Możesz dzielić się swoją wiedzą poprzez jej doskonalenie ( jak? ) Zgodnie z konwencjami filmograficznymi .
KWAS | |
![]() Stowarzyszenie Kina Niezależnego dla Jego Dystrybucji | |
Sytuacja | |
---|---|
kreacja | 1992 |
Rodzaj | Stowarzyszenie |
Siedziba | Paryż |
Organizacja | |
Kluczowi ludzie | Fabienne Hanclot (delegat generalny) |
Stronie internetowej | https://www.lacid.org/ |
Stowarzyszenie Kina Niezależnego za Diffusion ( ACID ) to stowarzyszenie filmowców broniących kina niezależnego . Wspiera dystrybucję kinową niezależnych filmów i dzieł, aby zbliżyć te filmy, ich autorów i publiczność.
Siła działalności ACID opiera się na idei założycielskiej: wsparciu filmowców filmów innych filmowców, francuskich i zagranicznych. Każdego roku twórcy ACID towarzyszą około trzydziestu filmom fabularnym, fabularnym i dokumentalnym w ponad 200 niezależnych teatrach oraz na festiwalach we Francji i za granicą.
Jednocześnie z promocją filmów wśród programistów teatralnych, drukowaniem dodatkowych kopii i publikacją dokumentów towarzyszących, ACID wzmacnia widoczność tych filmów, organizując debaty, odczyty scenariuszy, koncerty itp. we francuskich miejscach, festiwalach i partnerach miejsca za granicą. Aby zaprezentować młode talenty, ACID jest również obecny na Festiwalu Filmowym w Cannes od 1993 roku z równoległym programem 9 filmów, w większości bez dystrybutora.
W 1991 roku 180 francuskich filmowców podpisało manifest zatytułowany „Resist” napisany przez Luca Bérauda , Claudine Bories, Jean-Pierre Gallepe, Serge Le Péron , Gérard Mordillat i Jean-Pierre Thorn w obronie kina niezależnego. W tekście czytamy: „Do filmowców należy więc stawić opór, nie pozwolić sobie na narzucenie moralności, która nie jest ich: moralności, która myśli tylko w kategoriach klasyfikacji, hierarchii, wykluczenia. , srebra. W kinie francuskim margines i centrum zawsze były ze sobą ściśle powiązane, nierozłączne. Dotknąć jednego, to dotrzeć do drugiego. Henri Langlois oparł swoją moralność na założeniu, że „wszystkie filmy są równe”. Nie ma innego, który byłby tego wart. Dlatego filmowcy muszą się oprzeć. Oprzyj się, dając wszystkim filmom realną szansę na zobaczenie. "
W 1992 roku, wraz z publikacją manifestu, sygnatariusze filmowi postanowili stworzyć strukturę, która stworzy więź między nimi, dystrybutorami, wystawcami i widzami, aby pomóc niezależnym filmom dotrzeć do odbiorców: to będzie ACID , stowarzyszenie prawnicze z 1901 roku . W sierpniu agencja podpisała umowę z CNC oraz umowę z Regionalną Agencją Rozwoju Kina, która finansuje kopie do emisji filmów na prowincji (cztery filmy, po jednym egzemplarzu na film dla dziesięciu kin). ACID podróżuje do regionów i kontaktuje się z wystawcami w celu organizowania pokazów przedpremierowych oraz zapraszania pisarzy, reżyserów i aktorów. Wybrane filmy to te, które zawsze wydawane są w mniej niż 40 egzemplarzach.
Pierwsze filmy wspierane są La Petite Amie d'Antonio przez Manuel Poirier i czasami zbyt dużo miłości przez Lucas Belvaux . Stowarzyszenie uczestniczy w okrągłych stołach dotyczących dystrybucji i eksploatacji z Association des cinéastes documentaristes (ADDOC), Association Française des Cinémas d'Art et d'Essai ( AFCAE ), ARP , Groupement National des Cinémas de Research (GNCR), PROCIREP lub nawet SACD .
W listopadzie 1993 roku ACID po raz pierwszy wziął udział w Festiwalu Filmowym w Cannes, oferując siedem pokazów filmowych. W kolejnych latach liczba ta wzrasta do 10. Stowarzyszenie tworzy także „sieć” niezależnych sal w Paryżu, w których co miesiąc odbywają się spotkania: najpierw w Republice w każdy poniedziałek (od 22 listopada 1993 do 28 października 1997), potem w Videobibliotece w Paryżu w każdy drugi czwartek (od 15 stycznia 1998 do 25 czerwca 1998), następnie w Espace Saint Michel w drugi poniedziałek każdego miesiąca. Reżyser każdorazowo prezentuje twórczość innego reżysera, a pokaz poprzedza film krótkometrażowy, po którym następuje debata z ekipą filmową.
Z biegiem czasu ACID nawiązał współpracę z ponad 350 kinami studyjnymi, które pokazują swoje filmy. Każdego roku organizuje blisko 400 wydarzeń (spotkania, koncerty filmowe, warsztaty itp.). Program „sieć widzów” umożliwia im wspieranie filmów w kinach. ACID organizuje również pokazy z festiwalami, miejscami kultury lub uniwersytetami we Francji i na całym świecie.
Kiedy powstawało, akcja stowarzyszenia koncentrowała się na małych i średnich miejscowościach, ale z czasem rozszerzyła się na duże miasta, bo tam pogorszył się dostęp kina niezależnego do kin.
W 2012 roku Cinémathèque française zorganizowało retrospektywę filmów ACID .
(członkowie lub byli członkowie Biura)