Saint-Marcel-de-Careiret

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Gard .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Saint-Marcel-de-Careiret
Saint-Marcel-de-Careiret
Widok na wieś i jej ratusz.
Herb Saint-Marcel-de-Careiret
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gard
Miasto Nimes
Międzywspólnotowość Gmina aglomeracyjna Gard Rhodanien
Mandat burmistrza
 Carole Bergeri
2020 -2026
Kod pocztowy 30330
Wspólny kod 30282
Demografia
Miły Saint-Marcellois, Saint-Marcelloise
Ludność
miejska 		847  mieszk. (2018 wzrost o 1,56% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 83  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44°08′37″ północ, 4°29′19″ wschód′
Wysokość Min. 140  m
Maks. 289  m²
Powierzchnia 10,17  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bagnols-sur-Cèze
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pont-Saint-Esprit
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Marcel-de-Careiret
Geolokalizacja na mapie: Gard
Zobacz na mapie topograficznej Gardu Lokalizator miasta 14.svg Saint-Marcel-de-Careiret
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Marcel-de-Careiret
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Marcel-de-Careiret
Znajomości
Stronie internetowej [1]

Saint-Marcel-de-Careiret jest francuski gmina znajduje się w dziale z Gard , w regionie Occitan .

Jej mieszkańcy nazywani są Saint-Marcellois.

Geografia

Saint-Marcel-de-Careiret to małe, wiejskie miasteczko położone 12 km od Bagnols-sur-Cèze , 18 km od Uzès , 38 km od Alès-en-Cévennes i 43 km od Nîmes . Teren gminy jest dość pagórkowaty i nie prezentuje dużych powierzchni płaskich. Jego średnia wysokość wynosi 212 m.

Saint-Marcel jest częścią Côtes-du-Rhône na zachodniej granicy obszaru AOC.

Wraz z reformą władz lokalnych prefekt Gardu postanowił połączyć się z1 st styczeń 2013wspólnota gmin Les Garrigues Actives, do której należał Saint-Marcel-de-Careiret, ze wspólnotą gmin Rhône Cèze Langwedocja .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,3  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 15,8 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 17,3  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 848  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 6,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 3,3 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Cavillargues,” miasta Cavillargues do służby w 1961 roku i znajduje się 4  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,7  ° C , a ilość opadów wynosi 825,1  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Nîmes-Courbessac”, w mieście Nîmes , oddanej do użytku w 1922 r. i oddalonej o 36  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,8  °C w latach 1971-2000 do 15,1  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 15,6  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Marcel-de-Careiret jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bagnols-sur-Cèze , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 30 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (48,7% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (50,1%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (44,1%), uprawy trwałe (35,3%), niejednorodne tereny rolnicze (13,4%), tereny zurbanizowane (3,9%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (3,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Około 1633 roku we wsi urodził się Jacques Thibaut. Poślubił Louyse Thomasse dnia4 maja 1656 r w Uzès i zostaje mistrzem kapelusznika.

W czasie Rewolucji Francuskiej miasto nosiło przez jakiś czas imię Vione-Marcel .

Heraldyka

Herb Saint-Marcel-de-Careiret Herb Sobol do rombu w kształcie rombu Argent i Gules.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 Marzec 1989 Roger Quittard SE  
Marzec 1989 marzec 2014 Christian Bonnet SE  
marzec 2014 W trakcie Carole Sabonnadière-Bergeri DVG Profesor
Radca Wydziału
Brakujące dane należy uzupełnić.

Miasto jest częścią kantonu Pont-Saint-Esprit z doradcami wydziałowymi, para Carole Bergeri (DVG) i Christophe Serre (PS).

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 847 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,56% w porównaniu do 2013 r. ( Gard  : + 1,67%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
706 771 657 640 665 697 669 675 695
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
674 695 660 638 631 579 555 533 505
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
515 513 449 373 339 329 344 302 301
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
332 314 349 461 554 616 676 685 693
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
834 847 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Liczba ludności miasta stale wzrasta od II wojny światowej o podmiejską zabudowę bez tworzenia dużych osiedli i wielkich osiedli mieszkaniowych. Miasto pozostaje przywiązane do swoich wiejskich korzeni.

Gospodarka

Miasto jest wiejskie, działalność rolnicza jest nadal bardzo obecna ( uprawa winorośli ), jednak większość jego mieszkańców dzisiaj pracuje w obszarze miejskim Bagnols-sur-Cèze, często w okolicy Marcoule .

We wsi znajduje się kilka lokalnych sklepów:

Gody

Tam co roku 1 st  weekend sierpnia, o wotum festiwalu. Z tej okazji w centrum wsi organizowane są wypuszczenia byków.

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Cavillargues - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 r. )
  7. „  Wielki krąg między Saint-Marcel-de-Careiret i Cavillargues  ” na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  8. „  Stacja Météo-France Cavillargues – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na stronie Dé cordespubliques.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Ortodromia między Saint-Marcel-de-Careiret i Nîmes  ” , na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 r . ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  19. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  20. Organizacja spisu na insee.fr .
  21. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  22. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .