Helene Milano

Helene Milano Biografia

Narodziny	1967
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Reżyser dokumentalny , reżyser

Hélène Milano , urodzona w In1967, jest francuską reżyserką , aktorką i dokumentalistką .

Biografia

Nos amours de vieux age to jego pierwszy dokument. W 2010 roku nakręciła Reves de Casaques , a w 2012 Les Roses noire . Szkoliła się w Konserwatorium w Nicei .

Działalność artystyczna

Jako aktorka ma około 17 ról we francuskiej telewizji i gra w 3 filmach fabularnych w kinie. Współpracuje przy około dwudziestu sztukach, czy to jako aktorka, czy jako asystentka reżysera. Jako autorka zawdzięczamy jej produkcję kilku filmów dokumentalnych.

Poprzez swoje filmy dokumentalne i inscenizacje Hélène Milano daje głos kobietom, a bardziej ogólnie ludziom mało słyszanym w społeczeństwie ze względu na ich status społeczny, kondycję, pochodzenie i kulturę.

W pobliżu młodzieży bierze udział w rezydencjach artystycznych w szkołach oraz regularnie prowadzi warsztaty teatralne, zwłaszcza w Marsylii.

Filmy dokumentalne

• 2019: Rozżarzone węgle - Stawanie się mężczyzną?
• 2012: Czarne róże
• 2009: Marzenia o hełmach
• 2005: Nasza starość kocha

Krótkie filmy

• 2013: Światło latarni morskiej
• 2002: Tak słyszę morze

Autor scenariusza

• 2005: W lustrze... jaskółka

Aktorka

• 2009: Niech tylko jeden trzyma, pozostali pójdą za nim
• 2009: Uszczęśliw mnie!
• 2011: Skylab
• 2012  : Dzień, w którym wszystko się zmieniło , odcinek Nasza miłość przeszkadza  : Valérie
• 2019: Plus belle la vie  : M me Keller

Teatr

• Britannicus  : pomoc inscenizacyjna Françoise Chatôt 
• Bertolt Brecht  : współreżyseria Théâtre du Gyptis
• Mitrydate  : asystent stażysty Daniela Mesguish 
• Coś za mną idzie  : przedstawienie napisane z improwizacji
• Lulu  (Franck Wedekind). Stworzenie Théâtre de la Minoterie
• Woyzeck  : Tworzenie hangaru RTM. Wycieczka po Francji

Załączniki

Bibliografia

• Sandrine Marques, „  Czarne róże: w cieniu młodych dziewczyn w bluzach  ”, Lemonde.fr ,27 listopada 2012 r.( przeczytaj online )
• „  Kiedy róże są czarne  ”, Sable , tom.  112,listopad 2012( przeczytaj online )
• „  Fotoblog  ”, inrocks ,29 listopada 2012 r.( przeczytaj online )

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby audiowizualne  :
  • Allocyna
  • (pl)  Internetowa baza filmów
• http://www.peggy-fischer-agency.com/agpf/helene-milano/
• https://dicodoc.wordpress.com/2017/07/10/e-comme-emploi-helene-milano/

Uwagi i referencje

1. „  Hélène Milano  ” , na www.unifrance.org (dostęp 3 grudnia 2017 )
2. „  Biografia i aktualności Hélène Milano France Inter  ” , o France Inter (dostęp 7 lutego 2018 )
3. AlloCine , „  Hélène Milano  ” , na AlloCine (dostęp 3 grudnia 2017 r. )
4. "  MOCNE, MYŚLĄCE DZIEWCZYNY. SUR LES ROSES NOIRES (2010) HÉLÈNE MILANO  ” , na http://www.pointsdaccroche.com ,21 marca 2015(dostęp 2 lutego 2018 )
5. „  Rezydencja w Lycée Rosa Parks: the gaze of Hélène Milano  ” , na http://tyfilms.fr (dostęp 6 lutego 2018 )
6. "  " Les charbons ardents  " , na Jour2Fête (dostęp 15 marca 2020 )
7. „  Czarne róże”: w cieniu młodych dziewcząt w swetrach  ” , na Le Monde.fr (dostęp 2 lutego 2018 )
8. pisarstwo licealne, „  Czarne róże, film dokumentalny o walce dziewcząt o odnalezienie swojej kobiecości  ”, Club de Mediapart ,22 kwietnia 2013 r.( przeczytaj online , konsultacja 2 lutego 2018 )