W naukach przyrodniczych , a dokładniej w taksonomii The naukowa nazwa to nazwa nadana oficjalnie, jak i za granicą, do gatunku lub innej rangi od taksonu . Nazwy te są podobno w naukowej łacinie , to znaczy, że są odmieniane jak nazwy łacińskie , ale z wyjątkiem wyjątków nie istniały w czasach starożytnego Rzymu .
Oficjalna nazwa naukowa jest unikalna, ale może mieć synonimy ze względów historycznych, na przykład dlatego, że ten sam takson został nazwany kilka razy i niezależnie, lub podzielony na kilka, lub przeciwnie, zgrupowany z innymi, a nawet zmieniony rangę .
W Europie większość taksonów nie ma innej nazwy niż nazwa naukowa. Z drugiej strony, szczególnie w Azji, nazwy naukowe są automatycznie podwajane przez nomenklaturę narodową (koreańska, japońska, chińska itd.). Te, które są znane poza środowiskiem naukowym, ponieważ są rozpowszechnione lub są szczególnie interesujące (spożywcze, gospodarcze, ozdobne itp. ), na ogół mają również jedną lub więcej nazw wernakularnych , to znaczy - jedną lub więcej powszechnych nazwy w języku narodowym (język francuski itp.) znane wszystkim lub bardziej ograniczonym społecznościom ( myśliwym , rybakom , hodowcom , rolnikom , leśnikom ). Istnieją również nazwy wernakularne, którym nie odpowiada żadna unikatowa nazwa naukowa, ponieważ są niejednoznaczne i obejmują taksony stosunkowo odległe filogenetycznie (i charakteryzujące się różnymi nazwami naukowymi).
Każdy gatunek ma nazwę dwumianową , składającą się z naukowej nazwy jego rodzaju i specyficznego epitetu , np. Canis lupus dla wilka szarego. Nazwa dwumianowa pisana jest kursywą , nazwa rodzaju jest pisana wielką literą , a epitet małą literą .
Taksony niższe od gatunku otrzymują nazwy trójmianowe , tradycyjnie pisane kursywą, podobnie jak nazwy gatunków.
Taksony o randze pośredniej między rodzajem a gatunkiem otrzymują nazwę dwumianową ze złączem wskazującym rangę. Na przykład Borowik szlachetny ( Boletus edulis ) należy do sekcji sekty borowików . Edules (sekcja For sectio , "sekcja").
W zoologii podrodzaj umieszcza się między nazwą rodzajową a specyficznym epitetem, w nawiasach: Mus ( Mus ) musculus .
Taksony wyższe od rodzaju ( rodzina , zamówienie , klasowych , itd. ), Jak sama rodzaju, odbierać naukowych nazw jednomandatowych. W botanice są pisane kursywą, ale w zoologii są pisane literami rzymskimi, w przeciwieństwie do rodzaju. Tak więc mak ( Papaver rhoeas ) należy do rodziny Papaveraceae , a wróbel domowy ( Passer domesticus ) do rodziny Passeridae .
Nazwy naukowe kończą się charakterystycznymi odmianami rangi, wzorowanymi na odmianach łacińskich .
Zasady pisania nazw naukowych określają organizacje międzynarodowe, które różnią się w zależności od głównych grup istot żywych.