Szorty N.3 Cromarty
Szorty N.3 Cromarty
| |
 Prototyp Cromarty , około 1922 roku . | |
| Budowniczy | Krótcy bracia |
|---|---|
| Rola | Wodnosamolot w patrolu morskim |
| Status | Prototyp |
| Pierwszy lot | 11 kwietnia 1921 |
| Numer zbudowany | 1 prototyp |
| Motoryzacja | |
| Silnik | Rolls-Royce Condor IA (w) |
| Numer | 2 |
| Rodzaj | Chłodzone cieczą silniki V12 |
| Moc jednostkowa | 650 KM lub 485 kW |
| Wymiary | |
| Zakres | 34,60 m |
| Długość | 17,98 m |
| Wysokość | 7 m |
| Powierzchnia skrzydeł | 208,5 m 2 |
| Szerokie rzesze | |
| Pusty | 5555 kg |
| Z uzbrojeniem | 8182 kg |
| Występ | |
| Maksymalna prędkość | 153 km / h |
| Prędkość wspinaczki | 90 m / min |
| Zakres działania | 725 km |
| Wytrzymałość | 11:00 |
| Obciążenie skrzydła | 63,17 kg / m 2 |
| Uzbrojenie | |
| Wewnętrzny | • 1 działo COW 37 mm w nosie • 1 działo obronne mobilne Lewis Gun 7,7 mm (kaliber 0,303 brytyjski ) grzbietowe |
| Zewnętrzny | 907 kg bomb pod skrzydłami |
Krótki N.3 Cromarty był prototypem brytyjski bliźniak - silnik dwupłatowiec wodnosamolotów . Zaprojektowany przez irlandzkiego budowniczego Short Brothers pod koniec pierwszej wojny światowej , został zbudowany tylko z jednego egzemplarza, który po raz pierwszy poleciał w 1921 roku , a następnie został wysłany na złomowisko w 1922 roku .
Koncepcja i rozwój
W Kwiecień 1917Brytyjska Admiralicja opracowała wniosek o wodnosamolot w patrolu morskim dalekiego zasięgu jako środek wsparcia floty ( Flota w języku angielskim) i opublikował specyfikację nr 3 (b) (później ponownie opublikowaną pod nazwą „ Specyfikacja Ministerstwa Lotnictwa XXX ”.) W tych celach. Doprowadziło to do stworzenia koncepcji przez producentów Vickers Limited , dla Vickers Valentia i Short Brothers w Rochester w hrabstwie Kent , który był wówczas najbardziej znany ze swoich wodnosamolotów (w języku angielskim : floatplane ), ale zdobył wiele doświadczenia w produkcja wodnosamolotów, z licencjonowaną produkcją Felixstowe F.3 i F.5 zKwiecień 1917.
Short Brothers otrzymali zamówienie na trzy prototypy tuż po podpisaniu rozejmu kończącego pierwszą wojnę światową. Koncepcja Short Brothers , N.3 Cromarty , była dużym dwusilnikowym dwupłatowcem. Był napędzany dwoma silnikami V12 z chłodzeniem cieczą Rolls-Royce Condor IA ( cale ) do 650 KM (485 kW ) każdy i miał szerszy korpus, ale podobny do latających łodzi Felixstowe i dwupłatowiec dryfujący. Miał dwumiejscowy kokpit obok siebie dla dwóch kierowców, szeroki otwór w nosie dla strzelca uzbrojonego w automatyczną armatę COW 37 mm oraz pozycję grzbietową innego strzelca uzbrojonego w karabin maszynowy. obronne działo Mobile Lewis 7,7 mm (kaliber 0,303 brytyjski ).
Produkcja prototypów rozpoczęła się w Luty 1919, ale druga i trzecia zostały odwołane, zanim zostały ukończone. Pierwsza została wreszcie uruchomiona21 marca 1921, a następnie po raz pierwszy wzbił się w powietrze 11 kwietnia 1921 pilotowany przez Johna Lankestera Parkera.
Historia operacyjna
Po serii szeroko zakrojonych testów Cromarty został wysłany do eskadry rozwoju wodnosamolotów Królewskich Sił Powietrznych (w języku angielskim : Seaplane Flight Development ),17 czerwca 1922. W sierpniu eskadra, składająca się z Cromarty , dwóch Felixstowe F.5 i Phoenix Cork , opracowała serię prób użycia dużych wodnosamolotów na duże odległości od ich baz wsparcia przez długi czas. Przybywając na Mariackiej ON21 sierpniaThe Cromarty pomyślnie wytrzymał falę, lecz wyrzucane na rafy przekroczeniem kadłuba. Uszkodzenie zostało uznane za nie nadające się do naprawy ekonomicznej i samolot został zniszczony na miejscu.
Chociaż Cromarty radził sobie dobrze podczas swojego ograniczonego czasu eksploatacji, jednym z jego problemów (podobnie jak w przypadku wszystkich wodnosamolotów z drewnianymi kadłubami ) była absorpcja wody przez kadłub, przy czym nie mniej niż 270 kg wody. posługiwać się. Testy z metalowym kadłubem F.5 doprowadziły do zamówienia ulepszonego wodnosamolotu z metalowym kadłubem, opartego na Cromarty . Samolot ten został Singapur I prototyp .
Użytkownik
-
Wielka Brytania :
-
Królewskie Siły Powietrzne :
- Lot rozwojowy hydroplanów .
-
Królewskie Siły Powietrzne :
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Po utworzeniu Królewskich Sił Powietrznych wKwiecień 1918specyfikacje zostały ponumerowane przy użyciu cyfr rzymskich.
Bibliografia
- (en) Barnes 1967 , str. 158
- (w) Londyn 2003 , str. 262-263
- (w) „ Aircraft Production at a Glance ” , magazyn Flight International , Flight Global / Archives, Vol. 14 N O 59,14 grudnia 1922, s. 725-740 ( czytaj online [PDF] )
- (w) Londyn 2003 , str. 62
- (w) Barnes 1967 , str. 155
- (w) Londyn 2003 , str. 63-64
- (en) Londyn 2003 , str. 64
- (w) Williams i Gustin 2003 , str. 101
- (en) Barnes 1967 , str. 157
- (w) Londyn 2003 , str. 65
- (w) Oswald Short , „ All-Metal Flying Boat Hulls ” , magazyn Flight International , Flight Global / Archives, t. 17 N O 51,17 grudnia 1925, s. 823-825 ( czytaj online [PDF] )
- (en) Barnes 1967 , str. 195-198
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
- (en) Christopher Henry Barnes , Shorts Aircraft Since 1900 , London, The Book Service Ltd.,5 listopada 1967, 560 s. ( ISBN 0-370-00019-6 , EAN 9780370000190 , prezentacja online )
- (en) Peter London , British Flying Boats , Stroud, Gloucestershire, Wielka Brytania, Sutton Publishing,2003, 298 str. ( ISBN 0-7509-2695-3 )
- (en) Anthony G. Williams and Emmanuel Gustin , Flying Guns: World War I and its Aftermath 1914-32 , Ramsbury, Wielka Brytania, Airlife Publishing,2003( ISBN 1-84037-396-2 )
- (en) Christopher Henry Barnes i Derek N. James , Shorts Aircraft Since 1900 , Londyn, Putnam Aeronautical,1989( ISBN 0-85177-819-4 )
- (en) Owen Thetford , Aircraft of the Royal Air Force 1918-57 , Londyn, Putnam ,1957, 528 s. ( OCLC 3875235 )