526 trzęsienie ziemi w Antiochii | ||
Antioch na początku VI th wieku . | ||
Przestarzały | Maja 526, pomiędzy 20 i 29 | |
---|---|---|
Epicentrum | 36 ° 06 ′ szerokości geograficznej północnej, 36 ° 06 ′ długości geograficznej wschodniej | |
Dotknięte regiony | Antiochia ( Cesarstwo Wschodniorzymskie ) | |
Ofiary | 250 000 - 300 000 zabitych | |
Geolokalizacja na mapie: Syria
| ||
526 trzęsienie ziemi w Antiochii jest katastrofalne trzęsienie ziemi , które uderza Antiochii pod koniec miesiącaMaja 526, kulminacja serii trzęsień ziemi i pożarów, które nawiedziły drugie co do wielkości miasto Cesarstwa Bizantyjskiego między525 i 528. To trzęsienie ziemi i jego bezpośrednie konsekwencje powodują, według współczesnego autora wydarzeń, Jeana Malalasa , śmierć ponad 250 000 ludzi, czyniąc je najbardziej śmiertelnym w historii miasta ze 115 .
Oprócz ofiar ludzkich, doszło do ogromnych zniszczeń materialnych, które pozostawiły Antiochię w ruinie. Uderzył ponownie528 podczas odbudowy, a następnie splądrowany przez Persów w 540stara stolica Seleucydów nie odzyska już dawnej świetności.
Antiochia znajduje się w pobliżu potrójnego punktu Maraş (starożytna Germanicia ) wspólnego dla płyt afrykańskich , anatolijskich i arabskich :
Miasto położone jest na równinie położonej na południowo-zachodnim krańcu doliny Amik (en) , która była wypełniona osadami aluwialnymi z pliocenu .
W ciągu ostatnich 2000 lat cały obszar został dotknięty wieloma poważnymi trzęsieniami ziemi: średnio jedno duże trzęsienie ziemi na 150 lat.
Początek VI th wieku znajduje się w Bizancjum , czas na interpretacje eschatologiczne wszystkie kształty. Modele opracowane na początku III th wieku przez Hipolit Rzymski i Sekstus Juliusz Afrykański zapewnić paruzji (drugie przyjście Chrystusa na ziemi) przez około rok500.
Na przykład w tym czasie niektórzy zauważają, że imię cesarza Anastazjusza (który panuje od491 w 518) przywołuje greckie słowo anástasis („ zmartwychwstanie ”).
Z 525region Antiochii nawiedza szereg klęsk żywiołowych : w tym roku trzęsienie ziemi, którego epicentrum znajduje się w Cylicji , niedaleko Anazarbe , jest odczuwalne w mieście, gdzie powoduje nawet poważny pożar, i Seleucji z Pierii .
Jean Malalas (ok.491 - v. 578), urodzony historyk Antiochii i współczesny faktom, określi je w swoich pismach nie jako seismós, ale jako theomênía ( „boski gniew” ). Jednak Malalas nie zgadza się z hipotezą tysiącletnią , ale jako człowiek tamtych czasów nie może oddzielić woli Bożej od naturalnych wydarzeń. Boski gniew tłumaczy się przede wszystkim ludzkimi grzechami .
Pod koniec miesiąca Maja 526Antiochia wita wielu mieszkańców wsi i gości, którzy przyjeżdżają, aby świętować Wniebowstąpienie Pańskie w tym mieście, które jest schronieniem dla siedziby patriarchatu .
Dokładna data trzęsienia ziemi nie jest znana z całą pewnością, ale większość źródeł z epoki (w tym Kronika Edessy i Malalas) mówi o29 maja. Ziemia zaczyna się trząść w południe, w czasie, gdy w prawie każdym domu rozpala się ogień, aby przygotować posiłek, co będzie miało poważne konsekwencje. Trzęsienie ziemi zostało opisane w XVII księdze Chronographia autorstwa Jeana Malalasa . Nazywa się to „piątą katastrofą” Antiochii:
„W siódmym roku od samego cesarza [ Justin I st ], w maju, Olibriusz istota konsul, Antioch cierpiał Wielkiego, po raz piąty z gniewu Bożego. W tym czasie śmiertelników ogarnął wielki strach, wywołany gniewem boskości; bo ci, którzy zostali pogrzebani pod gruzami swoich domów, zostali pochłonięci przez ogień z ziemi. W dodatku ogień, spadający z powietrza jak iskry, płonął jak błyskawica tych, których napotkał […]. Płomienie pojawiały się wszędzie przed tymi, którzy uciekli w pośpiechu. […] Widok był po prostu przerażający i ledwo wiarygodny. […] W rezultacie Antiochia została zdewastowana: żadna świątynia, żaden klasztor, żadne święte miejsce, żaden dom nie uszedł ruinom, z wyjątkiem tych, które były blisko góry. […] Wszystkie budynki, które oparły się trzęsieniu ziemi, zostały doszczętnie zniszczone przez pożar. Było około dwustu pięćdziesięciu tysięcy zabitych. […] Ciężarne kobiety były wyciągane z ruin po dwudziestu, a nawet trzydziestu dniach bez obrażeń. […] Po upadku miasta kolejne trzęsienia ziemi miały miejsce w przeciągu roku i sześciu miesięcy. "
- Jean Malalas, Chronographia .
Podana przez Malalas liczba 250 000 zabitych niewątpliwie dotyczy całego dotkniętego regionu, a nie jedynego miasta Antiochii, w którym Prokopiusz z Cezarei liczy 50 000 zabitych. Liczby te mogą obejmować ofiary pożarów, które dewastowały miasto przez kilka dni, a być może także uchodźców, którzy opuścili region i udali się do innych prowincji imperium.
Patriarcha Euphrasios jest częścią ofiar. Kronika Edessy , anonimowy historiografii tekstu VI th wieku pomocą Era Seleucydów na bieżąco wydarzenia, powiedział, że został pochowany w upadku domu, ale on nie umarł od razu, bo wciąż słyszał płacz cały dzień pod gruzami. Możliwe, że autor Eustathe d'Épiphanie również zginął w katastrofie, a pisanie jego pracy Chronological Epitome nagle zatrzymywało się co roku.503Po decyzji Amidy przez wojska Sasanida z Kawadh I ul .
Po trzęsieniu ziemi ocaleni zebrali się w kościele Kerateion (w) , dzielnicy żydowskiej. Wydaje się, że budynki położone u podnóża góry Silpius ( patrz mapa ) lepiej wytrzymywały wstrząsy; w dolnym mieście wszystko jest zniszczone lub poważnie uszkodzone. Mieszanka wody i piasku podniesiona do poziomu gruntu osłabia fundamenty budynków, z których wiele zapada się w luźną ziemię.
Katedra (w) , znany również jako „duży” nazwa kościoła i „ Domus Aurea ” z powodu jego kopuła złocone, jest uszkodzona przez trzęsienie ziemi i zniszczone między dwa dni i tydzień później - według źródeł - od pożarów. Jego budowa rozpoczęła się w327w nieznanym dzisiaj miejscu (ale prawdopodobnie na Nowym Mieście na wyspie Orontes ), za panowania Konstantyna Wielkiego i biskupstwa Eustatiusza z Antiochii . Został zainaugurowany w dniu6 stycznia 341, Dzień Trzech Króli , w obecności cesarza Constance II , biskupa Flaccillus i stu innych biskupów zgromadzonych na rady znanego jako „od poświęcenia” . Kościoły poświęcone Archaniołowi Michałowi , Maryi Dziewicy , Prorokom i św. Zachariaszowi cierpią ten sam los, strawiony przez płomienie.
Poważnie dotknięte są również sąsiednie miejscowości Daphne i Seleucia de Pieria . Prokopiusz z Cezarei mówi o zniszczeniach do Anazarbe.
W panice wielu ludzi próbuje uciec z miasta. Malalas donosi, że przez kilka dni zdezorganizowane władze nie są w stanie przywrócić porządku i ci uchodźcy są celem złodziei. Opowiada historię niejakiego Tomasza, samego Antiocha, który przez cztery dni wykupił zbiegów, którzy przeszli w pobliżu sanktuarium św. Juliana niedaleko miasta. Zmarł nagle, śmiercią przypisaną sprawiedliwej karze Bożej, a jego ciało zostało spalone.
