Saint-Prancher
| Saint-Prancher | |||||
 Ratusz Saint-Prancher | |||||
.svg) Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Wogezy | ||||
| Miasto | Epinal | ||||
| Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Mirecourt Dompaire | ||||
|
Mandat burmistrza |
Jean-Claude Gerard +2.020 -2.026 |
||||
| Kod pocztowy | 88500 | ||||
| Kod wspólny | 88433 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Pancrachians Pancrachians | ||||
|
Ludność miejska |
79 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 18 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 48 ° 20 ′ 44 ″ na północ, 5 ° 57 ′ 28 ″ na wschód | ||||
| Wysokość | 324 m Min. 313 m Maks. 385 m |
||||
| Powierzchnia | 4,41 km 2 | ||||
| Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Mirecourt | ||||
| Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
St. Prancher jest francuski gmina znajduje się w dziale z Wogezów w regionie East Grand .
Geografia
| Maconcourt |
Aboncourt Meurthe-et-Moselle |
|
| Dommartin-sur-Vraine |  |
Odpychać |
| Biecourt | Totainville |
Planowanie miasta
Typologia
Saint-Prancher jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Toponimia
Historia
Imię Saint-Prancher pojawia się po raz pierwszy w tekstach w 1287 roku .
Sekretariat Saint-Prancher ( Sanctus Pancratius ) należał, w ramach Ancien Régime , do markiza de Bassompierre-Removille. W 1788 r. Był z nim związany współwładca, kompetentny w sprawach średniego i niskiego wymiaru sprawiedliwości: prawnik w parlamencie Jean-Claude Thirion. W przededniu rewolucji właścicielami ziemskimi w Saint-Prancher byli sieur de Sommièvre (pan Offroicourt), mniszki zgromadzenia Mirecourt, kapituły Toul, sieurs de Montfort i Dommartin. Jeśli chodzi o stronę duchową, parafia Saint-Prancher, od której zależała wioska Repel, była zbierana przez kapitułę Remiremont, która otrzymała dwie trzecie dużej dziesięciny, drugą trzecią, a całą małą dziesięcinę. przypisywane księdzu. Nauczyciel miał dużą i małą dziesięcinę z pługa i połowę części dziesięciny Repela. Kościół pod wezwaniem św. Pancrace'a przeszedł pod zarząd diecezji Toul, dekanatu Porsas.
Pod rządami Ancien Régime Saint-Prancher należał do bailiwu Mirecourt . Od 1790 do IX roku miasto jest częścią kantonu Rouvres-en-Xaintois.
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| 1965 | 1973 | Hubert Rambaut (1925-2015) | Rolnik | |
| przed marcem 2001 r | Marzec 2008 | Philippe Gerard | ||
| Marzec 2008 | W toku (stan na 18 lutego 2015 r.) |
Jean-Claude Gérard (1962) | Oficer techniczny | |
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.
W 2018 roku miasto liczyło 79 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,33% w porównaniu do 2013 roku ( Wogezy : -2,43%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1856 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 232 | 206 | 252 | 262 | 275 | 279 | 288 | 278 | 261 |
| 1861 | 1866 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 272 | 264 | 229 | 212 | 214 | 228 | 200 | 188 | 168 |
| 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 158 | 135 | 140 | 126 | 110 | 128 | 129 | 102 | 105 |
| 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 | 2018 | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 101 | 93 | 96 | 76 | 68 | 75 | 76 | 79 | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Osobowości związane z gminą
Heraldyka
|
Herb | Impreza: 1. Gules z Saint Pancrace of goździk, ubrani w złoto, trzymający palm Vert i funta Argent, otoczeni tym samym, 2. pół-party Argent z trzema szewronami Gules. |
|---|---|---|
| Detale | Kreacja Robert André Louis. Przyjęto 3 lipca 2017 r. |
Aby wejść głębiej
Bibliografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Saint-Prancher na stronie National Geographic Institute
- Saint-Prancher na stronie internetowej INSEE
- Dziedzictwo architektoniczne i ruchome miasta na oficjalnej stronie francuskiego Ministerstwa Kultury (Bases Mérimée, Palissy, Palissy, Mémoire, ArchiDoc), Mediatheque of Architecture and Heritage (archiwa fotograficzne) dystrybucja RMN oraz regionalny serwis spisu ogólnego regionu Lotaryngii
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Typologia miejska / wiejska ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przeglądano 5 kwietnia 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
- „ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 5 kwietnia 2021 ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
- Archiwa departamentalne
- Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .