Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Bourg-Archambault | |||||
Zamek, ogólny widok. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Wiedeń | ||||
Dzielnica | Montmorillon | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Vienne i Gartempe | ||||
Mandat burmistrza |
Bernard Richefort 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 86390 | ||||
Wspólny kod | 86035 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Bourg-Archambaugeois | ||||
Ludność miejska |
187 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 7,7 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°23′00″ północ, 1°00′13″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 123 m Maks. 201 mln |
||||
Obszar | 24,33 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Montmorillon (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Montmorillon | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Bourg-Archambault to miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .
Jej mieszkańcy są nazywane w Bourg-Archambaugeois .
Miasto graniczy z departamentem Haute-Vienne .
Montmorillon | Saint-Léomer | |
Brigueil-le-Chantre | ||
Lathus-Saint-Rémy |
Azat-le-Ris ( Haute-Vienne ) |
Region Bourg-Archambault przedstawia unikalny krajobraz gajów i dolin.
Krajobraz bocage w departamencie Vienne charakteryzują pola uprawne lub łąki otoczone żywopłotami z mniej lub bardziej ciągłymi rzędami drzew i krzewów. Te charakterystyczne żywopłoty przyczyniają się do lepszej jakości wody, umożliwiają jej infiltrację, a tym samym chronią przed erozją gleby. Stanowią schronienie bioróżnorodności. Odgrywają również rolę regulacji klimatu i wielu interesów agronomicznych (ochrony przed wiatrem, ochrona inwentarza żywego itp.).
Terroir składa się w 66% z wrzosowisk, w 5% z gliniastych na alterycie na płaskowyżach progu Poitou oraz w 29% z gleb na dwumikowym granicie na wzgórzach i płaskowyżach starych masywów.
W 2006 roku 87% powierzchni gminy zajmowało rolnictwo, a 13% lasy i środowiska półnaturalne.
Prywatny las reprezentowane w 2007 roku 362 hektarów lub 15% obszaru gminy. Obszary leśne (średnia w regionie Poitou-Charentes wynosi 15%, a we Francji 29,2%) na terenie gminy przyczyniają się do zapewnienia funkcji produkcyjnych (drewno, ale także drewno opałowe), ochronnych (gatunek, jakość wody) i społecznych (odbiór społeczny) . Najstarsze lasy lub lasy założone w określonych warunkach ekologicznych (zbocza, brzegi rzek itp.) są na ogół domem dla największej różnorodności biologicznej. Jednak przez całą historię, aby zaspokoić potrzeby dużej populacji wiejskiej, las Poitou był intensywnie wycinany i nadmiernie eksploatowany aż do rewolucji przemysłowej. Około połowa dzisiejszych lasów Vienne nie istniała 200 lat temu.
Miasto przecina 11 km dróg wodnych, z których główną jest rzeka Salleron o długości 8 km .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Journet” w miejscowości Journet zlecenie w 1993 roku o 9 kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,2 ° C i ilość opadów wynosi 759,7 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Poitiers-Biard”, w miejscowości Biard , która została oddana do użytku w 1921 roku i na 58 km , średnie roczne zmiany temperatury od 11,5 ° C na okres 1971-2000 do 11, 7 ° C w latach 1981-2010, następnie 12,2 ° C w latach 1991-2020.
Bourg-Archambault jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Montmorillon , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 18 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (87,2% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (87,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (36,2%), łąki (26,1%), grunty orne (24,9%), lasy (12,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwa miasta pochodzi od niskiego łacińskiego burga, co oznacza warowny zamek. W XIII -go wieku, przyjął imię Burgus do Chaboz .
To właśnie w regionie Bourg-Archambault makia z Vienne podczas II wojny światowej utworzyła własny obóz jeniecki. Pod koniec wojny zgromadziła 600 jeńców niemieckich, rosyjskich i hinduskich oraz dezerterów.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 2001 | W trakcie | Bernard Richefort |
Miasto podlega sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, Poitiers Pensions Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 187 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,61% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne : + 1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
330 | 188 | 241 | 322 | 238 | 390 | 417 | 477 | 514 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
550 | 567 | 585 | 664 | 654 | 694 | 710 | 652 | 679 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
631 | 679 | 671 | 619 | 572 | 504 | 473 | 490 | 409 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
351 | 298 | 248 | 209 | 201 | 194 | 194 | 199 | 190 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
187 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2008 roku, według INSEE The gęstość zaludnienia miasta 7,9 inhab./km 2 , 61 inhab./km 2 do działu 68 inhab./km 2 regionu Poitou-Charentes i 115 mieszk. ./Km 2 dla Francji.
Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i leśnictwa w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko 14 gospodarstw, w porównaniu z 20 w 2000 r.
Powierzchnia użytkowanych gruntów rolnych zmniejszyła się i wzrosła z 1651 ha w 2000 r. do 1473 ha w 2010 r. 10% przeznaczone jest na uprawę zbóż (głównie pszenicy miękkiej), 73% na paszę, a 16% na trawę.
9 gospodarstw w 2010 r., podobnie jak w 2000 r., prowadziło hodowlę bydła (1133 sztuki w 2010 r. wobec 1031 w 2000 r.). Jest to jedno z najważniejszych stad bydła w departamencie Vienne, które w 2011 r. zgromadziło 48 000 sztuk. W 2010 r. 7 gospodarstw (w porównaniu z 13 w 2000 r.) prowadzi hodowlę owiec (4058 sztuk w 2010 r. wobec 5593 sztuk). 2000). Ten rozwój jest zgodny z ogólnym trendem departamentu Vienne. W rzeczywistości stado owiec, przeznaczone wyłącznie do produkcji mięsa, zmniejszyło się o 43,7% od 1990 do 2007 roku. Hodowla drobiu zniknęła w 2010 roku (218 sztuk na 8 fermach w 2000 roku).
Kościół św. Wawrzyńca został zbudowany w okresie romańskim i był zmieniany na przestrzeni wieków. Najstarszą częścią jest wzniesiona od zachodu kruchta dzwonnicy.
Portal jest wpisany na listę zabytków od 1937 roku. Ma dwa ostrołukowe łuki z zagłębionym torusem sięgającym do ościeży. Wystrój jest trzeźwy. Zawiera kapitele z palmetami pozbawione frezów oraz kilka motywów rzeźbiarskich stosowanych gdzieniegdzie w murze.
Plan kościoła jest prosty: jednonawowa podzielona na pięć przęseł. Nawa jest sklepiona cegłą. To półkoliste sklepienie kolebkowe jest późno. Sklepienie zdobią ozdobne żebra, które nawiązują do zaokrąglonego kształtu kołyski, a trzy wykusze od strony północnej zdobią witraże wykonane przez mistrza szkła w Angers Jeana Clamensa . Pochodzą z lat 1889 i 1902. Relacjonują życie św
Dwie murowane kolumny podtrzymują dzwonnicę.
Chór przepruty jest gotycką wykuszem. .
Zamek Bourg-ArchambaultBourg-Archambault ma znakomicie zachowany zamek, składający się z dwóch części, jednej średniowiecznej i drugiej nowszej, otoczonych fosą. Składa się on z mur otoczony przez wieże, na portierni i odnowionym domu w XIX -tego wieku.
Obecny zamek został zbudowany przez Ponceta de Rivière, szambelana króla Francji Ludwika XI, na starszym budynku, który został zburzony. Budynek został wzniesiony w 1478 roku.
Klasztor w planie trapezu zajmuje pas środkowy otoczony fosą. Od północy brama wjazdowa chroniona była niegdyś podwójnym mostem zwodzonym i rzędem blanków. Na czterech rogach klauzury wznosi się wieża wyposażona w kanonierki, element militarny, który można rozpoznać również na dwóch wieżach zamku. System obrony jest godne uwagi ze względu na wysokie szafy XV th century z sześcioma wieżami.
Na elewacji południowej wybudowano dwie kwatery: jedną mieszkalną położoną od wschodu, a drugą wojskową od zachodu. Ta ostatnia skomunikowała się mostem zwodzonym z wydzieloną wieżą południowo-zachodnią, pełniącą funkcję donżonu.
Oba domy połączy Pierre de Sacierges, biskup Luçon, pan tego miejsca z 1494 roku. Nowy dom stanowi więc rozległy prostokątny budynek otoczony dwiema już istniejącymi wieżami. Jedna z tych wież ma swoje pierwsze piętro przekształcone w kaplicę.
Dekoracja wejścia do kaplicy świadczy o ekstrawaganckiej gotyckiej ornamentyce. Filary i nadproże mają gzymsy oddzielone wystającym torusem. Całość wieńczy honorowy szczyt flankowany skręconymi sterczynami. rzeźbione konsole ozdobione są od zachodu fantastycznym zwierzęciem, a od wschodu psem. Dopełnieniem tego wystroju są duże i kwitnące motywy roślinne zakończone zwieńczeniem. Drzwi składają się z czterech rzeźbionych paneli. Dachówka kaplicy jest emaliowana terakota. pochodzi z lat 1494-1499. Ołtarz jest wykonany z czarnego marmuru z XVIII -tego wieku.
Fasady są przerywane pięknymi szprosowymi oknami i lukarnami naczółkowymi. W 1865 r. architekt Charles Roques nadał elewacji frontowej trzy dodatkowe okrągłe wieże.
Zamek został sklasyfikowany jako Zabytek Historyczny w 1986 roku dla starych części, reszta jest tylko zarejestrowana, ale od 1927 roku.
Na terenie gminy znajdują się trzy strefy przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), które zajmują 15% powierzchni gminy:
Marki Montmorillon i Landy Sainte-Marie są również sklasyfikowane przez dyrektywę ptasią, która zapewnia ochronę dzikiego ptactwa i jego biotopów. Zajmują 15% powierzchni gminy.
Dwa obszary przyrodnicze w gminie: Montmorillon i dolina Salleron, czyli 13% powierzchni gminy, korzystają z ochrony wynikającej z międzynarodowych zobowiązań wynikających z dyrektywy siedliskowo -fauno-flory .
Dolina Salleron to obszar sklasyfikowany jako obszar przyrodniczy o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ). Obszar obejmuje dużą część biegu rzeki, która jest dopływem Anglinu, a także jego dopływów. Salleron to mała rzeka o stromym spadku poziomu od źródeł do zbiegu z Anglin. Jej wody są dobrej jakości i dobrze natlenione. Jej dno jest bogate w gruboziarniste osady (piasek i żwir). Jej zlewnia to głównie lasy i bocage, a intensyfikacja rolnictwa wciąż jest w niewielkim stopniu dotknięta.
Biologiczne znaczenie tego obszaru, uzasadniające jego klasyfikację i ochronę, polega na znaczącej obecności minoga struga, ryby zagrożonej wyginięciem w całej Europie. Do życia i rozmnażania minóg strumieniowy wymaga wody o wysokiej jakości i średniej lub grubej wielkości ziarna osadu .
Obecnie głównymi zagrożeniami dla tego delikatnego środowiska są: nienormalne spowolnienie prądu, które zmodyfikowałoby mechaniczne sortowanie osadów lub zanieczyszczenia chemiczne (toksyczne, metale ciężkie) lub organiczne ( eutrofizacja poprzez przeładowanie wody substancjami odżywczymi powodująca przerost). wody, alg i zredukowanego tlenu rozpuszczonego). Powstanie stawów przeznaczonych do łowienia ryb na trasie Salleronu stanowi duże zagrożenie ze względu na opróżnianie stawów. Mogłyby bowiem przenosić choroby na minogi, powodować ocieplenie wód Salleronu i wprowadzać egzotyczne gatunki ryb. Podobnie przekształcenie naturalnych użytków zielonych w zlewni w intensywne uprawy zbóż może mieć znaczący wpływ na równowagę troficzną i osadową wody (dostawa nawozów i produktów fitosanitarnych), a nawet, w przypadku nawadniania, na przepływy podczas okresy niskiego stanu wody .
Obecność małej populacji europejskiej Staw żółwia, gatunek żółwia, jest kolejnym ważnym czynnikiem uzasadniającym ochronę terenu. Ten żółw wodny rzeczywiście przeżywa alarmujący spadek w całej Europie Zachodniej. Jest ofiarą zanikania terenów podmokłych lub ich fragmentacji, degradacji jakości wody oraz wprowadzania gatunków egzotycznych, takich jak żółw florydzki , raki amerykańskie czy nutrie .
Pierre de Sacierges , biskup Luçon (85 lat od 1498 do 1514 i doradca króla Ludwika XII) nabywa zamek, który odnawia.
Jean de Crémiers , oficer marynarki, uwięziony w ramach Terroru na pontonach Lorient wraz z załogą swojego statku po powrocie z kampanii w Indiach. Wydany po 9 Thermidor. Burmistrz Bourg-Archambault, podprefekt Montmorillon. Odznaczony Królewskim Orderem Legii Honorowej.
Félix de Crémiers , burmistrz Bourg-Archambault, radny generalny Vienne. To jemu zawdzięczamy renowację w obecnym kształcie kościoła św. Wawrzyńca i zamku.
Maurice de Crémiers , burmistrz Bourg-Archambault, były papieski żuaw i wolontariusz Zachodu.