Bourg-Archambault

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Vienne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Bourg-Archambault
Bourg-Archambault
Zamek, ogólny widok.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Wiedeń
Dzielnica Montmorillon
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Vienne i Gartempe
Mandat burmistrza
Bernard Richefort
2020 -2026
Kod pocztowy 86390
Wspólny kod 86035
Demografia
Miły Bourg-Archambaugeois
Ludność
miejska
187  mieszk. (2018 spadek o 3,61% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 7,7  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 46°23′00″ północ, 1°00′13″ wschód
Wysokość Min. 123  m
Maks. 201  mln
Obszar 24,33  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Montmorillon
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Montmorillon
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Bourg-Archambault
Geolokalizacja na mapie: Wiedeń
Zobacz na mapie topograficznej Wiednia Lokalizator miasta 14.svg Bourg-Archambault
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bourg-Archambault
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bourg-Archambault

Bourg-Archambault to miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Jej mieszkańcy są nazywane w Bourg-Archambaugeois .

Geografia

Lokalizacja

Miasto graniczy z departamentem Haute-Vienne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Bourg-Archambault
Montmorillon Saint-Léomer
Bourg-Archambault Brigueil-le-Chantre
Lathus-Saint-Rémy Azat-le-Ris
( Haute-Vienne )

Geologia i ulga

Region Bourg-Archambault przedstawia unikalny krajobraz gajów i dolin.

Krajobraz bocage w departamencie Vienne charakteryzują pola uprawne lub łąki otoczone żywopłotami z mniej lub bardziej ciągłymi rzędami drzew i krzewów. Te charakterystyczne żywopłoty przyczyniają się do lepszej jakości wody, umożliwiają jej infiltrację, a tym samym chronią przed erozją gleby. Stanowią schronienie bioróżnorodności. Odgrywają również rolę regulacji klimatu i wielu interesów agronomicznych (ochrony przed wiatrem, ochrona inwentarza żywego itp.).

Terroir składa się w 66% z wrzosowisk, w 5% z gliniastych na alterycie na płaskowyżach progu Poitou oraz w 29% z gleb na dwumikowym granicie na wzgórzach i płaskowyżach starych masywów.

W 2006 roku 87% powierzchni gminy zajmowało rolnictwo, a 13% lasy i środowiska półnaturalne.

Prywatny las reprezentowane w 2007 roku 362  hektarów lub 15% obszaru gminy. Obszary leśne (średnia w regionie Poitou-Charentes wynosi 15%, a we Francji 29,2%) na terenie gminy przyczyniają się do zapewnienia funkcji produkcyjnych (drewno, ale także drewno opałowe), ochronnych (gatunek, jakość wody) i społecznych (odbiór społeczny) . Najstarsze lasy lub lasy założone w określonych warunkach ekologicznych (zbocza, brzegi rzek itp.) są na ogół domem dla największej różnorodności biologicznej. Jednak przez całą historię, aby zaspokoić potrzeby dużej populacji wiejskiej, las Poitou był intensywnie wycinany i nadmiernie eksploatowany aż do rewolucji przemysłowej. Około połowa dzisiejszych lasów Vienne nie istniała 200 lat temu.

Hydrografia

Miasto przecina 11  km dróg wodnych, z których główną jest rzeka Salleron o długości 8  km .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,9 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 840  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Journet” w miejscowości Journet zlecenie w 1993 roku o 9  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,2  ° C i ilość opadów wynosi 759,7  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Poitiers-Biard”, w miejscowości Biard , która została oddana do użytku w 1921 roku i na 58  km , średnie roczne zmiany temperatury od 11,5  ° C na okres 1971-2000 do 11, 7  ° C w latach 1981-2010, następnie 12,2  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Bourg-Archambault jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Montmorillon , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 18 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (87,2% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (87,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (36,2%), łąki (26,1%), grunty orne (24,9%), lasy (12,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta pochodzi od niskiego łacińskiego burga, co oznacza warowny zamek. W XIII -go  wieku, przyjął imię Burgus do Chaboz .

Fabuła

To właśnie w regionie Bourg-Archambault makia z Vienne podczas II wojny światowej utworzyła własny obóz jeniecki. Pod koniec wojny zgromadziła 600 jeńców niemieckich, rosyjskich i hinduskich oraz dezerterów.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001 W trakcie Bernard Richefort    

Organy sądowe i administracyjne

Miasto podlega sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, Poitiers Pensions Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 187 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,61% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne  : + 1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
330 188 241 322 238 390 417 477 514
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
550 567 585 664 654 694 710 652 679
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
631 679 671 619 572 504 473 490 409
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
351 298 248 209 201 194 194 199 190
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
187 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

W 2008 roku, według INSEE The gęstość zaludnienia miasta 7,9 inhab./km 2 , 61 inhab./km 2 do działu 68 inhab./km 2 regionu Poitou-Charentes i 115 mieszk. ./Km 2 dla Francji.

Gospodarka

Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i leśnictwa w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko 14 gospodarstw, w porównaniu z 20 w 2000 r.

Powierzchnia użytkowanych gruntów rolnych zmniejszyła się i wzrosła z 1651 ha w 2000 r. do 1473 ha w 2010 r. 10% przeznaczone jest na uprawę zbóż (głównie pszenicy miękkiej), 73% na paszę, a 16% na trawę.

9 gospodarstw w 2010 r., podobnie jak w 2000 r., prowadziło hodowlę bydła (1133 sztuki w 2010 r. wobec 1031 w 2000 r.). Jest to jedno z najważniejszych stad bydła w departamencie Vienne, które w 2011 r. zgromadziło 48 000 sztuk. W 2010 r. 7 gospodarstw (w porównaniu z 13 w 2000 r.) prowadzi hodowlę owiec (4058 sztuk w 2010 r. wobec 5593 sztuk). 2000). Ten rozwój jest zgodny z ogólnym trendem departamentu Vienne. W rzeczywistości stado owiec, przeznaczone wyłącznie do produkcji mięsa, zmniejszyło się o 43,7% od 1990 do 2007 roku. Hodowla drobiu zniknęła w 2010 roku (218 sztuk na 8 fermach w 2000 roku).

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół św

Kościół św. Wawrzyńca został zbudowany w okresie romańskim i był zmieniany na przestrzeni wieków. Najstarszą częścią jest wzniesiona od zachodu kruchta dzwonnicy.

Portal jest wpisany na listę zabytków od 1937 roku. Ma dwa ostrołukowe łuki z zagłębionym torusem sięgającym do ościeży. Wystrój jest trzeźwy. Zawiera kapitele z palmetami pozbawione frezów oraz kilka motywów rzeźbiarskich stosowanych gdzieniegdzie w murze.

Plan kościoła jest prosty: jednonawowa podzielona na pięć przęseł. Nawa jest sklepiona cegłą. To półkoliste sklepienie kolebkowe jest późno. Sklepienie zdobią ozdobne żebra, które nawiązują do zaokrąglonego kształtu kołyski, a trzy wykusze od strony północnej zdobią witraże wykonane przez mistrza szkła w Angers Jeana Clamensa . Pochodzą z lat 1889 i 1902. Relacjonują życie św

Dwie murowane kolumny podtrzymują dzwonnicę.

Chór przepruty jest gotycką wykuszem. .

Zamek Bourg-Archambault

Bourg-Archambault ma znakomicie zachowany zamek, składający się z dwóch części, jednej średniowiecznej i drugiej nowszej, otoczonych fosą. Składa się on z mur otoczony przez wieże, na portierni i odnowionym domu w XIX -tego  wieku.

Obecny zamek został zbudowany przez Ponceta de Rivière, szambelana króla Francji Ludwika XI, na starszym budynku, który został zburzony. Budynek został wzniesiony w 1478 roku.

Klasztor w planie trapezu zajmuje pas środkowy otoczony fosą. Od północy brama wjazdowa chroniona była niegdyś podwójnym mostem zwodzonym i rzędem blanków. Na czterech rogach klauzury wznosi się wieża wyposażona w kanonierki, element militarny, który można rozpoznać również na dwóch wieżach zamku. System obrony jest godne uwagi ze względu na wysokie szafy XV th  century z sześcioma wieżami.

