Ten artykuł zawiera listę kościołów krajowych ustanowionych w Rzymie , Włochy .
W okresie średniowiecza w Rzymie powstały instytucje charytatywne, szpitale, zajazdy itp., niosące pomoc zagranicznym pielgrzymom z różnych źródeł, kładąc podwaliny pod miejskie kościoły narodowe. Instytucje te są na ogół zorganizowane w bractwa i finansowane z dobroczynności i zapisów bogatych dobroczyńców należących do tych „narodów”. Mogą być również przywiązani do narodowych scholi (poprzedników rzymskich seminariów duchownych), w których kształcili się duchowni. Kościoły i ich bogactwa są więc znakiem ważności narodu i wspierających go prałatów.
Z braku określonego celu wiele z tych organizacji zostało wywłaszczonych na mocy ustawy z 1873 r. o eliminowaniu korporacji religijnych. Niemniej jednak w ciągu następnych dziesięcioleci różne porozumienia, których kulminacją były porozumienia laterańskie , sprowadziły z powrotem do Kościoła katolickiego majątek kościołów narodowych .
Do roku 1870 i zjednoczenia Włoch do kościołów narodowych należały także kościoły dawnych państw włoskich : dziś nazywane są one kościołami regionalnymi .