| Narodziny |
4 marca 1952 r. Małe Włochy , Montreal , Quebec , Kanada |
|---|---|
| Podstawowa działalność | Muzyk i piosenkarz |
| Gatunek muzyczny | Folk , rock progresywny |
| Instrumenty | Gitara akustyczna Gitara elektryczna , łyżki , flet , pianino |
Serge Fiori (ur.4 marca 1952 r.w Montrealu ) jest gitarzystą i piosenkarzem z prowincji Quebec pochodzenia włoskiego . Najbardziej znany jest ze swojej roli w sukcesie progresywnej grupy rockowej Harmonium z Quebecu , flagowej grupy w Quebecu w latach 70-tych.
Jego głos, jego oryginalne i złożone kompozycje, jego wizja muzyki zabarwiły dorobek Harmonium, które w ciągu zaledwie trzech lat i trzech albumów przeszło od prostego folkowego zespołu do kultowego zespołu.
Urodzony jako francuskojęzyczna matka i ojciec z włoskiej społeczności Montrealu, Serge Fiori śpiewa od czwartego roku życia w orkiestrze jazzowej swojego ojca Georgesa, Ballroom Orchestra. Samouk, ten praktyczny muzyk, już w wieku 12 lat opanował podstawy gry na gitarze, których nauczył się ze słuchu. Od 15 roku życia występował w klubach i barach regionu z zespołem ojca. W wieku szesnastu lat, w 1968 roku, opublikował nawet 45 okrążeń Jeune fille de convent / L'Humanité w ramach grupy Les Comtes Harbourg. Szybko zarabia na życie i płaci za studia, komunikując się ze swoją muzyką. Wraz ze swoim starym przyjacielem, perkusistą Réalem Desrosiersem oraz muzykami Frankiem Dodmanem i Andym Harveyem, tworzą grupę Morphus, która w 1971 roku będzie towarzyszyć Guyowi Trépanierowi w nagraniu jego płyty o tej samej nazwie. W następnym roku został poproszony przez Michela Normandeau o wyprodukowanie muzyki do sztuki Claude'a Meuniera . Projekt się nie udaje, ale Normandeau i Fiori zostają przyjaciółmi i zaczynają pisać piosenki. Rozpoczyna się przygoda Harmonium. W ramach formacji Fiori będzie także gitarzystą i wokalistką, a także współuczestniczy w komponowaniu praktycznie wszystkich utworów. W ten sposób szybko stał się kręgosłupem grupy. Brał ją z płyty na płytę, od 1974 do 1978 roku, kiedy grupa rozpadła się na dobre.
Pierwszy album, zatytułowany po prostu Harmonium , ukazał się w:Luty 1974. Album oferuje brzmienie zdominowane przez gitarę akustyczną, aw szczególności zawiera piosenkę Pour un instant napisaną wspólnie przez Fiori i Normandeau. Ogromny sukces radiowy, Pour un instant stanie się klasykiem piosenki Quebecu. Drugi album grupy, Si on need une five saison , ukazał się w następnym roku i odszedł od folkowego brzmienia z pierwszego albumu, by przejść w kierunku rocka progresywnego. L'Heptade będzie postępować , to dość ambitny podwójny album muzycznie i konceptualnie która nadal w tym samym duchu postępowej. Heptafe wydany wListopad 1976, kiedy Parti Quebecu przejmuje władzę. Odniósł natychmiastowy sukces, stając się platynową płytą (100 000 kopii) dziewięć miesięcy po wydaniu. Będzie to jednak ostatni album grupy.
Podniesiona do rangi megagwiazdy, Fiori padła ofiarą uwagi mediów, co jest zjawiskiem wyjątkowym w piosence Quebecu, szczególnie po premierze albumu L'Heptade , który zawierał wymiar duchowy i nadał artyście rolę guru, tak uciążliwe, jak wyczerpujące dla zainteresowanego zleceniodawcy. Fiori opowiada, jak w latach Harmonium ludzie przyjeżdżali obozować na jego ziemi i pić przy najmniejszym słowie, które wyszło z jego ust.
W 1977 napisał Duodadieu z Lukiem Plamondonem i François Cousineau dla Diane Dufresne i nagrał go w duecie z tą ostatnią. W tym samym roku został zaproszony do gry 12-ciąg elektryczny riff utworu Réjean Pesant przez Pawła Piche.
W następnym roku Fiori współpracował z Richardem Séguinem , kolejnym figurantem piosenki Quebecu, nad albumem Dwieście nocy na godzinę . Sprzedany w ponad 20 000 egzemplarzy, gdy został wydany, album Fiori-Séguin, który zgromadził większość muzyków ostatniego rocznika Harmonium, zdobył kilka trofeów na pierwszej gali ADISQ w 1979 roku. Fiori i członkowie Harmonium są zaproszeni przez Neil Chotem na żywo album na El Casino nagrany głównie w dniach 26 i27 maja 1979i opublikowano w tym samym roku. Neil Chotem brał również udział w Heptad jako pianista i aranżer.
Fiori rezygnuje ze sceny i od tego czasu zaciekle chroni swoją prywatność. Wyjechał do Los Angeles, gdzie studiował medytację , informatykę i kompozycję . Po powrocie do Quebecu, odosobniony w swoim mieszkaniu, skorzystał z okazji, aby nauczyć się gry na pianinie i zaczął eksperymentować z zakupionym przez siebie syntezatorem. W 1982 roku brał udział w pisaniu muzyki do nowego spektaklu komika Yvon Deschamps . Po kilkuletnim wycofaniu się ze sceny artystycznej skomponował piosenkę Juste pour rire dla popularnego festiwalu komediowego w Montrealu w 1985 roku, a od 1984 do 1986 roku brał udział w realizacji dźwiękowej festiwalu. Następnie wydał solowy album Fiori , w 1986 roku . Ta płyta, bardziej związana z latami 80., dołączyła jednak do wielu fanów, którzy z niecierpliwością na nią oczekiwali . Przez kilka lat zasoby i reorientacja kariery zawsze opóźniały prawdziwy powrót Serge'a Fiori, który poza tym mieszka bardzo daleko od centrum uwagi mediów.
W 1989 wyprodukował album Change of address of Nanette Workman, na którym skomponował większość piosenek. Do utworu Ballons percés , który wykonuje w duecie z Nanette, pisze teksty, gra solo na gitarze do muzyki Serge'a Locata . Ujawnił również w swojej biografii w 2013 roku, że on i Nanette Workman mieli związek przez około cztery lata, który prawie zawsze pozostawał tajemnicą.
W 1994 i 1995 wyprodukował cztery albumy Shiva Mantra z muzykiem Peterem Keoghiem .
Będzie współpracował przy kilku ścieżkach muzycznych z Majoly, tancerzem, autorem, kompozytorem-wykonawcą, z którym będzie dzielił swoje życie przez ponad 10 lat. W 1997 roku para została zaatakowana, gdy natknęli się na grupę czterech młodych kobiet, które pobiły ich trzy razy. Nieszczęśliwy wypadek, gdy nadal w sądzie napotykają czterech adwokatów, którzy fałszywie ukazujące ich jako odbiorców pomocy społecznej uzależnionych od narkotyków i oskarżają ich o spowodowanie walki w mieście. Celu uzyskania świadczeń z CSST .
Współpracuje z prowadzącym i dziennikarzem Paulem Arcandem, dla którego komponuje pierwszy dżingiel swojego porannego show, Since we must rise , oprócz ścieżki dźwiękowej do dwóch jego filmów dokumentalnych, Les Voleurs d'enfance (2005) i Quebec na receptę ( 2007).
Serge Fiori mieszka w Vieux- Longueuil na przedmieściach Montrealu i produkuje muzykę w swoim studio. Pomaga młodym wschodzącym artystom, takim jak Erik Mongrain , Pascale Picard , 3 Gars su'l sofa , Les Chiens Sales , The Hot Springs , a nawet Marie-Michèle Rivard .
