Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich

Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich Historia
Fundacja 2005
Rama
Akronim SGAE
Rodzaj Organizacja
Forma prawna Departament centralny ministerstwa
Kraj  Francja
Organizacja
Organizacja nadrzędna Usługi premiera
Stronie internetowej www.sgae.gouv.fr
Identyfikatory
SYRENA 120020078
Katalog usług publicznych rząd / centralna-administracja-lub-ministerstwo_171650

Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich ( SGAE ) jest międzyresortowy ciało umieszczone pod nadzorem francuskiego premiera . Odpowiada za koordynację i zapewnienie spójności stanowiska władz francuskich w kwestiach związanych z Unią Europejską oraz Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Od20 listopada 2017 r.sekretarzem generalnym jest generalny administrator cywilny Sandrine Gaudin.

Istnieją jeszcze trzej inni sekretarze generalni rządu: Sekretariat Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego , Sekretariat Generalny Rządu i Sekretariat Generalny ds . Morza .

Historyczny

Sekretariat Generalny Międzyresortowego Komitetu ds. Europejskiej Współpracy Gospodarczej (SGCI)

Po II wojnie światowej , w celu zoptymalizowania wykorzystania funduszy dystrybuowanych w ramach „Europejskiego planu naprawy” ( Plan Marshalla ), przy czym Przewodniczący Rady , Robert Schuman , tworzy Komitet Międzyresortowy do kwestii europejskiej współpracy gospodarczej (CIQCEE) pod jego zwierzchnictwem. Składający się z członków stałych ( Minister Finansów i Ministerstwo Spraw Zagranicznych ) oraz członków rotacyjnych (zainteresowane ministerstwa), organ ten jest odpowiedzialny za opracowanie niezbędnych instrukcji do negocjacji dotyczących udziału Francji w Planie Marshalla, za przygotowanie decyzji Rady ministrów w odniesieniu do tego udziału oraz określić niezbędne środki wykonawcze.

Komitet ten jest wspomagany przez sekretariat generalny międzyresortowego komitetu do spraw europejskiej współpracy gospodarczej (SGCI), który „wraz ze wszystkimi zainteresowanymi administracjami przygotowuje obrady i decyzje międzyresortowego komitetu oraz zapewnia ich wykonanie” .

Wraz z postępem integracji europejskiej sekretariat ten widzi wzrost swoich uprawnień. Zapewnia koordynację międzyresortową spraw dotyczących OECD , EWWiS , EWG , Euratom ( EWEA ) oraz działań filaru wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych . SGCI przejmuje kluczową rolę między administracją a światem politycznym. Przylega do urzędu Prezesa Rady Ministrów i Ministra Finansów.

Reforma z 2005 r.

Po niepowodzeniu referendum w sprawie konstytucji europejskiej w 2005 r. rząd Villepina dąży do lepszej integracji parlamentu , władz lokalnych , ale także partnerów społecznych i społeczeństwa obywatelskiego w rozwój francuskiej polityki europejskiej.

To jest 18 października 2005 r.że SGCI została ostatecznie zreformowana i dlatego nosi nazwę Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich (SGAE). Zmiany mają charakter strukturalny: o ile wcześniej sekretariat był powiązany (w tym finansowo) z Ministrem Finansów i Prezesem Rady Ministrów , to nie jest już powiązany z Prezesem Rady Ministrów. Zmieniają się jej zadania: SGAE organizuje comiesięczny międzyresortowy komitet ds. Europy pod przewodnictwem premiera, w ramach którego ministrowie ustalają główne kierunki francuskiej polityki europejskiej. Po tych spotkaniach następuje konferencja prasowa . Wzmocniono zatem kontrolę Matignona nad SGAE i europejską polityką rządu.

Organizacja

Główną misją SGAE jest koordynacja i definiowanie francuskich stanowisk w kwestiach europejskich. Sekretariat Generalny utrzymuje łączność między władzami francuskimi a instytucjami Unii Europejskiej za pośrednictwem Stałego Przedstawicielstwa Francji przy Unii Europejskiej w Brukseli . SGAE jest zatem gwarantem spójności i jedności stanowisk, jakie Francja wyraża w UE i monitoruje stosowanie prawa Unii Europejskiej we Francji.

Pomimo istnienia delegata ministra do spraw europejskich, który musi zastąpić ministra spraw zagranicznych w ramach Unii i przekonać swoich kolegów do uwzględnienia wymogów europejskich w pracach międzyresortowych, Sekretariatowi Generalnemu do Spraw Europejskich podlega premier .

Główną zaletą tej bezpośredniej bliskości Kancelarii Premiera jest fakt, że tylko niewielka część decyzji SGAE wymaga arbitrażu w Matignon. Inaczej było w okresie przyłączenia do ministra spraw europejskich (odmaj 1981 w grudzień 1983), w tym czasie Ministerstwo Finansów nie zaakceptowało uprawnień arbitrażowych przyznanych w ten sposób Ministerstwu Spraw Zagranicznych.

Obecnie Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich ma wiele sektorów, które mniej więcej odpowiadają architekturze kompetencji Unii, z godnym uwagi wyjątkiem Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), za którą podąża Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

SGAE ma około 200 funkcjonariuszy. Jej kierownictwo wywodzi się ze wszystkich urzędów, co pozwoliło temu hybrydowemu organowi administracji centralnej stać się renomowanym ośrodkiem eksperckim w sprawach związanych z Unią Europejską.

W 2017 r. przywrócono tradycję doradcy premiera ds. Europy pełniącego jednocześnie funkcję sekretarza generalnego do spraw europejskich.

Główne obowiązki

Koordynacja międzyresortowa

Celem jest możliwość przemawiania jednym głosem w organach europejskich. Sekretariat jest zatem odpowiedzialny za uzgadnianie stanowisk administracji francuskich w bieżących kwestiach europejskich oraz, w przypadku rozbieżności, za konieczność prowadzenia arbitrażu technicznego. W razie potrzeby kieruje najbardziej drażliwe politycznie pytania Prezesowi Rady Ministrów do arbitrażu . Poza monopolem na wysyłanie instrukcji do stałego przedstawicielstwa Francji przy Unii Europejskiej określa stanowiska francuskie z poziomu grupowego w Brukseli .

Przepływ informacji

Sekretariat centralizuje i rozpowszechnia informacje od organów wspólnotowych do zainteresowanych administracji. Jest odpowiedzialny za zapewnienie, aby każdy projekt aktu Unii Europejskiej zawierający przepisy o charakterze legislacyjnym lub każdy inny dokument, który rząd zamierza poddać tej procedurze, był poddany uprzedniej analizie przez parlament francuski przed jego przyjęciem przez Radę Unii Europejskiej. Unii ( art. 88-4 Konstytucji ). Zapewnia spójność między harmonogramem prac parlamentarnych a harmonogramem przyjmowania tekstów europejskich.

Bardziej ogólnie zapewnia przestrzeganie prawa dotyczącego informowania delegacji Zgromadzenia Narodowego i Senatu ds. Unii Europejskiej. Sekretariat monitoruje wreszcie akta przeanalizowane przez Parlament Europejski i udostępnia posłom do PE i francuskim deputowanym noty informacyjne dotyczące głównych akt porządków obrad wyspecjalizowanych komisji lub sesji plenarnych. Uzupełnieniem tej pisemnej informacji jest organizacja spotkań z przedstawicielami grup parlamentarnych w celu promowania wymiany informacji w kwestiach technicznych.

Sekretariat zasięga również porady ekspertów z administracji w kwestiach technicznych, takich jak bezpieczeństwo systemów i sieci informatycznych . Wnioski te na ogół dotyczą dużej liczby zainteresowanych stron .

Ekspertyza społeczności

Z biegiem czasu SGAE stała się ośrodkiem wiedzy fachowej zdolnym do prowadzenia lub prowadzenia pogłębionej refleksji na tematy mające wpływ na przyszłość Unii Europejskiej . Rzeczywiście, złożoność niektórych tematów, wielość interesariuszy , zrozumienie zagadnień negocjacyjnych oraz znajomość interesów partnerów europejskich czynią SGAE uprzywilejowanym doradcą rządu w tej dziedzinie. W tym celu kieruje nieformalnymi think tankami, w których uczestniczą zainteresowane ministerstwa.

Monitorowanie stosowania prawa wspólnotowego

SGAE zapewnia prawidłowe funkcjonowanie tej procedury stosowania prawa wspólnotowego . Od etapu negocjacji SGAE musi zachęcać ministerstwa do rozważenia wewnętrznych skutków prawnych i prawnych projektu aktu wspólnotowego, a także sposobów jego transpozycji. Musi również zapewnić transpozycję tekstów w wymaganych terminach, aby zapobiec wszelkim sporom sądowym z władzami gminy.

Lista sekretarzy generalnych do spraw europejskich

Sekretarze generalni kolejno:

Nazwisko Aresztowany lub nakaz powołania
Sekretarze Generalni Międzyresortowego Komitetu ds.
Europejskiej Współpracy Gospodarczej (SGCI)
Pierre-Paul Schweitzer 15 października 1948
Bernard Jacquin de Margerie 16 września 1949
Thierry z Clermont-Tonnerre 5 maja 1951
Paweł Delouvrier 16 maja 1953
Jacques Donnedieu de Vabres 23 marca 1955
Francois-Xavier Ortoli 13 maja 1961
Jean Dromer 4 lutego 1966
Jean-René Bernard 16 października 1967
Jean-Claude Paye 7 października 1977
Pierre Achard 9 maja 1979
Jean-Claude Prevel 20 kwietnia 1982
Elisabeth Guigou 12 listopada 1985
Bernard Fiolka 5 listopada 1990
Yves-Thibault de Silguy 8 kwietnia 1993
Jean Kadet 20 stycznia 1995
Jean Vidal 18 września 1997 r.
Pascale andréani 23 maja 2002 r.
Sekretarze Generalni do Spraw Europejskich (SGAE)
Pascale andréani 20 października 2005
Gilles Briatta 21 czerwca 2007 r.
Frytki Karola 27 października 2011
Pierre Heilbronn (tymczasowy) 27 kwietnia 2012
Serge Guillon 24 maja 2012 r.
Philippe Léglise-Costa 9 kwietnia 2014
Sandrine Gaudin 20 listopada 2017 r.

Bibliografia

  1. Michel Herbillon , Europejski podział: po referendum z29 maja 2005, 40 konkretnych propozycji lepszego informowania Francuzów o Europie , Paryż, La Documentation française , coll.  „Zbiór oficjalnych raportów”,czerwiec 2005, 234  s. ( ISBN  2-11-006017-4 , czytaj online ).
  2. Jean-Sébastien Lefebvre, „  Gra w muzyczne krzesła w Sekretariacie Generalnym do Spraw Europejskich  ” , na EurActiv.fr ,2 listopada 2011.
  3. „Historia: Poprzedni Sekretarze Generalni do Spraw Europejskich” na oficjalnej stronie SGAE.
  4. Międzynarodowy Instytut Administracji Publicznej ( reż. ) i Jean-Luc Sauron (red.) ( pref.  Didier Maus ), Administracja francuska a Unia Europejska , Paryż, La Documentation française , coll.  „Wiedza administracji francuskiej”,2000, 182  pkt. ( ISBN  2-11-004513-2 ) , „Tabela 12: Lista sekretarzy generalnych SGCI od 1948”, s.  81.

W Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej (JORF), w sprawie Légifrance  :

  1. Dekret n O  48-1029 z25 czerwca 1948w sprawie organizacji usług francuskich dotyczące udziału Francji w ramach europejskiego programu naprawczego , Jorf n o,  15127 czerwca 1948, s.  6194-6195.
  2. Dekret n O  2005-1283 z17 października 2005na międzyresortowej komisji do spraw Europy i Sekretariatu Generalnego do spraw europejskich , JORF n O  24318 października 2005 r., s.  16488, tekst n o  1, ANI PRMX0508766D.
  3. Kolejność15 października 1948 r, Dziennik N O  2603 listopada 1948, s.  10620.
  4. Kolejność16 września 1949Official Gazette francuskim N O  22118 września 1949, s.  9358.
  5. Kolejność5 maja 1951, Dziennik N O  11111 maja 1951, s.  4892.
  6. Kolejność16 maja 1953, JORF N O  11922 maja 1953, s.  4619.
  7. Kolejność23 marca 1955, JORF n O  7426 marca 1955, s.  3005.
  8. Kolejność13 maja 1961, JORF N O  11414 maja 1961, s.  4387.
  9. Kolejność4 lutego 1966 r, JORF n O  305 lutego 1966 r, s.  1051.
  10. Kolejność16 października 1967Official Gazette francuskim N O  24318 października 1967, s.  10268.
  11. Dekret z7 października 1977Francuski Dziennik Ustaw n o  2348 października 1977, s.  4895.
  12. Dekret z9 maja 1979Official Gazette francuskim N O  10810 maja 1979, s.  1099.
  13. Dekret z20 kwietnia 1982, JORF n O  9422 kwietnia 1982, s.  1186.
  14. Dekret z12 listopada 1985, Dziennik N O  26414 listopada 1985, s.  13165.
  15. Dekret z5 listopada 1990Official Gazette francuskim N O  2587 listopada 1990, s.  13567, NOR PRMZ9005076D.
  16. Dekret z8 kwietnia 1993, JORF n O  849 kwietnia 1993, s.  6141, NOR PRMX9300274D.
  17. Dekret z20 stycznia 1995, JORF n O  1821 stycznia 1995, s.  1141, NOR PRMX9500592D.
  18. Dekret z18 września 1997 r.Official Gazette francuskim N O  22123 września 1997 r., s.  13800, NOR PRMX9702272D.
  19. Dekret z23 maja 2002 r., JORF N O  11924 maja 2002 r., s.  9487, tekst n O  25, ANI PRMX0205611D.
  20. Dekret z20 października 2005Francuski Dziennik Ustaw n o  24621 października 2005, Tekst n O  37 NOR PRMX0508818D.
  21. Dekret z21 czerwca 2007, JORF N O  14423 czerwca 2007, Tekst n O  32 NOR PRMX0710499D.
  22. Dekret z27 października 2011Francuski Dziennik Ustaw n o  25128 października 2011, Tekst n O  51 NOR PRMX1129525D.
  23. Kolejność27 kwietnia 2012 r., Dziennik N O  10229 kwietnia 2012, Tekst n O  38 NOR PRMX1222187A.
  24. Dekret z24 maja 2012 r.Official Gazette francuskim N O  12125 maja 2012, Tekst n O  28 NOR PRMX1223905D.
  25. Dekret z9 kwietnia 2014Official Gazette francuskim N O  8611 kwietnia 2014, Tekst n O  14 NOR PRMX1408444D.
  26. Dekret z7 listopada 2017 r.Official Gazette francuskim N O  2618 listopada 2017 r., Tekst n O  26 NOR PRMX1731098D.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne