Karkwa

Karkwa Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej W koncercie w Trinitaires , w Metz , we Francji , w 2009 roku . Ogólne informacje
Ojczyźnie Kanada
Gatunek muzyczny Rock alternatywny , indie rock , sztuka rockowa
aktywne lata Od 1998
Etykiety Audiogram
Oficjalna strona www.karkwa.pl
Skład grupy
Członkowie Louis-Jean Cormier
François Lafontaine
Martin Lamontagne
Julien Sagot
Stéphane Bergeron
Byli członkowie Michel Gagnon
Martin Pelletier

Karkwa to grupa z rock alternatywny Kanady , pochodzący z Montrealu , w prowincji Quebec . Grupa ma w sumie cztery albumy studyjne, a mianowicie Le Pensionnat des Establish (2003), Les Tremblements s'immobilisent (2005), Le Volume du vent (2008) i Les Chemins de verre (2010) oraz album koncertowy Karkwa - Na żywo (2012).

Biografia

Debiut (1998-2000)

Karkwa powstała w 1998 roku w ramach konkursu Cégeps en spectacle . Początkowo tworzyli ją Louis-Jean Cormier , Martin Pelletier (dawniej z północno- wybrzeżnej formacji Kalembourg ), Michel Gagnon, Stéphane Bergeron, François Lafontaine i Julien Sagot. Nazwę grupy wybiera się dzień przed przystąpieniem do konkursu, gdy jeden z członków zamyka oczy i przykłada palec do losowego słowa ze słownika, /karkwa/ będącego fonetyczną pisownią „kołczanu”. Do wojewódzkiego finału tego konkursu grupa dotarła w 1999 roku . Jego występ, łączący rock progresywny i funk , został zauważony przez członków Office franco-québécois pour la jeunesse i dał mu szansę reprezentowania Quebecu podczas trasy we Francji latem 1999 roku w ramach Printemps du Québec. Ten zagraniczny pobyt umożliwia zagranie około dziesięciu koncertów, zwłaszcza w Bordeaux, Lyonie i na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Uniwersyteckiej w Belfort (FIMU) . Jego występ na scenie cieszy się uznaniem francuskiej publiczności.

Wschodząca Gwiazda (2001-2009)

Michel Gagnon, gitarzysta i wokalista opuścił formację w 2001 roku, podobnie jak Martin Pelletier, którego na stanowisku basisty grupy zastąpił Martin Lamontagne. Karkwa w swojej ostatecznej formie dotarła do finału Francouvertes w 2001 roku . W tym momencie grupa zaczęła pisać własne piosenki. Swój pierwszy album studyjny, Le Pensionnat des Established , wydał w 2009 rokulistopad 2003. Kilka lat później Louis-Jean Cormier określił tę płytę jako „dziwną” i „niezręczną”.

Grupa wydaje Les Tremblements s'immobilent inlistopad 2005, pod marką Audiogram iz wyjątkowym udziałem kultowej wokalistki Brigitte Fontaine . Piosenka „Cold Shoulder” będzie miała duży wpływ na brzmienie albumu i zespołu.

Siła wiatru , opublikowana wkwiecień 2008Liczy na udział montrealskiego piosenkarza Patricka Watsona . Ten udział prowadzi do wspólnego projektu Karkwatson . Kilka piosenek z albumu zostało napisanych podczas trasy dla Les Tremblements s'immobilisent . Na gali ADISQ w 2008 roku Karkwa zdobyła cztery nagrody: grupa roku, autor tekstów lub autor tekstów roku, teledysk roku za „Échapper au sort” oraz alternatywny album roku za Le volume.wind . Zrobili to ponownie w 2009 roku, zdobywając dwie nagrody: show roku za Le volume du vent oraz teledysk roku za „La Fasada”.

Szklane ścieżki i stłuczki (od 2010)

Jego czwarty album, Les Chemins de verre, został wydany w dniu30 marca 2010. Ten album został nagrany w studiu La Frette na przedmieściach Paryża . Karkwa jest zapraszana do występów w ramach Quebec Summer Festival , Coup de cœur francophone de Quebec and Montreal oraz FrancoFolies de Montreal and Spa . Wmaj 2010, François Lafontaine ogłasza swoją decyzję o opuszczeniu grupy pod koniec trasy, pragnąc odkryć różne muzyczne światy.

Album zdobył nagrodę Polaris Music Prize w 2010 roku . Jest to pierwsza i obecnie jedyna grupa francuskojęzyczna, która otrzymała to wyróżnienie. Dzięki temu albumowi kwintet zdobył Félixa na gali ADISQ za alternatywny album roku w Quebecu. 26 marca 2011, w Toronto , grupa wygrała Juno za Francuskojęzyczny Album Roku. 3 listopada 2011grają na festiwalu InRocks . Pokazy26 listopada(w Imperial w Quebecu) i17 grudnia 2011(w Metropolis w Montrealu) nagrywane są na koncertową płytę Karkwa - Live . W 2012 roku grupa koncertowała m.in. w Divan du Monde, Maroquinerie i Zénith w Paryżu we Francji. Ciężar międzynarodowych koncertów, po sukcesie nagrody Polaris, powoduje w grupie uczucie wyczerpania. Członkowie decydują się skupić na swoich młodych rodzinach i decydują się na przerwę.

