Vern-d'Anjou

Vern-d'Anjou
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Kraj Loary
Departament	Maine-et-Loire
Miasto	Segre
Gmina	Erdre-en-Anjou
Status	Gmina oddelegowana
Zastępca burmistrza	Yamina Riou 2020-2026
Kod pocztowy	49220
Kod wspólny	49367
Demografia
Miły	Vernois
Populacja	2 317  mieszk. (2013)
Gęstość	64  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	47 ° 36 ′ 04 ″ na północ, 0 ° 50 ′ 04 ″ na zachód
Wysokość	Min. 33  m Maks. 87  m
Powierzchnia	36,11  km 2
Wybory
Oddziałowy	Tierce
Historyczny
Data połączenia	28 grudnia 2015
Gmina (gminy) integracji	Erdre-en-Anjou
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Maine-et-Loire Vern-d'Anjou Geolokalizacja na mapie: Maine-et-Loire Vern-d'Anjou Geolokalizacja na mapie: Francja Vern-d'Anjou Geolokalizacja na mapie: Francja Vern-d'Anjou

Vern-d'Anjou to dawna gmina francuski znajduje się w dziale z Maine-et-Loire , w regionu Pays de la Loire .

Plik 28 grudnia 2015, Staje się delegowany gmina w nowej gminy z Erdre-en-Anjou .

Geografia

Gmina Angevin w Segréen , Vern-d'Anjou znajduje się na południowy wschód od Chazé-sur-Argos , na drodze D 961 , Sainte-Gemmes-d'Andigné / La Pouëze , D 216, Andigné, D 770 , Angrie / Le Lion -d'Angers , D 73, Chazé-sur-Argos / Brain-sur-Longuenée oraz D 51, Le Louroux-Béconnais .

Miasto położone jest w jednostkach krajobrazowych płaskowyżu Segréen i płaskowyżu Haut-Anjou .

Toponimia i heraldyka

Toponimia

Zaświadczone na formularzach Decima de Ver , De Verno w 1126 r., Ecclesia de Ver w 1153 r., Apud Vernum w 1218 r., Miasto Vern w 1388 r., A następnie Vern-d'Anjou 1920.

Nazwa miasta pochodzi od galijskiego Verno , od łacińskiego verny , czyli  olchy  .

Jego mieszkańcy nazywają się Vernois .

Heraldyka

	Herb	Argent do krawędzi Vert, do tarczy tego samego naładowanego zakrętem Or, wyrastającego z drzewa w otchłani; całość ujęta w obwódkę żłobków.
	Detale	Oficjalny status herbu nie został jeszcze ustalony.

Historia

Parafia w XII th  century.

Vern-d'Anjou leży u zbiegu dwóch strumieni, które w dawnych czasach sprzyjały swym meandrom i rozprzestrzenianiu się w stawach, obszarach podmokłych i podmokłych.

Testament Beaudouin II de Vern z 1120 roku znajduje się w kartelu opactwa Ronceray w Angers . Dziedzictwo tej wielkiej rodziny senioralnej przekroczyło granice gminy w kierunku Gené , Chazé-sur-Argos , La Chapelle-sur-Oudon , Le Louroux-Béconnais .

Ta potężna rodzina została założona "na dworze" na bardzo ważnym motcie feudalnym, niestety zrównanym z ziemią przez jej właściciela w 1969 r. Jednocześnie rozwija się w centrum wsi, w pobliżu starego kościoła Saint-Gervais, niedawno odrestaurowanego klasztoru i wielu małe lenna rozsiane po całej okolicy.

Aż do rewolucji działalność ta miała głównie charakter rolniczy. W 1793 i 1794 r., A następnie w 1815 r., Vernowi przeszkadzały walki między Chouanami z sąsiednich miast a błękitnymi, zasadzkowymi bitwami związanymi z obecnością republikańskiego garnizonu w mieście Vern.

Od 1825 roku rozwinęła się działalność gospodarcza, w tym przypadku rolnictwo, wraz z utworzeniem modelowych gospodarstw, w szczególności w Lucière, gdzie pan de Falloux z powodzeniem skrzyżował lokalną rasę z bykami angielskimi i przyczynił się do powstania rasy Maine-Anjou . Handel i przemysł są aktywne w wielu piecach wapienniczych, cegielniach i kamieniołomach łupka. W 1866 r. Było 14 młynów, w tym 10 wiatraków i 4 młyny wodne. W wyniku boomu gospodarczego, który doprowadził do wzrostu liczby ludności (z 1350 mieszkańców w 1789 r. Do 2300 w 1866 r.), Zbudowano 140 domów, a w 1870 r. Nowy i ważny kościół.

Bardzo szybko ta kwitnąca działalność przestała przynosić zyski. Jest to gwałtowny spadek liczby ludności do 1250 mieszkańców w 1914 r. Głównym rodzajem działalności ponownie staje się działalność rolnicza.

Gmina połączyła się w grudniu 2015 r. W ramach gminy Erdre-en-Anjou .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Bieżąca administracja

Od 28 grudnia 2015Vern-d'Anjou jest delegowany gmina w nowej gminy z Erdre-en-Anjou i ma delegowanego burmistrza.

Lista kolejnych delegowanych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
28 grudnia 2015	Maja 2020	Jean-Noel Beguier	płyta DVD
Maja 2020		Yamina Riou

Stara administracja Lista burmistrzów XX th i XXI th  stulecia

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
1900	1912	Isidore Gautier
1912	1935	Charles de Ternay
1935	1945	Pascal Vincent		Notariusz
1945	1947	Fernand Chaigneau		Lekarz
1947	1971	Guy de Ternay
1971	1984	Roger Gillier	płyta DVD	Dyrektor szkoły
1984	27 grudnia 2015	Jean-Noel Beguier	płyta DVD	Farmaceuta
Lista burmistrzów przed 1900 rokiem Kropka Tożsamość Etykieta Jakość rok V 1807 Jean Poirier     1808 1815 Louis-René Mondain     Luty 1815 Marzec 1815 Julien Mothais     Marzec 1815 1816 Julien Mothais (syn)     1816 1826 René Allard     1826 1834 Pierre Meignan     1834 1837 René Gillard     1837 1850 Francois-Jean Mellet     1850 1853 Leon Morier     1853 1856 Francois-Jean Mellet     1856 1860 Leon Morier     1860 1865 Auguste Beloin     1865 1870 Auguste Mellois     1870 1873 Auguste Beloin     1873 1884 Francois Mellet     1884 1886 Francois Morier     1886 1890 Gaston de Lozé     1890 1896 Adrien arthuis   Lekarz 1896 1900 Georges repussard

Twinning

•  Tatsfield  (en)  ( Anglia ) od 1975 roku

Międzyspołeczność

Miasto było członkiem wspólnoty gmin regionu Lion-d'Angers , a samo należało do związku mieszanego Pays de l'Anjou bleu, Pays segréen .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucję liczby mieszkańców znamy ze spisów ludności przeprowadzanych na terenie gminy od 1793 roku.1 st styczeń 2009, Że populacje prawne gminach są publikowane corocznie w ramach spisu, który jest teraz w oparciu o roczną zbierania informacji, kolejno o wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2013 r. Miasto liczyło 2317 mieszkańców, co stanowi wzrost o 20,43% w porównaniu z 2008 r. ( Maine-et-Loire  : 3,2%, Francja bez Majotty  : 2,49%).

           Ewolucja populacji   [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1,432	1,152	1,074	1,459	1600	1,513	1,634	1,758	2,079

           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
2 110	2 195,	2 294,	2 234,	2,100	2,017	1,969	1,844	1782

           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1,706	1,690	1 675,	1462	1,437	1,434	1,402	1,298	1310

           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2010	2013
1,302	1314	1,291	1,405	1,455	1,560	1700	2 219,	2 317,

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (22,6%) jest w rzeczywistości wyższy niż wskaźnik krajowy (21,8%) i resortowy (21,4%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,6%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,9%).

Rozkład ludności gminy według grup wieku w 2008 roku przedstawiał się następująco:

• 49,4% mężczyzn (od 0 do 14 lat = 20,6%, od 15 do 29 lat = 18%, od 30 do 44 lat = 21,1%, od 45 do 59 lat = 19,5%, powyżej 60 lat = 20,8%);
• 50,6% kobiet (0 do 14 lat = 20,2%, 15 do 29 lat = 18,5%, 30 do 44 lat = 20,8%, 45 do 59 lat = 16,2%, powyżej 60 lat = 24,5%).

Piramida wieku w Vern-d'Anjou w 2008 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.5	90 lat lub więcej	1.2
8.4	75 do 89 lat	10.2
11.9	60 do 74 lat	13.1
19.5	45 do 59 lat	16.2
21.1	30 do 44 lat	20.8
18,0	15 do 29 lat	18.5
20.6	0 do 14 lat	20.2

Piramida wieku departamentu Maine-et-Loire w 2008 r. W procentach.

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0,4	90 lat lub więcej	1.1
6.3	75 do 89 lat	9.5
12.1	60 do 74 lat	13.1
20,0	45 do 59 lat	19.4
20.3	30 do 44 lat	19.3
20.2	15 do 29 lat	18.9
20.7	0 do 14 lat	18.7

Gospodarka

Spośród 140 zakładów w mieście na koniec 2010 roku 27% było w rolnictwie (średnio 17% w departamencie), 9% w przemyśle, 11% w budownictwie, 40% w tym w budownictwie. handlu i usług oraz 14% sektora administracji i zdrowia.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Dawny klasztor XV th i XVII th stulecia, usytuowany w pobliżu starego kościoła zniszczonego w 1875 roku w centrum miasta placu, zbudowany z wapienia i piaskowca.
• Logis de la Lucière: dwór XV th i XVIII th stulecia.
• Kościół Saint-Gervais-et-Saint-Protais: zbudowany w latach 1872-1875 według planów Alfreda Tessiera , składający się w szczególności z granitu na cokoły i tufu na okna, sklepienia, łuki i iglicę oraz metalowa rama. Dzwonnica i część północnego transeptu zostały uszkodzone przez niemieckie bombardowania w czerwcu 1940 roku i naprawione w następnym roku.

Osobowości związane z gminą

• Aimee Allope
• Louis Octave Mattei (1877-), francuski rzeźbiarz, rytownik i medalier.
• Mickaël Pagis , urodzony w Angers w 1973 r., Były zawodowy piłkarz (napastnik Stade Rennes FC i Olympique Marsylia ), pochodzący z Vern-d'Anjou.

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Haut-Anjou
• Dawne gminy stanu Maine-et-Loire

Linki zewnętrzne

• Gmina Vern-d'Anjou na stronie internetowej INSEE

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisowej i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., Tylko populacje odpowiadające wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin mniejszych niż 10 000 mieszkańców, oraz że populacje ludności zamieszkującej lata 2006, 2011, 2016  itd. dla gmin liczących powyżej 10 000 mieszkańców, jak również ostatnia legalna liczba ludności opublikowana przez INSEE dla wszystkich gmin.

Bibliografia

1. "  Zamówienie n o  DRCL-BCL-2015-105 z dnia 23 grudnia 2015 roku  ", Special Collection aktów administracyjnych prefekturze Maine-et-Loire , n °  98,23 grudnia 2015( przeczytaj online [PDF] ).
2. IGN and BRGM, Géoportail Vern-d'Anjou (49), dostęp 21 listopada 2012.
3. Departament Maine-et-Loire - DIREN Pays de la Loire - DDE Maine et Loire, Atlas krajobrazowy Maine-et-Loire , Le Polygraphe Éditeur, 2003, s.  158 i 98 - Dane dostępne na WikiAnjou .
4. Pierre-Louis Augereau, Sekrety nazw gmin i miejscowości w stanie Maine-et-Loire , Éditions Cheminements, 2004, s.  207.
5. „  Municipal Council - Vern-d'Anjou  ” , on Mairie de Erdre-en-Anjou (dostęp 22 września 2019 ) .
6. „  Erdre en Anjou Yamina Riou, pierwszy burmistrz miasta  ” , na Ouest-France ,29 maja 2020 r(dostęp 30 maja 2020 ) .
7. Port Célestin, Słownik historyczny, geograficzny i biograficzny stanu Maine-et-Loire i dawnej prowincji Anjou 1874-1878, wydanie poprawione z 1996 roku André Sarazin i Pascal Tellier, t.  4, str.  717 online .
8. Ouest-France, Jean-Noël Béguier otacza się pięcioma nowymi asystentami , artykuł z 31 marca 2014 r.
9. Insee , Composition of the EPCI of the Lion d'Angers Region (244900585) , dostęp 14 grudnia 2013
10. Organizacja spisu ludności na stronie internetowej INSEE.
11. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie internetowej INSEE .
12. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
13. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 .
14. „  Ewolucja i struktura populacji w Vern-d'Anjou w 2008 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 16 czerwca 2012 r . ) .
15. "  Wyniki spisu ludności stanu Maine-et-Loire w 2008 r.  " [ Archiwum z 27 czerwca 2011] , na stronie internetowej INSEE (dostęp: 16 czerwca 2012 )
16. Insee , Local statistics of the Territory Vern-d'Anjou (49) , przeglądano 16 czerwca 2013 r.
17. Dziedzictwo gmin Maine-et-Loire , Éditions Flohic, 2001, tom II, s.  733.
18. Dziedzictwo gmin Maine-et-Loire , Éditions Flohic, 2001, tom II, s.  737.
19. Zobacz Healings of Lourdes # 4 rozpoznane w 1910 roku .
20. Haut-Anjou (Edit Ouest), Mickaël Pagis, dzieciak z Vern, występuje w OM , artykuł z 30 marca 2006.