Arctium
Arctium Arctium lappaKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Asterales |
Rodzina | Asteraceae |
Zamówienie | Asterales |
---|---|
Rodzina | Asteraceae |
W zadziory są dwuletnie rośliny często duże, rozpoznawalne przez ich szefów , których przylistki kończyć rodzajów haczyków, dzięki czemu głowice przylgnąć do odzieży i zwierząt futerkowych.
Należą one do rodzaju Arctium i rodziny z rodziny Asteraceae (Compositae) lub.
Są to rośliny o środowisku otwartym do półotwartego, raczej nitrofilne.
Pochodzący ze Starego Świata kilka gatunków zostało szeroko rozproszonych przez ludzi i przez zoochorię na całym świecie. Metoda dyspersji owoców jest również źródłem powstania systemu Velcro . Spożycie nasion może powodować podrażnienie przewodu pokarmowego zwierząt domowych, ale większość dzikich zwierząt na ogół unika ich jedzenia.
Łopian jest jedną z roślin, których kultura jest zalecane w obszarach królewskich przez Karola w rozdziale De Villis (koniec VIII th lub na początku IX th wieku).
Nazwa naukowa z rodzaju ( Arctium ) odpowiada greckich Arktos (bear). Jeśli chodzi o nazwę wernakularną ( łopian ), pochodzi ona od średniowiecznego łacińskiego bardana , odmiany późno łacińskiej dardany wspomnianej przez Apulejusza , która sama w sobie odpowiadałaby germańskiemu * daroth (= dard).
Te rośliny z rodzaju Arctium są biennale .
Są wyprostowane, z obfitymi liśćmi , naprzemiennie, mniej lub bardziej owłosione lub wełniste na spodzie, sercowate u dolnych, całe lub lekko ząbkowane. Liście mogą osiągać 71 cm długości, co czasami powoduje, że są mylone z rabarbarem lub roślinami z rodzaju Xanthium .
Ogonek z łopian mniejszy jest wydrążony, że z łopianu większego jest pełna.
Gatunki Arctium na ogół kwitną od lipca do października.
Kwiatostan występuje jako racemes z główek kwiatów .
Główki kwiatowe są kuliste, ze spłaszczonym wierzchołkiem, z kwiatami rurkowatymi najczęściej fioletowymi.
Przykwiatki , powszechnie nazywane „grzybicy”, składa się z dużej liczby wypustkami , każdy zakończony szydełkowane Tang.
Różne gatunki są genetycznie bardzo blisko siebie i łatwo się krzyżują.
Wiele gatunków zostało wcześniej sklasyfikowanych w rodzaju Arctium , ale od tego czasu większość z nich została przeklasyfikowana do rodzaju Cousinia . Granice między rodzajami Arctium i Cousinia są określone przez biologię molekularną i ich filogenezę .
Wśród wielu symbiotycznych związków łopianów, niektóre są powiązane z pasożytnictwem, na przykład gąsienica Vanesse du thistle lub motyl Belle-dame ( Vanessa cardui ), żywiąca się ich liśćmi. Inne można zakwalifikować jako mutualizm, jak mucha łopianowa ( Tephritis bardanae ), której larwa żeruje na nasionach w główce kwiatu, a dorosły żywiąc się nektarem zapewnia zapylenie krzyżowe .
Korzenie (zebrane przed pojawieniem się łodygi w grudniu), młode pędy (zebrane wczesnym latem) i młode liście łopianu większego są spożywane po ugotowaniu. Ich spożycie jest obecnie rzadkością w Europie, ale Arctium lappa jest popularnym warzywem w Japonii pod nazwą gobo (牛蒡). Łopian to jedno z zapomnianych starożytnych warzyw. Kiedyś był uprawiany w ogrodach.
Korzenie i łodygi łopianu pozbawione kory mają smak podobny do karczocha i słodki smak zawdzięczany inulinie . Wywar jego błyszczących owoców rozwija flory jelitowej i łagodzi ból jelit . W tym celu należy po przegotowaniu wody zanurzyć w niej te pachnące jagody, pozostawić je w stanie gotować przez kilka minut, a następnie odstawić. Przefiltruj i wypij ten wywar. Można go słodzić miodem.
W tradycyjnym ziołolecznictwie łopian (zwłaszcza olejek z jego korzenia) spowalnia wypadanie włosów, a tym samym zapobiega łysieniu. Dlatego występuje w wielu formułach balsamów do włosów.
Jego korzeń stosowany jest w leczeniu chorób skóry związanych z nadmiarem łojotoku, takich jak trądzik , a także czyraki i ropnie, a nawet łuszczyca .
Liście są stosowane jako leczenie wspomagające, do użytku zewnętrznego, w leczeniu świądu, pęknięć, spierzchniętej skóry i ukąszeń owadów.
Działanie odtruwające, oczyszczające i hepatoprotekcyjne łopianu większego ( Arctium lappa ) jest rozpoznawane w różnych farmakopeach.
Owoc łopianu jest źródłem wynalazku rzepów .
Alkoholową macerację rośliny można przygotować w tradycyjnym ziołolecznictwie , aby jak najdłużej zachować właściwości rośliny. Świeży korzeń wymaga alkoholu w temperaturze 95 °, 200 ml alkoholu na 100 g świeżych korzeni. Suchy korzeń wymaga 60 ° alkoholu, 500 ml alkoholu na 100 g suchych korzeni. Korzeń maceruje zwykle przez 2 do 3 tygodni przed wyciśnięciem. Powstała ciecz jest filtrowana, a następnie butelkowana i może być przechowywana przez kilka lat.
Haki w formowaniu, widziane pod mikroskopem elektronowym , powiększone 100 razy.
Nasiona łopianu.
Młody łopian.
W rolnictwie ekologicznym jest stosowany w postaci sfermentowanego ekstraktu, który zawierałby potaż oraz właściwości „restrukturyzacyjne”.
W malarstwie, symbolizuje cnotę w szczególności szkoły niemieckie i holenderskie z XVII -tego wieku, na przykład w tabeli Albert Cuyp Lady and gentleman na koniu (zbiórki Wildener w National Gallery of Art, Waszyngton, DC, USA) .
W Dragon Ball postać Baddacka została nazwana tak od łopianu.