Narodziny |
7 marca 1964 r. Los Angeles ( Kalifornia ), Stany Zjednoczone |
---|---|
Podstawowa działalność | powieściopisarz , krótka historia pisarz , eseista |
Język pisania | amerykański angielski |
---|---|
Ruch |
Generacja X Brat Pack Oczekiwanie społeczne |
Gatunki | Powieść, opowiadanie, esej |
Podstawowe prace
Bret Easton Ellis [ b ɹ ɛ t i ː s t ə n ɛ s ɪ s ] jest pisarzem , powieściopisarzem , reżyserem i scenarzystą urodzonym w Ameryce7 marca 1964 r.w Los Angeles .
Jest jednym z głównych autorów ruchu Pokolenie X i być może także czasami uważany za powieściopisarza społecznego oczekiwania . Uważając się za moralistę, niektórzy widzą w nim nihilistę . Postaci, które portretuje w swoich pracach, są często młode, zdeprawowane i próżne, a jednocześnie są tego świadome i obejmują. Ellis umieszcza swoje powieści w latach 80. , czyniąc komercję i przemysł rozrywkowy tamtej dekady symbolem. Jest również uważany za jednego z pionierów ruchu literackiego Brat Pack , wraz ze swoim długoletnim przyjacielem, także pisarzem, Jayem McInerneyem .
Dopiero w 1985 roku, wraz z publikacją swojej pierwszej powieści Less Than Zero , w wieku 21 lat odniósł wielki sukces krytyczny i komercyjny, wynosząc go do rangi gwiazdy. Jego trzecia powieść i największy komercyjny sukces, American Psycho , wzbudziła spore kontrowersje, kiedy została wydana w 1991 roku. Został w szczególności oskarżony o mizoginię , co skłoniło jego wydawcę Simon & Schuster do wstrzymania publikacji jego dzieła. Powieść była nadal wydawana przez inne wydawnictwo.
Jego książki, dystopie, które często rozgrywają się w amerykańskich metropoliach (takich jak Los Angeles i Nowy Jork ), wypełniają powracające postacie .
Urodzony w Los Angeles Bret Easton Ellis spędził dzieciństwo w Sherman Oaks w dolinie San Fernando . Jest synem Roberta Martina Ellisa, dewelopera nieruchomości, i Dale Ellis, gospodyni domowej, która rozwiodła się w 1982 roku.
Po ukończeniu szkoły średniej w prywatnej szkole Buckley School uczęszczał na kurs muzyczny w Bennington College (uniwersytet, który zainspirował Camden Arts College w The Laws of Attraction ).
Wraz ze studiami grał w różnych grupach muzycznych, m.in. The Parents. Po wydaniu swojej pierwszej książki Less Than Zero nadal jest studentem . Dobrze przyjęty przez krytyków, sprzedał się w nakładzie 50 000 egzemplarzy w pierwszym roku.
W 1987 roku Bret Easton Ellis przeprowadził się do Nowego Jorku, aby wydać swoją drugą powieść The Laws of Attraction . Powieść została zaadaptowana do kina w 2001 roku przez Rogera Avary'ego i zinterpretowana przez Jamesa Van Der Beeka i Jessicę Biel . To właśnie w tej książce pojawia się postać o imieniu Patrick Bateman , którą znajdziemy w jego kolejnej powieści.
Jego najbardziej kontrowersyjną pracą jest prawdopodobnie American Psycho (1991). Jego wydawca, Simon & Schuster, zapłacił mu zaliczkę w wysokości 300 000 dolarów, aby napisać artykuł o seryjnym mordercy . Po licznych protestach wydawca odmawia wydania powieści. W rzeczywistości uważany jest za niebezpiecznie mizoginistę . Został ostatecznie wydany w 1991 roku, wydany przez Vintage Books . Niektórzy widzą w tej książce, której bohaterem Patrick Bateman to karykatura z materialistycznego yuppie i seryjny morderca , przykładem sztuki transgresji . American Psycho została sprowadzona na ekran w 2000 roku przez Mary Harron , główną bohaterkę graną przez Christiana Bale'a .
W 2013 roku Bret Easton Ellis stworzył podcast, w którym analizuje branżę filmową i przyjmuje gości, takich jak filmowiec Quentin Tarantino .
W 2012 roku Bret Easton Ellis otwarcie potwierdził swój homoseksualizm . Jej powieść Lunar Park , opublikowana w 2005 roku, poświęcona jest jej ojcu i kochankowi, który zmarł przed zakończeniem pisania książki.
Styl pisania Breta Eastona Ellisa charakteryzuje się surowym i bezkompromisowym pisaniem. Szczegóły w jego książkach są skrupulatnie opisane, dając czytelnikowi jasny obraz tego, co autor stara się pokazać. Pod tym względem jego styl przypomina realistów i przyrodników, dla których nie kryje podziwu.
W American Psycho bada punkt widzenia swojego bohatera Patricka Batemana , zimny i psychotyczny. Pismo przekłada to uczucie chłodu na metodyczny opis otoczenia.
Ellis, specjalista od młodego pokolenia od lat 90. do 2000., opisuje w swoich pracach monotonną codzienność swoich antybohaterów . Z jego pierwszej powieści Less Than Zero bohaterami są nastolatki, synowie bogatych, którzy większość czasu spędzają na niszczeniu się. Młodość w niebezpieczeństwie, choć według niego fascynująca, jest również źródłem frustracji autora. Nazywa je „pokoleniem Wuss” , dosłownie „pokoleniem Chochotte” i opisuje je jako pokolenie nadmiernie wrażliwych nastolatków, którzy zatracili poczucie rzeczywistości.
Niektórzy krytycy często porównują go do JD Salingera, do którego dołącza w opisie młodości. Pod tym względem The Catcher ma wiele punktów wspólnych z pierwszą powieścią Ellisa. Obie przedstawiają bohatera świeżo po nastolatku, w swoim rodzinnym mieście (Nowy Jork w The Catcher , Los Angeles w Less Than Zero ), wędrującego po alejach i barach. Bret Easton Ellis również wykorzystał tę spuściznę, świętując śmierć Salingera w tweecie.
Styl pisania Breta Eastona Ellisa wymaga w szczególności rzucania nazwisk , techniki, w której autor się specjalizował.
Od jednej powieści Ellisa do drugiej znajdujemy postacie i zestawy. Dlatego autor często odwołuje się do Liberal Arts College w Camden (en) , w dużej mierze inspirowanego Bennington College, gdzie sam studiował.
Sean Bateman ( The Laws of Attraction ) jest młodszym bratem Patricka Batemana ( American Psycho ). Patrick pojawia się epizodycznie w Prawach przyciągania, a także w Glamorama i Sean w American Psycho , dwie z trzech scen to lunche między braćmi. Paul Denton ( Prawa przyciągania ) również pojawia się w American Psycho , wpatrując się w Patricka Batemana w restauracji. Podobnie Victor Ward, drugorzędna postać w The Laws of Attraction, zostaje bohaterem Glamorama, w której znajdujemy również Lauren Hynde ( The Laws of Attraction ). Możemy również domyślać się w Prawach przyciągania obecności w trakcie Claya, antybohatera Mniej niż zero, który będzie także narratorem rozdziału książki.
Jeszcze bardziej subtelnie, wiele postaci z twórczości autora, jak Alana i Blair z Less Than Zero , pojawia się w Zombies , zbiorze opowiadań napisanych najwyraźniej przed publikacją Less Than Zero .
Znajdujemy również Alison Poole, okropną córkę tatusia pożyczoną od Jaya McInerneya , w American Psycho and Glamorama . Timothy Price, kolega Patricka Batemana w American Psycho, staje się w Zombies prawdziwym wampirem.
Jamie Fields, model poszukiwany w Glamorama, to nic innego jak wielka miłość Victora Warda w The Laws of Attraction . Imperial Bedroom (bez „s”) ( Suite (s) Imperial (s) po francusku) to tytuł albumu Elvisa Costello i Less Than Zero ( Less Than Zero ), tytuł jednej z jej piosenek. Elvis Costello jest również regularnie cytowany w tej książce, ponieważ pojawia się na plakacie w pokoju Claya.