Theodor Nöldeke

Biografia

Narodziny	2 marca 1836 Harburg
Śmierć	25 grudnia 1930(lat 94) Karlsruhe
Pogrzeb	Cmentarz Centralny w Karlsruhe
Narodowość	Niemiecki
Trening	Uniwersytet w Leiden Uniwersytet w Wiedniu Uniwersytet w Getyndze Uniwersytet Humboldta w Berlinie
Zajęcia	Językoznawca , tłumacz , profesor uniwersytecki , orientalista , pisarz

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Christiana Albrechta w Kilonii , Uniwersytet w Getyndze
Pole	Studia orientalne
Członkiem	Bawarska Akademia Nauk Accademia dei Lincei Akademia Nauk Rosji Akademia Nauk ZSRR ( w ) Pruska Akademia Nauk Akademia Nauk w Petersburgu Akademia Nauk w Getyndze Akademia Nauk w Heidelbergu (1920)
Nagrody	Za zasługi dla nauki i sztuki ( d ) Bawarski Order Maksymiliana za naukę i sztukę (1903)

podpis

Theodor Nöldeke (2 marca 1836 - 25 grudnia 1930), jest niemieckim orientalistą .

Biografia

Urodził się w Hamburgu i studiował języki semickie , turecki i perski na uniwersytetach w Getyndze , Wiedniu , Lejdzie i Berlinie .

Esej Histoire du Coran przyniósł mu w 1859 roku nagrodę Académie des inscriptions et belles-lettres we Francji , w konkurencji z Aloysem Sprengerem i Michele Amari . Temat to:

„… Poszukiwać prymitywnego podziału i charakteru różnych utworów, które go tworzą; określić, w miarę możliwości, z pomocą arabskich historyków i komentatorów oraz na podstawie badania samych utworów, momenty z życia Mahometa, do których się odnoszą; ujawnić perypetie, przez które przechodził tekst Koranu, od recytacji Mahometa do ostatecznej rewizji, która nadała mu formę, w jakiej go widzimy; określić na podstawie badań najstarszych rękopisów charakter wariantów, które przetrwały w recenzjach. "

W następnym roku opublikował rozszerzoną wersję w języku niemieckim. Został mianowany profesorem w Kilonii w 1864 roku , a następnie w 1872 w Strasburgu , gdzie pozostał do końca swojej kariery w 1906 roku, w szczególności miał Heinricha Zimmerna i Hermanna Reckendorfa jako studentów .

Tematyka jego badań jest zróżnicowana, ale dotyczy głównie języków semickich i islamu . Bardzo krytycznie odnosi się do stylistycznych wad Koranu, sprzeciwiając się muzułmańskiemu dogmatowi o doskonałości świętego tekstu. Kilka jego esejów zostało pierwotnie opublikowanych przez Encyclopædia Britannica . Zmarł w Karlsruhe . Miał jako uczeń Carla Brockelmanna .

Publikacje

Geschichte des Qorans , 1860. Reed. w Hildesheim 2005. ( ISBN 3-487-00105-5 )
Beiträge und Neue Beiträge zur semitischen Sprachwissenschaft. 1981. ( ISBN 9060221842 )
Das iranische Nationalepos , 1920 (przetłumaczone na język angielski: Iranian National Epic, 1977. ( ISBN 0879914602 ) )
Orientalische Skizzen , 1892 (angielski: Szkice z historii wschodniej , 1977. ( ISBN 0879914610 ) )
Das Leben Mohammeds , 1863
Beiträge zur Kenntnis der Poesie der alten Araber , 1864
Die alttestamentliche Literatura , 1868
Untersuchungen zur Kritik des Alten Testaments , 1869
Geschichte der Perser und Araber zur Zeit der Sasaniden. Aus der arabischen Chronik des Tabari übersetzt , 1879 (reed. Leiden 1973)
Zur Grammatik des Klassischen Arabisch , 1896
Fünf Mo'allaqat, übersetzt und erklärt , 1899-1901
James A. Crichton: Kompendencyjna gramatyka syryjska. Ze spisem postaci Juliusa Eutinga, 1904
Mandäische Grammatik; mit einer litographirten Tafel der Mandäischen Schriftzeichen , 1875

Powiązane artykuły

Historiografia islamu i Koranu

Bibliografia

Zaginione archiwa Koranu
Maxime Rodinson , Mahomet , Essais Seuil, 1994, s.120

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :