Venthon

Venthon
Administracja
Kraj Francja
Region Owernia-Rodan-Alpy
Departament Savoy
Miasto Albertville
Międzyspołeczność Gmina aglomeracyjna Arlysère
Mandat burmistrza
 Claude revil-Baudard
2.020 -2.026
Kod pocztowy 73200
Kod wspólny 73308
Demografia
Miły Venthonese
Ludność
miejska 		607  mieszk. (2018 spadek o 2,1% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 243  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		43.225 mieszk  .
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 41 ′ 19 ″ na północ, 6 ° 24 ′ 51 ″ na wschód
Wysokość Min. 352  m
Maks. 1382  m
Powierzchnia 2,5  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Albertville
( przedmieście )
Obszar atrakcji Albertville
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Ugine
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
Zobacz na mapie administracyjnej Auvergne-Rhône-Alpes Lokalizator miasta 14.svg Venthon
Geolokalizacja na mapie: Savoie
Zobacz na mapie topograficznej Sabaudii Lokalizator miasta 14.svg Venthon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Venthon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Venthon

Venthon jest francuski gmina znajduje się w Savoie dział , w tym regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Geografia

Planowanie miasta

Typologia

Venthon jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin o dużej gęstości lub średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Albertville , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 17 gmin i 39,406 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Albertville, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 30 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, zgodnie z bazą danych Okupacja europejska biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), odznacza się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (72,2% w 2018 r.), Proporcji identycznej jak w 1990 r. (72,2 %). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: lasy (72,2%), obszary zurbanizowane (19,2%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (5,1%), niejednorodne tereny rolnicze (3,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

W języku francusko-prowansalskim nazwa miasta jest zapisywana Vinton , zgodnie z pisownią Conflans .

Historia

Niektórzy twierdzą, że Venthon pochodzi z Vatusicum, co oznacza ser z krajów Ceutron.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1977 W trakcie Francois Cantamessa płyta DVD Prezes Co.RAl
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Że mieszkańcy miasta są nazywane Venthonais (ES) .


Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2018 roku miasto liczyło 607 mieszkańców, o 2,1% mniej niż w 2013 roku ( Sabaudia  : + 2,36%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1822 1838 1848 1858 1861 1866
218 248 291 296 308 296 277 265 231
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901 1906 1911
255 247 266 258 267 277 272 250 246
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962 1968 1975
269 249 309 260 322 382 463 488 501
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1982 1990 1999 2004 2009 2014 2018 - -
559 587 584 622 605 635 607 - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Przemysł

Gmina Venthon miała przywilej, jak na pionierów białego węgla, znajdowała się w jej dolnej części, u zbiegu Doron de Beaufort z Arly, na wysokości 350 metrów . Jednak dolny bieg Doron odpowiada typowemu przełomowi łączącemu doliny polodowcowe o stromym zboczu. To właśnie to miejsce skusiło wytwórcę papieru Aubry w 1888 r., Ale już w 1899 r. Lokal został wynajęty Paulowi Girodowi ze Szwajcarii. Wyposażył je w rozwój wanadu . Eksperymentował również z różnymi stopami (żelazo-wolfram, żelazomoliben, żelazo-uran, żelazo-tantal i żelazobór ), zanim przeszedł do przemysłowej produkcji żelazochromu i żelazomanganu . Musiał opuścić to miejsce w 1909 roku, aby uruchomić swoją słynną hutę w Ugine . Jednak, aby zaspokoić swoje zapotrzebowanie na energię elektryczną, zobowiązał się wyposażyć Dorona de Beaufort. Tak zwana elektrownia Venthon nadal działa pod upadkiem 104 metrów od zbiornika na 454 metry w mieście Queige . Od 1904 r. Perspektywy budowy przemysłu ciężkiego stały się jeszcze bardziej obiecujące dzięki usługom kolejowym na linii z Albertville do Annecy .

