Teodor Reinach

Teodor Reinach Obraz w Infoboksie. Théodore Reinach w 1913 roku. Funkcje
Członek Sabaudii
20 maja 1906 -31 maja 1914
Sekretarz Generalny
Towarzystwa Studiów Żydowskich
Prezes
Towarzystwa Językoznawczego w Paryżu
Biografia
Narodziny 3 lipca 1860 r
Saint-Germain-en-Laye
Śmierć 28 października 1928
16. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Dom La Motte-Servolex
Trening Lycée Condorcet
Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych
Instytut Studiów Politycznych w Paryżu
Zajęcia Matematyk , antropolog , językoznawca , archeolog , polityk , historyk sztuki , muzykolog , historyk , pedagog , prawnik , tłumacz
Rodzina Rodzina Reinach
Rodzeństwo Joseph Reinach
Salomon Reinach
Małżonka Fanny Thérèse Reinach ( d ) (od1891)
Inne informacje
Pracował dla Kolegium Francuskie (1924-1928) , Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych
Krzesło Profesor
Właściciel Willa Kerylos
Partia polityczna Niezależni radykałowie
Członkiem Towarzystwo Językoznawcze Paryskiej
Konferencji Molé-Tocqueville
Liberalny Związek Izraelitów Francji
Akademia Inskrypcji i Listów Belles (1909)
Nagrody
Oficer konkursu otwartego Legii Honorowej
Price Bordin (1891)
Archiwum prowadzone przez Współczesny (F delta 2211. S res 0816)

Théodore Reinach , urodzony dnia3 lipca 1860 rw Saint-Germain-en-Laye i zmarł dnia28 października 1928w Paryżu XVI e , jest archeologiem , prawnikiem , filologiem , epigrafistą, historykiem , numizmatykiem, muzykologiem i politykiem francuskim.

Genialny kurs

Théodore Reinach jest najmłodszym z trzech synów Hermanna-Josepha Reinacha i Julie Büding, z rodziny żydowskich bankierów z Frankfurtu nad Menem . Trzej bracia, Józef , Salomon i Teodor, niezwykle utalentowani (których inicjały imion tworzą skrót JST), zostali nazwani przez chansonniers „braćmi Je-sais-Tout”.

Student Lycée Condorcet , Théodore Reinach, gromadzi największą liczbę nagród (19) zdobytych w konkursie ogólnym , w tak różnych dyscyplinach, jak geografia , język angielski , wersja grecka , geometria , historia , filozofia i fizyko - chemia .

Bardzo młody, posiada podwójny doktorat z prawa i literatury. Od 1881 do 1886 był prawnikiem w paryskiej adwokaturze. W 1890 został wysłany na misję archeologiczną do Konstantynopola , gdzie specjalizował się w historii starożytnej Grecji . Odszyfrowuje w Delfach zapis muzyczny starożytnego hymnu do Apolla , który jego przyjaciel Gabriel Fauré przepisuje na melodię. Od 1894 do 1896 roku , dał kurs w starożytnych numizmatyki na Sorbonie . Od 1903 wykładał historię religii w École Pratique des Hautes Etudes . Został wybrany do Académie des inscriptions et belles-lettres w 1909 roku . Został profesorem numizmatyki w Collège de France w 1924 roku . W 1905 przewodniczył Société de Linguistique de Paris .

16 marca 1886 r.Théodore Reinach poślubił Charlotte Marie Evelyne Hirsch-Kann (1863-1889), córkę Isacka Hirsch-Kanna i Henrietty Biedermann. Para ma dwie córki, Hélène ( M me Léon Abrami ) i Gabrielle (znaną jako Gaby , która zmarła w 1970 roku ). Po śmierci pierwszej żony w 1889 roku, ożenił się ponownie na 31 stycznia 1891 roku z Fanny Thérèse Kann ( 1870 - 1917 ), córka Maksymiliana Kann i Betty Ephrussi . Para ma czterech synów: Juliena, Léona ( 1893 - 1943 ), Paula (1895-1963) i Oliviera.

Zamiłowanie do polityki

Od 1898 odbywał długie pobyty w Sabaudii , gdzie postanowił się osiedlić.

Kupił w 1901 roku w pobliżu La Motte-Servolex zamek z XVIII th  century to Przetasowania w stylu Ludwika XIII . Przekazana w 1936 r. departamentowi Savoie , ta rozległa posiadłość, obecnie znana jako „Domaine Reinach”, jest dziś ważną publiczną szkołą rolniczą.

W 1903 r. założył w swoim wydziale adopcyjnym gazetę wspierającą republikanów, Le Démocrate savoisien , która od 1922 r. przekształciła się w Le Réveil des Gauches .

Théodore Reinach został wybrany posłem Savoy (pierwszego okręgu wyborczego Chambéry ) w 1906 roku , z ramienia Bloku Republikańskiego . Wybrany ponownie w 1910 , został pokonany w 1914 .

W Izbie Poselskiej interesuje się głównie problematyką kultury.

sekretarz generalny Towarzystwa Studiów Żydowskich ( 1899 ), interesuje się historią judaizmu  ; w szczególności przetłumaczył dzieła judeo-greckiego historyka Flawiusza Józefa i opublikował Historię Izraelitów .

Jest także jednym z założycieli izraelskiego Związku Liberałów . Pewnie w asymilacji Żydów we Francji, „twórca ideologicznej Franco-judaizmu” według socjolog Pierre Birnbaum , obiecuje „przełamać wszelkie bariery, eliminuje wszelkie nieporozumienia, które mogłyby jeszcze rozdzielić oświeconego Izraelita i francuskiego patrioty w XX th  century , aby w końcu pojednać i wzmocnić się nawzajem przez dotknięcie przywiązania, które łączy nas z wielką i bolesną przeszłością Izraela i zaangażowanie nie mniej synowskie tej okaleczonej ojczyzny z 1871 r. Francji, żołnierza Prawa, męczennika wolności ”.

Pałac w hołdzie starożytnej Grecji

Pod koniec kariery politycznej rodzina przeniosła się do Beaulieu-sur-Mer ( Alpes-Maritimes ), w pobliżu willi Ephrussi de Rothschild ( Saint-Jean Cap Ferrat ), gdzie mieszka Maurice Ephrussi , którego kuzynką jest jego żona. W latach 1902 i 1908 , Reinach miał w Villa Kerylos zbudowany tam przez architekta Emmanuela Pontremoli , spektakularny rekonstrukcja luksusowego pałacu z antycznej Grecji . Całość kosztuje 9 mln franków w złocie. Po śmierci w 1928 r. Théodore Reinach przekazał Willę Kerylos Institut de France . Jego dzieci i wnuki mieszkały w willi (obecnie przekształconej w muzeum) do 1967 roku.

Léon Reinach i jego rodzina byli ofiarami nazizmu: „Gestapo przeszukało Reinachów. Zdobyła obrazy, bibliotekę, rękopisy Théodora Reinacha i jego cenne archiwa dotyczące budowy Willi Kerylos ”. Léon, mąż Béatrice de Camondo (1894-1944), jedyna córka i siostrzenica wielkich kolekcjonerów Moïse i Isaac de Camondo oraz ich dwoje dzieci, Fanny (1920-1943) i Bertrand (1923-1943), zostali internowani w Drancy następnie deportowani do Auschwitz, gdzie zostali zamordowani.

Pracuje

- Bordin nagroda z Akademii Francuskiej w 1891 roku.

Uwagi i referencje

  1. Pierre Albertini, „Żydzi z Lycée Condorcet w zamieszaniu” , Vingtième Siècle: Revue d'histoire , nr 92, 2006/4, s. 81-100.
  2. G. Glotz , „  Mulogia pogrzebowa M. Théodore Reinach, członka Akademii.  », W minut sesji , Academie des Zapisy i Literatura piękna , 72 ND roku n O  4, s.  321-326 , Paryż , 1928.
  3. R. Cagnat , „  Zawiadomienie o życiu i twórczości Salomona Reinacha  ”, w Protokołach posiedzeń , t. 77, n o  4, s.  444-460 , Académie des Inscriptions et Belles-Lettres , Paryż, 1933.
  4. Pochowany na starym cmentarzu w Neuilly-sur-Seine
  5. Wprowadzenie inwentarza i biografii braci Reinach , Archiwum Wydziałowe Sabaudii.
  6. Théodore Reinach, Czym jesteśmy , przemówienie do Union libérale israelite, 1917.
  7. Pierre Assouline, Ostatni z Camonda , NRF/Gallimard, 1997, s.  270 .

Źródła

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Archiwa