Tankrède de Hauteville (regent Antiochii)

Tankred z Hauteville Obraz w Infoboksie. Funkcje
Regent Księstwa Antiochii
1104-1112
Roger z Salerno
Regent Księstwa Antiochii
1100-1103
Tytuły szlacheckie
Książę Galilei i Pan Tyberiady
1099-1101
Następca Hugues de Fauquembergues
Książę Galilei i Pan Tyberiady
1109-1112
Poprzednik Gervais de Bazoches
Następca Josselin I z Edessy
Biografia
Narodziny 1072 lub w kierunku 1075
Włochy
Śmierć 12 grudnia 1112 r
Antiochia nad Orontesem
Pogrzeb Kościół św. Piotra z Antiochii
Czynność Rycerz
Rodzina Dom Hauteville
Tata Dobry Odo ( w )
Matka Emma Hauteville ( w )
Rodzeństwo Altrude de Hauteville ( d )
Małżonka Cécile de France (z1106 w 1112)
Inne informacje
Religia katolicyzm
Konflikty Siedziba Amalfi ( d ) (1096)
Pierwsza krucjata (1096-1099)
Oblężenie Nicei (1097)
Bitwa pod Dorylee (1097)
Oblężenie Antiochii (1097-1098)
Oblężenie Jerozolimy (1099)
Oblężenie Askalonu (1099)
Bitwa pod Harranem (1104)
Bitwa pod Artah (1105)

Tancrède de Hauteville (urodzony prawdopodobnie około 1072 lub 1075, zmarł w Antiochii na12 grudnia 1112 r) to normański rycerz z południowych Włoch , członek rodu Hauteville , który brał udział w pierwszej krucjacie , zanim został księciem Galilei i regentem księstwa Antiochii .

Jego bohaterskie wyczyny są śpiewane przez Le Tasse w The Jerusalem Delivered .

Biografia

Pierwsza krucjata (1096-1099)

Tancrède de Hauteville urodził się około 1071 roku w południowych Włoszech. Jest synem Normana Lorda Odo Dobrego  (w) ( Odonis bonus Marchisi według Orderic Vital ) i Emmy z Hauteville , córki Roberta Guiscarda , księcia Apulii , w Kalabrii i Sycylii . Poprzez matkę jest wnukiem Roberta Guiscarda , księcia Apulii, Kalabrii i Sycylii, a także bratankiem Bohemonda , księcia Tarentu .

Na początku 1096 roku uczestniczy wraz ze swoim wujkiem Rogerem I st z Sycylii i Bohemondem z Tarentu w siedzibie miasta zbuntowanego z Amalfi , kiedy nadchodzi nowe wezwanie do krucjaty rozpoczęte przez papieża Urbana II w Clermont . Bohémond i Tancrède decydują się na udział i zejście na lądListopad 1096w Avlonie na wybrzeżu Albanii , na terytorium Cesarstwa Bizantyjskiego . Dziesięć lat wcześniej Robert Guiscard, Bohémond i ich armia wylądowali w tym samym miejscu i zaatakowali Imperium, zanim zostali odepchnięci (1085). W 1096 r. krzyżowcy normańscy musieli stawić czoła nieufności i niechęci mieszkańców, a jeśli zostali zaopatrzeni w zapasy, znaleźli przed sobą zamknięte miasta. Jednak nieco gorliwi urzędnicy kazali ich zaatakować na brzegach Wardaru przez Pieczyngów i pomocników tureckich . Bohemond, którego celem jest zdobycie twierdzy na Wschodzie i uznanie jej przez cesarza Aleksego Komnena , nie odpowiada na prowokacje i uspokaja gniew swoich oficerów, takich jak Tankred i Ryszard z Salerno. Armia krzyżowców przybywa do Tracji w dniu1 st kwiecień 1097Bohemond idzie na dwór, gdzie pojednał się z Alexis, podczas gdy Tankred, Ryszard i armia spieszą, by przekroczyć Bosfor, aby nie składać przysięgi wierności cesarzowi. Dołączają do Nikomedii, gdzie obozowała już armia Lotaryngów pod dowództwem Godefroya de Bouillon .

