Andalusite
Andaluzyt Kategoria IX : krzemiany
|
Andalusite
|
Generał |
---|
numer CAS
|
12183-80-1
|
---|
Klasa Strunz
|
9.AF.10
9 Niesklasyfikowane KRZEMIANY Strunza ( germaniany )
9.A Nezokrzemiany
9.AF Nezokrzemiany z dodatkowymi anionami;
9.AF.10 Andalusite Al2SiO5 = Al [6] Al [5] OSiO4 Space Group Pnnm Point Group 2 / m 2 / m 2 / m
9.AF.10 Kanonaite (Mn +++, Al) AlSiO5 Space Group Pnnm Point Grupa 2 / m 2 / m 2 / m
|
---|
Klasa Dany
|
52.02.02b.01
Ortokrzemiany
52. Wyspowe grupy SiO 4 z O, OH, F lub H 2
|
---|
|
Wzór chemiczny |
Al 2 O 5 Si
Al 2 O (SiO 4 ) |
---|
Identyfikacja |
---|
Forma masy |
162,0456 ± 0,0018 amu Al 33,3%, O 49,37%, Si 17,33%,
|
---|
Kolor
|
brązowawy, szary, żółty, różowy
|
---|
Klasa kryształu i grupa przestrzenna
|
Dipiramidal; Pnnm
|
---|
System kryształów
|
rombowy
|
---|
Sieć Bravais
|
Prymitywny P.
|
---|
Macle
|
Rzadko w {101}
|
---|
Łupliwość
|
dobry na {110}, zły na {100}
|
---|
Złamać
|
nieregularny, podskórny; kruchy, kruchy minerał
|
---|
Habitus
|
wydłużone pryzmatyczne kryształy o przekroju pseudokwadratowym lub w kształcie rombu
|
---|
Skala Mohsa
|
6,5 - 7,5
|
---|
Linia
|
Biały
|
---|
Blask
|
szklisty, matowy tłuszcz
|
---|
Właściwości optyczne |
---|
Współczynnik załamania światła
|
Np = 1,629-1,640 Nm = 1,633-1,646 Ng = 1,638-1,652
|
---|
Pleochroizm
|
mocny: żółty do ciemnożółtego / jabłkowy zielony / czerwono-purpurowy do czerwono-brązowego
|
---|
Dwójłomność
|
0,009 - 0,011; negatywny dwuosiowy
|
---|
Fluorescencja ultrafioletowa
|
fluorescencja zielono-żółta do zielonej; Świecący
|
---|
Przezroczystość
|
Przezroczysty, od półprzezroczystego do nieprzejrzystego
|
---|
Właściwości chemiczne |
---|
Gęstość
|
3.12 - 3.16
|
---|
Temperatura topnienia
|
około 1740 ° C
|
---|
Rozpuszczalność
|
nierozpuszczalny w kwasach
|
---|
Właściwości fizyczne |
---|
Magnetyzm
|
Nie
|
---|
Radioaktywność
|
każdy
|
---|
|
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. |
Andaluzyt gatunek mineralny element z grupy krzemianów PODGRUPA nésosubsilicates o wzorze Al 2 SiO 5 z śladów Fe; Mn; Ti; Cu; Mg; K. Cyjanit i sylimanit to trimorfy andaluzytu. Andaluzyt jest często zmieniany na powierzchni w amourite ; tworzy szereg z Kanonaita .
Wynalazca i etymologia
Opisane przez Jacquesa Louisa de Bournona na próbkach skał granitowych z Imbert koło Montbrison w regionie Forez pod nazwą „skalenie adamandynowe fioletowej czerwieni” w 1789 roku; ale to Jean-Claude Delamétherie poda nazwę tego gatunku w 1798 r. Dedykowane Andaluzji , rzekomym miejscu próbek badanych przez Delamétherie : paradoksalnie te próbki pochodziły z El Cardoso de la Sierra , miejscowości prowincji Guadalajara i nie z Andaluzji, jak pomyślał autor.
