Opactwo Saint-Médard w Soissons | |||
Opactwo w dzisiejszych czasach. | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Cześć | katolicyzm | ||
Rodzaj | Opactwo | ||
Rozpoczęcie budowy | VI th century | ||
Koniec prac | Ogolony w 1793 | ||
Ochrona |
Niejawne MH ( 1875 , Krypta ) Niejawne MH ( 1921 , Kaplica ) |
||
Stronie internetowej | saint-medard-soissons.fr | ||
Geografia | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Hauts-de-France | ||
dział | Aisne | ||
Miasto | Soissons | ||
Szczegóły kontaktu | 49°22′59,23″ północ, 3°20′39,51″ wschód51 | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Saint-Medard opactwo jest klasztor z benedyktyńskich mnichów z Soissonnais regionu , który był jednym z najmocniejszych fundamentów religijnych pod Karolingów , zwłaszcza pod Charlemagne i Louis Le Pieux . Od wczesnych fundamentów pod Clotaire w VI -tego wieku , nie pozostanie tylko kilka ruin i krypty .
Ten opactwo zostało założone w 557 przez Franków króla Clothaire I er , aby otrzymać relikwie z St. Medard . Szczątki św. Medarda są tymczasowo przechowywane w drewnianym mauzoleum. Clothaire umrze przed zakończeniem pracy, a to jest jego syn Sigebert I st inaugurujący kościół oraz fakt, udekorować. Dwóch budowniczych Merowingów jest pochowanych w tym kościele ( in basilicam ), naprzeciwko grobu Medarda ( ante tumulum ).
w listopad 751ostatni Merowing, Childeryk III , został zdeponowany w opactwie przez Pépina le Brefa . Ten ostatni został również koronowany na króla Franków w opactwie Saint-Médard de Soissons przez biskupów Galii, stając się tym samym pierwszym królem dynastii Karolingów .
Za Karolingów opactwo odgrywało decydującą rolę w sprawach królestwa. Jest początek IX -go jednym wieku obszarów najpotężniejszym imperium feudalny i jego opatów są uważane za pierwsze władców Francji. Centrum jego władzy znajduje się w Soissons, gdzie opactwo ma prawdziwe miasto klasztorne, w którym mieszka ponad czterysta zakonników; obejmuje bazylikę, pałac królewski, pałac opacki, kilka kościołów, kaplic, krużganków, szkół, dziedzińców, ogrodów i winnic. Poza miastem podlega jego jurysdykcji kilka innych opactw, przeoratów, prepozytów i dwieście dwadzieścia parafii, wiosek, gospodarstw i dworów, lenn, takich jak zwierzchnictwo Vic-sur-Aisne . Jego siła i zasięg znacznie przewyższają szlacheckie rody imperium. Możemy więc zrozumieć, dlaczego za czasów Karolingów w Pays du Soissonnais nie narzucono świeckiego panowania.
Saint-Medard de Soissons opactwo, już ulubieńcem Karola, pojawia się również jako opactwo pierwszej rangi dla Louis-le-Pieux i odbiera swoje przysługi przez odbieranie prawa do emisji pieniądza i nie podlegając jakiegokolwiek wkładu, ani materialna ani wojskowych, w przeciwieństwie do tego, co nałożono na inne opactwa imperium.
Ze skryptorium klasztoru pochodzi „ Ewangelia św. Medarda”, rękopis sporządzony w ostatnich latach panowania Karola Wielkiego w Szkole Palatyńskiej w Akwizgranie . Pod względem środków, jakie należało zastosować do jego wykonania, dysproporcji kompozycji (np. wielkości portretów Ewangelistów) oraz jakości kolorystyki jest jednym z najbardziej reprezentatywnych okazów oświetlenie Karolingów wcześnie IX th century .
W 825 Ludwik Pobożny połączył biskupa Soissons Rothad z hrabią Ruotfrid w funkcji Missi dominici w Soissonnais . Kuzyn cesarza Ludwika Le Pieux, opat Hilduin , arcykapelan Pałacu Cesarskiego, który jest nikim innym jak najwyższym przedstawicielem kościelnym na dworze cesarskim, zostaje wyznaczony do zarządzania trzema najważniejszymi opactwami cesarstwa, które są opactwem Saint-Denis , opactwo Saint-Médard i opactwo Saint-Germain des Prés .
W 826 , opactwo otrzymała relikwie z Sankt Sebastian , które zostały zdeponowane tam Hilduin Saint-Denis , archichapelain od Ludwika Pobożnego (patrz Annales Regni Francorum , ad. 826 ).
ten 13 listopada 833spotyka synod zwołany przez Lotara, któremu przewodniczy arcybiskup Ebon z Reims , który po raz drugi usunął cesarza Ludwika Pobożnego . Louis był zmuszony czytać przymusowe wyznania, poddawać się, zakładać włosiennicę, abdykować i wyrzekać się świata.
Za Karola III Grubego w 884 r. całe Soissonnais zostało najechane przez Normanów; nawet mury obronne miasta Soissons, które do tej pory opierały się najeźdźcy, ustąpiły miejsca wojskom wikingów dowodzonym przez Hastinga . Opactwo Saint-Médard w Soissons zostaje splądrowane. wlistopad 885 8, Normanowie pod dowództwem Zygfryda przybywają do bram Paryża.
W 886 r. Zygfryd przypuścił szturm na Paryż, ale spotkał hrabiego Paryża Eudesa ze szlacheckiej rodziny Robertian , najstarszego syna Roberta Mocnego . Zygfryd i jego żołnierze schronili się następnie w Soissonnais i wkroczyli do miasta opactwa Saint-Médard de Soissons; jego kościoły, pałace i klasztory zostały splądrowane, a następnie podpalone przez normańskiego najeźdźcę.
W 888 Eudes, który objął koronę Francji, skierował swoje wojska przeciwko Wikingom w Soissonnais i zbudował wokół opactwa ogrodzenie z wieżami i ufortyfikowało różne posiadłości opactwa w Soissonnais, w tym zamek Vic-sur- Aisne .
Wielu świeckich opatów będzie prowadzić opactwo Saint-Médard. Pojawiając się za Karola Łysego w 866 r., świeccy opaci mnożą się w całym królestwie. Podobnie jak ich kościelni odpowiednicy, są oni odpowiedzialni za pobieranie podatku od nieruchomości, czyli diime. W ten sposób w tym samym czasie wielu panów uzyskało od króla tytuł opata świeckiego, co pozwalało im cieszyć się pewnym immunitetem podatkowym, a zwłaszcza włączać dziesięcinę do dochodów ich panowania.
Wśród słynnych świeckich opatów opactwa Saint-Médard w Soissons znajdujemy w szczególności Carlomana , 860-870, syna Karola II Łysego , Herberta II z Vermandois , 907-943, hrabiego Meaux, Soissonnais i Vermandois , Herbert Starszy, 946-980/984, jego syn, hrabia Meaux i hrabia Troyes
Mnich Odilon († około 920 ) napisał Historię tłumaczenia relikwii św. Sebastiana męczennika i św. Grzegorza papieża do klasztoru Saint-Médard na prośbę Ingramme lub Enguerranda, ówczesnego proboszcza opactwa , który był wówczas biskupem Laon (między 932 a 936 ); tekst ten został po raz pierwszy opublikowany przez Jeana Bollanda , bez nazwiska autora. Odilon sporządził także relację z przekładu relikwii kilku innych świętych w klasztorze, a Jean Mabillon opublikował oba teksty w tomie V Dziejów św. Benedykta , z przedmową pierwszego, który nie podał Jean Bolland , a także list od Odilona do Hucbalda, mnicha z Saint-Amand , który przesłał mu swoje Życie św. Lebwina , na co Odilon odpowiedział, przesyłając Historię tłumaczenia relikwii św . Sebastiana . Istnieją również trzy anonimowe przemówienia dotyczące klasztoru (w tym jedno dotyczące relikwii św. Sebastiana i hojności królów wobec założenia oraz pochwała św. Medarda i św. Gildarda, jego brata), gdzie niektórzy rozpoznają styl z Odilon.
Opactwa Saint-Medard został zniszczony przez Wikingów i Madziarów , a następnie przebudowany w XI -tego wieku . Około 1079 r. biskup Soissons , św. Arnould de Palmèle , został zaproszony przez Thibauda I z Szampanii , hrabiego Szampanii, do swojego zamku w Vertus, aby mógł go znaleźć zakonnika z Saint-Médard, aby przejął opactwo w Saint-Sauveur de Vertus i opactwo Notre-Dame de Vertus, które planuje założyć. Projekt ten ujrzał światło dzienne w 1081 roku, gdy mnich Sophrone został pierwszym opatem Saint-Sauveur.
Opactwo zostało zniszczone w 1567 na początku wojen religijnych , częściowo odbudowane w 1630, zanim zostało zrównane z kryptą w 1793.
Otto von Corvin w swoim antyklerykalnym eseju zatytułowanym „Zwierciadło kapłanów” ( Pfaffenspiegel ) twierdzi, że opactwo to było w swoim czasie rodzajem warsztatu fałszerzy, które Kościół ustanowiłby w celu sporządzania tytułów własności, których nie ustanowił. nie: „Mnich Guernon wyznał na łożu śmierci, że podróżował po całej Francji, aby dostarczać kościołom i klasztorom sfałszowane dokumenty. Nic więc dziwnego, że aktywa duchowieństwa we Francji w czasie rewolucji były wyceniane na 3000 miliardów franków! "
Krypta od 1875 roku została uznana za zabytek . Kaplica została sklasyfikowana jako zabytek historyczny od14 lutego 1921.
Francuski historyk Eugeniusz Lefevre Pontalis podsumowuje źródła pisane, że opactwo Saint-Medard został zbudowany w czterech faz, VI th , IX e , XII th i XVI th stulecia. Data budowy krypty, jedynej pozostałej części, jest sporna. Lefevre Pontalis czyni go z powrotem do 826-841 lat, a Jacobsen data pierwszej połowie XI -tego wieku. W każdym razie pewne jest, że źródła po raz pierwszy świadczą o istnieniu krypty w 1079 roku. Nie była to ani odrębna budowla, ani dobudowana później, ale pełny element składowy opactwa, który swoim kształtem jest bardzo zbliżony do Krypta Saint-Willibrord w Echternach . Z trzech kaplic XII -tego wieku, tylko południowe pozostałości kaplicy, i była przedmiotem reparacji w 1970 roku.
Samo opactwo Saint-Médard było wydłużoną trójnawową bazyliką ze sklepionymi nawami. Posiadał dwie kwadratowe baszty na końcu wschodniego transeptu. Od strony zachodniej wejście do nawy tworzył monumentalny ganek, z dwiema kwadratowymi wieżami po obu stronach, dzięki czemu fasada zachodnia była jedną z najbardziej imponujących w tamtych czasach. Krypta sięgała pod wschodni ołtarz główny i ma 30 m szerokości .
Plan opactwa datowany 1 st styczeń 1565.
Abbey do XVII th wieku, wygrawerowany płytkę Monasticon Gallicanum .
Widok z góry na kryptę.
Krypta św. Medarda: widok od południowego wschodu.
Krypta: korytarz centralny.
Krypta: korytarz centralny.
Krypta: jedna z komór grobowych.
Ramiona opactwa Saint-Médard de Soissons są ozdobione następującymi symbolami : Gules z kijem od jasnozłotego do lewego i lancą turniejową tego samego złowrogiego, ozdobioną
|
---|