Villavicencio

Herb

Flaga

Administracja

Kraj

Kolumbia

Departament

Historia

Okres przedkolumbijski

Znana historia miasta sięga okresu przedkolumbijskiego. Terytorium obecnej gminy ( Municipio ) zostało wówczas zajęte przez rdzennych mieszkańców rodziny Arawaks (lub Arahuacos w języku hiszpańskim), takich jak Achaguas (es) i Sálivas , Guahibos , Ciricoas , Yarumos , Guamos i Guayupes .

Hiszpański zakład

Około 1740 r. Jezuici założyli tam hacjendę Apiay , w której do 1767 r. Wielu Indian Guayupes i sąsiednich plemion było „ucywilizowanych”.

W 1767 roku , po wypędzeniu jezuitów, ziemia hacjendy Apiay została przydzielona Basilio Romero w imieniu hiszpańskiej korony .

Przestarzały 6 kwietnia 1797bracia Jacinta i Vicente Rey kupili hacjendę od Antonio Romero za kwotę 50 000 pesos. Ich spadkobiercy sprzedali swoje prawa majątkowe, dając tym samym początek comuneros Apiay .

Ze względu na swoje położenie geograficzne obszar ten stał się obowiązkowym przejściem dla handlowców i hodowców z regionów Quetame i Fosca (obecne gminy departamentu Cundinamarca). Przyciągnięci żyznością i położeniem tych ziem osadnicy osiedlali się tam od 1836 roku . Plik6 kwietnia 1840faktycznie założyli tam małą wioskę na prawym brzegu Caño Gramalote . Fundację tę założyli kupcy Esteban Aguirre, Santos Reina i ich rodziny. Najstarsze dokumenty oficjalnie uznające powstanie aglomeracji pochodzą z 1842 roku . Ta data powstania jest jednak wątpliwa, ponieważ oryginalne archiwa, w których relacjonowano te wydarzenia, uległy zniszczeniu podczas pożaru w 1890 roku .

W 1845 roku zbudowano katedrę Nuestra Señora del Carmen ( Matki Bożej z Karmelu ).

Plik 21 października 1850mała wioska przyjęła nazwę Villavicencio, zgodnie z decyzją zatwierdzoną przez Izbę Prowincji Bogoty ( Cámara provincial de Bogotá ) na cześć Antonio Villavicencio y Verastegui, wielkiej postaci niepodległości Kolumbii, zastrzelonej przez Pablo Morillo.

W 1860 r . Mała wioska ( caserío ) uzyskała rangę wioski ( aldea ).

W 1890 r. Pożar zniszczył miasto i jego archiwum. Aglomeracja została następnie przeniesiona na swoje obecne miejsce. Wieś przed pożarem znajdowała się na terenie dzisiejszego powiatu Barzal ( barrio Barzal ).

Nowoczesne miasto

W 1904 r. , Z inicjatywy księdza Maurice'a Dières Monplaisir, wspólnota Montfortian (założona przez San Luis María Grignon de Monfort) przeniosła się do Villavicencio i zajęła się społecznym rozwojem aglomeracji. Założyła bank San José, uczelnię żeńską Notre Dame du Savoir (Nuestra Señora de la Sabiduría) , teatr Verdun, drukarnię San José; różne warsztaty ciesielskie, stolarskie i ślusarskie; fanfary Sainte Cécile, szpitala w Montfort i różnych bibliotek. Dzięki jego staraniom Villavicencio osiągnął w 1909 roku rangę stolicy regionu ( Intendencia ) Meta .

W 1913 r. W Vereda Apiay , podlegającej jurysdykcji gminy Villavicencio, urodził się poeta Eduardo Carranza .

W 1921 roku bracia de La Salle osiedlili się w Villavicencio i założyli tam kolegium.

W latach 1933 i 1942 , Fracisco Olmos zbudowano pierwszy most nad Río Guatiquía .

W 1936 roku Villavicencio została połączona z Bogotą prawdziwą drogą.

W 1949 roku kapitan Alfredo Silva , bliski Kolumbijskiej Partii Liberalnej i członek armii, zbuntował się przeciwko prezydentowi Mariano Ospinie Pérezowi i przejął kontrolę nad miastem. Jest to pierwszy odcinek Violencia na równinach wschodnich ( Llanos Orientales de Colombia ) i pochodzenie partyzantów z równiny ( Guerillas del Llano ).

W 1953 roku generał Gustavo Rojas Pinilla ogłosił amnestię dla partyzantów, pacyfikując w ten sposób Wschodnie Równiny i ułatwiając masowe przybycie osadników z innych regionów Kolumbii.

W 1959 roku powstał wydział Meta ze stolicą w Villavicencio.

W 1962 roku powstała Izba Handlowa Villavicencio.

W 1963 r. Utworzono Przedsiębiorstwa Publiczne ( Empresas Públicas ) Villavicencio i Przedsiębiorstwo Telekomunikacyjne Niziny ( Empresa de Telecomunicaciones del Llano ESPETELL ).

W maju 1967 r . Utworzono regionalny fundusz odszkodowań rodzinnych Meta ( Caja de Compensación Familiar Regional del Meta ) COFREM.

W 1971 roku powstał Dom Kultury Jorge Eliécer Gaitán .

W 1977 roku powstał University of the Eastern Plains ( Universidad de los Llanos Orientales ), lepiej znany pod akronimem Unillanos .

W 1981 r . Utworzono Meta Electrification Company ( Electrificadora del Meta ) EMSA.

W 1985 roku powstała Meta University Corporation ( Corporación Universitaria del Meta ), lepiej znana pod akronimem Unimeta .

Plik 22 kwietnia 1999członkowie „krajowego organu technicznego ds. dochodzeń skarbowych ” ( Cuerpo Técnico de Investigación de la Fiscalía General de la Nación ) aresztują Luisa Alfredo Garavito w sektorze silosów Almaviva, podczas gdy ten usiłował dokonać napaści seksualnej na nieletniej. Ta złowieszcza postać była znana jako największy seryjny morderca w historii Kolumbii. Śledztwo przeprowadzone po jego aresztowaniu pozwoliło udowodnić, że wykorzystał seksualnie ponad setkę nieletnich, których następnie zamordował z zimną krwią.

Plik 7 kwietnia 2002The FARC zdetonował bombę, które doprowadziły do ofiar śmiertelnych z 11 (w tym dziecko, uliczny sprzedawca) i ponad 70 rannych w dzielnicy La Grama , gdzie wielu młodych ludzi częste lokalne restauracje, bary i tawerny. To wydarzenie zostało zapamiętane jako jedno z najbardziej okrutnych w najnowszej historii miasta.

W 2003 roku rozpoczął się okres przyspieszonego rozwoju miasta w sferze gospodarczej, turystycznej, urbanistycznej i handlowej.

Pod koniec 2005 r. Początek 2006 r. Przypadł na okres poważnej niestabilności instytucjonalnej zwanej Kryzysem Nowych Burmistrzów ( La Crisis de los Nueve Alcaldes ), która spowodowała duże trudności rządu w stolicy Meta.

Plik 28 października 2006Bomba samochód z 60 kilogramów materiału wybuchowego R1 eksplodowała na zewnątrz z udogodnień w 7 th brygady armii kolumbijskiej, zabijając dwie osoby (łącznie z kierowcą taksówki używany jako bomby samochodem) i raniąc czterech, dwóch żołnierzy i dwóch cywilów. Atak ten przypisano FARC.

W 2020 roku więzienie Villavicencio ma przepełnienie w wysokości 95%, co zmusza więźniów do spania jeden na drugim, czasem na korytarzach.

Osobowości związane z gminą

Eduardo Carranza (1913-1985): poeta urodzony w Villavicencio.
Óscar Ruiz (1969-): międzynarodowy sędzia piłkarski urodzony w Villavicencio.

Symbole miasta

Plik 23 października 1970przyjęto oficjalne insygnia miasta Villavicencio pod zarządem burmistrza Rito Antonio Mariño Rodrígueza .

Herb

Zaprojektowany przez Hernando Onofre herb Villavicencio jest inspirowany pięknem Llano .

Pokazuje słońce ze złotymi promieniami wznoszącymi się nad horyzontem na czystym, błękitnym niebie. Symbolizuje światło i witalność mieszkańców Llano . Skrzydlate koło symbolizuje postęp. Palmy przywodzą na myśl region Moriche ( Aguaje ). Rzeka Guatiquia przepływa obok miasta i nawadnia równinę. Szczupak, łopata, siekiera, kowadło i koło zębate reprezentują pracę, przemysł, wysiłek i postęp ludzi. Głowa bydła jako symbol hodowli, bogactwa i spiżarni regionu.

Herb departamentu Meta, którego stolicą jest Villavicencio, w dużej mierze używa tych samych symboli, w bardziej średniowiecznej formie.

Flaga

Zaprojektowany przez Hernando Onofre, składa się z trzech poziomych pasów o tej samej szerokości, w kolorach niebieskim, zielonym i czerwonym.

Niebieski reprezentuje ogromne niebo i bogactwo hydrograficzne;
zieleń symbolizuje ogromną i żyzną równinę;
kolor czerwony oznacza walkę ludzi o wolność.

Motto

Najnowsze motto miasta, wymienione na jego stronie internetowej, brzmi: „ Ciudad decente de Colombia ”, co można z grubsza przetłumaczyć jako „Godne miasto Kolumbii”.

Hymn

Hymn miasta skomponował Maestro villavicense Isaac Tacha Niño , kompozytor i autor tekstów Llanero, który jest autorem innych hymnów regionalnych, takich jak departament Casanare . Tacha skomponował również słynne arie w regionie: Fantasía llanera , El joropo de los instrumentos , El parrandón .

W hymnie do swojego rodzinnego miasta Tacha podkreśla tropikalne piękno stolicy Llanery, a także kulturowe i etniczne obrazy kolumbijskich Llanos poprzez wyrażenia takie jak centauros con sus lanzas fieras que son guardianes y velan soberanos .

Hymn przytacza najważniejsze cechy Villavicencio, takie jak:

rzeka Guatiquia ( río Guatiquía ), która correct en tu costado ; ta ostatnia boryka się obecnie z poważnymi problemami związanymi z zanieczyszczeniem.
wzgórze Chrystusa Króla ( Cerro del Cristo Rey ), które również jest w smutnym stanie zaniedbania.

Geografia fizyczna i administracyjna

Villavicencio znajduje się w południowo-wschodniej części Bogoty.

Terytorium gminy („municipio”) Vilavicencio przedstawia dwa bardzo różne typy krajobrazów:

górzysty region położony na zachodzie i północnym zachodzie, uformowany przez pogórze wschodniej Kordyliery w Andach.
równina, lekko nachylona na wschodzie i północnym wschodzie, odpowiadająca podgórzu Kordyliery, granicząca od północy z rzeką Guayuriba . Centralna część tej równiny jest podlewana przez rzeki Ocoa i Rio Negro , a także przez wiele innych kanałów i mniejszych rzek.

Hydrografia

Główne dopływy, które nawadniają terytorium gminy Villavicencio to:

rzeka Guayuriba;
Rio Ocoa;
Rio Negro . Río Negro oznacza „czarną rzekę”. Jej czarny kolor zawdzięcza wysokiemu stężeniu żelaza i materii organicznej dzięki rozkładającej się próchnicy, o którą dba przechodząc przez leśne gleby tarcz pierwotnych, co przyczynia się do zmiany jej koloru i powoduje, że jest bardzo kwaśna.

Następujące kanały i dopływy wtórne również podlewają miasto:

Parrado,
Duży,
Siete Vueltas
Amoladero,
Tygrys,
Hondo
Arroz
Buque
La Guerrera
Pendejo
Gramalote,
Maizaro
Quebrada Honda,
Buque,
Rosablanca,
Cuerera,
...

Sąsiednie wydziały i gminy

Miasto Villavicencio znajduje się w departamencie Meta , otoczone przez departamenty :

Vichada , na wschodzie;
Casanare , Boyaca i Cundinamarca na północy;
Tolima i Huila , na zachodzie;
Caqueta i Guaviare na południu.

Villavicencio jest otoczona następującymi innymi gminami lub terytoriami:

na północy: Restrepo i El Calvario („Le Calvaire”),
na wschodzie: Puerto López ("Port Lopez"),
na południu: Acacías i San Carlos de Guaroa („Saint-Charles-de-Gouaroa”),
na zachodzie: Acacías .

Pogoda

Klimat Villavicencio jest subtropikalny, gorący i wilgotny, z porą suchą od grudnia do marca i średnią roczną temperaturą 26 ° C (źródło: Weatherbase ).

Wieloletnie średnie miesięcznych i rocznych temperatur i opadów

Miesiąc	Jan	Luty	Marsz	Kwi	Może	czerwiec	Lip	sierpień	Siedem	Paź	Lis	Grud	Rok
Średnie miesięczne maksymalne temperatury (° C)	32	32	31	31	30	30	30	30	31	32	31	32	31
Średnie miesięczne temperatury (° C)	21	22	22	21	21	21	20	21	20	21	20	20	21
Średnie miesięczne sumy opadów (mm)	40	90	140	500	500	510	450	380	400	380	350	160	3950

Średnie z wielu lat z 10 lat do 2007 r., Zaczerpnięte z witryny Weatherbase .
Średnie z wielu lat z 12 lat, do 2007 r., Z serwisu Weatherbase .

Gospodarka

Gospodarka Villavicencio ma wiele atutów: żyzne ziemie, wiele źródeł z wód Kordyliery, zróżnicowane pod względem wysokości klimaty, dobre szlaki komunikacyjne, względną bliskość stolicy kraju i wreszcie duży potencjał ludzki.

Żywiec The rolnictwo ( ryż , olej palmowy ,.) Oraz wydobycie ( ropa i gaz ziemny od złożenia Apiay , ...) są głównymi filarami gospodarki Villavicencio, przekazywana przez handlową silnego rozwoju od końca XX th century.

Sektor budowlany jest bardzo aktywny.

Turystyka i Kultura wspiera również reputację Villavicencio.

W Vilavicencio znajdują się gorzelnie piwa i wytwórnie mydła .

Vilavicencio sprowadza z sąsiednich regionów kawę , banany i ryż .

Sektor rolny

Główne obszary upraw to: ryż , soja , kukurydza , owoce , yuca , bawełna i kakao .

Sektor hodowlany

Inwentarza żywego , w obszarze Villavicencio około 88 000 sztuk zwierząt gospodarskich , w tym około 7000 krów wytwarzających mleko 24.000 litrów mleka dziennie. Ważna jest również produkcja trzody chlewnej , drobiu i ryb .

Przemysł wydobywczy

W podglebiu regionu znajdują się znaczne złoża ropy naftowej , eksploatowane przez sąsiedni kompleks Apiay-Ariari . Stacje wydobywcze noszą nazwę: Apiay , Suria lub Reforma-Libertad . Średnia dzienna produkcja waha się między 25 000 a 30 000 baryłek .

Sektor finansowy

Handel jest dobrze rozwinięty: na terytorium Villavicencio reprezentowanych jest około dwudziestu banków , często z bankomatami; kantory znajdują się w głównych centrach handlowych (Villacentro, Los centauros, Unicentro Unicentro Villavicencio , ..)

Usługi publiczne

Urządzenia sanitarne

Większość ścieków i wód opadowych mieszanki w archaicznej kanalizacja -Type kanalizacji sprawia, że szerokie wykorzystanie Gramalote , Parrado , Maizaro , Buque i La Cuerera kanałach . Kanały te przecinają miasto i wpływają do Río Guatiquia . W 2007 r. Istniało tylko pięć oczyszczalni ścieków pracujących w reżimie tlenowym i beztlenowym. Fabryki te znajdują się w dzielnicach mieszkalnych llano Lindo , Rincón de las Lomas , Santillana i Guatapé . W różnych dzielnicach używane są szamba .

Zbieranie śmieci

Zbiórka śmieci prowadzona była w 2007 r., A od 1996 r. Przez półpubliczne przedsiębiorstwo Bioagrícola del Llano SA . 98% odpadów komunalnych jest odbieranych przez tę firmę, która codziennie odbiera średnio 280 ton śmieci. Te śmieci są składowane na 18 kilometrze Via Caños Negros .

Zaopatrzenie w wodę

Obszar miejski jest obsługiwany przez główny akwedukt , obsługiwany przez Empresa de Acueducto y Alcantarillado de Villavicencio (EAAV), który wykorzystuje ujęcia wody Bawarii , Puente Abadía , Quebrada Honda , Caño Parrado , a także głębokie odwierty dzielnic firmy Dos Mil , Esperanza 1 , Olimpico , La Rosita , Remanso , Estero , Parque La Llanura y El Jardin . W 2007 roku pokryto 91,82% zapotrzebowania miasta na wodę.

Energia elektryczna

Dostarcza go Empresa Electrificadora del Meta (EMSA), która korzysta z krajowej sieci z połączenia międzysystemowego Guavio , który zasila dwie podstacje: La Reforma y El Barzal . W ten sposób w 2007 r. Pokryto 100% potrzeb.

Gazu ziemnego

Dystrybucja krajowa tego naturalnego paliwa jest zapewnione od Apiay polach przez firmę Llanogas SA, która w ten sposób pokryte 99% potencjalnych potrzeb ludności w 2007 r.

Telefonia

Usługa ta jest świadczona przez firmy Telecom i Etell , które oferują linie krajowe i komercyjne, a także system telefonii komórkowej. W latach 1995–1999 liczba zainstalowanych linii stacjonarnych wzrosła z 11 150 do 100 693.

Internet

Usługi internetowe są oferowane przez różnych dostawców dostępu ( ISP ), którzy oferują rozwiązania kablowe lub satelitarne, po bardzo zmiennych cenach w zależności od poszukiwanych zastosowań i wydajności.

Transport

W przypadku połączeń międzymiastowych i międzyresortowych miasto posiada terminal lądowy (dworzec autobusowy) i lotnisko krajowe ( Aeropuerto Vanguardia ). W Villavicencio nie ma międzynarodowego lotniska. Najbliższy znajduje się w Bogocie.

Połączenie drogowe między Villavicencio i Bogotà jest dość trudne, pomimo niedawnej płatnej drogi, która jest mniej podatna na cięcia niż poprzednia. Podróż prywatnym samochodem zajmuje co najmniej dwie godziny i około czterech godzin transportem zbiorowym ( colectivo ), aby pokonać sto kilometrów i trzy opłaty drogowe, które dzielą oba miasta.

Główne tętnice

Cztery główne arterie komunikacyjne stolicy Meta to:

Anillo Vial Central: rodzaj wewnętrznej obwodnicy, zapewniającej rozkład ruchu w dzielnicach centrum.
Avenida del Llano: przez którą przechodzi cały regionalny system transportowy do.
Avenida Circunvalar: dla ruchu miejskiego, zwłaszcza w kierunku Puerto Lopez , Los Maracos , Alfonso Lopez .
Anillo Perimetral: rodzaj peryferyjnego układu zapewniającego dystrybucję do regionalnych osi.

Inne ważne arterie to Avenida Cuarenta i Via a Catama .

Zdrowie

W mieście działa blisko 207 placówek zajmujących się ochroną zdrowia; większość z nich jest prywatna. Najważniejsze z nich to:

Szpital Oddziałowy
Clínica Carlos Hugo Estrada del ISS .

Istnieją dwa oddziały intensywnej terapii.

Edukacja

Miasto Villavicencio posiada sieć publicznych i prywatnych placówek szkolnictwa podstawowego, średniego i wyższego.

Villavicencio jest głównym miejskim ośrodkiem uniwersyteckim w regionie, w którym gromadzą się młodzi ludzie z sąsiednich wydziałów.

