André Chassaigne | |
André Chassaigne w 2010 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Przewodniczący z Grupy Lewicy Demokratycznej i Republikańskiej w Zgromadzeniu Narodowym | |
W biurze od 26 czerwca 2012 ( 8 lat, 11 miesięcy i 29 dni ) |
|
Wybór | 21 czerwca 2012 |
Ponowny wybór | 21 czerwca 2017 r. |
Legislatura | XIV th i XV th ( V Republiki ) |
Poprzednik | Roland Muzea |
Poseł francuski | |
W biurze od 19 czerwca 2002 ( 19 lat i 5 dni ) |
|
Wybór | 16 czerwca 2002 r. |
Ponowny wybór |
17 czerwca 2007 17 czerwca 2012 18 czerwca 2017 |
Okręg wyborczy | 5 p Puy-de Dôme |
Legislatura | XII p , XIII p , XIV p i XV p ( V Republiki ) |
Grupa polityczna | NRD |
Poprzednik | Maurice Adevah-Pœuf |
Burmistrz z Saint-Amant-Roche-Savine | |
14 marca 1983 r. - 21 kwietnia 2010 ( 27 lat, 1 miesiąc i 7 dni ) |
|
Następca | Francois Chassaigne |
Radny Generalny z Puy-de-Dôme | |
25 marca 1979 - 28 marca 2004 r. ( 25 lat i 3 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Kanton Saint-Amant-Roche-Savine |
Poprzednik | Jean-Claude Audry |
Następca | Jean-Luc Coupat |
Radca Regionu z Owernii | |
22 marca 2010 - 13 grudnia 2015 r. ( 5 lat, 8 miesięcy i 21 dni ) |
|
16 marca 1998 r. - 1 st czerwiec 2000 ( 2 lata, 2 miesiące i 16 dni ) |
|
Biografia | |
Data urodzenia | 2 lipca 1950 |
Miejsce urodzenia | Clermont-Ferrand ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | PCF |
Zawód |
Starszy nauczyciel w gimnazjum |
Stronie internetowej | andrechassaigne.org |
André Chassaigne , urodzony dnia2 lipca 1950w Clermont-Ferrand , jest politykiem francuskim , członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej .
Był radnym generalnym kantonu Saint-Amant-Roche-Savine , radnym regionalnym Owernii , burmistrzem Saint-Amant-Roche-Savine . Jest członkiem 5 th powiat Puy de Dôme od 2002 roku i przewodniczący Grupy Lewicy Demokratycznej i Republikańskiej w Zgromadzeniu Narodowym od 2012 roku.
André Marcel Chassaigne jest synem pracownika Michelin , żonaty z córką domowej polerki w górach Thiers .
Karierę zawodową rozpoczął jako profesor literatury oraz historii i geografii od 1972 do 1981, kiedy opuszcza normalną szkołę podstawową w Clermont-Ferrand . Następnie stał się głównym z uczelni z Saint-Amant-Roche-Savine , wsi Haut LIVRADOIS w południowo-wschodniej części Puy-de-Dôme , od 1981 do 2002 roku.
W 1977 r. został zastępcą burmistrza Saint-Amant-Roche-Savine , a następnie burmistrzem od 1983 do 2010 r. Został również wybrany radnym generalnym Puy-de-Dôme w 1979 r. i radnym regionalnym Owernii od 1998 do 2000 r.
W wyborach parlamentarnych w 2002 r. , kiedy PCF straciła czternaście mandatów deputowanych, jako jedyna zdobyła jakiekolwiek w nowym okręgu wyborczym, piątym okręgu Puy-de-Dôme , znanym jako okręg wyborczy Thiers - Ambert , dwóch głównych miasta, które obejmuje. Został wybrany w drugiej turze 20 944 głosami, czyli 51,34% oddanych głosów. Mandat radnego generalnego opuścił podczas wyborów kantonalnych w 2004 roku . Od tego czasu jest regularnie wymieniany wśród najaktywniejszych deputowanych Zgromadzenia Narodowego.
Podczas kampanii referendalnej w sprawie projektu Konstytucji Europejskiej w 2005 r. zagłosował za „ nie” i odbył wspólne spotkanie refleksyjne w Clermont-Ferrand, w szczególności z Jean-Luc Mélenchonem ( PS ) i Olivierem Besancenotem ( LCR ).
14 października 2006 r., został wybrany prezesem Krajowego Stowarzyszenia Komunistycznych i Republikańskich Urzędników Wybranych (ANECR), zastępując zmarłego Bernarda Birsingera .
W 2007 r. podczas wyborów parlamentarnych został ponownie wybrany na posła do Parlamentu z Puy-de-Dôme , co stanowi wyraźny wzrost w porównaniu z 2002 r., ponieważ zdobył 27 819 głosów, czyli 65,90% oddanych głosów, z udziałem zasadniczo identycznym jak ten 2002 r. (65,32% głosujących zamiast 65,21%).
W kwietniu 2008 r. złożył poprawkę (znaną jako „poprawka 252”) do projektu ustawy o GMO , umożliwiająca ograniczenie uprawy GMO na wielu obszarach, takich jak regiony upraw AOC . Ta poprawka została przyjęta z zaskoczenia, powodując kryzys w rządzie i większości parlamentarnej .
Szef listy Frontu Lewicowego w Owernii w wyborach regionalnych w 2010 r . zdobył, z 14,2% oddanych głosów, najlepszym wynikiem swojej formacji we wszystkich regionach. W drugiej turze wyborów regionalnych21 marca, jego lista łączy się z listami René Souchon ( PS - PRG - MRC ) i Christiana Bouchardy ( Europe Ecology ) . On sam pojawia się na trzecim miejscu wśród 22 kandydatów do Puy-de-Dôme.
Następnie zrezygnował z mandatu burmistrza Saint-Amant-Roche-Savine , jego następcą został jego syn François Chassaigne, a także z przewodniczenia Krajowemu Stowarzyszeniu Komunistycznych i Republikańskich Urzędników Wybranych (ANECR), zastąpionego przez Dominique'a Adenota .
W czerwiec 2012, został wybrany na przewodniczącego grupy Lewicy Demokratycznej i Republikańskiej , która skupia w Zgromadzeniu Narodowym deputowanych Frontu Lewicowego i deputowanych z zagranicy.
15 października 2013 r., głosuje przeciwko reformie emerytalnej przedstawionej przez rząd Ayrault , potępiając "projekt antyspołeczny, niegodny lewicowego rządu" .
Podczas przesłuchania przed rządem w maj 2016skarży się na zastosowanie art . 49 ust . 3 do uchwalenia prawa pracy . Opisuje ten proces jako „potrójny zamach stanu” przeciwko „światowi pracy” , przeciwko „naszym rodakom” i przeciwko „pozbawionej roli ustawodawcy reprezentacji narodowej” .
W czerwiec 2016, jest jednym z dwóch deputowanych, z republikańskim deputowanym Nicolasem Dhuicqiem, który głosował przeciwko ratyfikacji umowy stowarzyszeniowej między Gruzją a Unią Europejską i przeciwko tej z Ukrainą . Swoje stanowisko tłumaczy tym, że nie chce, aby umowa ta pogorszyła stosunki między Rosją a Ukrainą , a gospodarczo opowiada się za „greckim scenariuszem”.
Proponuje wraz z innymi członkami Frontu Lewicowego większą regulację w rolnictwie, aby zagwarantować rolnikom ceny skupu.
31 lipca 2018 r., On broni wotum nieufności złożonego przez lewicę, w związku z Benalla Affair , kwalifikując LREM posłów o „prostych fermentacyjnych” , z „cichych jelitach ustach Elyos” po swojej odmowy „wyłaniają się” prawdy” .
W październik 2018, głosowanie bojowników stawia na czele tekst orientacyjny, który André Chassaigne i Fabien Roussel przedstawili na zjeździe partii komunistycznej w listopadzie.
Jest członkiem listy „O Europę ludzi, przeciwko Europie pieniędzy ” prowadzonej przez Iana Brossata w wyborach europejskich 2019 we Francji . Jest w 79 th i ostatnie miejsce na liście.
Wybory prezydenckie i parlamentarne 2012 201210 września 2010jest kandydatem do nominacji PCF do reprezentowania Frontu Lewicy w wyborach prezydenckich 2012 roku .
Podczas konsultacji wewnętrznej, która odbywa się w PCF od 16 do18 czerwca 2011, Uzyskuje on 36.82% głosów bojowników komunistycznych i zostaje pobity przez współprzewodniczący Partii Lewicy , Jean-Luc Mélenchon . Ten ostatni został następnie wybrany jako kandydat Frontu Lewicowego w wyborach prezydenckich.
