André Schaeffner

André Schaeffner Obraz w Infobox. André Schaeffner i Anatole Lewitsky , Międzynarodowy Kongres Nauk Antropologicznych i Etnologicznych (Kopenhaga, 1938)
Narodziny 7 lutego 1895
Paryż 10 th
Śmierć 11 sierpnia 1980
Paryż 13 th
Narodowość Francja
Niezwykłe pomysły Ciało i muzyka
Podstawowe prace
  • Jazz (1926)
  • Pochodzenie instrumentów muzycznych (1936)
  • Wariacje na temat muzyki (1988)
Wpływem Salomon Reinach , Vincent d'Indy , Romain Rolland
Znany z Pracuje nad Debussy'em i Strawińskim

André Schaeffner , urodzony w Paryżu dnia7 lutego 1895 i zmarł w tym samym mieście dnia 11 sierpnia 1980, jest francuskim antropologiem i etnomuzykologiem . Do przejścia na emeryturę w Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) w 1965 r., Gdzie był naukowcem, kierował wydziałem etnomuzykologii w Musée de l'Homme (dawniej Musée d'ethnographie du Trocadéro), które „założył” w 1929 roku na prośbę Georgesa Henri Rivière , na czele którego odniesie sukces Gilbert Rouget .

Biografia

Uczeń Salomona Reinacha w École du Louvre , Vincenta d'Indy'ego w Schola Cantorum , następnie Marcela Maussa w École Pratique des Hautes Etudes (EPHE), jego pierwsze prace skupiały się na wzajemnych wpływach niemieckich tradycji muzycznych, francuski , włoski i rosyjski w XIX th  century, historii i rachunek klawesyn i na afrykańskich korzeni jazzu , muzyki, która będzie jedną z pierwszych europejskich obserwatorów i analityków.

W latach 1929-1930 stał się jednym z głównych kronikarzy pisma Documents , stworzonego przez Georgesa Bataille'a i Carla Einsteina . W 1931 roku dołączył wraz z Michelem Leirisem, którego pozostał jednym z najbliższych przyjaciół, do zespołu naukowego Misji Dakar-Dżibuti, kierowanego przez Marcela Griaule , wówczas Misji Sahara-Sudan, i studiował muzykę Dogonów. . W 1937 roku, wraz ze swoim przyjacielem i kolegą Anatolem Lewickim, który stał się jednym z głównych członków sieci Musée de l'Homme , zaprojektował pokój sztuki i techniki w Musée de l'Homme, gdzie jego troska o „Przedstaw ciało do muzeum ” .

Po II wojnie światowej , Schaeffner przeprowadzono kilka misji etnograficzne w Afryce Zachodniej , w towarzystwie żony od 1937 roku, Denise Paulme , w szczególności wśród Kissi i Baga z Gwinei , a następnie wśród bete z Wybrzeżem Kości Słoniowej . Podczas tych misji gromadzi materiały, które mają stanowić historię i socjologię muzyki afrykańskiej oraz doskonalić sposoby prezentacji muzeograficznej (i reprezentacji) tego, co nazwał „materią dźwiękową”.

Wyjaśnił francuską terminologię organologiczną i zaproponował nową klasyfikację instrumentów muzycznych, której nigdy nie przestawał udoskonalać podziałów i struktur drzewiastych. Stało się wzorcowym narzędziem do klasyfikacji i analizy w etnomuzykologii, o czym świadczy jego kilkakrotnie wznawiana książka o pochodzeniu instrumentów muzycznych. Jako jeden z pierwszych zastosował metody etnomuzykologii do badania tzw. Muzyki naukowej, biorąc pod uwagę kontekst odniesienia, wykonania i recepcji utworów, które w szczególności wprowadzał w życie, koncentrując się na twórczości Debussy'ego i Strawińskiego. .

Publikacje (wybór)

Uwagi i odniesienia

  1. Zobacz Gilbert Rouget, „Le Département d'ethnomusicologie du Musée de l'Homme”. Jednostką dominującą dyscypliny we Francji i systemu w niebezpieczeństwie”, w : L'Homme , n o  171-172, 2004, s.  513-524 .
  2. Patrz Jean Jamyn "Andre Schaeffner (1895-1980)", przedmioty i światów , n O  20 (3), 1980, str.  131-135  ; „André Schaeffner”, w: Pierre Bonte i Michel Izard (red.), Słownik etnologii i antropologii , Paryż, PUF, 1991, a także długi artykuł poświęcony jemu autorstwa Oliviera Roueffa, „L'ethnologie Musicale Według André Schaeffnera między muzeum i wydajności „, w pracach historycznych nauk humanistycznych , n o  14, 2006, s.  71-100 .
  3. Éric Jolly, Unmasking Dogon Society: Sahara-Sudan (styczeń-kwiecień 1935) , Paryż, Lahic / DPRPS-Direction des patrimoines,2014, 130  str. ( czytaj online ) ; zob. także Debaora Lifchitz & Denise Paulme, Lettres de Sanga , Paryż, CNRS Éditions, 2015, wydanie Marianne Lemaire, które poprzez korespondencję skierowaną w szczególności przez Denise Paulme do André Schaeffnera, przedstawia historię misji Paulme-Lifchitz, która nastąpiła po Sahary. Misja w Sudanie.
  4. Zobacz André Schaeffner, „Wprowadzenie do muzyki i tańców pogrzebowych wśród Dogonów z Sanga  ”, a następnie „Schaeffner z bębnów”, Bernard Lortat-Jacoba, w L'Homme , n o  177-178, s.  207-250 , a także Brice Gérard, „Od etnografii do etnomuzykologii. Nuty Andre Schaeffner w polu na początku 1930 roku, w” L'Homme , n o  191, 2009, str.  139-174 (por. Rozprawa pt. ???, EHESS, 2013, o podstawach etnomuzykologii we Francji)
  5. Anatole Lewitsky został aresztowany przez gestapo , a następnie rozstrzelany w Mont Valérien w lutym 1942 roku.
  6. Zobacz Denis Hollier, „Wartość użytkowa niemożliwego”, przedmowa do przedruku czasopisma Documents , Paryż, Éditions Jean-Michel Place, 1991.
  7. Jeśli chodzi o wkład naukowy André Schaeffnera, zobacz w szczególności tom hołdu poświęcony mu przez Revue de musicologie w 1982 r., Les Fantaisies du Voyageur. Wariacje XXXIII Schaeffner , t. 68, fasc. 1-2, jak również w artykule Anne Boissière „Andre Schaeffner i ciała pochodzenia instrumentu muzycznego”, Methodos , n O  11, 2011 (URL: http://methodos.revues.org/2481 ).

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne