André Souris

André Souris Biografia

Narodziny	10 lipca 1899 Marchienne-au-Pont
Śmierć	12 lutego 1970(w wieku 70 lat) Paryż
Narodowość	belgijski
Trening	Królewskie Konserwatorium w Brukseli
Zajęcia	Dyrygent , kompozytor , muzykolog , nauczyciel muzyki

Inne informacje

Pracował dla	Królewskie Konserwatorium w Brukseli
Gatunek artystyczny	Muzyka klasyczna

André Souris jest kompozytorem , dyrygentem , skrzypkiem , muzykologiem , poetą i pedagogiem Belgiem , urodzonym10 lipca 1899w Marchienne-au-Pont i zmarł dnia12 lutego 1970w Paryżu .

Biografia

André Souris ukończył w 1918 roku studia (skrzypce i kompozycję) w ówczesnym Konserwatorium w Brukseli . Następnie odkrył dzieła symbolistyczne i neoklasyczne, Debussy'ego , Ravela , Strawińskiego . W 1925 roku poznał Paula Nougé na koncercie który przedstawia po raz pierwszy w Belgii na Pierrot Lunaire przez Schönberga . Obok Correspondance de Nougé, Goemans i Lecomte założył Musique (dwa numery) i opublikowane z Paulem Hooreman Tombeau de Socrate , hołd Satie , a także Festivals de Venise . Wraz z Hooremanem skomponował w 1926 roku muzykę, będącą parodią Grupy Sześciu , Dessous des Cartes Nougégo. Był współautorem traktatu Married from the Eiffel Tower, kiedy sztukę Cocteau wystawiano w Brukseli. Wspierając swój magazyn Distances , skomponował Some airs Clarisse Juranville , małą kantatę do tekstu Nougé w wykonaniuKwiecień 1928 w Konserwatorium w Brukseli następnie w 1930 i 1935 r. Z okazji wystawy Magritte'a dyrygował w Styczeń 1929koncert w Charleroi ( Hindemith , Honegger , Milhaud , Schönberg , Souris, Stravinsky), poprzedzony wykładem Nougé o muzyce.

W 1932 roku André Souris był współautorem ulotki La poésie transfigurée na temat sprawy Aragonii . W 1934 roku współpracował przy Documents 34 przez ELT Mesens , w 1935 roku w Biuletynie International du surrealizm . W 1935 roku podpisał kontrakt z Le Couteau dans la plaie, który po raz pierwszy zgromadził surrealistyczną grupę Brukseli ( Magritte , Mesens, Nougé, Scutenaire , Lecomte ) i Hainaut ( Achille Chavée , Fernand Demoustier, który podpisał imię Fernanda Dumonta). Prowadząc mszę artystów w 1936 roku , André Souris został wykluczony21 styczniagrupy surrealistów w ulotce, Gorliwy sługa , podpisany w szczególności przez Chavée, Dumont, Magritte, Mesens, Nougé i Lecomte.

André Souris, który interesuje się muzyką dawną , dodekafonizmem , jazzem, a także muzyką filmową i muzyką etniczną, jest od 1937 do 1945 dyrygentem w National Institute of Broadcasting, w 1945 dyrektorem musicalu studyjnego Séminaire des Arts, który grał główną rolę we wprowadzeniu muzyki serialowej , aw 1947 założył przegląd Polyphonie . Mając kontakty z Karlheinzem Stockhausenem , ujawnił w tym samym roku pierwsze dzieło Pierre'a Bouleza .

Od 1949 do 1964 roku André Souris uczy harmonii w Konserwatorium w Brukseli, a także jest dyrektorem badań na kartach z lutni z XVI TH i XVII -go wieku w CNRS . W 1964 roku jesteśmy mu winni transkrypcję i orkiestrację w koncertowej wersji Fêtes d'Hébé, która jest ważnym wkładem w obchody stulecia Jean-Philippe Rameau . Jest autorem wielu ścieżek dźwiękowych do filmów, zwłaszcza do Le Monde Paula Delvaux . André Souris zmarł w Paryżu dnia12 lutego 1970.

Kompozycje muzyczne (wybór)

André Souris pozostawia nam liczne kompozycje na orkiestrę kameralną, orkiestrę dętą, muzykę kameralną, fortepian, utwory na chór, utwory wokalne, muzykę sceniczną i filmową.

Trzy japońskie wiersze na sopran i kwartet smyczkowy (1916)
Dwa małe wiersze na skrzypce i fortepian (1917)
Mały spacer patafizyczny (1925)
Grób Sokratesa (1925)
Chorał, marsz i galop (1925-1926)
3 flonflony (1925-1928)
3 wynalazki na organy (1926)
Niektóre arie Clarisse Juranville (1928)
Pentaphonic Burlesque (1931)
Tancerze francuskiego renesansu (1932)
Fatrasia (1934)
Fanfara i scherzo (1937)
Rengaines (1937)
Symfonie (1939)
Sinister Children's Rhymes (1942)
Tańce Mosan (1943)
Utwór na altówkę i fortepian (1944)
Inny głos (1948)
Pięć tańców flamandzkich (1958)
Cztery fantazje Henry'ego Purcella na smyczki (1961)
Trzy stare utwory na skrzypce i altówkę (1965)
Koncert flamandzki na podstawie źródeł renesansowych (1965)

