Jean-Henri Roger

Jean-Henri Roger Biografia
Narodziny 24 stycznia 1949
Marsylia
Śmierć 31 grudnia 2012(w wieku 63 lat)
Saint-Cast-le-Guildo , Côtes-d'Armor
Narodowość Francja
Zajęcia Aktor , reżyser , scenarzysta , operator filmowy
Inne informacje
Pole Kino
Wybitne filmy Śnieg , Cap Canaille

Jean-Henri Roger , urodzony w Marsylii dnia24 stycznia 1949i zmarł w Saint-Cast-le-Guildo w Bretanii dnia31 grudnia 2012, jest francuskim filmowcem .

Biografia

Jean-Henri Roger urodził się w burżuazyjnej i intelektualnej rodzinie oraz w wojujących komunistycznych rodzicach. Po studiach w Marsylii przeniósł się do Paryża . Maoista, integruje Sprawę Ludu .

Poznał Jean-Luca Godarda jesienią 1968 roku podczas kursu w Institut de formation Cinématographique i sympatyzował z nim. W tym czasie Godard nie chciał już pracować sam, ale w ramach kolektywu, odrzucając ideę autora, jakkolwiek wysuniętą przez niego i przyszłych reżyserów Nowej Fali w latach 50. XX wieku . Współpraca między Rogerem i Godardem rozpoczęła się na dobre w grudniu 1968 roku, kiedy brytyjska firma produkcyjna Kestrel Films zleciła Godardowi namalowanie portretu Anglii. Kręcą brytyjskie dźwięki wLuty 1969w Oksfordzie i Essex. Oryginalność filmu wynika głównie z dysocjacji między ścieżką obrazu a ścieżką dźwiękową.

W Kwiecień 1969, Godard i Roger wyjeżdżają do Pragi z operatorem Paulem Bourronem , aby nakręcić Pravdę . Ich pobyt tam nie trwa długo, bo szybko rozumieją, że bardzo trudno jest im rozmawiać z Czechami. W czerwcu wyjechali do Rzymu, aby nakręcić Vents d'Est z Danielem Cohn-Benditem . Pod koniec tego samego roku Jean-Luc Godard i Jean-Pierre Gorin utworzyli Grupę Dziga Vertov . Jean-Henri Roger wchodzi do grupy, ponieważ brał udział w produkcji British Sounds i Pravda , ale jego rola staje się drugorzędna w Vents d'Est .

Po rozwiązaniu grupy Dziga Wiertow w 1972 związał się z kolektywem Cinélutte (1973-1976) (z Mireille Abramovici , Jean-Denisem Bonanem , Richardem Copansem , François Dupeyronem i Guy-Patrickiem Sainderichinem ), który zrealizował kilka filmów o walkach społecznych.

Od 1972 wykładał na wydziale kina eksperymentalnego centrum Vincennes (obecnie Uniwersytet Paris VIII).

Połączył siły z aktorką Juliet Berto iz nią wyreżyserował swoje pierwsze dwa filmy fabularne Neige ( 1981 ) i Cap Canaille ( 1982 ). Neige odniósł pewien sukces z francuską publicznością z 640 000 biletów.

Podpisał swój trzeci film fabularny, Lulu , w 2001 roku. Następnie był to Code 68 w 2005 roku.

Jean-Henri Roger ponownie spotkał się z Godardem w 2000 roku, kiedy ten ostatni dał mu drugoplanową rolę w Pochwale miłości (2001).

W 2005 roku wyreżyserował w reakcji na ówczesną atmosferę, którą uważał za anty-sześćdziesiąty ósmy Kod 68 , film o reżyserze, który próbował nakręcić film w maju 68 roku.

Jean-Henri Roger jest profesorem kina w Paryżu VIII .

On umarł na 31 grudnia 2012, w wyniku choroby serca. Kiedy zmarł, kilka osobistości ze świata kina złożyło mu hołd w dzienniku Le Monde i podkreśliło rolę, jaką odgrywał w różnych strukturach stowarzyszeniowych, takich jak ACID czy SRF.

W 2014 roku jego córka Jane Roger założyła firmę dystrybucyjną JHR Films , nazwaną na cześć jej ojca.

Filmografia

Dyrektor

Autor scenariusza

Aktor

Dyrektor Fotografii

Inne funkcje

Nagrody i uznanie

Publikacje

Bibliografia

Bibliografia

  1. Serge Toubiana , „  Nasz przyjaciel Jean-Henri Roger  ”, Blog Serge Toubiana ,3 stycznia 2013 r.( przeczytaj online )
  2. Śmierć filmowca Jean-Henri Rogera Le Nouvel Observateur, 2 stycznia 2013 r.
  3. Śmierć reżysera i nauczyciela Jean-Henri Rogera Laetitia Ratane, Allociné.fr, 3 stycznia 2013 r.
  4. Komunikat prasowy SRF-ACID: dla Jean-Henri Roger Société des Realisteurs de Films, 3 stycznia 2013 r.
  5. Édouard Launet , „  Jean-Henri Roger, wieczny śnieg  ”, Liberation ,3 stycznia 2013 r.( przeczytaj online ).
  6. Antoine de Baecque , Godard: Biografia , Paryż, Fayard / Pluriel, coll.  „Wielka liczba mnoga”,2011( 1 st  ed. 2010), 960  , str. ( ISBN  978-2-8185-0132-0 ) , s.  445-446.
  7. Baecque 2011 , s.  448-449
  8. Baecque 2011 , s.  450
  9. Baecque 2011 , s.  462-463
  10. „  Snow  ” , na jpbox-office.com (dostęp 4 stycznia 2013 )
  11. Baecque 2011 , s.  774
  12. Juliette Cerf , „  Duch maja: Wywiad z Jean-Henri Rogerem  ”, Pozdrawiam ,1 st listopad 2005( przeczytaj online )
  13. Serge Kaganski , „  Śmierć filmowca Jean-Henri Roger  ”, Les Inrockuptibles ,2 stycznia 2013( przeczytaj online )
  14. Śmierć filmowca i nauczyciela Jean-Henri Rogera L'Express, 2 stycznia 2013 r.
  15. Rabah Ameur-Zaïmeche i in. , „W  hołdzie reżyserowi Jean-Henri Rogerowi po jego śmierci  ”, Le Monde ,8 stycznia 2013( przeczytaj online )
  16. "  " Za filmem jest też dystrybutor  " , Le Temps ,8 marca 2017( ISSN  1423-3967 , przeczytany online , dostęp 24 stycznia 2019 )
  17. Enrique Seknadje , „ Śnieg ”  Juliet Berto i Jean-Henri Roger: Anioły gryzą kurz  ”, Culturopoing ,7 grudnia 2012

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne