CR B2ab (iii):
krytycznie zagrożony
Montserratina becasis , powszechnie nazywane Smooth Canigou , jest to gatunek o Mięczak ślimaków wylądować rodzinę z Canariellidae .
Opisany przez Pierre'a Rambura w 1868 roku, gatunek ten został najpierw włączony do rodzaju Helix pod nazwą Helix becasis , a następnie przeniósł się do nowego rodzaju Montserratina , utworzonego w 1946 roku.
W 1868 roku Pierre Rambur podał następujący opis związku Helixa :
"Skorupa bardzo mała, prawie połowa wielkości H. nitida i mająca ten sam zaokrąglony kształt, bardzo cienka, przezroczysta, szeroko pępkowa, dość wklęsła, nieregularnie prążkowana, pofałdowana u góry, drobno prążkowana u dołu, najeżona krótkimi włosami, dość liczne, blady, zielonkawy lub lekko czerwonawy odcień; mający cztery zwoje lub trochę więcej, wypukły, z których ostatni rośnie nieco szybciej niż pozostałe, nie jest odchylony i ledwo zgięty do wewnątrz: dość głęboki szew: okrągły otwór, z zaokrąglonymi krawędziami, niezbyt blisko ich wprowadzenia; prosty, prosty, cienki perystom ; lewa krawędź lekko wydłużona i rozszerzona, ledwo odbita w kierunku pępka. "
„Tę małą helisę , którą można by sądzić, sądząc po jej wyglądzie, w grupie H. nitida , należy umieścić w helisie H. hispida , z której jest prawdopodobnie najmniejszym gatunkiem: wydaje się, że jest ona otwarta bez obrzeża. aby zbliżyć go do Zonitów , ale górna część cewki jest prążkowana jak H. hispida . Zamieszkuje chłodne części podstawy góry Canigou ( Pyrénées-Orientales ) i znajduje się pod gruzem, kamieniami itp. W pobliżu wioski Casteil. "
Veloutée du Canigou jest endemiczny do masywu Canigou , w Pirenejach na południu Francji , w pobliżu miejscowości Casteil . Zamieszkuje hydrofilne łąki . Gatunek ten nie był widziany od końca 19 -tego wieku iz tego powodu został on sklasyfikowany jako zagrożone wyginięciem gatunków w 2011 roku przez IUCN .