9 czerwca 2006, Serge Fiori został zaproszony na balkon podczas swojego hołdu, Salut à Serge Fiori , w Salle Wilfrid-Pelletier na Place des Arts w Montrealu, jako część FrancoFolies . Kilku artystów ze sceny Quebec przerobiło jego piosenki na tę okazję: Éric Lapointe , Loco Locass , Marc Déry , Boom Desjardins , Marco Calliari , Stéphanie Lapointe , Mes Aïeux , Marie-Jo Thério i Catherine Durand . Widzimy Fiori głęboko wzruszoną, emocjonalną, ale jednocześnie niewygodną, zwłaszcza podczas interpretacji utworu Le korytarz przez Monique Fauteux i jej córkę Julie Valois (jej ojcem jest były basista Harmonium ). Wszystkich tych artystów, a także kilku innych, można znaleźć na płycie „ Fiori – Muzyk wśród wielu innych ”, która skupia utwory nagrane w studiu. Ta płyta zawiera również oryginalną wersję piosenki Duodadieu , na której słyszymy Fiori, oraz sceniczną wersję piosenki tytułowej, zarówno zaśpiewane przez Diane Dufresne, jak i nagrane w 1977 roku. Zawiera również długi instrumentalny utwór Histoire sans paroles z m.in. inni, Marie-Jo Thério i Nanette Workman.
W kwiecień 2013Louise Theriault, terapeuta poradnictwo i psycholog, który przez pewien czas był wspólny Fiori, opublikowane biografia, Serge Fiori: wydostać się z drogi . Ten ostatni ujawnia się tam jako rzadko wcześniej, a następnie przyjmuje kilka wywiadów z mediami. Mówi szczerze o problemach zdrowotnych związanych ze „ złym tripem ” spowodowanym przez kapsułkę LSD zabraną bez jego wiedzy, która zapadła w śpiączkę jako nastolatek. Przyznaje się również, że cierpi na chorobę mózgu, która sprawia, że doświadcza trudnych okresów niepokoju. Wreszcie przyznaje, że miał problemy z alkoholem, które zostały już rozwiązane. Podczas przygotowywania i promocji tej książki Fiori pisze, komponuje i nagrywa nowe piosenki.
Dwadzieścia osiem lat po wydaniu płyty Fiori wypuścił na rynek4 marca 2014, jego tytułowy drugi album. Składający się z 11 utworów i wydany przez wytwórnię GSI Musique album uzyskał status platynowej płyty (80 000 sprzedanych egzemplarzy w Quebecu) i prawie 100 000 sprzedanych egzemplarzy przed końcem 2014 roku.listopad 2016, podczas swojego czasu na planie Wszyscy w rozmowach z Louisem Valois na temat promocji ich albumu L'Heptade XL , potwierdza, że jego płyta przekracza 120 000 sprzedanych egzemplarzy.
13 czerwca 2014W ciągu 26 th Francofolies de Montreal , prezentacja koncertowa płyta Fioritudes został przedstawiony w Salle Wilfrid-Pelletier na Place des Arts z Marie-Pierre Arthur , Antoine Gratton , Katarzyny dur i Alexandre Desilets . W następnym roku odbyła się trasa koncertowa, na której dodani zostali Ian Kelly i Daniel Lavoie . Producentami tego spektaklu są Luc Picard i Marc Pérusse.
W 2019 roku piosenka Si bien jest słyszana podczas koncertu Seul ensemble bez jej włączenia na powiązanym albumie.
Teledysk do piosenki Le monde est virtual został wyprodukowany przez Dominique'a Laurence'a przy pomocy materiału filmowanego przez publiczność za pomocą osobistych kamer internetowych . Ten klip zdobył nominację na gali ADISQ 2014. Drugi teledysk, tym razem do piosenki Jamais, został stworzony przez choreografkę Marie Chouinard i z udziałem tancerek Sachy Ouellette-Deguire i Megan Walbaum.
Płyta zdobyła trzy nagrody Félix podczas Gali ADISQ 2014: Album roku (Współczesny dorosły) , Album roku (Bestseller) i Reżyser roku wspólnie z Markiem Pérussem oraz nominacje do Albumu Roku – Wybór Krytyków i Mężczyzna Wykonawca Roku . Fiori był także nominowany do trzech nagród Juno : Francuskojęzycznego Albumu Roku , Nagrody Publiczności i Albumu Roku .
W tym szesnastym oryginalnym utworze Cirque Éloize używamy piosenek Serge'a Fiori jako tematu i ramy muzycznej, zapowiadając początkowo, że podejdziemy do całej jego kariery zarówno z Harmonium, jak i solo. Tak naprawdę tylko It czuje się dobrze i Viens danser , z płyty Dwieście nocy na godzinę i Si bien z albumu Serge Fiori , nie zostanie wyjęty z repertuaru tej grupy. Oryginalne nagrania są przerabiane przez autora w asyście Louisa-Jeana Cormiera . Spektakl trupy Quebec prezentowany jest w Théâtre St-Denis w Montrealu od 6 do31 marca 2019 r.a następnie udaj się do Théâtre Capitole de Québec z20 czerwca w 13 lipca. Dodatkowe zostały dodane w Montrealu od26 września w 20 października a serial miał wrócić do Quebecu z 26 czerwca aż do 9 sierpnia 2021ale zostały przełożone po raz drugi z powodu pandemii Covid-19 . Na scenie widzimy pięciu tancerzy i piętnastu akrobatów w reżyserii Benoita Landry'ego. W spektakl wkomponowane są niektóre sfilmowane sekwencje i narracja Fiori.
Podwójny album, wydany dnia 8 marca 2019 r., jest produkowany i aranżowany przez Fiori z Louisem-Jeanem Cormierem (gitary, syntezator, wokal, perkusje i bas), Alexem McMahonem (fortepian, instrumenty klawiszowe, bas, perkusja, instrumenty perkusyjne i wokal) oraz Guillaume Chartrain (bas, wokal, nagrywanie dźwięku i miksowanie) z oryginalnych taśm-matek, do których dodawane są inne instrumenty; dodatki tych trzech muzyków, instrumenty dęte blaszane , smyczkowe i chóralne . Piosenka From the bedroom to the living room , w nowej wersji, została wydana w dniu20 lutego jako singiel promocyjny.
Les Comtes Harbourg
niepublikowane 45-rpm
1974 : Harmonium ( PolyGram 833 991-2/ Celebracja, CEL 1893)
|
1975 : Gdybyśmy potrzebowali piątego sezonu (PolyGram 833 990-2 / Celebration, CEL 1900)
|
1976 : Heptad ( CBS Disques G2K 90348 / CBS, PFS 90348)
|
1980 : Harmonium w trasie ( Dystrybucja Select ZCD-2-1012 / CBS, PFC-2-80045)
|
Fiori-Séguin
1978 : Dwieście nocy na godzinę (CBS - PFS 90456 / Sony Music Canada - GSI-LP-588)
Wszystkie utwory zostały napisane przez Serge'a Fiori i Richarda Séguina, chyba że zaznaczono inaczej.
|
Solo
nieopublikowane 45-rpm
Albumy
1986 : Fiori (Polydor - 829 494-1)
Piosenki zostały napisane przez Serge'a Fiori, chyba że określono inaczej.
|
2014 : Serge Fiori (GSI Muzyka - GSI-LP-588)
Wszystkie utwory napisał Serge Fiori.
|
We współpracy
z Neilem Chotem
1979 : Na żywo w El Casino (CBS - PFC-80034)
Fiori gra na gitarze akustycznej i elektrycznej, śpiewa, wykonuje chórki i aranżacje.
|
1989 : Zmiana adresu (CBS - CK 80143)
Wszystkie utwory zostały napisane przez Serge'a Fiori, chyba że określono inaczej. Nagrał płytę i grał na niej na gitarze, basie, pianinie i klawiszach. Serge Locat gra na klawiszach i syntezatorach
|
Z Peterem Keoghiem
2019 : Sami razem (Muzyka Sony)
Wszystkie utwory zostały napisane przez Serge'a Fiori, chyba że określono inaczej.
|
Udziały
Muzyka filmowa
Inny
Producent
Album w hołdzie
2006 : Fiori - Jeden muzyk wśród wielu innych (Zone3 - ZCD-1067)
Wszystkie utwory zostały napisane przez Serge'a Fiori, chyba że określono inaczej.
|
2019: Companion of the Order of Arts and Letters of Quebec
2019: Panteon kanadyjskich autorów i kompozytorów