Po I wojnie światowej rozbudową Venthon zajmowała się firma Ugine ( firma elektrochemii, elektrometalurgii i huty elektrotechnicznej Ugine -SECEMAEU), która kontynuowała również wyposażenie elektrowni Doron de Beaufort. Jeśli nazwa miasta pozostanie kojarzona z aluminium , to jednak w 1920 r. Rozpoczęto nowy początek z karborundem i produkcja ta miała być tam kontynuowana, w zależności od fabryki. ”Arbine ( La Bâthie ), do 1942-43: w tym dniu przekażemy materiał nadający się jeszcze do użytku. Dopiero w 1930 roku wielki hutnik konkurował z AFC (przyszłym Pechiney ) o produkcję białego metalu. Miał do tego dodać, od 1939 roku swoją fabrykę w Lannemezan . Produkcja huty aluminium Venthon wzrosła z 820 ton w pierwszym roku 1930 do 5 200 ton w 1940 roku. Zatrudniono tam 210 osób. Dzięki nowym inwestycjom w 1956 r. I ponownie w 1965 r. Zwiększono zdolność produkcyjną do 28 000 ton. Zbiorniki działały do ​​1994 r., Odlewnia do 2003 r. Obok hal elektrolizy powstały warsztaty do pierwszej przeróbki na walcówkę, blachy i wlewki wysyłane w cztery strony Francji. Wycena ta pozwoliła zachować konkurencyjność, podczas gdy od nacjonalizacji energii elektrycznej przez EDF w 1946 r. Renta energetyczna zanikła.

Fabryka usiłowała rozwinąć drugą działalność po II wojnie światowej , odgrywając skromną rolę w linii produkcyjnej cyrkonu. Ze względu na bliskość Ugine, który od 1960 roku zajmował się metalurgią tego metalu, uznano za wygodne utworzenie różnych działań pomocniczych w Venthon (laboratorium badawcze, warsztaty kuźnicze i walcownicze, kontrola jakości, centralizacja zamówień), które zmobilizowały 110 osób. z 360 pracowników w 1971 roku rynek dla wielu zaprogramowanych elektrowni jądrowej otworzyły rozległe perspektywy. Ale powstanie w następnym roku grupy PUK ( Pechiney-Ugine-Kuhlmann ) było okazją do reorganizacji, na której największy nacisk poniosła nasza fabryka. Restrukturyzacja oszczędziła laboratorium badawcze do 2002 r. W tym dniu zostało przeniesione do Ugine wraz z 35 pracownikami. Znajduje się obok obiektów metalurgicznych, które huta Ugine scedowała w 1979 r. Na rzecz Compagnie Européenne du Zirconium Ugine Sandvik (CEZUS). Od tego czasu zburzono budynki przemysłowe.

Zapora Venthon została zbudowana w 1896 roku.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 15 kwietnia 2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  4. „  Urban Unit 2020 of Albertville  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  5. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  7. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewiska Albertville  ” na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  9. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  10. Leksykon francuski: Francoprovençal nazw gmin Sabaudii: Lé Kmoune in Savoué , Bruksela, Parlament Europejski,2012, 43  s. ( ISBN  978-2-7466-3902-7 , czytaj online ) , str.  19Przedmowa Louisa Terreaux , członka Académie de Savoie , opublikowana w Parlamencie Europejskim z inicjatywy posłanki Maliki Benarab-Attou ..
  11. Historia gmin Sabaudzkich 1982 , s.  93.
  12. "  Venthon  " , Strona główna> Zasoby> Komuny , witryna udostępniania archiwów departamentalnych Sabaudii i Haute-Savoie - sabaudia.org (dostęp: luty 2018 r. ) , Zasoby - gminy.
  13. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  14. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  15. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  16. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  17. Louis Chabert , Jean-Marie Albertini (pod kierownictwem) , Jacques Champ and Pierre Préau , A century of economy in Savoy, 1900-2000 , La Fontaine de Siloé ,2001, 141  str. ( ISBN  978-2-84206-157-9 , czytaj online ) , str.  86-87.
  18. „Paul Girod Fund”, Departmental Archives of Savoy ( [PDF] czytaj online ).
  19. Chabert Louis, Wielkie przemysłowe Alpy Sabaudii ,1978, 559  s. , s.  129.
  20. Chabert Louis, Wielkie przemysłowe Alpy Sabaudii ,1978, 559  s. , s.  129-130.
  21. Chabert Louis, Wielkie przemysłowe Alpy Sabaudii ,1978, 559  s. , s.  153.
  22. Chabert Louis, Wielkie przemysłowe Alpy Sabaudii ,1978, 559  s. , s.  157-158.
  23. Guillaud Sophie, „  Cezus inauguruje nowe budynki w Ugine  ”, „Nowa fabryka ,3 stycznia 2003.