Tarentola Mauritanica
Tarentola Mauritanica Taranto Mauretanii Tarentola Mauritanica
LC : Najmniejszy niepokój
Gekon murowy nazywany Taranto Mauretania , Taranto obiad lub miasto Tarent , jest to gatunek z gekonów w rodzinie z phyllodactylidae .
Jest to głównie nadrzewny i nocny gekon żyjący na obrzeżu Morza Śródziemnego .
Ten gekon charakteryzuje się pionową źrenicą. Jest średniej wielkości (maks. 15 cm dla większych osobników), ze stosunkowo długim ogonem . Jego skóra usiana małymi wypukłościami nadaje mu krępy i szorstki wygląd. Jego kolor waha się od jasnobeżowego do ciemnobrązowego, nieregularny i może zmieniać się w zależności od pory dnia (mniej lub bardziej ciemny, aby regulować temperaturę). Nieletni często mają ciemne poprzeczne prążki.
Wyposażony jest w samoprzylepne podkładki pod nogi ( komplet ), które pozwalają mu poruszać się po drzewach i po ścianach (nawet na oknach domów i suficie).
Trudno jest odróżnić mężczyzn od kobiet. Samce są na ogół nieco większe i bardziej krępe, z lekkim wybrzuszeniem u nasady ogona. Jednak różnice te pozostają niewielkie i trudne do oceny bez elementu porównawczego.
Ten gekon występuje w całym basenie Morza Śródziemnego , czasem stosunkowo daleko w głębi lądu. We Francji występuje w pobliżu wybrzeży, ale także w głębi lądu ( Prowansja , Korsyka , Oksytanie …). Wraz z globalnym ociepleniem odnotowano to w 2018 roku w Grenoble. Występuje również w wielu innych krajach i na wyspach: Portugalii , Hiszpanii , Włoszech , Maderze , Jugosławii , Grecji , Saharze Zachodniej , Maroku , Algierii , Tunezji , Libii , Egipcie . Został wprowadzony w Urugwaju i Kalifornii w Stanach Zjednoczonych .
Te gekony wolą kamieniste obszary i rzadkie zarośla. Bardzo dobrze przystosowały się również do ludzi i często można je zobaczyć na ścianach, szczególnie w pobliżu świateł - gdzie owady występują w nocy.
Tarentola Mauritanica żyje w klimacie śródziemnomorskim, ze stosunkowo wysokimi temperaturami w ciągu dnia (do 30 ° C ) i średnimi temperaturami nocnymi (20–25 ° C ). Różnica między dniem a nocą może być wyraźniejsza, zwłaszcza poza sezonem.
Poziom wilgotności odpowiada poziomowi występującemu w rejonie Morza Śródziemnego , między 40 a 60 % , ale może różnić się poza tymi wartościami w zależności od pory roku.
Zimą skraca się okres światła dziennego, a temperatura w ciągu dnia może spaść poniżej 20 ° C , czasami znacznie mniej na obszarach najbardziej wysuniętych na północ. Gatunek ten spędza część zimy w rodzaju hibernacji o różnej długości w zależności od klimatu.
Tarente to żywe zwierzę, które potrafi bardzo szybko biegać po wszystkich powierzchniach i bardzo szybko skakać (np. Między ziemią a gałęzią). Jest to również straszne zwierzę, do którego nie jest łatwo się zbliżyć. Jest to głównie tryb nocny, ale czasami jest aktywny wczesnym rankiem i późnym wieczorem. Często i stosunkowo łatwo obserwuje się je w letnie wieczory w pobliżu lamp na zewnętrznych ścianach domów, polując na owady przyciągane przez sztuczne źródła światła.
Samce są bardzo terytorialne. Nie tolerują siebie nawzajem, potrafią walczyć w przypadku wtargnięcia na ich terytorium lub o kobietę.
Są drapieżnikami, które zjadają owady i larwy odpowiedniej wielkości, na które aktywnie polują, w tym owady latające. Dorośli mogą czasami złapać małe kręgowce (zazwyczaj małe jaszczurki).
Ten gekon rozmnaża się wiosną, kiedy wraca ładna pogoda. Każde zniesienie ma na ogół dwa jaja złożone na ziemi, czasem zakopane lub pod jakimś przedmiotem (liściem, gałęzią itp.). Może być do czterech spawnów, oddalonych od siebie o kilka tygodni.
Jaja wysiadują około 30 dni (w zależności od temperatury otoczenia). Młode, które mają około 3 cm długości , nie jedzą przed pierwszym wylinkiem , kilka dni po urodzeniu. Dojrzałość płciową osiągają pod koniec pierwszego roku życia.
Nie ma „uznania” między dziećmi a dorosłymi. Ten ostatni może nawet czasami zjadać maluchy, które są odpowiedniej wielkości.
Gatunek ten został przedstawiony na znaczku z Hiszpanii (5 str.) Oraz na znaczku z Sahary Zachodniej (1991, 10 str.).
Według Reptarium Reptile Database (12 marca 2015) :
Tarentola mauritanica fascicularis została podniesiona do statusu gatunku przez Vasconcelos, Perera, Geniez, Harris i Carranza w 2012 roku.
Nazwę tego gatunku nawiązuje do miejsca jego odkrycia Mauretania (dawne terytorium Maurów w północnej Afryce). Jego potoczna nazwa Taranto jest zniekształceniem celtyckiej nazwy narodowej „darant” (wymawiano „t”), która obowiązywała jeszcze w średniowieczu.
Ponieważ ten gekon występuje naturalnie we Francji, jest w tym kraju w pełni chroniony przez prawo. Dlatego zabrania się ich posiadania na francuskiej ziemi. Jednak hodowanie go w niektórych innych krajach europejskich jest legalne.
Taranto du midi, widok z dołu
Pionowa źrenica tarente du midi
Regenerowany ogon tarente du midi
Taranto du midi jedzący owada