Na elewacji południowej wybudowano dwie kwatery: jedną mieszkalną położoną od wschodu, a drugą wojskową od zachodu. Ta ostatnia skomunikowała się mostem zwodzonym z wydzieloną wieżą południowo-zachodnią, pełniącą funkcję donżonu.

Oba domy połączy Pierre de Sacierges, biskup Luçon, pan tego miejsca z 1494 roku. Nowy dom stanowi więc rozległy prostokątny budynek otoczony dwiema już istniejącymi wieżami. Jedna z tych wież ma swoje pierwsze piętro przekształcone w kaplicę.

Dekoracja wejścia do kaplicy świadczy o ekstrawaganckiej gotyckiej ornamentyce. Filary i nadproże mają gzymsy oddzielone wystającym torusem. Całość wieńczy honorowy szczyt flankowany skręconymi sterczynami. rzeźbione konsole ozdobione są od zachodu fantastycznym zwierzęciem, a od wschodu psem. Dopełnieniem tego wystroju są duże i kwitnące motywy roślinne zakończone zwieńczeniem. Drzwi składają się z czterech rzeźbionych paneli. Dachówka kaplicy jest emaliowana terakota. pochodzi z lat 1494-1499. Ołtarz jest wykonany z czarnego marmuru z XVIII -tego  wieku.

Fasady są przerywane pięknymi szprosowymi oknami i lukarnami naczółkowymi. W 1865 r. architekt Charles Roques nadał elewacji frontowej trzy dodatkowe okrągłe wieże.

Zamek został sklasyfikowany jako Zabytek Historyczny w 1986 roku dla starych części, reszta jest tylko zarejestrowana, ale od 1927 roku.

Dziedzictwo naturalne

Na terenie gminy znajdują się trzy strefy przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), które zajmują 15% powierzchni gminy:

  • Wrzosowiska Sainte-Marie,
  • Wrzosowiska Montmorillon,
  • Dolina Salleron.

Marki Montmorillon i Landy Sainte-Marie są również sklasyfikowane przez dyrektywę ptasią, która zapewnia ochronę dzikiego ptactwa i jego biotopów. Zajmują 15% powierzchni gminy.

Dwa obszary przyrodnicze w gminie: Montmorillon i dolina Salleron, czyli 13% powierzchni gminy, korzystają z ochrony wynikającej z międzynarodowych zobowiązań wynikających z dyrektywy siedliskowo -fauno-flory .

Dolina Salleron

Dolina Salleron to obszar sklasyfikowany jako obszar przyrodniczy o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ). Obszar obejmuje dużą część biegu rzeki, która jest dopływem Anglinu, a także jego dopływów. Salleron to mała rzeka o stromym spadku poziomu od źródeł do zbiegu z Anglin. Jej wody są dobrej jakości i dobrze natlenione. Jej dno jest bogate w gruboziarniste osady (piasek i żwir). Jej zlewnia to głównie lasy i bocage, a intensyfikacja rolnictwa wciąż jest w niewielkim stopniu dotknięta.

Biologiczne znaczenie tego obszaru, uzasadniające jego klasyfikację i ochronę, polega na znaczącej obecności minoga struga, ryby zagrożonej wyginięciem w całej Europie. Do życia i rozmnażania minóg strumieniowy wymaga wody o wysokiej jakości i średniej lub grubej wielkości ziarna osadu .

Obecnie głównymi zagrożeniami dla tego delikatnego środowiska są: nienormalne spowolnienie prądu, które zmodyfikowałoby mechaniczne sortowanie osadów lub zanieczyszczenia chemiczne (toksyczne, metale ciężkie) lub organiczne ( eutrofizacja poprzez przeładowanie wody substancjami odżywczymi powodująca przerost). wody, alg i zredukowanego tlenu rozpuszczonego). Powstanie stawów przeznaczonych do łowienia ryb na trasie Salleronu stanowi duże zagrożenie ze względu na opróżnianie stawów. Mogłyby bowiem przenosić choroby na minogi, powodować ocieplenie wód Salleronu i wprowadzać egzotyczne gatunki ryb. Podobnie przekształcenie naturalnych użytków zielonych w zlewni w intensywne uprawy zbóż może mieć znaczący wpływ na równowagę troficzną i osadową wody (dostawa nawozów i produktów fitosanitarnych), a nawet, w przypadku nawadniania, na przepływy podczas okresy niskiego stanu wody .

Obecność małej populacji europejskiej Staw żółwia, gatunek żółwia, jest kolejnym ważnym czynnikiem uzasadniającym ochronę terenu. Ten żółw wodny rzeczywiście przeżywa alarmujący spadek w całej Europie Zachodniej. Jest ofiarą zanikania terenów podmokłych lub ich fragmentacji, degradacji jakości wody oraz wprowadzania gatunków egzotycznych, takich jak żółw florydzki , raki amerykańskie czy nutrie .

Osobowości związane z gminą

Pierre de Sacierges , biskup Luçon (85 lat od 1498 do 1514 i doradca króla Ludwika XII) nabywa zamek, który odnawia.

Jean de Crémiers , oficer marynarki, uwięziony w ramach Terroru na pontonach Lorient wraz z załogą swojego statku po powrocie z kampanii w Indiach. Wydany po 9 Thermidor. Burmistrz Bourg-Archambault, podprefekt Montmorillon. Odznaczony Królewskim Orderem Legii Honorowej.

Félix de Crémiers , burmistrz Bourg-Archambault, radny generalny Vienne. To jemu zawdzięczamy renowację w obecnym kształcie kościoła św. Wawrzyńca i zamku.

Maurice de Crémiers , burmistrz Bourg-Archambault, były papieski żuaw i wolontariusz Zachodu.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 20 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gentilé na stronie habitants.fr Dostęp 29.09.2008.
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Regionalna Izba Rolnicza Poitou-Charentes - 2007
  4. Regionalne Obserwatorium Środowiska Poitou-Charentes
  5. Regionalne Centrum Własności Leśnej Poitou-Charentes - 2007
  6. IFEN-BD CORINE Land Cover® 2006, wszystkie warstwy „lasu”, z wyjątkiem nierolniczych sztucznych terenów zielonych
  7. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
  8. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
  9. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  10. Słowniczek - Opady , Météo-France
  11. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  12. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
  13. „  Station Météo-France Journet - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 )
  14. „  Orthodromy between Bourg-Archambault and Journet  ” , na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
  15. „  Stacja Meteo-France Journet – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
  16. „  Orthodromy between Bourg-Archambault and Biard  ” , na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
  17. "  Stacja meteorologiczna Poitiers-Biard - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  18. "  Stacja meteorologiczna Poitiers-Biard - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
  19. "  stacja meteorologiczna Poitiers-Biard - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  20. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  21. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  22. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  23. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Montmorillon  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  24. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
  25. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 kwietnia 2021 )
  26. Dziedzictwo gmin Vienne w 2 tomach - wydanie FLOHIC - 2002 - ( ISBN  2-84234-128-7 ) .
  27. Jean-Henri Calmon i Jean-Clément Martin ( reż. ), Okupacja, opór i wyzwolenie w Vienne w 30 pytaniach , La Crèche , Geste éditions, coll.  "30 pytań",2000( ISBN  2-910919-98-6 ) , s.  63, s.  51 .
  28. Roger Picard, Wiedeń w czasie wojny 1939/1945: życie codzienne pod okupacją , Lyon: Horvath, 1993. 264 strony. ( ISBN  2-7171-0838-6 ) .
  29. Strona prefektury Vienne , konsultowana 10 maja 2008 r.
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. Akta miejskie 2000 - 2010 Vienne
  35. Agreste - Bulletin n O  12 maja 2013 roku
  36. Sekretariat Naukowy inwentarza ZNIEFF, DREAL Poitou-Charentes, 2011