Artur Duray

Artur Duray Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Arthur Duray w 1907 roku ze swoim zwykłym sweter ozdobiony herbem Lorraine-Dietrich krzyż lotaryński . Biografia
Data urodzenia 9 lutego 1882 r
Miejsce urodzenia Ixelles ( Belgia )
Data śmierci 10 lutego 1954
Miejsce śmierci Paryż 18 th ( Francja )
Narodowość  Francuski

Kariera
Jakość Kierowca rajdowy


Arthur Duray ( 9  lutego  1882 - 10  lutego  1954 ) jest francusko-amerykańskim kierowcą wyścigowym belgijskiego pochodzenia.

Urodzony z belgijskich rodziców, później uzyskał obywatelstwo francuskie, spędzając większość swojego życia we Francji, co pozwoliło mu konkurować w ostatnim Gordon Bennett 1905 Automobile Cup z drużyną francuską.

Biografia

W młodości zaczął od wyścigów rowerowych około 1893 roku i trwało to prawie pięć lat.

Oprócz licznych startów w zawodach samochodowych (pierwsze występy w Critérium de Spa 1898 na „La Torpille”, następnie na wybrzeżu Château-Thierry , kilka wyścigów w belgijskich Ardenach i w tym samym roku w Paris-Vienne 1902 , wszystko z Gobron-Brillié ), jest prawdopodobnie najbardziej znany dziś z tego, że trzykrotnie pobił rekord prędkości na lądzie swoim Gobron-Brillié, międzylipiec 1903(w wieku 21 lat, kiedy był drugi na Mont Ventoux ) iMarzec 1904(zwłaszcza podczas zwycięstwa na kilometrze Dourdan inListopad 1903prędkość  , przy 136,363 km/h ). Jeszcze w 1904 roku wygrał trzecie Coupe de Caters w kwietniu w Nicei ( podjazd pod górę w „Quatre Chemins”, na drodze do Corniche) na Gobron-Brillié 100 KM, przed swoim kolegą z zespołu Louisem Rigolly z tym samym typem pojazdu, zajął drugie miejsce w podjeździe pod górę Mont Ventoux i zajął piąte miejsce w Coppa Florio zorganizowanym w Brescia sur Darracq , a następnie trzecie w podjeździe pod górę w La Consuma z tą samą marką. W 1905 zajął drugie miejsce w Coppa Florio na Lotaryngii-Dietrich

Zwycięzca Circuit des Ardennes w 1906 na De Dietrich 130 KM (którego konstruktor był oficjalnym kierowcą przez kilka lat) oraz wyścigu Saint-Petersburg - Moskwa w 1907 na De Dietrich 60 KM, trzeci w Vanderbilt Cup w 1906 na Lorraine-Dietrich, a także czwarty w Targa Florio w 1907, szósty w Pucharze Gordona-Bennetta w 1905 w Owernii . W 1907 roku prowadził Grand Prix ACF do 32 kilometrów przed metą, musiał wycofać się po złamanym łożysku kulkowym w skrzyni biegów jego Lorraine-Dietrich. W 1913 zajął również czwarte miejsce w pierwszym Grand Prix Rosji w Sankt Petersburgu w czystym wyścigu Metallurgical , był drugi w regularności (średnia prędkość na każdym okrążeniu) i wygrał w obliczeniach osiągów silnika.

W 1912 roku przejechał Fiatem S76 Record po rozległej, płaskiej przestrzeni w pobliżu Ostendy , osiągając prędkość 225  km/h . Ze względu na nieprawidłowości w sposobie rejestracji jego wykonania, zapis nie jest wówczas zatwierdzany.

W 1914 roku zajął drugie miejsce na Peugeota z Indianapolis 500 , a ósmy na Delage w Wielkim Cena ACF . Następnie wygrał wyścig Meeting de Cabourg Peugeotem 3.0  l z Indianapolis, a także start z rozbiegu i kilometr ze startu zatrzymanego.

Podczas wojny przez pewien czas był kierowcą na linii frontu na pokładzie Delaunay-Belleville , kiedy został schwytany przez wroga i na krótko uwięziony.

17 sierpnia 1918 rOn konkuruje w Sheepshead Bay Międzynarodowych Sweepstakes po Liberty Handicap z Cincinnati na4 lipca.

Pierwsza wojna światowa zakończyła, był jeszcze drugi w ACF Sport Grand Prix w Strasburgu w 1922 roku na Voisin C3, drugi w Coupe de l” Autodrome de Miramas (lub Grand Prix de Marseille ) i trzeci w meczu des Champions de Montlhéry w 1924 na D'Aoust / Hispano-Suiza V8. Wygrał Puchar Wozów wwrzesień 1927, podczas Meeting de Boulogne .

Czterokrotnie brał udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans , w latach 1924 , 1926 , 1927 i 1928 , jeszcze w Ariès (emerytury).

Siedmiokrotnie brał udział w 24-godzinnym wyścigu Spa , w 1925, a następnie od 1927 do 1933 i był pięciokrotnym zwycięzcą klasy ( 1,1  l ), w 1927, 1928, 1929, 1931 i 1933, trzykrotnie na Ariès , a na BNC i jeden na Amilcarze C6 w wieku 51 lat (absolutnie najlepszy wynik, ósmy w 1928 roku).

Jego kariera trwa około trzydziestu lat. Jest także lotnikiem, budując własny samolot związany z H. Matthysem w 1909 roku, dwupłatowiec z 4-cylindrowym silnikiem Lorraine-Dietrich. Wmaj 1910brał udział w pokazach lotniczych w Weronie, podczas których doznał kontuzji podczas lotu testowego, kończąc na złamanych żebrach i siniakach.


W jego hołdzie, amerykański jeździec George Stewart , podwójny poleman w 1925 i 1928 roku na 500 milach Indianapolis na Miller i nazywany Latającym Francuzem, choć nie Francuzem, zmienił imię i stał się Leonem Durayem, biorąc nawet udział w Grand Prix Europy w latach 1929-29 1932, w Monza na Miller 91.

Rekordy świata

Uwagi i referencje

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego „  Arthur Duray  ” ( patrz lista autorów ) .
  1. (w) „  Arthur Duray  ” [jpg] na VanderbiltCupRaces.com
  2. (w) "  Francuskie wyścigi od 1896 do 1902  " , na f1evolutions , sites.google.com
  3. (w) Hans Etzrodt, „  HILL CLIMB WINNERS 1897-1949, część 1, 1897-1914  ” , o Złotej Erze Grand Prix Racing
  4. Czwarty Puchar Caters 1904 (Jules Beau 2).
  5. Życie na otwartym powietrzu , 1 st wrzesień 1904, str.  708
  6. Y. Melentev Avtomoto strasti Rossijskoj Imperii [Automoto pasja Imperium Rosyjskiego]
  7. (w) "  1913: pierwsze " Grand Prix Rosji "...  " na forums.AutoSport.com ,14 czerwca 2007 r.
  8. La Vie au grand air , 25 lipca 1914, s.  678
  9. „  Samochód w Ameryce  ”, La Vie au grand air ,1 st grudzień 1918, s.  30-31
  10. (es) "  Martin" Macoco "de Álzaga  " , na Pilotos-Muertos.com
  11. Życie na otwartym powietrzu , 1 st maja 1909, s.  279
  12. 29 maja 1910 na niebie: Duray zostaje ranny w Weronie

Bibliografia

Powiązane artykuły


Linki zewnętrzne