Krystalografia
- Parametry tradycyjnej siatki : a = 7,79 Å; b = 7,90 A; c = 5,56 A; Z = 4; V = 342,17 A 3
- Obliczona gęstość = 3,15
Krystalochemia
Grupa Sillimanite
Andalusite należy do grupy sillimanitów :
Odmiany
Chiastolit
(Z greckiego kiastos = zaznaczone krzyżykiem): odmiana andaluzytu zawierająca ciemne inkluzje węgla lub gliny tworzące X lub przekrój poprzeczny. Odmiana ta była wcześniej nazywana „bliźniaczką” (od łaciny macula = plamka); nazwa ta została zachowana w heraldyce . Została odkryta przez Jean-Claude Delamétherie , przyrodnik, mineralog, geolog i paleontolog francuska XVIII -tego wieku.
Na świecie jest bardzo dużo złóż.
Finistere ,
Parc-au-Duc ,
Plourin-lès-Morlaix
Mur ,
Plouigneau
Synonim chiastolitu
crucite (
Delametherie 1797)
crusite (anglojęzyczna deformacja crucite)
bliźniak
maltezyt : odmiana chiastolitu znaleziona na północ od
jeziora Ładoga we wschodniej
Finlandii i nazwana przez mineraloga JJ Sederholma od krzyża maltańskiego narysowanego przez minerał.
viridin lub viriditis
Manganowa odmiana andaluzytu o idealnej formule (Al, Mn 3+ ) 2 [O | SiO 4 ]. Zieloną nazwę nadał jej Jules Gosselet od łacińskiego viridis (zielony). Na świecie występuje kilka razy:
Mangangruben , Kirchberg, Nieder-Ramstadt,
Odenwald ,
Hesse S. Weiß: „Mineralfundstellen, Deutschland West”, Weise (Monachium), 1990
Le Coreux , Salm-Château, Vielsalm, Massif de
Stavelot ,
Prowincja Luksemburg
Squaw Peak , Phoenix Mts, Phoenix,
Hrabstwo Maricopa ,
Arizona
Góra Kiowa ,
hrabstwo Rio Arriba i dystrykt Picuris ,
hrabstwo Taos ;
Nowy Meksyk
Tjatisvare , Ultevis ,
Lappland
Västanå , Näsum, Bromölla i Rävahallen , Vånga, Kristianstad,
Skåne
Synonim viridin
gosseletite (Jean Anten 1913) poświęcony francuskiemu geologowi
Julesowi Gosseletowi
manganandalusite
Galeria
-
Andalusite - Lucomagno Szwajcaria - (XX6cm)
-
Trimorfizm 1) cyjanit , 2) andaluzyt, 3) silimanit
X) temperatura (stopnie Celsjusza), Y) ciśnienie (kbar)
-
Kamień szlachetny cięty andaluzyt
Synonimia
-
andaluzyt (termin anglosaski): deformacja nazwy Andalusite nadanej przez Delamétherie.
-
andaluzite (termin latynoski): deformacja nazwy Andalusite nadanej przez Delamétherie.
-
apyre lub apyre skalenia ( René-Just Haüy ) 1801. Nazwany jego odporności na ogień.
-
crucite (por. chiastolit)
-
jamesonite ( francuski mineralog S. Léman , kurator gabinetu Étienne-Gilbert de Drée )
-
lohestite ( Jean Anten , belgijski mineralog, 1913, poświęcony belgijskiemu geologowi Maxowi Lohestowi). Termin ten podawany jako synonim andaluzytu jest w rzeczywistości synonimem kaolinitu .
-
bliźniak (por. chiastolit)
-
micaphyllite lub bardziej poprawnie micaphilite (Joseph Brunner)
-
Adamantine Spar ( Jacques Louis de Bournon 1789)
-
stanzaïte ( Flurl ): nazwa pochodzi od góry Stanzen w Bawarii.
Gemologia
Okazy klejnotów są bardzo rzadkie i silnie dichroiczne , w zależności od kąta, pod jakim są oglądane, wydają się zielone lub czerwonawe. Występują w stanie Minas Gerais w Brazylii, a także w Mogok w Birmie.
Gitology
Andaluzyt to typowy minerał metamorfizmu kontaktowego, często spotykany w metamorfizmie regionalnym ( łupek i gnejs ). Występuje również w niektórych pegmatytach lub żyłach kwarcowo-andaluzytowych. Kopalnia odkrywkowa reprezentująca 25% światowej produkcji znajduje się w Glomel (22) w Bretanii.
Zmiany
Andalusyt to stosunkowo stabilny minerał występujący w skałach detrytycznych. Można go zastąpić minerałami fyllitowymi ( muskowit , serycyt ).
Powiązane minerały
Niezwykłe złoża
Schießhaus , Katharinenberg, Wunsiedel, Fichtelgebirge, Franken,
Bawaria
Dolina Lizens (Lüsenser Tal), Sellraintal,
Tyrol
La
Helle (Herzogenhügel), Ternell, Eupen i Recht
prowincja Liège
Kopalnie Bousquet nr 1 i nr 2, Preissac, Abitibi, Abitibi-Témiscamingue
Miejscowość Bare Hill Pond , Harvard,
hrabstwo Worcester ,
Massachusetts
La Gourcie , Ceilloux,
Puy-de-Dôme ,
Auvergne
Mine de Coustou , Vielle Aure, Aure
Valley ,
Hautes-Pyrénées ,
Midi-Pyrénées
Kopalnia Glomel ,
Glomel ,
Bretania (lokalnie nazywana jest „kerfalitem”)
Używa
Andalusyt to ogniotrwały minerał o doskonałej odporności na szok termiczny. Andaluzyt jest więc wykorzystywany w przemyśle metalurgicznym ( żelazo , aluminium ), cementowym, ceramicznym i szklarskim, gdzie najczęściej stosowany jest w postaci cegieł ogniotrwałych.
Uwagi i odniesienia
-
Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
-
obliczona masa cząsteczkowa od „ atomowych jednostek masy elementów 2007 ” na www.chem.qmul.ac.uk .
-
codziennie fiz. floréal, rok 6, str. 386 .
-
Teoria Ziemi , tom 2, Jean-Claude de La Métherie 1797
-
Podstawowy traktat o mineralogii: zawierający wprowadzenie do nauki , William Phillips, Robert Allan, Francis Alger
-
The Encyclopedia Americana: biblioteka wiedzy uniwersalnej , tom 1, 1918
-
Contrib. Minerał. Benzyna. 141: 560–571 (2001)
-
Biuletyn Belgian Society of Geology, Paleontology. Tomy 76-77 Belgian Society of Geology, Paleontology and Hydrology str. 163 1968
-
René Just Haüy, Treatise on Mineralogy , tom 4, 1801
-
André Jean François Marie Brochant de Villers, Alexandre Brongniart, Słownik nauk przyrodniczych , część 2, 1827
-
Joseph Mélon, Pol Bourguignon, André Mathieu Francja, The Minerals of Belgium , 1976
-
„Aus einem Schreiben des Hrn. Oberverwefers Brunner von Bodemais voin 3. Dez. 1803 ”, Carl Erenbert Freiherrn von Moll , red., Annalen der Berg- und Hüttenkunde , t. 3, Salzburg, 1805, s. 294
-
André Jean François Marie Brochant de Villers, Alexandre Brongniart, Słownik nauk przyrodniczych , 1824
-
Bournon, Journ. fiz. , Czerwiec 1789, s. 453
-
Frédérice Cuvier, Słownik nauk przyrodniczych , tom 50, 1827
-
Van Wambeeke, L. (1955): Skład tonalitów Helle i Lammersdorf oraz ich relacje z innymi: Bulletin of the Belgian Society of Geology 64, 477–509.
-
Sabina, AP (2003) GSC Misc. Raport 77, 112-114
-
J.-J. Périchaud: „Minerały Owernii”, t. 1, 1985
-
Roland Pierrot , Louis Chauris , Claude Laforêt , Mineralogiczny spis Francji nr 5 - Côtes-du-Nord , Éditions du BRGM , 1975, s. 58-59
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
- Qafssaoui F (2004). Rola i wpływ andaluzytu na zachowanie korozyjne ceramiki ogniotrwałej o wysokiej zawartości tlenku glinu przez żużel stalowniczy (rozprawa doktorska, Orlean)