Uniwersytety

Uniwersytet Meta (Unimeta) [1]
Uniwersytet Llanos (Unillanos) [2]
Uniminuto
Santo Tomas University - oddział Villavicencio
...

Kultura

Villavicencio jest granicą między centralnymi wyżynami a wschodnimi równinami.

Ta szczególna sytuacja geograficzna jest odczuwalna w cechach kulturowych tego regionu Meta. To kraj imigracji, w którym zawsze spotykali się ludzie z głębi kraju (strefa andyjska), a także ludzie z wybrzeży czy z lasów deszczowych Amazonii. Wszyscy ci migranci przyczynili się do ukształtowania mieszanej kultury, której odzwierciedleniem jest w szczególności kultura Llanera .

Wśród wielu tradycyjnych szkół artystycznych jedną z najważniejszych jest Corporación Cultural Llanera "Luis Ariel & Gil Arialdo Rey Roa" Sitio oficial de la Corporación Cultural Llanera (strona nieaktywna od 26 sierpnia 2019 r . ) . Istnieją liczby odnoszące się do różnych tradycyjnych sztuk.

Obraz

Maestros:

Miguel Roa,
Gabriel Hoyos,
Omar Clavijo,
Hernando Onofre,
Oscar Aponte,
Guillermo Guardo,
Soraya Yunda,
Aldemar Guarín,
...

Terakota i tkactwo

Sztuki terakoty nauczają:

Luis Eduardo Álvarez,
Ricardo Galán.

Tkactwo zostało opracowane przez Yamile Cepeda.

Pracownia rzeźbiarska i drzewna

Zachowujemy nazwy:

Patricia Valdivieso ,
Nohora Jaramillo de Tobón ,
el maestro Álvaro Vásquez .
el maestro Manuel Acosta .

Opowieści i legendy

Warsztaty opowiadania historii rozpoczęły się w latach 90. Ta działalność jest bardzo ważna dla podtrzymania indyjskich tradycji, które opierają się głównie na ustnym przekazywaniu wiedzy i sztuki przodków.

Literatura

Pisarzem, który najlepiej uosabia miasto i jego region, jest niewątpliwie dziennikarz i poeta Eduardo Carranza , który zajmował czołowe miejsce wśród kolumbijskich artystów.

Inni autorzy rozwinęli różne style literackie:

Silvia Aponte Rodríguez poświęciła się kompilacji tradycji ustnej (legend i opowieści llaneras);
Nieżyjący już Julio Daniel Chaparro był dziennikarzem i poetą.

Sporty

Miasto ma piłkarską drużynę , z Centauros Villavicencio , który gra w drugiej lidze Kolumbii.

Infrastruktura sportowa

W 2007 roku miasto Villavicencio posiadało następujące obiekty sportowe:

1 stadion: El Macal
2 kryte Koloseum: Álvaro Mesa i La Grama
24 lokalne koloseum, po jednym w każdej dzielnicy
26 gimnazjów w placówkach oświatowych
1 lodowisko
5 boisk do piłki nożnej
2 „Mangas de Coleo”: Benedicto Celi y Vanguardia
1 odkryty kort tenisowy
95 innych lokalnych placówek o mniejszym znaczeniu dla uprawiania sportu lub wypoczynku
Parque Sikuani .

Turystyka

Gody

Villavicencio to kolebka Kolumbijskiego Festiwalu Piosenki , organizowanego co roku i poświęconego rytmom równin ( la llanura ).

Inne regularne wydarzenia uzupełniają kalendarz świąt:

w styczniu: agroprzemysłowe targi Catama;
6 kwietnia : Oficjalne obchody założenia miasta;
w czerwcu-lipcu; Międzynarodowy Festiwal Joropo;
1 st lipca: Departament Day;
16 lipca : święto Matki Bożej Karmelu;
w październiku: Mistrzostwa Świata Coleo , narodowa dyscyplina sportu polegająca na łapaniu ogona wołu w celu spowodowania jego upadku;
w listopadzie: La Expocámara.

Miejsca i budynki

Place des Liberateurs ( plac Los Libertadores ), jeden z najpiękniejszych parków w mieście, położony blisko centrum; są tam posągi Simóna Bolívara i generała Francisco de Paula Santander .
Katedra Matki Bożej z Góry Karmel ( Catedral Nuestra Señora del Carmen ), zbudowany od 1845 do 1848 roku z inicjatywy proboszcza Saint Martin, Ignacio Osorio .
Pomnik Chrystusa Króla ( monumento a Cristo Rey ), zainicjowany w 1949 roku przez Pedro Elíseo Achury Garavito i zainaugurowany w 1954 roku, dominuje nad miastem ze wzgórza Odkupiciela (cerro El Redentor ).
Pomnik założycieli ( monumento al Fundadores ), ostatnie dzieło słynnego kolumbijskiego rzeźbiarza Rodrigo Arenasa Betancourta , w parku przy drodze do Acacías .
Biopark ( Bioparque ) Park zoologiczno-faunistyczny Los Acarros położony 3 km od miasta, przy drodze do Restrepo i Cumaral; skupia wiele gatunków regionalnych, w szczególności prawie wszystkie gatunki Orénoquie.
Parc ( parque ) Las Malokas, park rozrywki llaneras .
Dom Kultury ( casa de la Cultura ) Jorge-Eliécer-Gaitán, założony w dniu11 czerwca 1971 promowanie sztuki i kultury.
Kompleks rolno- przemysłowo -pasterski ( Complejo Agroindustrial y Ganadero ) CATAMA, niezwykły ze względu na swoją architekturę i duże targi bydła, które się tam odbywają.
Pomnik ofiar służby ( monumento a los Caídos en Acción ), wzniesiony na 8. kilometrze drogi Puerto López, w hołdzie zamordowanemu generałowi Carlosowi Julio Gil Colorado i żołnierzom zabitym w walce.
Parc de la Vie ( parque de la Vida ), teren wystawowo-rekreacyjny na jednym końcu Avenida Circunvalar .
Park Dziennikarzy ( parque de los Periodistas ), tzw9 lutego 1987po tym, jak nazywano go Parkiem Dziecięcym ( Parque Infantil ).
Park Studentów ( Parque de los Estudiantes ), w hołdzie studentom Alexisowi Umaña i Yesid Castañeda, którzy zmarli w 1974 roku; tam pomnik nazywa się Duch i Krew ( Espíritu y Sangre ); został sporządzony przez mistrza Álvaro Vásqueza na cześć ludzi walczących o wolność.
Audytorium ( Concha Acústica ) Arnulfo-Briceño-Contreras, przeznaczone do prezentacji widowisk muzycznych i folklorystycznych z widokiem na miasto.
Plac Flagi ( plac de Banderas ), na którym stoi popiersie lokalnego rzemieślnika niepodległościowego Antonio Villavicencio y Verástegui .
Rondo La Grama ( glorieta ), ozdobione świecącą fontanną: Caño Cristales .
Park ( parque ) Sikuani, położony we wschodniej części miasta, posiada mechaniczne atrakcje oraz wiele placów zabaw i sportów.
Placette des Centaurs ( plazoleta los Centauros ), miejsce imprez folklorystycznych i handlu.
Parc de la Hache ( Parque El Hacha ), zbudowany na cześć José Eustasio Rivera, kolumbijskiego poety i powieściopisarza, autora La Vorágine , zbioru legend o równinach Orinoquii i lasach Amazonii; topór, który reprezentuje wysiłek robotnika, został wzniesiony w 1977 roku.
Puits Azur ( Pozo Azul ), obszar nadmorski utworzony z naturalnego zbiornika wykopanego w wąwozie schodzącym z Andów, przy starej drodze do Restrepo, kilka kilometrów od centrum miasta.

Relacje międzynarodowe

Twinning

Miasto Villavicencio jest miastem partnerskim z następującymi miastami:

Zobacz też

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

(es) Censo 2005 - Villavicencio [PDF] , DANE
„ Koronawirus: przeludnienie więzień, przyczyna rozprzestrzeniania się wirusa w Kolumbii ” , w RFI ,9 maja 2020 r