Louis-Jean Cormier

Louis-Jean Cormier Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Louis-Jean Cormier na koncercie podczas festiwalu Vieilles Charrues 2016. Ogólne informacje
Narodziny 26 maja 1980
Sept-Îles ( Quebec ), Kanada
Podstawowa działalność Piosenkarz , muzyk , reżyser,
Gatunek muzyczny Pop , cyberpunk , indie rock
Instrumenty Głos , gitara , perkusja , fortepian
aktywne lata Od 1998
Etykiety Audiogram
Simone Records
Oficjalna strona louisjeancormier.com

Louis-Jean Cormier , urodzony dnia26 maja 1980w Sept-Îles jest piosenkarzem i autorem tekstów z Quebecu .

Biografia

Louis-Jean Cormier urodził się i wychował na Côte-Nord w rodzinie kochającej muzykę . Jego ojciec, Marcel, był księdzem, zanim założył rodzinę i zapoznał syna z muzyką m.in. Félixa Leclerca , Gillesa Vigneaulta , Jean-Pierre'a Ferlanda i Roberta Charleboisa . Jego ojciec jest także wielkim fanem muzyki klasycznej i śpiewu chóralnego . Jej matka, pochodząca z Petite-Vallée , urodziła się w Maison Lebreux, zajeździe dla artystów i turystów podczas Festiwalu Piosenki Petite-Vallée . To właśnie dzięki tej rodzinnej więzi przez wiele letnich wakacji będzie obserwował artystów wykonujących swoje próby dźwięku i będzie jadł z nimi posiłki w karczmie. Od 2 roku życia Louis-Jean Cormier zaczął grać na pianinie. Jego nauczycielką zostanie ciotka Lorette. Jego kuzyn, Alan Côté, nauczył go grać na gitarze przy użyciu pieśni Ferland i tradycyjnych pieśni.

W 1994 roku, wraz ze swoim kuzynem Hubertem, po raz pierwszy zagrał przed publicznością w ramach Festival en chanson de Petite-Vallée, oddając hołd Michelowi Rivardowi , jednemu z jego inspiracji. W tym czasie marzy o byciu reżyserem albumu. W 1998 roku, studiując jazz w Cégep de Saint-Laurent w Montrealu , wraz z przyjaciółmi założył Karkwę . Jego kohorta w Cégep obejmuje Ariane Moffat , Marie-Pierre Arthur i Olivier Langevin . Karkwa wzięła udział w kilku konkursach, w tym w Cégeps en spectacle w 1999 roku. Następnie grupa zrobiła sobie pierwszą przerwę, podczas gdy Cormier tymczasowo kontynuował współpracę z Kalembourg . W 2001 roku Karkwa powróciła do czołówki, biorąc udział w Francouvertes . Podczas kolejnej przerwy w grupie na początku lat 2000, Louis-Jean Cormier koncertował z Vincentem Vallièresem jako gitarzysta-akompaniator. Vallières wystawił ją na muzykę Boba Dylana i Neila Younga , co skłoniło Cormiera do napisania bardziej „prostych” piosenek. Z płytą Karkwa Les Chemins de verre , która w 2020 roku otrzymuje muzyczną nagrodę Polaris , Louis-Jean Cormier daje się poznać szerokiej publiczności. W następnym roku Karkwa zrobiła kolejną przerwę.

18 września 2012 roku Louis-Jean Cormier rozpoczął karierę solową wydając swój album Le thirteenth floor . Zimą 2014 roku był jednym z „trenerów” w programie telewizyjnym La Voix . 23 marca 2015wydał swój drugi solowy album Les grandes arères . W 2016 roku ogłosił rozstanie swojej pary ze swoją menedżerką Krista Simoneau, matką jego dwójki dzieci. W tym samym roku otworzył studio w Montrealu, Studio Dandurand, wraz ze swoimi kolegami Marc-André Larocque i Guillaume Chartrain. Następnie zauważył zmęczenie zawodowe i wziął dwa urlopy naukowe.

W 2018 r. Louis-Jean Cormier sieje kontrowersje, odpowiadając na pytanie dotyczące parytetu płci w programach festiwalowych w La Presse + , mówiąc, że jest „bardzo ambiwalentny i [nie wie], gdzie się tak ustawiać”. Po silnej reakcji Laurence'a Nerbonne'a i ponownym przeczytaniu Louis-Jean Cormier publikuje przeprosiny na swojej stronie na Facebooku , przyznając, że wygląda jak „wielki głupi i zacofany mononc”. W 2019 roku jej związek z gospodarzem Rebeccą Makonnen staje się oficjalny po dwóch latach plotek. When Night Falls , jej trzeci solowy album, zostanie wydany 20 marca 2020 roku.

Od czasu do czasu jest gościem honorowym w programie komediowym La Soirée est (bis) jeune .

Podtrzymuje tradycję (powracając do albumów Karkwa) z Marie-Pierre Arthur, gdzie oboje pojawiają się na swoich albumach. Ze strony Cormiera chodzi o utwory: „Bull's Eye” (2012); „Uwierz” (2015); „Ja sam” (2020). A po stronie Arthura: kilka piosenek z jego tytułowego albumu wydanego w 2009 roku; „Gdybyś wiedział”, „Tym razem” (2012); „On”, „Jak wcześniej” (2015); „Świetnik” (2020).

Dyskografia

Karkwa

Kariera solowa

2012  : Trzynaste piętro (Simone Records)
  1. Taśma
  2. Strzał w dziesiątkę
  3. Tranzystory
  4. Nienawidzę szczęśliwych zakończeń
  5. Szalone piosenki
  6. Wszyscy w tym samym czasie
  7. Teflonowe serce
  8. Winda
  9. Potwór
  10. Za długi refren
  11. Powietrze
  12. Jedyne pytanie
2015  : Wielkie arterie (Simone Records)
  1. Jeżeli wrócisz
  2. St-Michel
  3. Na główkę
  4. Orkiestra dęta
  5. Poślizg
  6. W dniu, w którym powiedziała mi, że wyjeżdżam
  7. Udawać
  8. Spisek dzieci
  9. Płatać figle
  10. Przejdź przez prace
  11. Dwa sezony trzy czwarte
  12. Helikoptery
  13. Kolejka górska
2020  : Kiedy zapada noc (Simone Records)
  1. 100 metrów przez płotki
  2. Wszystko układa się na swoim miejscu
  3. wspiąłem się
  4. Otwarte pięści (z Davidem Goudreaultem)
  5. Nie wierz w nic
  6. W obliczu wiatru
  7. ja sam
  8. Wąwóz
  9. Ty też
  10. Zdjęcie
2021  : Niebo jest na podłodze (Simone Records)
  1. 50 ° 13 '36,404 "N 66 ° 23' 4,204" W
  2. Szeroki
  3. 138
  4. Dwubiegunowy
  5. Niebo jest na podłodze
  6. Wszystkie krzywe
  7. Ironia
  8. Marianna
  9. Linie twojej ręki (z La Force)
  10. Cisza Radiowa
  11. 45 ° 32' 4,924 "N 73 ° 35' 57,134" W
  12. Poza

Inne projekty

Telewizja

Nagrody i uznanie

20062008200920102013

2020

Bibliografia

  1. "  Muzy Louisa-Jeana Cormiera  " , na La Presse ,14 marca 2020 r.(dostęp 23 lipca 2020 r. )
  2. Tutaj Muzyka, „  Muzyczny łańcuch  ” , na icimusique.ca ,3 maja 2020 r.(dostęp 15 lipca 2020 r. )
  3. Raphaël Gendron-Martin , „  The New Life of Louis-Jean Cormier  ”, w Le Journal de Montréal (dostęp 23 lipca 2020 r. )
  4. Muzyka tutaj, „  Muzyczny łańcuch  ” , na icimusique.ca ,17 maja 2020(dostęp 16 lipca 2020 r. )
  5. „Od  redakcji, opinii, listów otwartych, listów do redakcji  ” , na stronie La Presse (dostęp 20.10.2020 ) .
  6. "  Louis-Jean Cormier: przedstawienie na jego obrazie - Le Nord-Côtier  " , o Le Nord-Côtier ,23 kwietnia 2013(dostęp 20 października 2020 r . ) .
  7. Benoit Valois-Nadeau , „  Kiedy zapada noc”: Louis-Jean Cormier, zaręczony i angażujący  ” , w Journal Metro ,19 marca 2020 r.(dostęp 23 lipca 2020 r. )
  8. „  Studio Dandurand  ” , na Studio Dandurand (dostęp 23 lipca 2020 r. )
  9. "  Louis-Jean Cormier: W imię ojca  " , na Le Soleil ,21 marca 2020 r.(dostęp 23 lipca 2020 r. )
  10. „  Parytet płci: Louis-Jean Cormier robi mea culpa  ” , na La Presse ,10 marca 2018 r.(dostęp 23 lipca 2020 r. )
  11. Sandrine Vincent , „  Pierwsza publiczna wycieczka dla Rebeki Makonnen i Louisa-Jeana Cormiera  ” , w Le Journal de Montréal (dostęp 23 lipca 2020 r. )
  12. "  Nowa piosenka i nowy album dla Louis-Jean Cormier  " , na La Presse ,29 października 2019 r.(dostęp 19 marca 2020 r. )
  13. Muzyka tutaj, „  Muzyczny łańcuch  ” , na icimusique.ca ,24 maja 2020 r.(dostęp 16 lipca 2020 r. )
  14. „  Famine portraits, by Philippe Brach  ” , na Philippe Brach (dostęp 29 lutego 2020 )
  15. „  Aubagne International Film Festival 2020  ” , na festival2020.aubagne-filmfest.fr (dostęp 21 grudnia 2020 )
  16. Alexandre Vigneault , „  Dwunastu mężczyzn zgwałconych: miejsce w historii  ”, La Presse ,19 czerwca 2011( przeczytaj online , konsultacja 2 lipca 2019 r. ).
  17. Zone Arts- ICI.Radio-Canada.ca , „  Les Cowboys Fringants i Louis-Jean Cormier , wielcy zwycięzcy Gali ADISQ  ” , na Radio-Canada.ca (dostęp 22 grudnia 2020 r. )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne