At-Talaq

65 th  Sura Koranu
Rozwód
Koran, święta księga islamu.
Koran , święta księga islamu .
Informacje o tej surze
Tytuł oryginalny الطلاق, At-Talaq
Tytuł francuski Rozwód
Tradycyjny porządek 65 th  sura
Porządek chronologiczny 99 th  sura
Okres proklamacji Okres Medinan
Liczba wersetów ( ayat ) 12
Tradycyjny porządek
Poprzedni Sura 64: The Great Loss (At-Taghabun) Sura 66: The Prohibition (At-Tahrim) następujący
Porządek chronologiczny
Poprzedni Sura 76: The Man (Al-Insan) Sura 98: The Proof (Al-Bayyina) następujący

At-Talaq ( arabski  : الطلاق, francuski  : Le Divorce ) to tradycyjna nazwa nadana 65 th sura z Koranu , świętej księgi islamu . Ma 12 wersetów . Napisany po arabsku, podobnie jak reszta dzieła religijnego, został proklamowany zgodnie z tradycją muzułmańską w okresie medyńskim.

Pochodzenie nazwy

Chociaż tytuł nie jest bezpośrednio częścią tekstu Koranu, tradycja muzułmańska nadała nazwę tej sura Rozwód , w odniesieniu do treści pierwszego wersetu: „Hej, Nabi, kiedy odrzucasz kobiety, odrzucaj je później. ich okres. Oblicz okres. Dreszcz na Allaha, twojego Królika. Nie wyrzucaj ich z domów. Nie zostaną z niej wyrzuceni, chyba że pozwolą sobie na oczywistą wadę. Takie są granice Boga. Kto przekracza granice Boga, już wyrządził mu niesprawiedliwość. Nie wiesz, ale może Allah wyda nowy rozkaz. ” .

Historyczny

Do chwili obecnej nie ma żadnych źródeł ani dokumentów historycznych, które mogłyby posłużyć do ustalenia porządku chronologicznego surów w Koranie. Jednak według muzułmańskiego chronologii przypisany Ǧa'far al Sadiqa ( VIII p  wiek) i szeroko rozpowszechniona w 1924 pod kierownictwem al Azhar to Sura zajmuje 99 th miejscu. Zostałby ogłoszony w okresie Medinanu , to znaczy schematycznie w drugiej części życia Mahometa , po opuszczeniu Mekki . Kwestionowane z XIX TH przez badania naukowe , to timeline został oceniony przez Nöldeke dla których ta sura jest 101 th .

Między badaczami pojawia się spór co do składu tej sura. Blachère uważa, że ​​składa się on z dwóch odrębnych części, podczas gdy Prémare zauważa trzy. Dla autora wersety od 8 do 12 (składające się z 2 części) zostały sztucznie dodane do wersetów od 1 do 7.

Interpretacje

Wersety 1-7: odrzucenie kobiet

Te pierwsze siedem wersetów przywołuje kwestię odrzucenia kobiet. Stanowiłyby rozwinięcie wcześniejszych praw wymienionych w sura 2.

Tradycja muzułmańska wiąże te wersety z epizodem z życia Mahometa . Zostałyby ogłoszone po odrzuceniu jego żony przez Abd Allah b. „Umar. Nöldeke i Schwally zauważyli, że tej relacji przeczy inna tradycja. Tymczasem Bell uważa, że ​​ta tradycyjna narracja jest po prostu nieistotna.

Wersety 2 i 3 były pierwotnie tylko jednym wersem. Przywołują kwestię okresu oczekiwania, okresu między ogłoszeniem przez męża odrzucenia a jego skutecznością. Interesującą odmianę można znaleźć w starym liście z 721 roku, który mógł powstać z winy skryby.

Podobnie wersety 4 i 5 mogą być jednym.


Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Islamolodzy próbowali datować różne sur w Koranie na kilka sposobów . Paret i Neuwirth należą do „szkoły niemieckiej”, która po Nöldeke opiera się na tradycyjnej chronologii i „zsekularyzowanej” narracji o muzułmańskich tradycjach. Kiedyś dominował w naukach o islamie , ten paradygmat Nöldekien jest tylko „częściowo obecny”. Autorzy Koranu historyków należą raczej do innego nurtu (zwanego „sceptycznym”), który bardziej uwzględnia krytykę tradycyjnych źródeł. Zobacz: Historiografia islamu i Koranu
  2. W 2019 roku tylko dwie prace można uznać za naukowe i ciągłe komentarze do tekstu Koranu. Są to Komentarz do Koranu Richarda Bella opublikowany w 1991 r. (Obecnie datowany) oraz Koran historyków opublikowany w 2019 r. Praca Pareta, wraz z pracami Blachère'a , Khoury'ego i Reynoldsa, mieści się w pakiecie tłumaczeniowym z krytycznym aparatem . Zobacz: Sura

Bibliografia

  1. A. Chouraqui, Le Coran , tłumaczenie i komentarze, 1990, s.  15 .
  2. A. Chouraqui, The Coran: The Appeal , Francja, Robert Laffont,1990, 625  pkt. ( ISBN  978-2-221-06964-6 , uwaga BnF n o  FRBNF36204897 )
  3. GS Reynolds, „The Problem of Quran Chronology”, Arabica 58, 2011, s.  477-502 .
  4. R. Blachère, Wprowadzenie do Koranu , str.  244 .
  5. R. Blachère, Le Coran, 1966, s.  103 .
  6. M. Azaiez, „  Chronologia Objawienia  ”
  7. G. barwnik "Koran i not kontekst w ostatniej pracy" Oriens Christianus n O  95, 2011, str.  247-270 .
  8. E. Stefanidis, „The Qur'an Made Linear: A Study of the Geschichte des Qorâns 'Chronological Reordering”, Journal of Qur'anic Studies , X, II, 2008, s.  13 .
  9. P. Neuenkirchen, „Sura 65”, Le Coran des Historiens , t. 2b, 2019, 1747 i nast.