Kandydat na własną sukcesję w piątym okręgu wyborczym Puy-de-Dôme pod szyldem Front Lewicowy w wyborach parlamentarnych w czerwcu 2012 r. , łatwo został ponownie wybrany na deputowanego, uzyskując 41,2% głosów oddanych w pierwszej turze - mimo rywalizacji kandydatki PS Martine Munoz - wtedy 67,5% w drugiej turze przeciwko Maxime Costilhesowi, kandydatowi UMP .
Jest najbardziej aktywnym członkiem XIV th ustawodawcę według rankingu przez magazyn Capital . Wkwiecień 2017, według serwisu Capital.fr , na podstawie danych zebranych przez kolektyw Pozdrowienia obywatelskie , został uznany za „najlepszego studenta” wśród ustępujących deputowanych Zgromadzenia Narodowego za pracowitość i zaangażowanie w prace parlamentarne.
Jest on pomysłodawcą projektu ustawy gwarantującej rolnikom emeryturę w wysokości co najmniej 85% płacy minimalnej. Zostało to przyjęte przez zgromadzenie narodowe w lutym 2017 r., ale w maju 2018 r. nowa władza wykonawcza zgłosiła poprawkę blokującą głosowanie. Wyjaśnia, że „zaproponował, aby te emerytury były finansowane według przepisu, który nie podoba się: podwyżki podatku od transakcji finansowych o 0,1%. To przyniosłoby dochód w wysokości 500 milionów euro rocznie, a oni tego nie chcą ”. Broni także stworzenia statutu dla małżonków, którzy pracują razem z mężami, aby zapewnić im prawa do emerytury.
Wybory prezydenckie i parlamentarne 2017 oraz kolejna kadencjaPodczas wewnętrznych konsultacji w 2016 roku wypowiedział się przeciwko wsparciu PCF dla kandydatury Jeana-Luca Mélenchona na prezydenta i bronił autonomicznej kandydatury komunistycznej, deklarując, że jest „gotowy” do jej urzeczywistnienia. Jest więc jedynym komunistą, który otwarcie deklaruje swoją kandydaturę przeciwko kandydatowi zbuntowanej Francji . Jednak większość członków wybiera poparcie dla Mélenchona na poziomie 53,50%.
Kandydat w wyborach legislacyjnych w 5 th powiat Puy-de-Dome , Andre Chassaigne uzyskał 34,85% głosów w pierwszej turze, zanim będzie kandydatem LREM Sebastien Gardette który dostaje 29,27% głosów.
34,85% głosów, to mniej niż w wyborach 2012, w których uzyskał 41,16% głosów, ale jeśli weźmiemy pod uwagę głosy Sary Perret ( FI , 6,82%), radykalna lewica uzyskała wówczas 41,67% głosów. głosować. André Chassaigne wygrał drugą turę z 63,55% głosów przeciwko Sébastienowi Gardette'owi, który uzyskał 36,45% głosów.
André Chassaigne został ponownie wybrany na przewodniczącego grupy Lewicy Demokratycznej i Republikańskiej (NRD) w dniu26 czerwca 2017.
Podczas 38 -tego Komunistycznej Partii Kongresu w Ivry-sur-Seine w 2018 roku jest jednym z czołowych zwolenników tekstu alternatywnego 2 „dla manifestu Partii Komunistycznej XXI wieku” , która ma na celu potwierdzenie tożsamości PCF, wszystko przez odcięcie się od La France insoumise. W tym ostatnim tekście udaje się umieścić w mniejszości kierunek Pierre Laurent z 42,14% głosów posłów.
W marcu 2020 uzyskał pozytywny wynik testu na koronawirusa .
W czerwcu 2020 r. jest sprawozdawcą projektu ustawy, pierwotnie zgłoszonego podczas poprzedniego mandatu, mającego na celu podniesienie małych emerytur rolniczych, tak aby żadna nie była niższa niż 85% płacy minimalnej z finansowaniem zapewnionym przez wzrost o 0,1% „ podatek od transakcji finansowych”.
Data początkowa to data rozpoczęcia kadencji. Data zakończenia świadczenia usługi jest wskazana na końcu tylko w przypadku przerwy lub nieprzedłużenia.
W kolejności pierwszeństwa: