Powiedział Boualam
Saïd Boualam , znany jako bachagha Boualam , urodzony w dniu2 października 1906w Souk Ahras (w Algierii ) i zmarł dnia8 lutego 1982w Mas-Thibert , jest francuskim wojskowym i politykiem .
Jego przydomek „ bachagha ” oznacza „wysoki dostojnik” lub „ caïd służb cywilnych”, czyli wódz plemienia arabskiego lub berberyjskiego, w tym przypadku wódz plemienia Béni-Boudouane, znajdującego się w Ouarsenis (między Algierem). i Orana ).
Był odpowiedzialny za Byk regionu Ouarsenis podczas wojny algierskiej .
Od 1958 do 1962 roku The bachagha Boualam został wybrany czterokrotnie wiceprezes do Zgromadzenia Narodowego , stając się symbolem muzułmanów korzystna dla Francji.
Biografia
Kariera wojskowa
Saïd Boualam urodził się dnia 2 października 1906w Souk Ahras , w departamencie Bône . Należy do starej rodziny notabli z berberyjskiego plemienia Beni Boudouane. Troop dziecko do Saint-Hippolyte-du-Fort i Montreuil od 1919 do 1924 roku, stał się oficerem w armii francuskiej , 1 st pułk strzelców Algierii .
W czasie II wojny światowej osiągnął stopień kapitana. Został awansowany na dowódcę Legii Honorowej w charakterze wojskowym i otrzymał Krzyż de Guerre , Krzyż Kombatanta i Krzyż Walecznych .
Bachagha de l'Ouarsenis, został odpowiedzialny za harka regionu w lipcu 1956 roku . Od lutego/marca 1962 pod kierownictwem byłego pułkownika Jeana Gardesa , czołowego członka OAS, utworzył makię w Ouarsenis, „ale skromne oddziały aktywistów zostały szybko zmiecione przez francuskich żołnierzy”. W czasie walk z FLN stracił siedemnastu członków rodziny, w tym jednego z synów Abdelkadera.
Kariera polityczna
W 1945 roku został „caïd” Beni Boudouane douar , został nazwany „agha” w 1955 i „bachagha” w 1956.maj 1958Saïd Boualam dołącza do generała de Gaulle'a . Został wybrany zastępcą 5 th dzielnicy Algierii30 listopada 1958, Orléansville (obecnie Chlef ), na liście Krajowego Związku Integracji i Odnowy (UNIR). Zostaje wybrany wiceprzewodniczącym Zgromadzenia Narodowego. Zasiada w grupie wybieralnych urzędników „Szkolenia administracyjnego wybranych przedstawicieli Algierii i Sahary” (EAS), a następnie „Narodowej Grupy na rzecz Jedności Republiki” od 1960 roku.
W 1959 został wybrany burmistrzem gminy Beni Boudouane i radnym generalnym departamentu Orleanu. Był ofiarą usiłowania zabójstwa w dniu26 września 1959, w Orleanie .
16 czerwca 1960, kierował utworzeniem Francuskiego Frontu Algierskiego (FAF), który bardzo szybko zrzeszył 500 tys. członków, w tym 200 tys. muzułmanów, do miliona przed jego rozwiązaniem przez władze w grudniu.
Stopniowo odchodził od gaullizmu i nie brał udziału w głosowaniu nad ogólną deklaracją polityczną Michela Debré w sprawie:15 października 1959. 2 lutego 1960głosuje przeciwko projektowi przyznania rządowi szczególnych uprawnień i sprzeciwia się nowelizacji Konstytucji 11 maja 1960. Został usunięty ze swojego mandatu w niepodległość Algierii,3 lipca 1962 r.
Repatriowani z Algierii dnia18 maja 1962, z skromną częścią Harkisa i jego rodziny, wycofał się do Camargue , do Mas-Thibert , 18 km od Arles .
Następnie przewodniczył Narodowemu Frontowi Francuskich Repatriantów Wyznania Islamskiego (FNRFCI). W związku z tym został powołany do Komisji Krajowej odpowiedzialnej za badanie problemów francuskich muzułmanów w 1979 roku. Zmarł dnia8 lutego 1982.
Jeden z jego synów, Ali, poślubił Emmanuelle Perez, drugą córkę Jean-Claude Pereza , jednego z głównych wodzów OAS .
Jego wnuczka Sarah Boualem wyszła za mąż za Juliena Auberta , francuskiego polityka (partia LR ).
Dekoracje
Hołdy
Drogi noszące jego imię (w porządku alfabetycznym gmin)
Kilka odonimów przypomina nazwisko Saïd Boualam alias Bachaga Boualem , rzadziej kapitan Boualam , pod różnymi transkrypcjami, głównie na południu Francji i w regionie paryskim:
-
Plac Bachaga Boualem w Aix-en-Provence
-
Rue Bachaga Boualem (lokalnie pisane Bachagua Boualem ) w Alès (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 44 ° 07 ′ 24 ″ N, 4° 05 ′ 42 ″ E
-
Avenue Bachaga Said Boualem w Arles (z tablicą )
-
Rondo Bachagha Boualam w Béziers
-
Rue Capitaine-Boualam w Caen
-
Rondo Bachagha Boualam (z tablicą pamiątkową w języku arabskim) w Cagnes-sur-Mer
-
Avenue Bachagha Said Boualam w Cannes
- Place du Bachaga Boualem w Carpentras
-
Rue (du) Bachaga Boualem w Compiègne (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 49° 24′43 ″N, 2° 48′46 ″E
-
Miejsce Bachaga Boualam w Draguignan
-
Plac Bachagha Boualam w Giens
-
Place Bachaga Boualam w Issy-les-Moulineaux
-
Miejsce Bachaga Boualem do Lyon w sąsiedztwie z La Duchère w 9 th dzielnicy
-
Allée (du) Bachagha Boualem w Manosque (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 43 ° 49 ′ 57 ″ N, 5° 46 ′ 15 ″ E
-
Rue du Bachaga Boualam w Marguerittes (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 43 ° 51 ′ 38 ″ N, 4° 26 ′ 14 ″ E
-
Rue Bachaga Boualam w Marignane
-
Rondo Bachagha Boualem do Marseille (ścieżka z Chateau-Gombert, 13 th dzielnica)
-
Boualem Bachaga Avenue w dzielnicy z Port Marianne w Montpellier (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 43 ° 35 '52 „N, 3 ° 56' 02" E
-
Boulevard du Bachaga Boualem au Muy (patrz OpenStreetMap i GoogleStreet ) 43 ° 28 ′ 25 ″ N, 6 ° 34 ′ 32 ″ E
-
Ogród Bachaga Saïd Boualam w Nicei
-
Place Bachaga Boualem w Nîmes
-
Chemin du Bachaga Boualem (VC 38, zauważony również Route du Bachaga Boualem ) w Orange ( Vaucluse , patrz OpenStreetMap i Google Street ) 44°08 ′ 36 ″ N, 4° 50 ′ 27 ″ E
-
Rondo Bachaga Boualem w Pau (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 43 ° 18 ′ 59 ″ N, 0 ° 22 ′ 29 ″ O
-
Avenue Bachaga Saïd Boualam , Promenade Bachaga Saïd Boualam i Rotonde Bachaga Saïd Boualam w Perpignan (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 42 ° 40 ′ 51 ″ N, 2 ° 54 ′ 18 ″ E
-
Rondo Bachaga Boualem w Saint-Martin-de-Crau ( Bouches-du-Rhône )
-
Esplanade Bachaga Boualam (Pomnik Armii Afrykańskiej) w Saint-Raphaël ( Var )
-
Avenue Bachaga Boualam (dawna Route de Miramas ) w Salon-de-Provence (patrz OpenStreetMap ) 43 ° 37 ′ 54 ″ N, 5° 04 ′ 19 ″ E
-
Rue du Bachaga Boualam w Sartrouville
-
Rue Bachaga Boualam w Sete
-
Rondo Bachaga Saïd Boualam w Tulonie (patrz OpenStreetMap i Google Street ) 43 ° 07 ′ 07 ″ N, 5° 56 ′ 34 ″ E
-
Impas Bachaga Boualam w Tuluzie
-
Rue Bachaga Boualam w Villepinte ( Seine-Saint-Denis )
-
Place Bachaga Boualam w Vitrolles ( Bouches-du-Rhône )
Socjalistyczny burmistrz Longjumeau , Philippe Schmidt , w 1990 roku zmienił nazwę ulicy, która nosiła jego imię.
Pracuje
-
Mój kraj, Francja , wyd. Cesarstwo Francji, Paryż, 1962
-
Harkis w służbie Francji , wyd. Cesarstwo Francji, Paryż, 1963
-
Algieria bez Francji , wyd. Cesarstwo Francji, Paryż, 1964
Bibliografia
-
Bruno Fuligni , Piętnaście tysięcy deputowanych wczoraj i dziś , przedmowa Jean-Louis Debré , Éditions Horay, 2006. Bachaga Boualem jest cytowana na stronach 51 i 52 wraz ze zdjęciem.
Uwagi i referencje
-
Giulia Fabbiano, „ Kolonialna konstrukcja Béni-Boudouane: plemię, douar ” , o „Le Mouvement social” na cairn.info ,2011(konsultowane 11 maja 2021 r. ) :„Alfabetyczny Dyrektorium Plemion i Douarów Algierii z 1879 r. donosi, że Béni-Boudouane jest plemieniem niepodlegającym zastosowaniu senatu-konsulta z 1863 r. , dołączonym w 1879 r. do rdzennego miasta w pododdział Orléansville, położony 30 km na południowy zachód od Duperré (obecnie A Den Defla ). (...) Béni-Boudouane składa się z ośmiu frakcji, pierwotnie ośmiu wiosek „zniszczonych podczas walk z sąsiednimi plemionami”, które skupiają na około 30 000 hektarów populację szacowaną pod koniec XIX wieku na ponad 3000 osób, w większości pochodzenia berberyjskiego zarabizowanych. (…) czy głównym bogactwem mieszkańców są produkty ich stada (…) nie prowadzą oni żadnego przemysłu i nie zajmują się żadnym handlem. Wykluczony z senatus-consulte w 1863 r. i pomimo pierwszej operacji delimitacji w 1868 r. Béni-Boudouane uniknął również prawa Warniera z 1873 r., znanego jako „prawo kolonistów”. Nie dotknęły ich zatem rozległe operacje lądowe mające na celu wyzwolenie ziemi dla Europejczyków. . (...) Béni-Boudouane byli częściowo chronieni przed nierównowagą społeczną wytworzoną przez interwencjonizm kolonialny, z dwóch powodów: niskiego zainteresowania kolonizacją ich terytorium i zasadniczo prywatnej własności ziemi całego regionu Ouarsenis. "
-
Zobacz mapę Algierii z plemionami Ouarsenis na zachód od Algieru: kliknij tutaj .
-
Christophe Vial, „Dzieci i wnuki harkisa żądają sprawiedliwości” , na stronie laprovence.com , 26 września 2016 r. (dostęp 12 maja 2021 r.).
-
Site w Zgromadzeniu Narodowym .
-
Bruno Fuligni , The piętnaście tysięcy Deputowani wczoraj i dziś , przedmowa przez Jean-Louis Debre , Éditions Horay, 2006, „ La Revue Parlementaire , n o 887 ” ( Archiwum • wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
-
„The Bachagha Boualem powiedział chlubnym i rodzina w służbie Francji” , ekstrakt z Mémoire vive, magazyn Dokumentacji historycznym centrum Algierii , nr 47, 2011.
-
Dalila Kerchouche, „Mój ojciec, ten harki” , Media Diffusion , 264 strony, 2016 ( ISBN 9782021344882 ) .
-
Sylvie Thénault (CNRS) „Historia algierskiej wojny o niepodległość”, wyd. Flammarion, kwiecień 2005, rozdział An zagrożony proces pokojowy, strony 249-253
-
Marcel Thiébault, „Syn i szwagier bachaga Boualem giną w zasadzce w pobliżu Orleanu” , na lemonde.fr , 31 grudnia 1958 (konsultowane 12 maja 2021).
-
Jego akta na stronie Zgromadzenia Narodowego .
-
Marianne Cornevin, Historia współczesnej Afryki: od II wojny światowej do współczesności , Payot, 1978, s. 247.
-
Jean-Claude Perez, Le Sang d'Algérie , Éditions du Camelot et de la Joyeuse Garde, Paryż, 1992, s.90.
-
Paul Laubacher, „10 rzeczy, które warto wiedzieć o Julienie Aubercie, małym„ Davidzie ”, który chce zostać„ Goliatem LR ” , na nouvelleobs.com , 13 sierpnia 2019 r. (dostęp 12 maja 2021 r.).
-
Guyonne de Montjou, „ Julien Aubert, ognista prawica ”, Magazyn Le Figaro ,20 listopada 2020 r., s. 63 ( przeczytaj online ).
-
Imię nadane na początku lat 90.; ulica prowadzi do koszar Lorge.
-
Ogród Bachaga Saïd Boualam
-
Strona internetowa Senatu
Zobacz również
Filmografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne