjnemu dubletowi kobiet powyżej 78  kg z Tong Wen , powracającym do zawodów po oczyszczeniu go pomimo sprawdzonych praktyk antydopingowych w 2009 roku, Chiny po raz pierwszy w historii wspięły się na trzeci stopień tabeli medalowej, w którym Brazylia (5 medali), Rosja (4 medale), Korea Południowa i Holandia (3 medale) potwierdzają swój status bastionów w hierarchii światowego judo, ogólnie podlegających status quo pomimo wciąż dużej liczby nagrodzonych delegacji (dwadzieścia trzy). Z drugiej strony, kubańskie kobiety i drużyna mongolska, przyzwyczajona do dobrych występów, są w tyle z czystym rekordem na podium.

Sześciu judoków udało się utrzymać tytuł zdobyty rok wcześniej: francuski Riner w ponad 100  kg , jego rodak Lucie Décosse w mniej niż 70  kg , Japonka Haruna Asami w mniej niż 48  kg , uzbecki Rishod Sobirov w mniej niż 60  kg. , południowokoreański Kim Jae-bum - mniej niż 81  kg, a grecki Ilías Iliádis - mniej niż 90  kg .

Organizacja

W 2003 r. Przy okazji kongresu IJF odbywającego się w Osace w ramach Mistrzostw Świata Michel Vial, prezes Francuskiej Federacji Judo (FFJ), wspomniał o kandydaturze Francji do organizacji światów w 2011 r. W tym czasie kraj był kandydatem do organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 i taką imprezą na rok przed powołaniem na Igrzyska olimpijskie zainteresowało FFJ. Spotkając się na kongresie w ramach Mistrzostw Świata 2007 , IJF zdecydowaną większością głosów wyznacza Paryż na gospodarza dorocznego spotkania10 września 2007w Rio de Janeiro , kosztem Hamburga w Niemczech, który jest również kandydatem do edycji 2010 . W rzeczywistości francuski projekt zdobył dwie trzecie głosów na 180 spośród 180 ankietowanych delegatów.

Niemiecka kandydatura została wniesiona na Kongres IJF przez prezesa Hamburga Judo Association Rainera Ganschowa i delegata sportowego Hamburg Land Ernst Andreas. Chce gościć zawody w Color Line Arena , użytej kilka miesięcy wcześniej podczas mistrzostw świata w piłce ręcznej , a jej całkowity budżet szacuje się na 1 milion euro, przy czym plik gwarantuje natychmiastową gwarancję 500 000 euro. Wśród wysuwanych argumentów jest doświadczenie miasta w organizowaniu zawodów judo, ponieważ co roku - do 2009 roku - jest gospodarzem etapu Pucharu Świata w Sporthalle Hamburg . Podejrzewając konflikt interesów, ostatecznie pokonane niemieckie miasto podkreśla „niesprawiedliwą” decyzję , protestując w szczególności przeciwko skróceniu czasu wypowiedzi do 6 minut i 30 sekund zamiast 10 minut, co uniemożliwia mistrzowi olimpijskiemu Udo Quellmalzowi , sponsorowi kandydaturę, aby przemówić do publiczności.

Jeżeli w programie nie są zawody we wszystkich kategoriach, rozgrywane w odrębnych mistrzostwach od 2008 roku , pojawiają się imprezy drużynowe, które odbywają się oddzielnie od 1994 roku. Podjęta rok wcześniej podczas Mistrzostw Świata w Tokio , włączenie to ma na celu promocję imprezy wśród organów olimpijskich i przekonanie ich do włączenia go do programu przyszłych igrzysk olimpijskich.

Budżet na organizację zawodów szacuje na 6 mln euro sekretarz generalny Francuskiej Federacji Judo Jean-René Girardot, który jest odpowiedzialny za nadzór nad przygotowaniami do zawodów.

Miejsce i kasa biletowa

Sześć dni zawodów odbywa się w Palais omnisports de Paris-Bercy , tradycyjnym teatrze Turnieju Paryskiego , Wielkiego Szlema pieczętowanego przez Międzynarodową Federację , ale także gospodarza imprezy już w 1997 roku . W konfiguracji judo hala może pomieścić około 12 000 widzów.

Przychody z biletów pozwoliły organizacji zarobić 1 milion euro w ciągu sześciu dni trwania konkursu. W sumie zarejestrowano 40 700 wejść płatnych, do których dodano 23 000 zaproszeń i 9 000 miejsc zarezerwowanych dla delegacji. Cena pojedynczego miejsca na dzień zawodów wynosi od 22 do 42 euro.

Relacje w mediach

Te mistrzostwa świata są transmitowane w 133 krajach za pośrednictwem międzynarodowego sygnału wyprodukowanego przez francuską grupę audiowizualną Canal + . Sygnał ten jest sprzedawany za pośrednictwem 33 zagranicznych kanałów.

We Francji konkurs jest tradycyjnie transmitowany w płatnych kanałach telewizyjnych grupy audiowizualnej Canal +, jak np. Mistrzostwa Europy czy Turniej Paryski . Na początku 2011 roku prezes Francuskiej Federacji Judo został poruszony, w liście otwartym skierowanym do swoich licencjobiorców, brakiem zainteresowania francuskich mediów retransmisją zawodów. W dokumencie tym twierdzi, że nie otrzymał żadnej odpowiedzi na zaproszenie do składania ofert ogłoszone kilka miesięcy wcześniej, w szczególności ze strony grupy publicznej France Télévisions , która była szczególnie poszukiwana. TF1 , M6 i Direct 8 również nie odpowiedzieli na to wezwanie. „Non-popularność” judo jest powód podany przez dyrektora sportowego, Daniel Bilalian , według Jean-Luc Rouge. Temat poruszyłby w Radzie Ministrów prezydent republiki Nicolas Sarkozy . Ze względów ekonomicznych Eurosport również nie jest kandydatem.

Wreszcie, z powodu braku odpowiedzi na zaproszenie do składania ofert, federacja zawiera umowę ze swoim historycznym partnerem Canal + w październik 2010, podczas dorocznej edycji Sportel odbywającej się w Monako , międzynarodowej konwencji skupiającej sportowców i graczy medialnych. Ten kompromis przychodzi bez najmniejszej opłaty za prawa do nadawania, a Canal + przejmuje koszty i środki produkcji, co spowolniło zainteresowanie Eurosportu. Umowa ta obejmuje zarządzanie sygnałem międzynarodowym, jak również sygnałami emitowanymi dla czterech mat tatami, które są w pełni pokryte bezprecedensowymi środkami przy użyciu łącznie około dwudziestu kamer.

Na kilka tygodni przed startem zawodów grupa prywatna ostatecznie zawarła porozumienie z France Télévisions na transfer obrazów nadawanych codziennie w trzeciej części wieczoru, po północy, w celu podsumowania minionego dnia. , jedyne darmowe zdjęcia z konkursu dostępne na terytorium Francji. Program ten jest nadawany w France 4, podczas gdy walki są transmitowane na żywo w ciągu dnia przez Canal + Sport , spółkę zależną grupy Canal +.

Obserwuje się wyjątkową widownię zainteresowanych francuskich kanałów. Canal + Sport, wyłączny nadawca wydarzeń na żywo, rejestruje średnio 350 000 widzów każdego popołudnia, a podczas finału męskiego o wadze ponad 100 kg , z największą liczbą widzów 900 000 widzów przed ekranami  , jest to wydarzenie najbardziej oczekiwane przez francuską publiczność ze względu na start w biegu mistrza świata Teddy'ego Rinera . W finale tego ostatniego, w niedzielę28 sierpnia 2011, płatny kanał jest drugim najczęściej oglądanym programem przez Francuzów. W służbie publicznej każdego wieczoru odnotowuje się średnio 170 000 widzów, przy średnim udziale w widowni na poziomie 2,3%.

Program

Kongres IJF

Gala IJF

Zawody

  • wtorek 23 sierpnia :
    • mniej niż 48  kg kobiet
    • poniżej 60  kg mężczyzn
    • poniżej 66  kg mężczyzn
  • środa 24 sierpnia :
    • kobiety poniżej 52  kg
    • kobiety poniżej 57  kg
    • poniżej 73  kg mężczyzn
  • czwartek 25 sierpnia :
    • mniej niż 63  kg kobiet
    • poniżej 81  kg mężczyzn
  • piątek 26 sierpnia :
    • mniej niż 70  kg kobiet
    • kobiety poniżej 78  kg
    • poniżej 90  kg mężczyzn
  • sobota 27 sierpnia :
    • powyżej 78  kg kobiet
    • poniżej 100  kg mężczyzn
    • powyżej 100  kg mężczyzn
  • niedziela 28 sierpnia :
    • przez drużyny kobiece
    • przez mężczyzn drużyn

Delegacje

865 sportowców jest zarejestrowanych w Międzynarodowej Federacji Judo, aby brać udział w indywidualnych zawodach. Te 511 mężczyzn i 354 kobiety reprezentuje 131 delegacji.

Podium

Kobiety

Zdobyte medale
Trials Złoto Srebro Brązowy
Mniej niż 48  kg
Super lekkie ciężarki 		 Haruna Asami  ( Jap )  Tomoko Fukumi  ( Jap )  Éva Csernoviczki  ( HUN ) Sarah Menezes ( BRA )
  
Mniej niż 52  kg
Półlekkie 		 Misato Nakamura  ( Jap )  Yuka Nishida  ( Jap )  Ana Carrascosa  ( ESP ) Andreea Chiţu ( ROU )
  
Mniej niż 57  kg
Lekki 		 Aiko Sato  ( Jap )  Rafaela Silva  ( BRA )  Corina Căprioru  ( ROU ) Kaori Matsumoto ( Jap )
  
Mniej niż 63  kg
półśredniej 		 Gévrise Emane  ( FRA )  Yoshie Ueno  ( Jap )  Anicka van Emden  ( NED ) Urška Žolnir ( SVN )
  
Mniej niż 70  kg
Średnia waga 		 Lucie Décosse  ( FRA )  Edith Bosch  ( NED )  Yoriko Kunihara  ( Jap ) Anett Mészáros ( HUN )
  
Mniej niż 78  kg
Lekkie wagi ciężkie 		 Audrey Tcheuméo  ( FRA )  Akari Ogata  ( JPN )  Mayra Aguiar  (stan BRA ) Kayla Harrison ( USA )
  
Ponad 78  kg
samochodów ciężarowych 		 Tong Wen  ( CHN )  Qin Qian  ( CHN )  Elena Ivashchenko  ( RUS ) Mika Sugimoto ( Jap )
  

Mężczyźni

Zdobyte medale
Trials Złoto Srebro Brązowy
Mniej niż 60  kg
Super lekkie ciężarki 		 Rishod Sobirov  ( UZB )  Hiroaki Hiraoka  ( Jap )  Ilgar Mushkiyev  ( AZE ) Georgii Zantaraia ( UKR )
  
Mniej niż 66  kg
Półlekki 		 Masashi Ebinuma  ( JPN )  Leandro Cunha  ( BRA )  Cho Jun-ho  ( KOR ) Musa Mogushkov ( RUS )
  
Mniej niż 73  kg
Lekki 		 Riki Nakaya  ( JPN )  Dex Elmont  ( NED )  Navruz Jurakobilov  (en)  ( UZB ) Ugo Legrand ( FRA )
  
Mniej niż 81  kg
półśredniej 		 Kim Jae-bum  ( KOR )  Srđan Mrvaljević  (en)  ( MNE )  Leandro Guilheiro  ( BRA ) Sergiu Toma ( MDA )
  
Mniej niż 90  kg
Średnia waga 		 Ilías Iliádis  ( GRE )  Daiki Nishiyama  (en)  ( JPN )  Takashi Ono  ( Jap ) Asley González ( CUB )
  
Mniej niż 100  kg
Lekkie wagi ciężkie 		 Tagir Khaybulaev  ( ros. )  Maxim Rakov  (en)  ( KAZ )  Lukáš Krpálek  ( CZE ) Irakli Tsirekidze ( GEO )
  
Ponad 100  kg
samochodów ciężarowych 		 Teddy Riner  ( FRA )  Andreas Tölzer  ( GER )  Alexander Mikhaylin  ( RUS ) Kim Sung-min (en) ( KOR )
   

Według zespołów

Trials Kobiety Mężczyźni
Złoto Francja
F  : Priscilla Gneto , Automne Pavia , Gévrise Emane , Lucie Décosse , Ketty Mathé
R  : Pénélope Bonna , Sarah Loko , Clarisse Agbegnenou , Marie Pasquet , Anne-Sophie Mondière 		Francja
F  : Dimitri Dragin , Ugo Legrand , Alain Schmitt , Romain Buffet , Teddy Riner
R  : David Larose , Benjamin Darbelet , Axel Clerget , Anthony Laignes , Matthieu Bataille
Srebro Japonia
F  : Misato Nakamura , Aiko Sato , Yoshie Ueno , Haruka Tachimoto , Mika Sugimoto
R  : Yuka Nishida , Kaori Matsumoto , Kana Abe , Yoriko Kunihara , Megumi Tachimoto 		Brazylia
F  : Leandro Cunha , Bruno Mendonça , Leandro Guilheiro , Tiago Camilo , Rafael Silva
R  : Felipe Kitadai , Flavio Canto , Luciano Corrêa , Hugo Pessanha  (en) , Daniel Hernandes  (en)
Brązowy Niemcy
Marlen Hein , Franziska Konitz  (en) , Mareen Kraeh , Claudia Malzahn , Heide Wollert
Luise Malzahn , Iljana Marzok  (de) , Miryam Roper , Romy Tarangul

Kuba
Kaliema Antomarchi , Yanet Bermoy , Yalennis Castillo , Onix Cortes Aldama , Maricet Espinosa , Yurileidys Lupetey , Dayaris Mestre Alvarez , Idalys Ortiz

Korea Południowa
Jeong-Hwan An , Jun-Ho Cho , Hwan Koo , Ki-Chun Wang , Jae-Bum Kim , Min Gyu Kim Kyu-Won Lee , Song Dae-Nam , Soo-Whan Kim , Sung-Min Kim

Japan
Masashi Ebinuma , Hiroyuki Akimoto , Masahiro Takamatsu , Daiki Nishiyama  (en) , Daiki Kamikawa Takashi Ono , Takamasa Anai , Junpei Morishita  (en) , Riki Nakaya , Keiji Suzuki

Stół medalowy

Najwyższy organ światowego judo, Międzynarodowa Federacja Judo, do tej pory nie opublikowała żadnej tabeli medalowej łączącej konkurencje indywidualne i drużynowe.

Indywidualny

Poniżej tabela medali na zakończenie 14 zawodów indywidualnych. Międzynarodowa Federacja Judo wykorzystuje kwadraty 5 th i 7 th decydowania delegacje do równości.

Stół medalowy
Ranga Naród Złoto Srebro Brązowy Całkowity
1 Japonia 5 6 4 15
2 Francja 4 0 1 5
3 Chiny 1 1 0 2
4 Rosja 1 0 3 4
5 Korea Południowa 1 0 2 3
6 Uzbekistan 1 0 1 2
7 Grecja 1 0 0 1
8 Brazylia 0 2 3 5
9 Holandia 0 2 1 3
10 Niemcy 0 1 0 1
11 Kazachstan 0 1 0 1
12 Czarnogóra 0 1 0 1
13 Węgry 0 0 2 2
14 Rumunia 0 0 2 2
15 Kuba 0 0 1 1
16 Słowenia 0 0 1 1
17 Azerbejdżan 0 0 1 1
18 Stany Zjednoczone 0 0 1 1
19 Hiszpania 0 0 1 1
19 Ukraina 0 0 1 1
21 Gruzja 0 0 1 1
22 Moldova 0 0 1 1
22 Republika Czeska 0 0 1 1
Całkowity 14 14 28 56

Według zespołów

Poniżej tabela medali na koniec 2 zawodów drużynowych. Międzynarodowa Federacja Judo wykorzystuje kwadraty 5 th i 7 th decydowania delegacje do równości.

Stół medalowy
Ranga Naród Złoto Srebro Brązowy Całkowity
1 Francja 2 0 0 2
2 Japonia 0 1 1 2
3 Brazylia 0 1 0 1
4 Korea Południowa 0 0 1 1
5 Niemcy 0 0 1 1
5 Kuba 0 0 1 1
Całkowity 2 2 4 8

Uwagi i odniesienia

  1. Oficjalnie wydarzenia indywidualne i drużynowe nie kończą się połączoną tabelą medali, w której Francja, dzięki dwóm zwycięstwom drużynowym, zajęłaby pierwsze miejsce z sześcioma złotymi medalami w porównaniu z pięcioma dla Japonii. Jednak kraj przyjmujący jest nieoficjalnie przedstawiany jako taki przez kilka mediów i samą Federację Międzynarodową.
  2. OB, „Le morale au beau fixe”, L'Équipe , 29 sierpnia 2011, nr 20,866, s. 11.
  3. Ollivier Bienfait, „The call of London”, w L'Équipe , 23 sierpnia 2011, nr 20 860, s. 6.
  4. Nicolas Sbarra, Riner, kategoria złota , eurosport.fr, 27 sierpnia 2011.
  5. P.-HL, „Dziewczyny sprawiają, że francuski zespół lśni”, L'Humanité , 29 sierpnia 2011, s. 13.
  6. Anouk Corge „z 2007 roku poszczególne światy w Rio de Janeiro”, w : L'Equipe , 8 września 2003 roku.
  7. Ollivier Bienfait, „Les Mondiaux 2011 à Paris”, L'Équipe , 12 września 2007, s. 12.
  8. „Keine Judo-WM in Hamburg”, w Die Welt , 12 września 2007, str. 33.
  9. W Süddeutsche Zeitung , str. 33, 12 września 2007.
  10. Manfred Schäffer, „Hamburg scheitert in Rio de Janeiro mit der WM-Bewerbung für 2010 und 2011 - Das Mikrofon wurde einfach abgestellt”, Hamburger Abendblatt , 12 września 2007, s. 27.
  11. „HJT siegt, heute WM-Vergabe”, Hamburger Abendblatt , 10 września 2007.
  12. (w) Nicolas Messner, „Oficjalny rekord frekwencji pobity ” na intjudo.eu , 8 września 2010. Dostęp 25 kwietnia 2011.
  13. Georges Santos, „A master in the field” , na bienpublic.com , 9 lutego 2011. Dostęp 25 kwietnia 2011.
  14. W L'Équipe , 29 sierpnia 2011, nr 20,866, s. 11.
  15. Kasa biletowa na stronie ffjudo.com . Dostęp 31 sierpnia 2011.
  16. Vincent Rousselet-Blanc „docelowa: francuski Judo na szczycie. Canal + Sport robi to najlepiej ” , na enpleinelucarne.net , 29 sierpnia 2011. Dostęp 31 sierpnia 2011.
  17. Yannick Vely i Elisabeth Chavelet, "Nicolas Sarkozy, judo przed kantonalny" , na parismatch.com , 30 marca 2011 roku udostępniona 25 kwietnia 2011.
  18. EM, „Le judo en fault de Télé”, w L'Équipe , 6 października 2010, s. 6.
  19. „List Jean-Luc Rougé skierowany do licencjobiorców Francuskiej Federacji Judo” , na judo-font-romeu.net . Dostęp 25 kwietnia 2011.
  20. Vincent Rousselet-Blanc, „Wywiad: Wszystko o rozpoczęciu Eurosportu z Arnaudem Simonem”, na enpleinelucarne.net , 26 sierpnia 2011. Dostęp 31 sierpnia 2011.
  21. E.M., „Judo pozostaje na Canal +”, L'Équipe , 12 października 2010, s. 7.
  22. Vincent Rousselet-Blanc, „Mistrzostwa Świata w Judo 2011: prawa do telewizji przekazane bezpłatnie Canal +! » , Na enpleinelucarne.net , 5 sierpnia 2011. Dostęp 23 sierpnia 2011.
  23. (w) Fabrice Marinoni, „Canal + to Produce World Judo Championships” na svgeurope.org , 9 sierpnia 2011. Dostęp 23 sierpnia 2011.
  24. w „Umowa między kanałem i Francji tele na razie świat judo” L'Equipe , 4 sierpnia 2011, s. 6.
  25. Vincent Rousselet-Blanc, „Audience: judo, it also works on France 4” , enpleinelucarne.net , 29 sierpnia 2011. Dostęp 31 sierpnia 2011.
  26. (en) [PDF] Delegacje i podział uczestników według kategorii , Międzynarodowa Federacja Judo . Dostęp 28 sierpnia 2011.
  27. (w) Manoela Penna, „Kongres IJF: Milion dolarów na rozwój i ustanowienie Światów Małych Krajów” na intjudo.eu , 24 sierpnia 2009. Dostęp 28 sierpnia 2011.
  28. Oficjalna tabela medalowa dla zawodów indywidualnych , Międzynarodowa Federacja Judo . Dostęp 28 sierpnia 2011.
  29. Tabela oficjalnych medali dla zawodów drużynowych , Międzynarodowa Federacja Judo . Dostęp 28 sierpnia 2011.

Linki zewnętrzne

Nawigacja