Łosoś z Dunaju

Hucho hucho

Hucho hucho Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Huchon Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Super klasa Osteichthyes
Klasa Actinopterygii
Podklasa Neopterygii
Infra-class Teleostei
Super zamówienie Protacanthopterygii
Zamówienie Łososiowate
Rodzina Salmonidae
Uprzejmy Hucho

Gatunki

Hucho hucho
( Linneusz , 1758 )

Stan ochrony IUCN

( W )
EN B2ab (ii, iii): Zagrożone

Huchon jest łososiowatych od słodkowodnych rodzimych dorzeczu Dunaju . Głowica jest również nazywana łososiem dunajskim lub „złotą rybką” w Niemczech i Austrii. Występuje w obszarach rzek, w których żyją cienie i brzany . Występuje głównie w Dunaju i jego wielu dopływach, Regen, Ilz, Enns, Drau, Lech, Mur, Mank, Traisa i Pielach. Ta jadalna ryba jest zagrożona wyginięciem. Powodem jest oczyszczanie brzegów rzek, a także ich przebieg i zanieczyszczenie wód. Przyczyną jest również budowa tam bez przejść dla tej ryby, która nie może już trafić na swoje naturalne tarliska. Podobnie zniszczenie tych naturalnych tarlisk poprzez wydobywanie żwiru w tych rzekach znacznie ogranicza rozmnażanie się gatunku.

Huchon ma długi korpus, jego przekrój jest prawie okrągły. Na czerwono-brązowym grzbiecie znajduje się duża liczba ciemnych plam w kształcie litery X lub ćwierćksiężyca. Małe ryby żywią się larwami i owadami, które żyją lub wpadły do ​​wody. Duże ryby są drapieżnikami i polują przede wszystkim na inne ryby, ale także na małe kręgowce, takie jak myszy i młode kaczuszki. Huchony mają swoje miejsce w głębokich wodach.

Ta duża ryba, która żyje wyłącznie w wodach słodkich tarło w kwietniu, kiedy temperatura wody wynosi około 6  ° C do 9  ° C . Przed tarłem musi przebyć długą drogę pod prąd rzeki, aby znaleźć miejsce tarła. W żwirowym dnie samica robi jamę, w której składa jaja. Liczba jaj zależy od wagi ryby i wynosi około 1000 jaj na kg. Trzydzieści do trzydziestu pięciu dni po zapłodnieniu przez samca narybek wyłania się z jaja.

Sztuczna hodowla huchona jest bardzo ważna, ponieważ naturalne rozmnażanie tej trucizny jest możliwe tylko w niektórych wodach płynących. Niezbędny naturalny wzrost nie wystarcza już wtedy do ochrony gatunku. Do rozrodu na krótko przed tarłem ryby są łapane i trzymane w specjalnych zbiornikach. Gdy tarło osiągnie 4–10  cm , umieszcza się je w swoim elemencie.

Średnio ryba osiąga 80 do 100  cm długości, o masie od 5 do 10  kg . Największą rybę złowiono w Kellerbergu przy zaporze Drau, dopływie Dunaju. Ważył 52  kg i miał 1,6  m , to był rekord. Jego połów dokonano na sztuczną przynętę „Huchenzopf”, czyli szpikulec z minogów rzecznych, Eudontomyzon danfordi.

We wschodniej Azji, a także w Azji Środkowej, występują pewne gatunki huchonów, w szczególności taïmen (Hucho taimen ), ishihawae (Hucho ishikawae), perryi (Parahucho perryi lub Hucho perryi) i bleekeri (Hucho bleekeri) . Ze względu na rzadkość i zdatność do spożycia tej ryby, austriackie Służby Ochrony Przyrody ( Österreichischen Naturschutzbund ) właśnie nadały jej tytuł ryby roku 2012. W Niemczech od początku jej nie łowi się. Luty do końca marca, to w wodach Dunaju i jego systemie rzecznym.

Linki zewnętrzne