Sektor rolnictwa na Ukrainie zatrudnia w 2006 r. 9,4% ludności aktywnej zawodowo, tj. 3,8 mln osób i stanowi około 8,7% PKB, reprezentuje go przemysł rolno-spożywczy , 8% i ogół gałęzi przemysłu związanych z rolnictwem 20. %. W 2005 r. Kraj zajmowało 57,6% gruntów uprawnych, czyli około 22,9 miliona hektarów, z czego prawie 2454 000 było nawadnianych.
Rolnictwo Ukrainy jest jednym z nielicznych sektorów eksportujących w kraju, główne ukraińskie produkty to pszenica , jęczmień , buraki i ziemniaki . Uprawami drugorzędnymi, które występują w istotny sposób na jego terytorium, są soja , owoce i warzywa , len , kukurydza i słonecznik . Wina jest obecny w kraju, głównie dzięki produkcji win w Krymie . W kraju jest również duże stado bydła i świń.
W ten sposób Ukraina była znana od dawna i przez cały okres sowiecki jako spichlerz Europy Wschodniej .
W latach trzydziestych XX wieku kraj doświadczył kolektywizacji swoich ziem, która następnie posłużyła jako model rozwoju rolnictwa w Kazachstanie i południowej Syberii podczas kampanii na dziewicze ziemie .
W okresie sowieckim produkcję podzielono między sowchozy , kołchozy i parcele.
Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości produkcja rolna gwałtownie spadła o ponad 50%, z 19% PKB w 1990 r. Do mniej niż 14% w 1999 r., Roku, który był najgorszym w okresie kryzysu gospodarczego w regionie. W latach 1990-1995 produkcja zbóż spadła o 40%, co uniemożliwiło krajowi eksport zbóż.
Spadek produkcji był najczęściej tłumaczony złą polityką rolną i handlową oraz postawą wyczekiwania w zakresie prywatyzacji gruntów, która uniemożliwiłaby ponowne przekształcenie produkcji w bardziej elastyczne struktury i większe otwarcie na kapitał zagraniczny i lokalny. . Podczas gdy prywatyzacja gruntów rozpoczęła się w 1992 r., To w 1996 r. Konstytucja wymieniła własność prywatną jako prawo. Moratorium na sprzedaż ziemi zostało jednak ogłoszone przez parlament na 6 lat, co pozwoliło sowchozom i kołchozom na masową dzierżawę ziemi i utrzymanie się. Tak więc dopiero w 1999 r. Rozpoczęła się prywatyzacja i restrukturyzacja gruntów rolnych, a grunty przekazane pracownikom gospodarstw mogły być zbywalne. I tak w 2000 roku podział ziem sowchozów i kołchozów, który został utworzony na rzecz pracowników i emerytów tych firm, pozwolił na posiadanie ziemi rolnej ponad 6,2 mln.
Ukraińskie rolnictwo dzieli się na dwa podwójne zbiory:
Klimat Ukrainy charakteryzuje się dość dużą kontynentalnością na dużej części kraju, chociaż pierzeje Morza Czarnego i Krymu charakteryzują się bardziej śródziemnomorskim klimatem charakteryzującym się suszami .
Gleby ukraińskie charakteryzują się znaczną obecnością na prawie połowie ich powierzchni czarnoziemu (zwanego także czarnoziem ), uważanego za szczególnie żyzny.
Północną część Ukrainy charakteryzują gleby bielicowe , wilgotny klimat oraz roślinność bagienna lub leśna, której głównymi produktami są ziemniaki i zboża.
Regiony na średnich szerokościach geograficznych tworzą bogaty czarnoziem, roślinność zalesionych stepów, silnie wzmocniona uprawą zbóż, buraków i pasz, dzięki odpowiednim opadom (od 500 do 650 mm ).
Południowa część kraju charakteryzuje się ubogimi czarnozemami, ze względu na coraz większą suchość rosnącą coraz bardziej w kierunku południowym, często wymagającą nawadniania pod uprawę kukurydzy lub słonecznika. Z kolei Krym jest spolaryzowany przez ogrodnictwo i uprawę winorośli.
W 2018 roku Ukraina:
Oprócz małych produkcji innych produktów rolnych.
Produkcja zbóż spadła od uzyskania niepodległości do 2010 r., Produkcja pszenicy spadła z 22 mln ton w 1993 r. Do 14 mln w 2006 r., Zanim wzrosła do 24 mln w 2014 r., A buraków cukrowych z 33,7 mln ton do 22,4 mln ton. Produkcja mięsa wzrosła z 2,8 mln ton w 1993 r. Do 1,7 mln w 2006 r. Średnie plony na Ukrainie są niskie i wynoszą około 15–30 q / ha pszenicy.
Uprawa kukurydzy obejmuje około 1,6 do 2 milionów hektarów, podczas gdy wzrosła z 2 300 000 ton w 1998 r. I 1 700 000 ton w 1999 r. Do 6 426 000 ton w 2006 r. I 7 424 000 ton w 2007 r. Eksport kukurydzy wynosi około 1–2,5 miliona ton.
Uprawa jęczmienia obejmuje około 4 do 5 milionów hektarów, a produkcja waha się od 6 do 12 milionów ton, który jest najczęściej wykorzystywany jako pasza.
Uprawa pszenicy obejmuje około 7 milionów hektarów, z produkcją, która w dobrych latach może osiągnąć 20 milionów ton, jak w 2002 roku i przekroczyć tę liczbę w 2010 roku. Zużycie wynosi około 11 milionów ton, reszta jest eksportowana.
Uprawa nasion oleistych koncentruje się na soi, rzepaku i słoneczniku, przy znacznym eksporcie oleju słonecznikowego, uprawie obejmującej około 4 milionów hektarów i produkcji od 4 do 6 milionów ton. Rzepak jest główną uprawą.
W 2014 roku, pomimo wojny w Donbasie i utraty Krymu , kraj ten doświadczył rekordowych zbiorów z łącznie 63,8 mln ton zboża
Sektor hodowlany poniósł znaczne straty od 1990 r., Głównie z powodu zamknięcia rynku rosyjskiego, braku silnego rynku krajowego oraz dezorganizacji sektora, która doprowadziła do masowego uboju. Jednak od tego czasu sektor odnotowuje jedynie umiarkowany wzrost, w tym w produkcji mleka. Jedynymi wyjątkami są sektory hodowli drobiu i trzody chlewnej , które odnotowały znaczny wzrost.
W 2000 roku Ukraina jest importerem 1,5 mln ton pszenicy i 0,4 mln ton cukru, a także bardzo dużych ilości produktów mleczarskich i mięsa. W 2002 roku Ukraina wyeksportowała 32% swojej produkcji zbóż, podczas gdy zaledwie 5 lat wcześniej Ukraina była importerem produktów spożywczych. Eksport produktów rolnych w 2005 roku wyniósł więc 4 miliardy dolarów. W latach 2006 i 2007, po słabych zbiorach i wysokich cenach światowych, władze próbowały ograniczyć eksport pszenicy i zbóż w celu ograniczenia cen krajowych. Choć w 2006 roku Ukraina była największym na świecie eksporterem jęczmienia i 8 th dla pszenicy.