Pisma

Łapówki , L'Arche, Paryż, 1950.
Le Complexe d'Orphée , Les Lèvres Nues , Bruksela, 1956.
„Paul Nougé i jego wspólnicy”, w Conversations on Surrealism , red. Ferdinand Alquié , Mouton, Paris-La Haye, 1968.
Hołd Babeufa , nues Les Lèvres, Bruksela, 1969.
Siedem portretów Marie jako dziecka i jeden z ośmioma fotografiami, Les Lèvres nues, Bruksela, 1971.
Six or Seven Notes , Les Lèvres Nues, Bruksela, 1972.
Między muzyką a malarstwem , we współpracy z René Magritte, Les Lèvres nues, Bruksela, 1972.
Warunki muzyki i innych pism [z pełną bibliografią dzieł muzycznych André Sourisa], Bruxelles-Paris, éditions de l'Université de Bruxelles- Éditions du CNRS , 1976.

Filmografia

1970 : Wprowadzenie do surrealizmu w Belgii przez Lucien Deroisy i Jean Dypréau . Produkcja Departamentu Kinematografii Ministerstwa Edukacji Narodowej w Brukseli. Zbudowany na podstawie zeznań André Sourisa. Film zostałby zniszczony.
La Déroute (1957), krótkometrażowy dokument Ado Kyrou
Bankiet oszustów (1951)
Persefona ( 1951 ), jedyny film grupy CoBrA .
Wizyta u Picassa (1949)
Świat Paula Delvaux (1944)
Na letnich drogach (1936)

Hołd

Jego imię nosi akademia muzyczna Marchienne-au-Pont .

Uwagi i odniesienia

Levaux 2006 , s. 581.
André Souris i kompleks Orphée: między surrealizmem a muzyką serialową ; Robert Wangermée ; stronie 402

Zobacz też

Bibliografia

: Źródło użyte do napisania artykułu

René Magritte i surrealizm w Belgii , Belgijskie Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych, Bruksela, 1982 .
Ruch surrealistyczny w Brukseli i Walonii (1924-1947) , Paryż, Centre culturel Wallonie Bruxelles, 1988 .
Christian Bussy, Antologia surrealizmu w Belgii , Paryż, Gallimard, 1972 .
Christian Bussy , Surrealiści w życiu codziennym: małe prawdziwe fakty , przedmowa Oliviera Smoldersa , Bruxelles, Les impressions nouvelles, 2007 ( ISBN 978-2-87449-028-6 )
Xavier Canonne, Le surréalisme en Belgique, 1924-2000 , Fonds Mercator, Bruksela, 2006 ( ISBN 90-6153-659-6 ) ; Actes Sud, Paryż, 2007, 352 p ( ISBN 9782742772094 ) .
Thierry Levaux , Słownik kompozytorów belgijskich od średniowiecza do współczesności , Éditions Art in Belgium,2006, 736 str. ( ISBN 978-2-930338-37-8 ) , str. 581-588.
Thierry Levaux , „Some great musical figures of the Pays de Charleroi” , w Charleroi 1666-2016: 350 lat historii ludzi, technik i idei (materiały konferencyjne, Charleroi, 23 i 24 września 2016 r.), Bruksela, Academy Royale de Belgique , pot. „Pamiętniki klasy listów”,2016, 416 s. ( ISBN 978-2-8031-0573-1 ) , str. 331-340.
Marcel Mariën, Surrealistyczna działalność w Belgii (1924-1950) , Bruksela, Lebeer-Hossman, 1979 .
Alain Mascarou, surrealizm i muzyka, belgijski wynik w Europie , n o 912, Paryż, kwiecień 2005 , 179-189.
Paul Nougé „André Souris”, w odległościach , n o 1, Paryż, luty 1928 .
Irène, Scut, Magritte & C ° , Bruksela , Belgijskie Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych, 1996 , 558 str.
Henri Vanhulst, Stanley Sadie i John Tyrrell , „Souris, André”. The New Grove Dictionary of Music and Musicians , Londyn, Macmillan Publishers.,2001
Robert Wangermée, André Souris i kompleks Orphée; między surrealizmem a muzyką serialową , Mardaga, Liège, 1995 .
Robert Wangermée , „Souris, André, Joseph, Gustave”, w: New national biography , t. 5, Bruksela, Królewska Akademia Nauk, Literatura i Sztuk Pięknych Belgii ,2005( czytaj online [PDF] ) , str. 316-320.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

( fr ) André Souris w internetowej bazie danych filmów

Dokumentacja urzędowa :
Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Krajowa biografia Belgii • Deutsche Biography
Zasoby związane z muzyką :
- Discogs
- (en) MusicBrainz
- ( fr ) Muziekweb
- (de) Międzynarodowy repertuar źródeł muzycznych
Sébastien Arfouilloux, „André Souris w poszukiwaniu muzyki surrealistycznej”, fragmenty , na crlc.paris4.sorbonne.fr
Zespół ARC & FIATO gra Fantasque André Sourisa 2 czerwca 2012 na festiwalu Abside w Bertem (Belgia) , na YouTube (3 min 50 s)
André Souris, The Other Voice , na YouTube (7:31)