Dowodził oblężeniem Nicei w 1097, ale miasto zostało zajęte przez armię Alexisa po tajnych negocjacjach z Turkami seldżuckimi . Powoduje to nieufność Tankreda do Bizancjum . Jest także, wraz z Raymondem de Saint-Gilles, jednym z przywódców, którzy głoszą zdradę Greków, podczas gdy inni przywódcy odnawiają przysięgę wierności Alexisowi. Po Nicei armia krzyżowców dzieli się na dwie kolumny, a Bohemond i Tankred dowodzą awangardą jednej z nich. Zostają zaatakowani przez Turków w Dorylée (gdzie ginie jego starszy brat Guillaume), ale udaje im się wytrzymać w oczekiwaniu na przybycie pozostałych korpusów armii. Armia przybywa i odpoczywa przez kilka dni w Héraclée , potem Baudouin de Boulogne i Tancrède rozdzielają się na14 września 1097głównych krzyżowców i schodzimy w kierunku Cylicji . 22 września, zabierają Tars , ale obaj wodzowie, obaj planujący wyrzeźbienie lenna w Cylicji, wypadają. Podczas gdy Baudouin udaje się do Edessy na wezwanie swojego gubernatora Thorosa z Edessy , Tankred zajmuje inne miasta, takie jak Adana i Mamistra. Ale spór z Bohemondem nie pozwala mu stworzyć trwałej twierdzy i musi w końcu dołączyć do armii krzyżowców przed Antiochią, podczas gdy Cylicja zostanie podbita przez Cesarstwo Bizantyjskie w 1100 roku.

Tankred bierze udział w oblężeniu Antiochii . Wielu krzyżowców traci nadzieję, w tym Piotr Pustelnik , jeden z przywódców ludowej krucjaty, która opuściła armię, ale została ścigana i schwytana przez Tancrede. Strzeże południa miasta, gdzie buduje fortecę, która dopełnia okrążenia miasta i zapobiega dostawom.

Miasto zostało zdobyte 3 czerwca 1098 r. i następnego dnia oblężone przez turecką armię pomocową, która została ostatecznie pokonana 28 czerwca . Krzyżowcy nie wyjeżdżają do miesiącagrudzień 1098. Niektórzy krzyżowcy proponują przejęcie wszystkich portów po drodze, ale Tankred uważa, że ​​zajmie im to zbyt dużo czasu, ryzykując przybycie wojsk muzułmańskich i uważa, że ​​należy jak najszybciej maszerować w kierunku Jerozolimy , zająć go, a następnie podbij kraj z miasta.

6 czerwca 1099przeprowadził rekonesans w Betlejem i na obrzeżach Jerozolimy przed przybyciem korpusu głównego. Oblężenie zaczyna się7 czerwcaa Godefroy de Bouillon i Tancrède czuwają nad zachodnią częścią przedmieść Jerozolimy. W obliczu niepowodzenia pierwszego szturmu rozpoczęto13 czerwcaKrzyżowcy rozumieją, że muszą budować machiny oblężnicze, a Tankred dokonuje ważnego odkrycia belek w podziemnych przedmieściach Jerozolimy . Ostateczny atak rozpoczyna się w nocy z 13 na14 lipca, ale ostateczny szturm nastąpił dopiero 15. Tankred szybko przejął w posiadanie Kubat al-Sachra, gdzie przechowywano bogactwa emira Jerozolimy. Bierze także do niewoli setki Arabów, którzy udają się do Tankred, widząc masakry spowodowane przez krzyżowców. Ale następnego dnia nadgorliwi krzyżowcy zmasakrowali ich i wymazali gniew Tankreda, którego rozkazom się sprzeciwili.

Książę Galilei

Po zajęciu miasta powstaje nowe państwo, które zostaje powierzone Godefroyowi de Bouillon , który jednak odmawia tytułu królewskiego. Większość krzyżowców wraca do domu, wypełniając swój obowiązek, a Tancrède jest jedynym z głównych przywódców, który pozostał z Godefroyem de Bouillon. Do25 lipca, przejmuje w posiadanie Nablus bez konieczności walki, ale Godefroy wspomina go wkrótce potem, ponieważ Fatymidzi z Egiptu atakują kraj, ale zostają zepchnięci z powrotem do Askalonu. Mając zaledwie osiemdziesięciu rycerzy, zdobył Galileę i założył księstwo Galilei i Tyberiady, którego został pierwszym panem.

20 sierpnia 1100, eskadra wenecka pozwala na zdobycie portu Caifa , co jest przedmiotem sporu między Geldemarem Cardenelem, któremu obiecał Godefroy de Bouillon, a Tancrède, który w znacznym stopniu przyczynił się do ataku. Aby to pogodzić, patriarcha Daimbert decyduje się na Tancrede, co daje jego księstwu ujście morskie.

Godefroy de Bouillon nie żył od 18 lipca 1100 r. i na mocy środków podjętych przez tego ostatniego patriarcha Daimbert zamierzał znieść Avouerie du Saint-Sépulcre i uczynić z nowego państwa teokrację. Ale baronowie lojalni wobec Godefroy de Bouillon nie widzieli tego w ten sposób, odmówili przekazania Daimbertowi Wieży Dawida, która umożliwiła kontrolę nad Jerozolimą, i nazwali Baudouina de Boulogne , brata Godefroya, który przebywał wówczas w Edessy, miasto, którego był hrabią. Tankred pokłócił się z Baudouinem od czasu afery Tarsu, wspiera Daimberta, który właśnie przyznał mu Caifę. Daimbert i Tancrède wysyłają posłańca do Bohemonda z Tarentu , księcia Antiochii , z prośbą o zapobieżenie przybyciu Baudouina, który musi przekroczyć księstwo. Niestety posłaniec zostaje przechwycony przez ich wroga Raymonda de Saint-Gilles, w trakcie podbijania hrabstwa Trypolis. W każdym razie Bohemond nie mógł nic zrobić, ponieważ zostaje schwytany przez Duńczyków podczas próby ratowania Gabriela , ormiańskiego księcia Malatyi. Pomimo kilku prób Tancrede zablokowania drogi Baudouina, udaremnionych przez jego zwolenników, Baldwin bezpiecznie dotarł do Jerozolimy i został łatwo koronowany na króla.

Tankred wycofuje się do Galilei, ale znajduje się w uścisku nienawiści Baudouina. Pierwszy konflikt dotyczy Caffy, o którą Geldemar Cardenel domaga się przed Sądem Najwyższym królestwa, a której Tancrède nie chce scedować. Ale w międzyczasie Tancrède otrzymuje inmarzec 1101delegacja z księstwa Antiochii , która prosi go o objęcie regencji księstwa w czasie niewoli Bohemond. Tancrède akceptuje, ceduje Galileę Baudouinowi, który wnioskuje o Hugues de Saint-Omer i udaje się do Antiochii.

Regent Antiochii

Zaczął od przyznania Genueńczykom korzyści handlowych w zamian za wsparcie ich eskadr. Tankred rzeczywiście planuje podbić Cylicję od Bizantyjczyków i środkowego Orontes od emira Aleppo. Szybko obległ Laodyceę i rozwiązał problem roszczeń Raymonda de Saint-Gilles do Antiochii. Na początku oblężenia Saint-Gilles, sojusznik Bizancjum, towarzyszy krucjacie lombardzkiej, która próbuje przekroczyć Anatolię, ale zostaje zmasakrowana. Saint-Gilles ucieka z niej i przybywastyczeń 1102w Saint-Siméon i natychmiast zostaje schwytany przez Bernarda l'Etranger, rycerza Tancrède. Król Jerozolimy i Patriarcha Antiochii natychmiast nakazują Tankredowi uwolnienie Raymonda, ale czyni to dopiero po zażądaniu i uzyskaniu od więźnia przysięgi, na mocy której zrzeka się wszelkich roszczeń do Antiochii, osiedlenia się w północnej frankońskiej Syrii i do uratować Laodyceę. Wolny, Raymond wyjechał, by oblegać Trypolis i podbić hrabstwo o tej samej nazwie. Tankred zdobył Laodyceę w drugiej połowie 1102. Jego sukces w walce z Bizantyjczykami przyniósł mu interwencję w sprawy królestwa Jerozolimy, a kiedy Baldwin został pokonany w Ramie przez Fatymidów jesienią 1102 r., Tankred przyszedł mu z pomocą, ale przez wymuszenie przywrócenia Daimberta jako patriarchy.

W maju 1103 roku Bohemond z Tarentu został uwolniony od okupu i przejął przywództwo nad księstwem Antiochii. W 1104 Bohémond i Tancrède podają rękę hrabiemu Baudouinowi II z Edessy, który postanawia wykorzystać wojnę domową, która pustoszy państwa Seldżuków, by oblegać Harrân . Przedsięwzięcie, gdyby się powiodło, oznaczałoby znaczący postęp krzyżowców w kierunku Bagdadu, gdzie siedzi kalif Abbasydów , ale krzyżowcy zostają pokonani przez turecką armię pomocową. Baudouin i Josselin de Courtenay zostają schwytani, ale Bohémond i Tancrède udaje się bezpiecznie dotrzeć do Edesse. Podczas gdy Bohemond powrócił do Antiochii, Tankred przejął regencję Edessy, która wkrótce została oblegana przez Turków. Będąc na skraju upadku, Tancrède organizuje wycieczkę, podczas której, dobrze przygotowana, udaje się zmasakrować część oblężników i zmusić drugą część do ucieczki, o świcie dniaLipiec 1104. Ale Baudouin du Bourg pozostaje więźniem, a Tancrède sprawuje władzę nad hrabstwem. Klęska Harranu ma inne konsekwencje dla księstwa Antiochii, które traci odebrane przez Aleppo Środkowe Oronte i odebraną Bizantyjczykom Cylicję.

Otoczony Turkami i Bizantyjczykami Bohémond postanawia wyjechać do Europy, by sprowadzić posiłki. Wspomina Tancrède, który powierza regencję Edessy Ryszardowi z Salerno i przejmuje regencję Antiochii. Boemund udał się do Włoch, gdzie podniesione armię, a potem na dworze króla Filipa I st Francji , aby zadać mu pomocy finansowej i wojskowej. W ten sposób negocjuje małżeństwo dwóch córek króla Konstancji i Cecylii ze sobą i swoim siostrzeńcem Tankredem. Wierząc, że Cesarstwo Bizantyjskie wielokrotnie zdradzało krzyżowców, głosił krucjatę przeciwko Bizancjum i wylądował w oblężonym Durazzo. Ale zostaje pokonany przez Alexisa Komnena wPaździernik 1107i musi podpisać w 1108 traktat z Deabolis , w którym uznaje, że księstwo Antiochii jest wasalem Bizancjum. Bohémond zmarł wkrótce potem w Apulejuszu,6 marca 1111, zdruzgotany tą porażką.

Tankred ze swojej strony musi rządzić księstwem, poważnie nadszarpniętym konsekwencjami Harranu. Rozpoczyna od odtworzenia skarbca, zabiegając o datki od najbogatszych burżuazji Antiochii. Pokonał Ridwana z Aleppo w Tizin on20 marca 1105i odzyskuje twierdzę Artah (lub Artesia). On korzysta z anarchią, że panuje między muzułmańskich emirów wziąć miasto Apamei na14 września 1106. Na śmierć Gervais Bazoches w 1108, Baudouin I st czyni go Księstwo Galilei. W 1108 r. odebrał Bizantyjczykom Laodyceę i powiedział im, że odmówił zastosowania traktatu z Deabolis, ale musiał zwrócić regencję Edessy Baudouinowi, który właśnie został zwolniony z okupu i opowiadał się za niezgodą między muzułmanami. Wojna między odpowiednimi muzułmańskimi sojusznikami Antiochii i Edessy popycha ich do wojny, ale Tankred jest zmuszony zrezygnować z wszelkiej hegemonii nad Edessą. Następnie stara się zostać uznany za suzerena hrabstwa Trypolis , wspierając Guillaume de Cerdagne w walce z innym zalotnikiem, Bertrandem de Saint-Gilles . Śmierć Guillaume'a położyła kres temu projektowi, ale Tancrède zaanektował miasto Jabala. W 1110 kupił Krak des Chevaliers i wzmocnił jego system obronny. W tym samym roku uratował hrabiego Edessy, a po powrocie musiał walczyć z Ridwanem, emirem Aleppo. Ten ostatni i jego sojusznicy, emirowie Chayzara i Hamy, pokonani, muszą uznać się za wasali Tankreda i zapłacić mu daninę.

W 1111, potajemnie wspierani przez Bizancjum, perscy Seldżucy zorganizowali kontrkrucjatę. Brak jedności w obozie muzułmańskim pozwala koalicji wszystkich sił frankońskich na łatwe odepchnięcie wrogów. Tankred zmarł wkrótce po tym12 grudnia 1112 r, powierzając regencję Antiochii Rogerowi z Salerno , zobowiązując go do oddania księstwa synowi Bohemonda po osiągnięciu pełnoletności i prosząc go o poślubienie wdowy po nim z hrabią Pons z Trypolisu , aby zapieczętować sojusz między dwoma państwami.

Literatura

Raoul de Caen towarzyszył Tancrède'owi od krucjaty do końca życia i napisał swoją biografię po łacinie, Gesta Tancredi In Expeditione Hierosolymitana , cenny dokument dotyczący historii pierwszej krucjaty.

Tankred w fikcji

Kielich robi Tankreda wzór rycerza w Jerozolimie dostarczony (1581). W tej pracy jest przedstawiany jako epicki bohater, protagonista rycerskiej i tragicznej miłości z pogańską wojowniczką księżniczką Clorinde. Jest również kochany przez księżniczkę Herminie z Antiochii. Niektóre fragmenty wersetów Tasso zostały włączone przez Claudio Monteverdiego w jego słynnym dziele dramatycznym Il combatimento di Tancredi e Clorinda z 1624 roku.

Rossini oparł swoją operę Tancredi na sztuce o tym samym tytule napisanej przez Woltera i opublikowanej w 1759 roku.

Te dramaty przyciągnęły zainteresowanie klasycznych malarzy renesansu i XIX th  century reprezentowanego Tankred w wielu scenach Jerozolima wyzwolona .

Tancrède de Hauteville jest głównym bohaterem trzech włoskich filmów niemych wyreżyserowanych przez Enrico Guazzoniego w latach 1911 , 1913 i 1918  ; w tych trzech filmach Tancrède'a gra włoski aktor Amleto Novelli .

Niedawno Ugo Bellagamba , francuski pisarz i uczony science fiction, uczynił z Tancrède centralną postać jednej ze swoich powieści, Tancrède. An uchronia ( Wydawnictwo elektryczne owieczki , 2009).

Należy również zauważyć, że François Baranger umieścił również Tancrède de Tarente jako głównego bohatera swojego dzieła science fiction Dominium Mundi , nawiązując do Tancrède de Hauteville.

Uwagi i referencje

  1. Grousset 1934 , str.  90-4.
  2. Willelmus iuvenis audacissimus, tiro pulcherrimus, Frater Tancredi , Albert z Aix , I.II, s.  98 .
  3. (w) Krainy średniowieczne .
  4. Grousset 1934 , s.  102-7.
  5. Grousset 1934 , s.  112-8.
  6. Grousset 1934 , s.  145.
  7. Grousset 1934 , s.  157.
  8. Grousset 1934 , s.  157-189.
  9. Grousset 1934 , s.  192.
  10. Grousset 1934 , s.  212-222.
  11. Grousset 1934 , s.  232-240.
  12. Grousset 1934 , s.  256-8.
  13. Grousset 1934 , s.  259-263.
  14. Grousset 1934 , s.  254-5.
  15. Grousset 1934 , s.  426-8.
  16. Grousset 1934 , s.  445-455.
  17. Grousset 1934 , s.  456-461.
  18. Grousset 1934 , s.  461-498.
  19. Grousset 1934 , s.  499-514.
  20. http://www.mgrb.org/chroniques.php?auteur=1031 .

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne