Saze

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Gard .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Saze
Saze
Widok kościoła Saze z Chemin de la Poste.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gard
Miasto Nimes
Międzywspólnotowość Większa Awinion
Mandat burmistrza
 Yvan Bourelly
2020 -2026
Kod pocztowy 30650
Wspólny kod 30315
Demografia
Miły Sazain, Sazaine
Ludność
miejska 		2051  mieszk. (2018 wzrost o 4,64% w stosunku do 2013 roku)
Gęstość 163  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		2011  mieszk. (ocena INSEE 2016)
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 56 ′ 33 ″ północ, 4 ° 40 ′ 56 ″ wschód
Wysokość Min. 54  m
Maks. 195  m²
Powierzchnia 12,6  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Awinion
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Villeneuve-lès-Avignon
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saze
Geolokalizacja na mapie: Gard
Zobacz na mapie topograficznej Gardu Lokalizator miasta 14.svg Saze
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saze
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saze
Znajomości
Stronie internetowej ratusz-saze.fr

Saze jest francuski gmina znajduje się w dziale z Gard w regionie oksytańskiej . Jest częścią Wielkiego Awinionu .

Geografia

Saze znajduje się 10  km od Awinionu, około 8 minut.

Nîmes znajduje się 30  km od Saze, można do niego dojechać autostradą w 20 minut

Montpellier znajduje się 65  km od Saze, można do niego dojechać w godzinę autostradą A9

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 17,7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 17,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 762  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 5,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 2,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pujaut” w miejscowości Pujaut zlecenie w 1991 i znajduje się 10  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 14,4  ° C i ilość opadów wynosi 668,5  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Nîmes-Courbessac”, w mieście Nîmes , oddanej do użytku w 1922 r. i na 28  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,8  °C w latach 1971-2000 do 15,1  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 15,6  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saze jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Awinionu , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 48 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (61% w 2018 r.), niemniej jednak spadło od 1990 r. (65,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (35%), heterogeniczne tereny rolne (26%), lasy (17,6%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (14,5%), tereny zurbanizowane (6,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Heraldyka

Saze herb Herb Gronostaj z diamentową głową Or i Gules.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Saze należy do okręgu Nîmes i kantonu Villeneuve-lès-Avignon od czasu jego powstania w 1801 roku .

Do wyborów posłów miasto wchodzi w skład trzeciego okręgu wyborczego Gard , reprezentowanego od 2017 roku przez Anthony'ego Celliera ( LREM ).

Międzywspólnotowość

Od 2004 roku miasto należy do aglomeracji Grand Avignon .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
29 listopada 1985 30 listopada 2018 r.
(rezygnacja) 		Georges Bel płyta DVD Inżynier
12 th Wiceprezes Grand Avignon
Przewodniczący SMICTOM Rhône-Garrigues (1991 → 2016)
30 listopada 2018 r. W toku
(stan na 18 maja 2020 r.) 		Yvan Bourelly płyta DVD Winiarz
13 th wiceprezes Grand Avignon (2020 →)
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 w
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2051 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,64% w porównaniu do 2013 r. ( Gard  : + 0,67%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
606 596 619 738 692 746 731 717 729
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
719 672 692 672 600 566 516 504 479
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
462 421 383 338 331 364 359 379 400
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
449 513 679 1102 1,321 1456 1,713 1,749 1785
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
1960 2051 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Ekologia i recykling

Zbieranie i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów i kontroli jakości powietrza prowadzone są w ramach społeczności aglomeracji Greater Avignon sama członkiem Syndykatu Mieszanej do odzysku odpadów kraju. Od Awinionu.

Miejsca i zabytki

Zamek

Położony w samym sercu miasteczka, przebudowa zamku w XVI TH i XVIII -tego  wieku na pozostałościach średniowiecznych obejmuje refren starego kościoła parafialnego w XII th  wieku. Po wojnach religijnych w 1560 r. rodzina Tezana włączyła do nowej budowy to, co pozostało z kościoła. Tworzy to dwa budynki w kształcie litery L, a wewnętrzny kąt zajmuje kwadratowa wieża schodowa z głównym wejściem. Od wschodu wybudowano symetryczną kwadratową wieżę, którą łączy dwupoziomowa galeria otwarta od południa. Półkoliste drzwi wejściowe są zwieńczone złamanym zaokrąglonym frontonem z herbem Tezana (bûchés) i datą 1589. Ten otwór jest otoczony dwoma małymi wykuszami zwieńczonymi złamanym frontonem, zgodnie z symetryczną kompozycją. Spiralne schody z czterema solidnymi rdzeniami są obszerne, a narożne muszle są pozbawione ozdób lub noszą prostą muszlę. Od rodziny De Baroncelli markiza de Javon, która strzegła zamku od 1718 do 1793 roku, datuje obecne wejście z dużym portalem wyśrodkowanym na wiosce fontanny i dwiema szopami tworzącymi zaokrąglone flanki z każdej strony. Wejścia w koszowym uchwycie tych szop datowane są na 1741 i 1785 rok. Dodatkowo skrzydło północno-południowe jest w całości zajęte na parterze sklepieniami płaskimi na dwa pomieszczenia położone od południa. Duże pomieszczenie na północy zostało przeprojektowane ze sklepieniami krzyżowymi, sztukaterią i pięknym kominkiem. Podobnie kominy i sztukaterie pokoje na otwarcie galerii na 1 st  daty podłogi z XVIII -tego  wieku. Całość, choć odmienna, zachowuje bardzo piękne elementy: absydę starego kościoła, wieżę schodową i portal, emporę otwartą na dwóch poziomach, kominki. Zamek został odrestaurowany i od tego czasu jest otwartyStyczeń 2013. W jego skład wchodzą zwłaszcza ratusz i biblioteka Saze.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Pujaut - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
  7. „  Orthodromy between Saze and Pujaut  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  8. „  Station Météo-France Pujaut – arkusz klimatologiczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na Dataespubliques.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Orthodromie entre Saze et Nîmes  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  19. Thierry Allard, „  W Saze, Georges Bel przekazuje po 33 latach i jednym dniu urzędowania  ” , na Objectif Gard ,2 grudnia 2018.
  20. Katalog osób - BEL Georges , na grandavignon.fr
  21. „  The Smictom świętuje swoje 40 lat… zanim zniknie na zawsze  ”, La Provence ,28 stycznia 2016( przeczytaj online ).
  22. „  Yvan Bourelly, wybrany na burmistrza Saze  ”, Midi Libre ,3 grudnia 2018( przeczytaj online ).
  23. Twoi wybrani urzędnicy , na mairie-saze.fr
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Linki zewnętrzne