W 2012 roku Julien Sagot rozpoczął karierę solową, a następnie Louis-Jean Cormier . François Lafontaine współpracuje z kilkoma artystami przy produkcji ich albumów, w szczególności albumów jego żony Marie-Pierre Arthur .

Dyskografia

Albumy studyjne

2003  : Uznana szkoła z internatem ( C4 )
  1. Zator
  2. Afrykański stół
  3. Melodramaty
  4. W tynku
  5. Wegetacja
  6. Milczenie niewolników
  7. latać
  8. Surowa ryba
  9. dmuchnąłem
  10. Zmień swój projekt
  11. Opinia publiczna
2005  : Wstrząsy przestają się poruszać (audiogram)
  1. Wyciek - 3:10
  2. Nie pozwól mi wychodzić - 4:13
  3. Spacer - 4:08
  4. Zimne ramię - 3:34
  5. Zawrót głowy - 3:43
  6. Pili-Pili - 3:48
  7. Zamach stanu - 4:22
  8. Opary - 4:32
  9. Czerwone światło (z Brigitte Fontaine ) - 2:27
  10. Prawda - 3:45
  11. Zimne dna - 4:48
  12. Alaska - 5:20
2008  : Objętość wiatru (audiogram)
  1. The Counter (z Patrickiem Watsonem ) - 5:19
  2. Dwie latarnie uliczne - 3:10
  3. Ucieknij od zaklęcia - 3:26
  4. Pamiętaj - 3:26
  5. Mróz - 1:14
  6. Limit czasu - 3:00
  7. Fasada - 4:27
  8. Oddychaj lepiej - 4:10
  9. Ile - 4:05
  10. Objętość wiatru - 2:05
  11. Przesilenie - 5:35
  12. Sen w ciągu dnia - 5:17
  13. Na łańcuchu - 4:26 -
2010  : Szklane ścieżki (audiogram)
  1. Podpalacz - 4:09
  2. Szum w uszach - 3:38
  3. Rozświetl mnie - 3:09
  4. Marie płaczesz - 3:30
  5. Zdrowy rozsądek - 3:30
  6. Szklane ścieżki - 3:20
  7. Śpij we krwi - 4:45
  8. Żądło - 5:02
  9. Dzieci Bejrutu - 3:48
  10. Nad głową Lili-June - 1:33
  11. 28 dni - 4:52
  12. Prawdziwe szczęście - 5:26

Albumy na koncercie

2012  : Karkwa - na żywo (Simone Records)
  1. Podpalacz - 5:24
  2. Ucieknij od zaklęcia - 5:11
  3. Szklane ścieżki - 4:31
  4. Zimne ramię - 7:53
  5. Rozświetl mnie - 3:26
  6. Licznik - 8:14
  7. Zdrowy rozsądek - 4:36
  8. Szum w uszach - 5:10
  9. Marie płaczesz - 3:56
  10. Przewrót - 5:15
  11. Nie zapomnij - 7:16
  12. Fasada - 5:35
  13. Prawdziwe szczęście - 6:01

Fragmenty

Inne projekty

Uwagi i referencje

  1. (w) Brad Wheeler, "  Analysis - Dlaczego Karkwa  " na The Globe and Mail (dostęp 11 sierpnia 2017 ) .
  2. Ici Musique, „  Muzyczny łańcuch  ” , na icimusique.ca ,3 maja 2020(dostęp 15 lipca 2020 r. )
  3. (w) Chris True, „  Karkwa-Biography  ” na AllMusic (dostęp 11 sierpnia 2017 ) .
  4. Here Music, „  The Music chain  ” , na icimusique.ca ,17 maja 2020(dostęp 16 lipca 2020 r. )
  5. (w) Alexey Eremenko, „  Przegląd Szklanych Ścieżek  ” na AllMusic (dostęp: 11 sierpnia 2017 ) .
  6. "  François Lafontaine: bardzo zajęty człowiek po Karkwa  " , na La Presse ,1 st listopad 2013(dostęp 23 lipca 2020 r. )
  7. „  Biografia oficjalna  ” .
  8. „  Karkwa: Najlepszy francuski album Juno  ” , na patwhite.com (dostęp 11 sierpnia 2017 ) .
  9. „  Karkwa, Festival des Inrocks 2011, Paryż (3.11.2011)  ” , na zdar.net (dostęp 11 sierpnia 2017 ) .
  10. „  Karkwa Live: wspomnienia z długiej i pięknej trasy…  ” , na zdar.net (dostęp 11 sierpnia 2017 ) .

Linki zewnętrzne