Zamek Toucy

Zamek Toucy
Przykładowe zdjęcie artykułu Château de Toucy
„Wycieczka po biskupach”
Okres lub styl feudalny
Rozpoczęcie budowy 980, 1100, 1170
Pierwotny właściciel Rozdział z Saint-Etienne d'Auxerre
Vassaux  : Dom Toucy
Początkowe miejsce docelowe zamek obronny
Informacje kontaktowe 47 ° 44 ′ 09 ″ na północ, 3 ° 17 ′ 38 ″ na wschód
Kraj Francja
Region Burgundia
Stara prowincja księstwo burgundii
Departament Yonne
Miejscowość Toucy
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Zamek Toucy
Geolokalizacja na mapie: Burgundia
(Zobacz lokalizację na mapie: Burgundia) Zamek Toucy
Geolokalizacja na mapie: Yonne
(Zobacz sytuację na mapie: Yonne) Zamek Toucy

Chateau de Toucy znajduje się w Toucy w departamencie Yonne w Burgundii, we Francji.

Historia

Wysoki wiek średni

W V -tego  wieku, ziemia Toucy należy do bogatej galloromańskim rodziny Appoigny którego syn jest słynny biskup Auxerre Saint Germain , który przekazał ziemię do jego kościoła Katedra Saint-Étienne . Według Duranton, na VI th  century wieś Toucy jest zależność od parafii Pourrain  ; nie była to jeszcze parafia w 578 r., w czasie osiedlenia się św. Aunaire, biskupa Auxerre .

Środkowe średniowiecze

Barony z Toucy jest tworzony na początku XI th  century przez Hugh hrabiego Chalon i biskup Auxerre , który enfeoffs część gruntów to sterujących, dając w lenno Ithier Narbonne . Baronia odpowiada w tym czasie Puisaye , czyli terytorium na południe od Ouanne i na północ od Loing .

Panowie z Toucy, wraz z hrabiami Auxerre oraz lordami Bléneau i Neuvy , bardzo wcześnie przyznali „bardzo dobre prawa” przeoratowi Saint-Sauveur, który cieszył się nimi aż do rewolucji.

980: pierwszy zamek (Héribert)

Biskup Héribert zbudował w 980 r. Donżon na wzgórzu Motte de Toucy, na prawym brzegu rzeki Ouanne, której dolina zwęża się w tym miejscu, na zboczu wzgórza (częściowo z gazy, częściowo z kredy). W tym samym czasie kazał wybudować Château de Saint-Fargeau . Ma dwa cele: łatwiejsze polowanie i obronę okolicy - ale zamki zbyt często będą służyły jako siedziba buntów przeciwko biskupom oraz grabieży ich mienia i okolic.

Dlatego zwierzchnik jest biskupem Auxerre . Do początkowej châtellenie dodaje się rezydencję potężnych władców Toucy , baronii powstałej z rodu Narbonne.

Od tego czasu baronia obejmowała Saint-Fargeau i Seigneury Puisaye, które były prostymi budynkami gospodarczymi.

1060: zniszczenie

W 1060 roku , podczas wojny między hrabią Auxerre Guillaume III z Nevers a księciem Burgundii Robertem Starym, sprzymierzeńcem hrabiego Thibault of Champagne , miasto zostało całkowicie zniszczone.

1100: drugi zamek

Około 1100 roku biskup Auxerre Humbaud (1087-1114) przebudował większy zamek z kaplicą seigneurialną, która służyła również jako kościół parafialny. Wciąż istniejący, wsparty na obecnym kościele, nazywany jest „Kaplicą Panów” lub „Kaplicą Najświętszego Sakramentu”.


  • Kaplica Panów, obecnie część kościoła

Późne średniowiecze

1170: trzeci zamek

Około 1170 roku baron Narjot II i jego kuzyn Guillaume de Toucy , biskup Auxerre , zburzyli zamek Humbaud, aby zbudować kolejny z kamienia zgodnie z architekturą wojskową. Jednocześnie firmy są fortyfikacje, które na początku XIII th  wieku, całkowicie otaczają miasto. Wewnątrz tego ogrodzenia Guillaume de Toucy zbudował dom biskupi „Petit Châtel” oraz kaplicę, która miała stać się kolegiatą Notre-Dame, sprzedaną jako „własność narodowa” i zburzona w 1793 roku.

W 1212 roku Hervé de Donzy kupił wszystkie prawa Jean seigneur de Toucy do Clamecy , Toucy , Oisy i Billy .

W Ithiers i Narjots posiadać własne w seigneury ponad wieku. W XIII -go  wieku, małżeństwo Jeanne de Toucy z Theobald, biskupa Liège w 1255 niesie baronię Toucy z hrabiów Bar , którzy nadal w XV -go  wieku.

Wojna stuletnia: zniszczenie

W średniowieczu, ze względu na swoje położenie geograficzne, Toucy był długo przedmiotem sporów między królestwem Francji a Księstwem Burgundii . Podczas wojny stuletniej miasto stanęło po stronie króla Francji przeciwko Anglo-Burgundom. W 1420 roku Toucy zaciekle bronił się przed atakiem marszałka de l'Isle-Adama wysłanego przez Philippe'a le Bon ( księcia Burgundii 1419-1467). Być może jest to powód, dla którego pomimo zaledwie kilku dni oporu i kapitulacji w dobrej formie, został całkowicie spalony w sierpniu 1423 r., Kiedy poddał się angielskiemu oddziałowi z pola bitwy pod Cravant (miażdżące zwycięstwo Anglo-Burgundów z poprzedniego lipca 31). Ten ogień jest tak silny, że pozostały tylko mury obronne, które wyznaczają położenie miasta. Na wieży, która pozostała po starym zamku, widnieje napis wskazujący na jego wiek, po którym następują słowa:

„Niewiele lub nic nie zostało uratowane.
Poza murami obronnymi, jedyny znak miasta,
które zachowało nazwę Toucy. "

Challe cytuje norę z 1683 r., Według której po tej katastrofie ocaleni opuścili pomieszczenie, które pozostawało niezamieszkane „przez wiele lat”.

Spacerując po Orleanie , Joanna d'Arc przeszła tam w lutym 1429 roku, kiedy udała się z Auxerre do Gien.

Nowoczesne czasy

XV th  century: skomplikowane następstwo książąt Bar - Jacques Heart, Chabannes

Kardynał-książę Louis de Bar († 1430) przekazał Toucy - między innymi - swojemu siostrzeńcowi Jean Jacques de Montferrat , który również został księciem Bar .
W następstwie tego biskup Auxerre Jean de Corbie zmarł (lub zrezygnował) w 1433 roku; Jednak jego następca Laurent Pinon (1433-1449) wykazał duże zainteresowanie Toucy po jego przybyciu do Auxerre, a nawet przed ceremonią jego instalacji. 9 marca 1434 r. Udzielił odpustów dla kościoła Notre-Dame de Toucy, który wymagał odbudowy, tym, którzy przyczynili się finansowo do tej restauracji. Mniej więcej w tym samym czasie tego roku, na początku 1434 r., Wzywa księcia Baru jako Lorda Toucy na uroczystość jego ustanowienia.
W następnych latach Jean-Jacques de Montferrat , zwrócony w stronę Włoch, gdzie znajduje się Montferrat , decyduje się sprzedać Toucy. W 1442 roku Georges de La Trémoille zobowiązał się do zakupu Toucy , Puisaye , Donzy i Saint-Fargeau za 20000 złotych koron. Ale on nie może zapłacić. Jean-Jacques de Montferrat zmarł w 1445 r. Jego trzej synowie Jean , Guillaume i Boniface , spadkobiercy, również chcieli sprzedać dobra Puisaye; ale Trémoille nadal nie płaci.
Wydaje się również, że kupujący i sprzedający (ojciec lub trzej synowie) uzgodnili pewne porozumienie, aby Trémoille został ogłoszony panem Toucy przed dokonaniem płatności, a biskup Auxerre, zwierzchnik Toucy, zaakceptował tę niejednoznaczną sytuację; ponieważ nie jest to hrabia Bar, ale Jean "de Salazar" , zięć Tremoille od 1441 r., który 18 maja 1446 r. przejmuje zamek Toucy z powodu braku złożenia odpowiedniego hołdu zwierzchnikowi - biskupowi Laurentowi Pinon  ; jednak biskup dał mu opóźnienia do lutego 1449 roku.

Laurent Pinon zmarł w 1449 r. Zastąpił go Pierre de Longueil , wikariusz generalny za Jeana de Corbie i Laurenta Pinona (dlatego dobrze znał sytuację w Toucy) i bardzo wybredny w kwestiach poszanowania praw biskupa.
Montferraci, zmęczeni czekaniem na hipotetyczną zapłatę od La Trémoille, sprzedali baronię Toucy 15 lutego 1450 r. Jacquesowi Cœurowi, kupcowi srebra na zagładę Karola VII. W tym samym roku Jacques Cœur złożył hołd Toucy.
Jacques Cœur został aresztowany 31 lipca 1451 r. Cały jego majątek skonfiskowano w procesie w tym samym roku; ale w rzeczywistości są one rozdzielane, zanim jeszcze wydany zostanie wyrok, a Antoine de Chabannes , hrabia hrabiego Dammartin-en-Goële i jeden z prześladowców skarbnika Karola VII , odzyskuje największą nagrodę: seigneuries Toucy, Saint-Fargeau i Perreuse , to znaczy prawie całe terytorium Puisaye, łącznie z 20 parafiami, znane jako Found - w rzeczywistości znacznie więcej, ponieważ jedyne seigneury w Saint-Sauveur ma ponad dwadzieścia własnych.

Kościół, który jest bardziej jak mały zamek niż religijnej budynek jest zbudowany w XVI th  century budynek na wałach XI -tego  wieku .

Zobacz też

Bibliografia

  • Ambroise Challe , History of Auxerrois , Paryż, E. Thorin,1878, 628  s. ( czytaj online ).
  • Jean Lebeuf (opat), Wspomnienia dotyczące kościelnej i cywilnej historii Auxerre ... , t.  1, Auxerre, Perriquet,1743, 886  s. ( czytaj online ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • Jean Lebeuf (opat), Ambroise Challe i Maximilien Quantin , Wspomnienia dotyczące kościelnej i cywilnej historii Auxerre: kontynuowane do naszych dni z dodaniem nowych dowodów i adnotacji , t.  1,1848, 544  str. ( czytaj online ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • Uniwersalny słownik geograficzny , t.  1, Bruksela,1837( czytaj online ).
  • Honoré Jean P. Fisquet, La France pontifale ... chronologiczna i biograficzna historia arcybiskupów i biskupów wszystkich diecezji Francji: Métropole de Sens - Sens et Auxerre , Paryż, E. Repos,1864( czytaj online ).
  • Philippe Joseph E. de Smyttere, Badania historyczne dotyczące Puisaye i lordów House of Bar , Auxerre, Perriquet,1869, 78  str. ( czytaj online ). Dokument użyty do napisania artykułu
Uwaga  : numeracja stron dokumentu online jest przesunięta o 4 strony w stosunku do numeru drukowanego dokumentu. Numery stron wskazane w odsyłaczach odnoszą się do dokumentów papierowych.
  • Raphaelle Taccone, Maria Magdalena na Zachodzie: dynamika świętości w Burgundii z IX -go  -  XV -go  wieku ,11 grudnia 2012( czytaj online ).

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. „  Geologiczna mapa Toucy  ” na Géoportail. Zamek rozciąga się na warstwach c1a i c1b: c1a to gaize , drobnoziarnista skała krzemionkowa; C1b to kreda. Patrz M. Isambert i A. Coutelle, „  Geological map of France at 1/50000 - Nogent-le-Rotrou  ” , wyd. BRGM na ficheinfoterre.brgm.fr ,1989(dostęp 5 stycznia 2018 ) , s. 10.
  2. Niektóre dane dotyczące kaplicy panów znajdują się w „  The Church of Saint Pierre in Toucy (89)  ” na petit-patrimoine.com (dostęp do 7 stycznia 2018 r . ) .
  3. Hugues de Toucy , brat Guillaume de Toucy, biskupa Auxerre , zostaje arcybiskupem Sens .
  4. Lebeuf przytacza daty kalendarza juliańskiego , w których rok nie rozpoczął się 1 st stycznia, ale w niedzielę wielkanocną (data zmienia, patrz daty Wielkanocy na 5ko.free.fr/fr ).
    W ten sposób wskazuje 9 marca 1433 r. Jako datę, w której Laurent Pinon udziela odpustów za Notre-Dame de Toucy, co odpowiada 9 marca 1434 r., Ponieważ Wielkanoc w 1434 r. Kalendarza gregoriańskiego przypada na 28 marca.
    To samo dotyczy daty lutego 1448 r., Którą podaje on jako ostateczny termin wyznaczony przez biskupa Janowi Salazarowi: Wielkanoc w roku 1449 w naszym kalendarzu to 13 kwietnia.
  5. Według Cl.-J. Znaleziono byłoby George II Tremoille (~ 1437/81), „ulubieniec Karola VII podobnie jak jego imiennik ojca George I st z Tremoille  ” (1384-1446). Ale w 1442 roku Jerzy II nie miał nawet 10 lat! John Salazar , także wspomniano, jest synem Jerzego I st z Tremoille.
  6. Zobacz artykuł „  Pierre de Longueil  ”.
  7. Jacques Cœur składa hołd Toucy hrabiemu Nevers, mówią Morellet i in. ale z pewnością jest w tej kwestii błąd, ponieważ hołd dla przynajmniej Toucy i jego zależności należy się biskupowi Auxerre. Jednakże hołd złożony Saint-Sauveur-en-Puisaye jest rzeczywiście zasługą hrabiego Nevers (patrz Ferdinand Lot, „  L'État des paroisses et des feu de 1328  ”, Bibliothèque de l'École des chartes , n o  90,1929, s.  86, uwaga (4) ( czytaj online ).
  8. Jeśli chodzi o Toucy, Jacques Coeur składa hołd Saint-Fargeau, Perreuse , La Coudray, Lavau , Mézilles , Saint-Martin, Saint-Pryvé , Ronchères , Septfonts , Sainte-Colombe , Faverelles , Arquien , Sauzay (obecnie osada Corvol -l'Orgueilleux ), La Bussière , Chastellon ( Châtillon-sur-Loire  ?), Montbouy , Bois-Saint-Germain , Destenières (?), Fontaines , Moulins , Dracy , La Villette i inne. Zobacz Morellet 1743 , s.  72.

Bibliografia

  1. Smyttere 1869 , str.  37, uwaga (1).
  2. Challe 1878 , s.  63.
  3. „Barony of Toucy” , na lands-et-seigneurs-en-donziais.fr , str.  2.
  4. Jean Née de La Rochelle, Pierre Gillet i Jean-François Née de La Rochelle (również pod redakcją JS Merlin w Paryżu), Wspomnienia o departamencie Nièvre ... , t.  I, Bourges, J.-B.-C. Souchois,1827, 422  pkt. ( czytaj online ) , s.  23.
  5. Lebeuf i in. 1848 , s.  246, t. 1.
  6. Challe 1878 , s.  612.
  7. Claude-Joseph Znalezione, Jacques Coeur, kupiec, mistrz monet, skarbnik króla Karola VII i negocjatora , Paryżu,1840, 472,  str. ( czytaj online ) , s.  170.
  8. Ghislaine utonął Toucy ziemnych umocnień w rejonie X TH do XIII th  stulecia , Paryż, Thesis czarterów Krajowa Szkoła 1974
  9. Ghislaine Noye, Fortyfikacje seigneury w Toucy w Monumentalnym krajobrazie Francji około roku 1000 , Międzynarodowe kolokwium CNRS, Paryż, Picard, 1987, s.  216-221.
  10. Rochelle 1827 , t. 1, str.  106.
  11. Smyttere 1869 , str.  10.
  12. Challe 1878 , s.  360.
  13. Challe 1878 , s.  369.
  14. Challe 1878 , str.  370.
  15. Błąd odniesienia: <ref>niepoprawny tag : nie podano tekstu dla nazwanych odniesieńmériméeEglise
  16. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  519.
  17. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  523.
  18. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  524.
  19. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  521.
  20. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  525.
  21. JN Morellet, Barat i E. Bussière, Le Nivernois, album historyczny i malowniczy , vol.  2, Nevers, E. Bussière,1840( czytaj online ) , s.  72.
  22. Znalezione w 1840 r. , „Jacques Cœur”, str.  171.
  23. Znalezione w 1840 r. , „Jacques Cœur”, str.  318.