Rozważ dokładnie jego zawartość i / lub przedyskutuj ją . Możliwe jest określenie sekcji nieneutralnych za pomocą {{sekcja nieneutralna}} i podkreślenie problematycznych fragmentów za pomocą {{fragment nieneutralny}} .
Alliance of Eight Narodów ( uproszczony chiński :八国联军 ; Tradycyjny chiński :八國聯軍 ; pinyin : ) to koalicja z ośmiu zachodnich lub westernised władzy ( Austro-Węgier , Republiki Francuskiej , Cesarstwa Niemieckiego , Królestwo Włoch , imperium Japonia , Cesarstwo Rosji , Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych ), powstały podczas kolonizacji Chin , które w 1901 roku stłumiły powstanie bokserów .
Pod koniec kampanii chiński rząd cesarski został zmuszony do podpisania nierównego Protokołu Pokojowego Bokserów z 1901 roku .
Pod koniec XIX -go wieku , gniew wobec kolonistów rosła z powodu obcej ingerencji, przywileje handlowe udzielone Zachodu i ich wpływ w Chinach, z biernej akceptacji cesarzowa wdowa Cixi . Różnice społeczne i technologiczne pogorszyły tę opozycję, a następnie zadecydowały o zaangażowaniu zbrojnym. Wojna opiumowa , którą Chiny przegrały, odmawiając brytyjskiemu importu opium z Raju , właśnie się zakończyła, a nierówne traktaty zmusiły Chiny do podporządkowania się życzeniom mocarstw zachodnich.
Sprzeciw ludności chińskiej wobec zbliżającej się inwazji zagranicznej przejawiał się m.in.przeciw misjonarzom, którzy postawili sobie za zadanie nawracanie Chińczyków, ale służyli także jako informatorzy dla ich rodaków i przyczynili się do ich ekspansjonistycznych celów. Nienawiść do mieszkańców Zachodu wzrosła do tego stopnia, że doprowadziła do aktów przemocy, w tym materialnego zniszczenia, skierowanych przeciwko zagranicznym firmom i ich personelowi, a nawet zabójstw dyplomatów i misjonarzy.
Ten ruch powstańczy był głównie wynikiem najbiedniejszej części ludności, robotników rolnych, przewoźników , tragarzy , zrujnowanych rzemieślników .
Chociaż rząd Qing formalnie potępił te akty przemocy, nie udało mu się uniemożliwić członkom większości Hanów kontynuowania tego ruchu, a także niektórym mniejszościom i tak wrogim władzy mandżurskiej, która gnębiła ich przez stulecia. Niektóre frakcje rządowe na czele z księciem Tuanem , bliskim doradcą cesarzowej wdowy, nawet zachęcały je do tego.
Kiedy dzielnica poselstwa została oblężona przez Bokserów, osiem głównych narodów imperialistycznych zaangażowanych w to zareagowało militarnie, wysyłając wojska pod dowództwem brytyjskiego admirała Edwarda Hobarta Seymoura, aby stłumić bunt. Miało to nie tylko na celu pokonanie oblegających, ale także na przywrócenie siłą zagranicznej supremacji w Chinach.
Ruch rebeliantów Bokserów zaatakował i zabił kilku zagranicznych i chińskich misjonarzy, a także chińskich chrześcijan w północnych Chinach w 1899 i 1900 roku. Rząd Qing i armia cesarska wspierały bokserów i, pod dowództwem generała Manchu Rong Lu , żołnierzy imperium Armia oblegała cudzoziemców, w tym dyplomatów, którzy schronili się w dzielnicy poselskiej w Pekinie .
Kompleks dyplomatyczny w Pekinie był oblężony przez tylną dywizję Wu Wei i kilku bokserów przez 55 dni (od 20 czerwca w 14 sierpnia 1900). Oblężeni 473 cudzoziemscy cywile, 409 żołnierzy z ośmiu różnych krajów i około 3000 chińskich chrześcijan schronili się w Dzielnicy Poselstwa. Pod dowództwem brytyjskiego ministra ds. Chin, Claude'a Maxwella MacDonalda , personel poselstwa i wojsko bronili miejsca zbrodni bronią strzelecką i starym działem ładowanym przez lufę, odkrytym i odkopanym przez chińskiego chrześcijanina, który dostarczył go na Zachód. Pistolet nazwano „Międzynarodowym Kanonem”, ponieważ lufa była brytyjska, karetka była włoska, pociski były rosyjskie, a strzelcy amerykańscy.
Północna katedra w Pekinie, Bei Tang, również była oblężona. Broniło go 43 żołnierzy francuskich i włoskich, 33 zagranicznych księży i zakonnice oraz około 3200 chińskich katolików. Obrońcy, prowadzone przez M gr Favier , cierpiał wiele strat z powodu braku żywności i kopalń, które eksplodowały w saps przekopanym przez oblegających.
Po nieudanej pierwszej próbie „wyzwolenia” sąsiedztwa w Sierpień 1900siły koalicyjne maszerowały do Pekinu z Tianjin , wielokrotnie pokonały korpus armii cesarskiej Wu Wei i zakończyły bunt bokserów i oblężenie. Sojusznicy następnie zajęli Pekin i splądrowali stolicę. Siły koalicyjne składały się z około 45 000 ludzi z różnych krajów. Pod koniec kampanii w 1901 roku rząd cesarski podpisał Protokół Pokojowy Bokserów .
Kraj | Okręty wojenne | Piechota Morska | Żołnierski |
Cesarstwo Japonii | 18 | 540 | 20,300 |
Imperium Rosyjskie | 10 | 750 | 12,400 |
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii | 8 | 2,020 | 10 000 |
Republika Francuska | 5 | 390 | 3 130, |
Stany Zjednoczone | 2 | 295 | 3 125, |
Cesarstwo Niemieckie | 5 | 600 | 300 |
Cesarstwo Austro-Węgierskie | 4 | 296 | nieznany |
Królestwo Włoch | 2 | 80 | 2500 |
Całkowity | 54 | 4,971 | 51 755, |
Na początku buntu Austro-Węgry miały tam tylko jeden krążownik, SMS Zenta , bazujący na rosyjskiej koncesji Port Arthur. Oddziały marynarzy Zenty były jedynymi oddziałami austro-węgierskimi, które wzięły udział w akcji. Część z nich brała udział w obronie oblężonych poselstw, a inny w akcjach ratunkowych. W czerwcu Austro-Węgrzy pomogli utrzymać kontrolę nad koleją Tianjin przeciwko bokserom, a także ostrzelali uzbrojone dżonki na rzece Hai w pobliżu Tong-Tcheou w Pekinie. Uczestniczyli także w zdobywaniu fortów Taku kontrolujących dostęp do Tianjin oraz w abordażu i zdobyciu czterech chińskich niszczycieli przez kapitana Rogera Keyesa z HMS Fame.
Austro-węgierskiej marynarki później wysłał krążowniki SMS Kaiserin und Königin Maria Theresia , SMS Kaiserin Elisabeth , SMS Aspern a także marines firmy do Chin. Przybyli we wrześniu, byli bezużyteczni, ponieważ większość walk się skończyła, a poselstwa zwolniono. Krążowniki wraz z Zentą uczestniczyły w bombardowaniu i zdobyciu kilku chińskich fortów. Austro-Węgrzy ponieśli tylko niewielkie straty podczas powstania bokserów. Następnie krążownik był stale utrzymywany na chińskim wybrzeżu, a oddział piechoty morskiej został rozmieszczony w ambasadzie austro-węgierskiej w Pekinie. Porucznik Georg Ludwig von Trapp, rozsławiony przez musical The Song of Happiness , został odznaczony za odwagę na pokładzie SMS-a Kaiserin und Königin Maria Theresia.
Brytyjskie siły, stanowiącej 3 th największy kontyngent sojuszu, pochodziły głównie z indyjskich koloniach składały się z następujących jednostek: Naval Brygady The 12th Bateria Królewski artylerii polowej, Hong Kong i Singapur Artylerii The 2-ci batalion: Royal Welsh Fizylierzy, 1-ci Bengal lansjerów The 7-ci Radźputowie piechoty, 24 Pendżab piechoty The 1-ty Sikh piechoty, pułk Hongkong The 1-ci chiński Regiment The Królewski Engineers , a niektóre siły nośne.
Kolonie australijskieKilka australijskich kolonii wysłało kontyngenty marynarzy i żołnierzy, aby wesprzeć kontyngent brytyjski. Kolonia Australii Południowej wysłała na przykład swoją flotę: kanonierkę HMAS Protector . Siły przybyły jednak zbyt późno, aby wziąć udział w decydującej walce.
Kolonie indyjskieWielka Brytania wysłała 10 000 ludzi, w większości Hindusów, z pułków beludżańskich, sikhijskich, gurkha, radżputów i pendżabów.
Niemcy zyskały wpływy i obecność w Chinach po incydencie w Juye , w którym zamordowano dwóch niemieckich misjonarzy. Koncesja Jiaozhou i port Qingdao były wykorzystywane jako baza morska i port handlowy dla Dalekowschodniego Skrzydła Cesarstwa Niemieckiego. Portem rządziła Cesarska Marynarka Wojenna Niemiec . Kiedy rozpoczęła się rebelia bokserówCzerwiec 1900Garnizon niemiecki składał się z 1126 żołnierzy III e Seebataillon , baterii artylerii, około 800 żołnierzy oddziału Kommando i marynarzy ze Skrzydła Dalekiego Wschodu.
Wraz z rosnącymi zagrożeniami Boxer, niewielka grupa III e Seebataillon została wysłana do Pekinu i Tianjin w celu ochrony niemieckich interesów, a większość pozostałych sił pozostała w porcie, aby zapobiec ewentualnemu atakowi na Qingdao. Oblężenie zagranicznych poselstw w Pekinie zmusiło jednak Niemcy i inne narody do wysłania posiłków. Pierwsze oddziały wysłane były te morskiego Expeditionskorps składać I st i II e Seebatallions . Za nimi szły Ostasiatische Expeditionskorps , siła około 15-tysięczna armii, w większości ochotników, dowodzona przez generała Alfreda von Waldersee . Początkowo składał się z czterech, a potem sześciu podwójnych pułków piechoty oraz kompanii Jägerów (myśliwych pieszych), pułków kawalerii i artylerii oraz kilku jednostek wsparcia i logistyki. Siły zostały włączone do Marine-Expeditionskorps, które poprzedziły ją o kilka tygodni.
Większość sił niemieckich przybyła jednak zbyt późno, aby wziąć udział w większych walkach. Nadeszły pierwsze siły korpusu21 wrześniaw Taku, po wyzwoleniu poselstw. Większość żołnierzy była więc wykorzystywana jako garnizon i walczyła z kieszeniami oporu pozostałych bokserów. Ciało zostało następnie rozpuszczone i na początku 1901 roku wróciło do Niemiec.
W obliczu gwałtownych wydarzeń, trzy bataliony piechoty morskiej , tym II / 9th , tym I i II / 11 e Rima stacjonujące w francuskich Indochin zostały wysłane w Chinach. Są one zintegrowane z 1 st Morskiej Brygady Piechoty dowodzoną przez generała Henri-Nicolas Frey . WLipiec 19002 e Brygada dowodzona przez generała Bailloud składa się z 2 e i 3 e marszu batalion rozpoczął w Tulonie, ale nie dotarli aż do września. W październiku z powodu strat i repatriacji, pierwsze trzy bataliony zostały wysłane zawarte w 16 th pułku marines z rozkazu generała Régis Voyron , dowódca francuskich sił ekspedycyjnych w Chinach. Plik1 st styczeń 1901The 16 th Rima został przemianowany na 16 th Colonial Pułku Piechoty. Pod koniec kampanii ten ostatni osiadł w Tianjin . Sztab przeniósł się do starych budynków Chińskiej Admiralicji, a bataliony stacjonowały w mieście.
Siły włoskie początkowo składały się z załóg okrętów wojennych. Później z Włoch wysłano większy kontyngent, składający się z 83 oficerów, 1882 ludzi i 178 koni, a za nim większy oddział liczący około 20 000 żołnierzy. Ci ostatni zostali po konflikcie odwołani z Pekinu.
Japonia rozmieściła największy kontyngent wojsk w sojuszu: 20 840 ludzi i 18 statków. Spośród nich 20 300 żołnierzy pochodziła z 5 th Dywizji Piechoty w Cesarskiej Armii Japońskiej , dowodzonej przez generała porucznika Yamaguchi Motoomi. Pozostałe 540 żołnierzy to rikusentai z Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii .
Rosja była drugą co do wielkości siłą w sojuszu, wysyłając 12 400 ludzi, głównie z garnizonów Port Arthur i Władywostoku .
W Stanach Zjednoczonych stłumienie powstania bokserów zostało nazwane China Relief Expedition (in) (wysyłka China Liberation). Kraj odegrał ważną rolę w tych wydarzeniach, głównie dzięki obecności sił amerykańskich rozlokowanych na Filipinach od czasu kolonizacji amerykańskiej w 1898 r. Wśród obcych wojsk obleganych w Pekinie było 56 marynarzy i marines z okrętów USS Oregon i USS Newark . Wzmocnienia rozmieszczono w 9 th i 14 th piechoty, członkowie 6 th Pułku , z 5 -go pułku artylerii batalionem marynarki pod polecenia gen Adna Chaffe .
Przyszły prezes Herbert Hoover, wówczas pracujący w China Mining and Engineering Company, mieszkał z żoną w zagranicznym kompleksie w Pekinie. Pomagał budować barykady, tworzył milicję składającą się z pełnosprawnych mężczyzn i pomagał w założeniu szpitala. Miał na sobie półautomatyczny Mauser 0,38.
Plik 14 sierpnia 1900wojska ośmiu narodów najechały i zajęły Pekin. Cesarzowa wdowa Ci Xi , cesarz Guang Xu i wyżsi urzędnicy rządowi uciekli z Pałacu Cesarskiego, aby dołączyć do Xi'An i wysłali Li Hongzhanga, aby negocjował z sojuszem.
Po zajęciu Pekinu siły alianckie splądrowały stolicę i splądrowały Zakazane Miasto, przywożąc chińskie skarby z powrotem do Europy.
Wielu chrześcijan zostało zabitych przez bokserów przed rebelią. Wiele z nich jest do dziś upamiętnionych przez Kościół prawosławny i Kościół katolicki wśród 120 męczenników z Chin .
Wiele osób oskarżonych o bycie bokserami zostało ściętych podczas wydarzeń. Brytyjski film krótkometrażowy przedstawiający te wydarzenia został nakręcony w 1900 roku przez firmę produkcyjną Mitchell & Kenyon.
Amerykańska marynarka wojenna zeznała o nadużyciach niemieckich i rosyjskich żołnierzy, którzy rzekomo wypatroszyli i zabili bagnetami kilka kobiet po tym, jak je zgwałcili.
W Pekinie M gr Favier wydał ważne oświadczenie od 18 do26 sierpniaoświadczenie, że każdy katolik może kraść to, co jest absolutnie niezbędne dla jego przetrwania, i że kradzież 50 taeli pieniędzy lub mniej nie zostanie zgłoszona ani zwrócona.