Ronglu

Ronglu Obraz w Infobox. Funkcje
Gubernator generalny Zhili ( w )
Q47175954
Q47176277
Q47181134
Gongbu Shangshu ( d )
Wielki sekretarz gabinetu Wenyuan ( d )
Bingbu Shangshu ( d )
Amban tajemnic wojskowych ( d )
Biografia
Narodziny 6 kwietnia 1836
Śmierć 11 kwietnia 1903(67 lat)
Pekin
Imię w języku ojczystym 荣禄
Narodowość chiński
Zajęcia Mąż stanu , żołnierz, polityk
Dziecko Youlan ( w )
Inne informacje
Transparent Biały mandżurski ( d )
Stopień wojskowy Generał

Ronglu ( chiński  :荣禄 ; pinyin  : róng lù  ; Wade  : Jung-lu  ; EFEO  : Jong-Lou  ; zhuyin  : ㄖ ㄨ ㄥ ˊ ㄌ ㄨ ˋ . Wersja EFEO była wówczas używana we francuskich depeszach ), urodził się jako the6 kwietnia 1836, martwy 11 kwietnia 1903Był księciem , generałem i mężem stanu chińskiej dynastii Manchu z Qing .

Biografia

Potomek klanu Manchu z Guwalgiya i członek Białego Sztandaru w systemie Ośmiu Chorągwi , Ronglu był członkiem cesarskiego dworu i zajmował różne ważne stanowiska w Zongyi Ramen lub Wielkiej Radzie . Przyczynił się do modernizacji chińskiej armii i rozpowszechnienia w niej broni palnej produkcji zachodniej.

Sprzymierzeniec cesarzowej wdowy Cixi , Ronglu był częścią konserwatywnej frakcji, która sprzeciwiała się reformie stu dni . Odegrał kluczową rolę w stłumieniu ruchu reformatorskiego, dowodząc wojskami otaczającymi Zakazane Miasto i aresztowanym cesarzem Guangxu .

Podczas Rebelii Bokserów Ronglu był jednym z głównych dowódców wojsk cesarskich i zgodnie z rozkazem cesarzowej przypuścił szturm na oblężone obce legendy. Nie przekonany o celowości konfliktu z obcymi mocarstwami, nie przyjął jednak poselstw. Po niepowodzeniu buntu bokserów Ronglu negocjował z Sojuszem Ośmiu Narodów, aby zapewnić bezpieczeństwo cesarzowej.

Aż do swojej śmierci w 1903 r. Opowiadał się za reformami administracyjnymi, próbując ocalić system cesarski.

Był dziadkiem ze strony matki ostatniego cesarza Puyi .

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. Encyklopedia Britannica
  2. John K. Fairbank, Kwang Ching-liu (reż), The Cambridge History of China, tom 11, Late Ch'ing, 1800–1911 , Cambridge University Press, 1980, s. 124
  3. John K. Fairbank, Kwang Ching-liu (reż), The Cambridge History of China, tom 11, Late Ch'ing, 1800–1911 , Cambridge University Press, 1980, s. 412
  4. Puyi - przodkowie

Linki zewnętrzne