Saint-Vougay | |||||
Ratusz. | |||||
Krowa, pieniądze i Chiny | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
Departament | Finistere | ||||
Miasto | Morlaix | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin regionu Landivisiau | ||||
Mandat burmistrza |
Romuald Lemenn 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 29440 | ||||
Wspólny kod | 29271 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Saint-Vougaisiens | ||||
Ludność miejska |
898 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 59 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 36 północ, 4° 08 ′ zachód | ||||
Wysokość | Min. 54 m Maks. 102 m² |
||||
Powierzchnia | 15,1 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Landivisiau (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Landivisiau | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.saint-vougay.fr | ||||
Saint-Vougay [sɛvugɛ] (w Bretona : Sant Nouga lub Vouga lub Vio lub święty Nonna ) to gmina w departamencie z Finistère w Bretanii regionu , w Francji .
Gmina w pobliżu regionalnego parku przyrody Armorique , Saint-Vougay znajduje się około 35 km na północny wschód od Brześcia .
Plounevez-Lochrist | Cléder | Treflaouénan |
Plounevez-Lochrist |
Plouzévédé | |
Lanhouarneau | Plougar | Plougar |
Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 2, odpowiadającej niskiej sejsmiczności.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Sibiril SA”, w gminie Sibiril , oddana do użytku w 1988 roku i znajduje się 9 km na południowy w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 11,7 ° C i tym ilość opadów 923,6 mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Landivisiau” w miejscowości Saint-Servais , która została oddana do użytku w 1966 roku i na 10 km , średnia roczna temperatura zmienia się z 11 °C w latach 1971-2000 do 11, 2 °C w latach 1981-2010, następnie 11,5 °C w latach 1991-2020.
Saint-Vougay jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Landivisiau, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 12 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (96,2% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (97,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (68,2%), niejednorodne grunty rolne (19,7%), łąki (8,3%), tereny zurbanizowane (3,5%), lasy (0,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
W 2013 r. łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 461.
Spośród tych mieszkań 84% stanowiły mieszkania podstawowe, 7,5% drugorzędne i 8,5% niezamieszkałe.
Odsetek gospodarstw domowych posiadających główne miejsce zamieszkania wyniósł 77%.
Nazwę miejscowości potwierdzają formy Saint-Vouga w 1426, Sanctus Vogay w 1467, Saint Vouga w 1481, Sanctus Vouga w 1516.
Saint-Vougay nazwany Saint-Vougay, Vouga lub Vio urodzonego w Hybernie na początku VI th wieku.
Wazon z terakoty z jednym uchwytem znaleziony na nekropolii Graéoc w Saint-Vougay ( średnia epoka brązu, Breton Departmental Museum ).
„Mszał z Saint-Vougay” jest rękopis na pergaminie , który zawiera w szczególności modlitwą powołując się na siedmiu świętych założycieli Bretanii ; jest to jedno z najstarszych źródeł rękopisów je przywołujących. Mszał ten został złożony w archiwum departamentalnym Finistère ; został wcześniej umieszczony nad tabernakulum w ołtarzu głównym kościoła parafialnego.
W 1759 r. rozporządzenie Ludwika XV nakazało parafii Saint-Vougay zapewnić 19 mężczyzn i zapłacić 124 funty na „roczny koszt straży przybrzeżnej Bretanii”.
W 1792 r. w odpowiedzi na ankietę gmina Saint-Vougay odpowiedziała, że liczba osób „potrzebujących pomocy” wyniosła 272 (na 1015 mieszkańców).
Odsetek niepiśmiennych poborowych w Saint-Vougay w latach 1858-1867 wynosi 63%.
Odpowiadając w 1904 r. na ankietę inspektoratu akademickiego , nauczyciel z Saint-Vougay napisał: „Nie znam żadnej [rodziny] w mieście, której członkowie mówią po francusku między sobą lub z dziećmi w domu”.
22 listopada 1906, przy dużym rozmieszczeniu sił, inwentaryzacja dóbr kościelnych w Saint-Vougay mogła być dokonana bez poważnych incydentów, a duchowieństwo energicznie głosiło spokój; zamknięto drzwi kościoła parafialnego, sforsowali ich zbieracze wspomagani przez niektórych żołnierzy.
Pierwsza Wojna Swiatowa Druga wojna ŚwiatowaKropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Francois Guennégan | ||||
1964 | 1995 | Guillaume Yves Marie Le Nan | ||
1995 | 2001 | Michel Jézéquel | ||
Marzec 2001 | W trakcie | Marie-Claire Hénaff | płyta DVD | Rolnik |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Liczba gospodarstw domowych objętych podatkiem w 2013 r. wynosiła 383, co odpowiada 928 osobom, a średni dochód do dyspozycji na jednostkę konsumpcji wyniósł 18 422 euro.
W 2014 r. łączna liczba miejsc pracy na tym terenie wyniosła 201, zatrudniając 398 aktywnych mieszkańców (pracowników i niepracowników).
Współczynnik aktywności zawodowej ludności w wieku od 15 do 64 lat wyniósł 79%, przy stopie bezrobocia (w sensie spisowym) 12,3%. Nieaktywna rozbić następująco: niespłacone studentów i stażystów 6,7%, emeryci lub wczesnych emerytów 9,2%, inne 5,1% nieaktywna.
Kastell Nevez z Brengoulou
Tomme de Brengoulou
W 2015 r. liczba aktywnych placówek wynosiła siedemdziesiąt sześć, z czego trzydzieści sześć w rolnictwie-leśnictwie-rybnictwie, dziesięć w przemyśle, cztery w budownictwie, dwadzieścia jeden w handlu-transport-usługach i pięć związanych z sektorem administracyjnym .
W tym samym roku osoby samozatrudnione utworzyły dwie firmy .
1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
946 | 1255 | 1147 | 1255 | 1,291 | 1325 | 1,368 | 1,281 | 1241 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1206 | 1179 | 1150 | 1197 | 1,253 | 1211 | 1,144 | 1,069 | 1,079 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1141 | 1,124 | 1,097 | 1147 | 1,069 | 1,042 | 1065 | 980 | 911 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
859 | 843 | 812 | 801 | 800 | 890 | 923 | 903 | 898 |
Lista francuskich pomników wojennych zwieńczona krzyżem łacińskim