Yiğit Bener

Yiğit Bener Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Yiğit Bener w Stambule Kluczowe dane
Narodziny 15 lipca 1958
Bruksela
Podstawowa działalność Novelist
Essayist
Nouvelliste
Autor
Język pisania turecki
Gatunki Test
autobiograficzna
powieść
nowy

Yiğit Bener to turecki pisarz, tłumacz i tłumacz, urodzony w Brukseli w 1958 roku . Dorastał między Francją a Turcją, ale od 1990 roku mieszka w Stambule .

Opublikował trzy powieści, dwa zbiory opowiadań (w tym jeden przetłumaczony na język francuski przez Célin Vuraler: Autres Cauchemars , Actes Sud , 2010) i liczne eseje (w tym jeden z przetłumaczonym przez siebie na francuski Enis Batur: Délires symultanés , opublikowany wdwujęzyczny przez MEET, Izbę Pisarzy i Tłumaczy Zagranicznych ,2017), a także trzy książki dla dzieci. Jego najnowsza powieść, Heyulanin Donusu (Le Revenant, przetłumaczona na język francuski przez Célin Vuraler, Actes Sud, 2015) zdobyła nagrodę Orhana Kemala za najlepszą powieść w 2012 r. Przetłumaczył również kilka książek, w szczególności Voyage au bout de la nuit de Louis - Ferdinand Céline (nagroda za najlepsze tłumaczenie, 2002).

W swoich książkach zajmował się takimi tematami, jak wygnańcy podczas zamachu stanu w 1980 r .  ; 1999 Izmit trzęsienie ziemi w którym zginęło ponad 15.000 osób; sprzeczności dorosłych widziane oczami dzieciństwa; inność poprzez konfrontację i identyfikację ze światem owadów; reintegracja społeczna i psychiczna po powrocie z wygnania.

Zarabia na życie jako tłumacz konferencyjny.

Biografia

Yiğit Bener urodził się „przypadkowo” w Brukseli, podczas krótkiego stażu zawodowego u swojego ojca w tym mieście w 1958 roku.

Jego dzieciństwo i nauka zostaną podzielone między Ankarę i Paryż, gdzie przejmą go obowiązki ojca w OECD . Uzyskał również BEPC w Paryżu w Lycée Claude-Bernard w 1973 roku; następnie maturę w Ankarze w francuskojęzycznym Liceum Tevfika Fikreta w 1975 r. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Ankarze . Podczas wojskowego zamachu stanu w 1980 r. Za zbrojne działania grożono mu więzieniem i postanowił osiedlić się w Brukseli; ale nie będzie mógł skończyć studiów i porzuci medycynę na jednym roku dyplomu.

Po dziesięciu latach wygnania (osiem w Brukseli i dwa w Paryżu) nie mógł wrócić do Turcji aż do 1990 roku. Od tego czasu mieszka w Stambule; jest żonaty i ma szesnastoletnią córkę. Ma podwójne obywatelstwo tureckie i francuskie. Zarabia na życie jako tłumacz konferencyjny i uczy tego zawodu na uniwersytetach w Bosforze (Istambuł) i Bilkent (Ankara).

To więzi rodzinne prowadzą go do literatury: jego ojciec Erhan Bener (1929-2007) i jego wujek Vüs'at O. Bener (1923-2005) to rzeczywiście dwaj pisarze o wielkiej sławie w Turcji. Jego pierwszym „aktem literackim” w 1981 roku było tłumaczenie na język francuski powieści jego ojca, Bocka ( Le Cafard , niepublikowane).

Opublikował cztery powieści, z których trzecia , Heyulanın dönüşü (Can Yayınları, 2011) , zdobyła nagrodę Orhana Kemala za najlepszą powieść w 2012 roku i została przetłumaczona na język francuski przez Célin Vuraler pod tytułem Le Revenant, wydana przez Actes Sud (2015 ); dwa zbiory opowiadań, w tym Öteki kabuslar (Yapı Kredi Yayınları, 2009), które zostało przetłumaczone na język francuski przez Célin Vuraler pod tytułem Autres Cauchemars i opublikowane przez Actes Sud (2010) oraz Öteki Düşler (Inne sny, Can yayınları 2017), zdobył nagrodę im. Yunusa Nadiego w 2018 roku; liczne eseje, w tym jeden z Enis Batur, Simültane Cinnet (Sel yayıncılık, 2015), który został przez niego przetłumaczony na język francuski pod tytułem Délires symultanés i opublikowany w wersji dwujęzycznej przez MEET, Dom zagranicznych pisarzy i tłumaczy, 2017; a także trzy książki dla dzieci.

Yiğit Bener publikował także eseje i opowiadania w różnych czasopismach; a także teksty analityczne dotyczące twórczości innych autorów, w szczególności pism jego ojca i wuja, a także obszerną analizę Le Zéro et l'Infini autorstwa Arthura Koestlera oraz liczne szczegółowe opracowania dotyczące Céline i Voyage to the the koniec nocy , powieść, którą przetłumaczył w 2002 roku.

Yiğit Bener był jednym ze współzałożycieli i redaktorów przeglądu literackiego İktidarsiz (miesięcznika publikowanego w mediach elektronicznych (2003-2009): www.iktidarsiz.com), w którym regularnie publikował teksty satyryczne, eseje, opowiadania, a także tłumaczenia tekstów piosenek Georgesa Brassensa , Jacquesa Brela , Barbary , Georgesa Moustakiego , Renauda czy Charlesa Aznavoura . Jest współautorem zbiorowego zbioru tekstów z tego czasopisma: İktidarsiz (Babil Yayinlari, 2005). Wybrane artykuły z tego czasopisma zostały opublikowane w tomie pod tytułem Kusursuz Gezinti (Can Yayinlari 2014).

Niektóre z jego tekstów są dostępne w języku francuskim: opowiadanie Le Retour (przetłumaczone na język francuski przez Timoura Muhiddine'a) zostało opublikowane w Sur les Rives du Soleil, Galaade, 2013; dwa eseje, L'Autre i La Révolte de la sautelle (przetłumaczone na język francuski przez Célin Vuraler) zostały opublikowane przez La Villa Gillet w ramach Assises du roman w 2011 r .; esej La Boîte à souvenirs (przetłumaczony na język francuski przez Célin Vuraler) został opublikowany przez Meet w ramach spotkań w 2011 roku.

Tłumaczył także na pisarzy tureckich, takich jak Jean-Marie Laclavetine , Bernard-Marie Koltès , Antoine de Saint-Exupéry, Julio Cortazar czy Louis-Ferdinand Céline , a także autorów politycznych, takich jak Ernest Mandel czy Samir Amin . Jego tłumaczenie Voyage au bout de la nuit zdobyło nagrodę za najlepsze tłumaczenie w 2002 roku i jest przedmiotem rozprawy doktorskiej dostępnej w języku francuskim (Lale Özcan, University of Hacettepe, 2010). Przetłumaczył tym razem na francuski powieść swojego ojca, opowiadanie wuja i eseje Enisa Batur .

W wydanej w 2015 roku powieści „Le Revenant” Yiğit Bener z dystansem i humorem przygląda się swojemu krajowi, Turcji.

Plik 1 st styczeń 2017Yigit Bener wysyła wiadomość poparcia opublikowaną w gazecie Liberation do Turhan Günay , redaktora naczelnego dziennika „ Cumhuriyet ”, który oskarżony o bycie „terrorystą” był następnie więziony przez ponad dwa miesiące w Stambule.

Publikacje

Po francusku

W tureckim

PowieściNowyTestowanie

Książki dla dzieci

Tłumaczenia

Filmografia

Źródło

  1. [1] na hurriyet
  2. [2] na krzyżu
  3. Yigit Bener, „  Mój drogi Turhan, co za morderczy nonsens  ”, Wyzwolenie ,1 st styczeń 2017( czytaj online , przeglądano 5 października 2020 r. ).
  4. http://www.lepetitjournal.com

Linki zewnętrzne