Data urodzenia | 9 lutego 1882 r |
---|---|
Miejsce urodzenia | Ixelles ( Belgia ) |
Data śmierci | 10 lutego 1954 |
Miejsce śmierci | Paryż 18 th ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Jakość | Kierowca rajdowy |
---|
Arthur Duray ( 9 lutego 1882 - 10 lutego 1954 ) jest francusko-amerykańskim kierowcą wyścigowym belgijskiego pochodzenia.
Urodzony z belgijskich rodziców, później uzyskał obywatelstwo francuskie, spędzając większość swojego życia we Francji, co pozwoliło mu konkurować w ostatnim Gordon Bennett 1905 Automobile Cup z drużyną francuską.
W młodości zaczął od wyścigów rowerowych około 1893 roku i trwało to prawie pięć lat.
Oprócz licznych startów w zawodach samochodowych (pierwsze występy w Critérium de Spa 1898 na „La Torpille”, następnie na wybrzeżu Château-Thierry , kilka wyścigów w belgijskich Ardenach i w tym samym roku w Paris-Vienne 1902 , wszystko z Gobron-Brillié ), jest prawdopodobnie najbardziej znany dziś z tego, że trzykrotnie pobił rekord prędkości na lądzie swoim Gobron-Brillié, międzylipiec 1903(w wieku 21 lat, kiedy był drugi na Mont Ventoux ) iMarzec 1904(zwłaszcza podczas zwycięstwa na kilometrze Dourdan inListopad 1903prędkość , przy 136,363 km/h ). Jeszcze w 1904 roku wygrał trzecie Coupe de Caters w kwietniu w Nicei ( podjazd pod górę w „Quatre Chemins”, na drodze do Corniche) na Gobron-Brillié 100 KM, przed swoim kolegą z zespołu Louisem Rigolly z tym samym typem pojazdu, zajął drugie miejsce w podjeździe pod górę Mont Ventoux i zajął piąte miejsce w Coppa Florio zorganizowanym w Brescia sur Darracq , a następnie trzecie w podjeździe pod górę w La Consuma z tą samą marką. W 1905 zajął drugie miejsce w Coppa Florio na Lotaryngii-Dietrich
Zwycięzca Circuit des Ardennes w 1906 na De Dietrich 130 KM (którego konstruktor był oficjalnym kierowcą przez kilka lat) oraz wyścigu Saint-Petersburg - Moskwa w 1907 na De Dietrich 60 KM, trzeci w Vanderbilt Cup w 1906 na Lorraine-Dietrich, a także czwarty w Targa Florio w 1907, szósty w Pucharze Gordona-Bennetta w 1905 w Owernii . W 1907 roku prowadził Grand Prix ACF do 32 kilometrów przed metą, musiał wycofać się po złamanym łożysku kulkowym w skrzyni biegów jego Lorraine-Dietrich. W 1913 zajął również czwarte miejsce w pierwszym Grand Prix Rosji w Sankt Petersburgu w czystym wyścigu Metallurgical , był drugi w regularności (średnia prędkość na każdym okrążeniu) i wygrał w obliczeniach osiągów silnika.
W 1912 roku przejechał Fiatem S76 Record po rozległej, płaskiej przestrzeni w pobliżu Ostendy , osiągając prędkość 225 km/h . Ze względu na nieprawidłowości w sposobie rejestracji jego wykonania, zapis nie jest wówczas zatwierdzany.
W 1914 roku zajął drugie miejsce na Peugeota z Indianapolis 500 , a ósmy na Delage w Wielkim Cena ACF . Następnie wygrał wyścig Meeting de Cabourg Peugeotem 3.0 l z Indianapolis, a także start z rozbiegu i kilometr ze startu zatrzymanego.
Podczas wojny przez pewien czas był kierowcą na linii frontu na pokładzie Delaunay-Belleville , kiedy został schwytany przez wroga i na krótko uwięziony.
17 sierpnia 1918 rOn konkuruje w Sheepshead Bay Międzynarodowych Sweepstakes po Liberty Handicap z Cincinnati na4 lipca.
Pierwsza wojna światowa zakończyła, był jeszcze drugi w ACF Sport Grand Prix w Strasburgu w 1922 roku na Voisin C3, drugi w Coupe de l” Autodrome de Miramas (lub Grand Prix de Marseille ) i trzeci w meczu des Champions de Montlhéry w 1924 na D'Aoust / Hispano-Suiza V8. Wygrał Puchar Wozów wwrzesień 1927, podczas Meeting de Boulogne .
Czterokrotnie brał udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans , w latach 1924 , 1926 , 1927 i 1928 , jeszcze w Ariès (emerytury).
Siedmiokrotnie brał udział w 24-godzinnym wyścigu Spa , w 1925, a następnie od 1927 do 1933 i był pięciokrotnym zwycięzcą klasy ( 1,1 l ), w 1927, 1928, 1929, 1931 i 1933, trzykrotnie na Ariès , a na BNC i jeden na Amilcarze C6 w wieku 51 lat (absolutnie najlepszy wynik, ósmy w 1928 roku).
Jego kariera trwa około trzydziestu lat. Jest także lotnikiem, budując własny samolot związany z H. Matthysem w 1909 roku, dwupłatowiec z 4-cylindrowym silnikiem Lorraine-Dietrich. Wmaj 1910brał udział w pokazach lotniczych w Weronie, podczas których doznał kontuzji podczas lotu testowego, kończąc na złamanych żebrach i siniakach.
W jego hołdzie, amerykański jeździec George Stewart , podwójny poleman w 1925 i 1928 roku na 500 milach Indianapolis na Miller i nazywany Latającym Francuzem, choć nie Francuzem, zmienił imię i stał się Leonem Durayem, biorąc nawet udział w Grand Prix Europy w latach 1929-29 1932, w Monza na Miller 91.