Robert Wangermée

Robert Wangermée Biografia

Narodziny	21 września 1920 Lodelinsart ( Belgia )
Śmierć	22 lipca 2019 r (w wieku 98 lat)
Narodowość	belgijski
Czynność	Muzykolog

Podstawowe prace

Słownik pieśni w Walonii i Brukseli ( d ) , Słownik kompozytorów belgijskich od średniowiecza do współczesności ( d )

Robert Wangermée jest belgijskim muzykologiem i administratorem urodzonym w Lodelinsart dnia 21 września 1920 i martwe 22 lipca 2019 r.

Biografia

Robert Wangermée studiuje muzykę pod kierunkiem Jeana Absila i historię na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli . Po uzyskaniu doktoratu w historii ze swojej pracy na The gust muzyczny we Francji w XIX th wieku ( 1946 ), uczył jako wykładowca w roku 1948 - sukces swojego byłego profesora Charlesa van den Borren , wielki muzykologię prekursora w Belgii - wtedy jako wykładowca w 1962 roku . Wangermée założył wówczas sekcję muzykologii (w ramach wydziału historii sztuki i archeologii, wydziału filozofii i literatury). Został tam mianowany profesorem w 1965 roku , stanowisko to piastował do 199…. W 1964 r. Stworzył jeszcze na ULB Ośrodek Studiów Socjologii Muzyki.

Równocześnie zrobił błyskotliwą karierę w branży audiowizualnej: zatrudniony w INR ( National Broadcasting Institute , prekursor RTBF ) w 1946 roku, w 1953 roku został dyrektorem Wydziału Muzycznego , stworzył „trzeci program radiowy”. (specjalizujący się w muzyce klasycznej), a swoją karierę jako główny administrator RTBF zakończył od 1960 do 1984 .

Robert Wangermée pełnił funkcję administratora lub prezesa wielu stowarzyszeń, fundacji lub instytucji:

Przewodniczący Najwyższej Rady ds. Audiowizualnych od 1984 do 1997 roku
Przewodniczący Rady Edukacji Medialnej w latach 1995-2008.
Prezes Zespołu Nowej Muzyki
prezes Ars Musica asbl
Przewodniczący Rady Muzycznej
Prezes Belgian Society of Musicology od 1977 do 2013
wiceprezes zarządu Orchestre royal de chambre de Wallonie
Dyrektor zarządzający Liège Philharmonic Orchestra
członek Rady Dyrektorów Fundacji Euphonia
członek zarządu Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety w Belgii
Członek Rady Dyrektorów Queen Elisabeth Music Foundation

itp.

Autor wielu książek, artykułów i wstępów do książek, a także współpracownik lub redaktor niezliczonych prac zbiorowych związanych z muzykologią, socjologią muzyki, polityką kulturalną i telewizją radiową, Robert Wangermée przyjmuje na siebie odpowiedzialność współredaktora Belgian Journal of Musicology od 1958 roku .

Robert Wangermée napisał kilka raportów dotyczących przyszłości telewizji, przyszłości nadawców publicznych i europejskiej polityki audiowizualnej dla Rady Europy i EBU.

Robert Wangermée został wybrany jednym ze stu Walonów stulecia przez Jules Destrée Institute w 1995 roku.

W 2005 roku otrzymał tytuł „Oktawy Honorowej” podczas tegorocznej edycji Oktaw Muzycznych .

Publikacje

Prace pisemne i / lub zredagowane

Johann Sebastian Bach. Szkic historyczny , oprac. Syrinx, 1944
Ludwig van Beethoven , wyd. du Trèfle, Molenbeek / Bruksela, 1945
Mistrzowie śpiewu XVII th i XVIII -go stulecia w kolegiaty SS. Michel i Gudule w Brukseli , Królewska Akademia Belgii, Bruksela, 1950
François-Joseph Fétis, muzykolog i kompozytor. Wkład w badania smaku muzycznego w XIX th wieku , Bruksela, Palais des Academies 1951
Współczesna muzyka belgijska , La Renaissance du Livre, Bruksela, 1959
Muzyka flamandzki w społeczeństwo XV TH i XVI -tego wieku , Arcade, Bruksela, 1965
(we współpracy z Holde Lhoest), After-TV, Hachette, Paryż, 1974.
Muzyka w Walonii i Brukseli , R. Wangermée i Ph. Mercier, Bruksela, wyd. The Renaissance of the Book, 1980-82, 2 tomy.
(kierownik naukowy) Nieszczęścia Orfeusza, kultura i zysk w gospodarce muzycznej , red. Mardaga, Bruksela-Liège, 1990
Słownik pieśni w Brukseli i Walonii , wyd. Mardaga, Liège, 1995
André Souris i kompleks Orphée. Między surrealizmem a muzyką serialową , red. Mardaga, Liège, 1995
Paul Collaer. Korespondencja ze znajomymi muzykami , oprac. R. Wangermée, Sprimont, 1996
Mesens, ELT Jestem muzykiem. Pisma zebrane, zaprezentowane i skomentowane przez R. Wangermée , redaktora Didiera Devureza, wyd. Faksymile, Bruksela, 1997
Magritte i świat dźwięku , sl, sn, 1998
Philippe Boesmans: wywiady i opinie , R. Wangermée i Chr. Renard, wyd. Mardaga, 1999
André Souris: Lira obosieczna. Pisma o muzyce i surrealizmie, przedstawione i skomentowane przez R. Wangermée , red. Mardaga, Bruksela-Liège, 2000
Paul Nougé: Muzyka jest niebezpieczna. Pisma zebrane, zaprezentowane i skomentowane przez R. Wangermée , redaktora Didiera Devureza, wyd. Faksymile, Bruksela, 2001
Przewodnik po śpiewie chóralnym w Walonii i Brukseli , wyd. Mardaga, 2003
Studio 4 - Maison de la Radio Flagey 1933-2002 , Jos Vandenbreeden and R. Wangermée, CIVA, Bruksela, 2004
(redaktor) François-Joseph Fétis. Korespondencja , oprac. Mardaga, Sprimont, 2007, 622 s. ( ISBN 2-87009-947-9 )

Artykuły (wybór)

„Znaczenie muzyki w regionie Walonii na XIV th i XV th stulecia” WPH, t. 1, str. 477-489
"Wkład Walonia na muzyce XVI th century: Josquin des Prés Roland de Lassus" WPH, t. 2, str. 303-320
„Muzyka i quasi-muzyka w chórze mówionym”, w?, Nr 34/35
„Hałas, który kosztuje dużo? Uwagi o ekonomii muzyki ”, Art & Fact n ° 6, 1987, University of Liège
„Ocena polityk kulturalnych. Wytyczne dotyczące przygotowania raportów krajowych Rady Europy ”. Rada Współpracy Kulturalnej, dokument tymczasowy, 1988
„Muzycy surrealizmu brukselskiego i ducha Dada”, Textyles nr 8,Listopad 1991
„Mozart i twórcza oryginalność”, Société des sciences, des arts et des lettres du Hainaut , 96 th vol., 1992
„Erik Satie w Brukseli”, Art & Fact n ° 15, 1996, University of Liège

Uwagi i odniesienia

„Robert Wangermée, pierwszy administrator RTBF, zmarł w wieku 98 lat” na RTBF.be, 22 lipca 2019 r.

Bibliografia

Muzyka i społeczeństwo , hołd dla Roberta Wangermée, Henri Vanhulsta i Malou Haine, Éditions de l'Université de Bruxelles, 1988.