Ten sam autor opisuje cud, który miałby miejsce w pierwszą niedzielę po trzęsieniu ziemi: na niebie pojawił się krzyż , a Antiochianie śpiewali Kyrie przez godzinę.
Według bizantyjskiego historyka Georgesa Cédrène'a , który o tym pisał1057Cesarz Justyn I st był bardzo wzruszony katastrofą, do tego stopnia, że przyjął dziwne zachowanie:
„To był koniec najszlachetniejszego i najbardziej eleganckiego miasta. […] Cesarz był bardzo zasmucony tą katastrofą; odrzuciwszy diadem i purpurę , włożył wór i pokrytą popiołem głowę, opłakiwał przez wiele dni. "
- Georges Cédrène, Streszczenie historii .
W dniu Pięćdziesiątnicy cesarz w żałobnym stroju udaje się do świątyni Hagia Sophia .
Comte de l'Orient ( Comes Orientis ), Éphrem , przejął prace wykopaliskowe i rekonstrukcyjne. Inżynierowie i fundusze są wysyłane z Konstantynopola i najpierw remontowane są mosty, wodociągi i łaźnie. Rekonstrukcja kosztowała 2000 funtów złota . Praca jest zakłócana przez wstrząsy wtórne, które trwają miesiącami.
W następnym roku Efrem zastąpił Eufrazjosa jako patriarchę , stanowisko to pozostało nieobsadzone. Kronika Edessy wskazuje, że zachowuje on swój urząd jako liczby i łączy w sobie dwa tytuły.
Antiochię ponownie nawiedziło trzęsienie ziemi 29 listopada 528który wpływa na region na obwodzie około piętnastu kilometrów, wpływając na Daphne i być może także Seleucję .
Większość zrekonstruowanych budynków i tych, które uciekły przed poprzednim trzęsieniem ziemi, jest zniszczona. Niższą liczbę 4870 zabitych tłumaczy wyludnienie miasta, które nie zostało jeszcze wchłonięte. Ta nowa katastrofa dopełnia terror Antiochian, z których wielu już nie wątpi w rychły koniec świata. Bardzo ostra zima tego roku uniemożliwiła skuteczne udzielenie pomocy i, jak powiedział Malalas, nierzadko zdarzało się, że miejscowi gromadzili się w bosych procesjach przez zaśnieżone ulice miasta, śpiewając Kyrie i inne litanie, odprawiając pokutę lub angażując się w praktyki takie jak samobiczowanie w nadziei na złagodzenie boskiego gniewu. Wciąż zdaniem Malalasa, działania te ustały dopiero wtedy, gdy obywatel zgłaszając sen przekonał ludzi do wpisania hasła „Chrystus jest z nami”. Wstań ! „ Na drzwiach pozostałych domów, aby uspokoić ziemię.
Patriarcha Efrem informuje o wydarzeniu nowego cesarza Justyniana . Ten ostatni, oprócz nakazania przeprowadzenia procesji w Konstantynopolu i całym imperium, wysyła fundusze na odbudowę miasta i Seleucji oraz zwalnia ich z podatków na trzy lata. W nadziei na uniknięcie pecha, Antiochię przemianowano na Theopolis, „miasto Boga ” .
Miasto jest stopniowo odbudowywane. Ze względu na duże wydatki Justynian postanawia zburzyć mur i zbudować nowy bliżej centrum miasta, de facto zmniejszając wielkość miasta. Bieg Oronte zostaje zmieniony, aby przepłynął u podnóża nowych murów, a wyspa znika. Wzniesiono katedrę537, w nieznanym miejscu, ale w granicach nowego miasta.
Theopolis zostaje splądrowane i podpalone 540 czerwcaprzez Persów z Khosrow I st że jego mieszkańcy wywiezieni do Mezopotamii .
Po kolejnym śmiertelnym trzęsieniu ziemi w Październik 588, co powoduje około 60 000 ofiar, miasto ponownie staje się Antiochią. Katedra zostaje ponownie zniszczona i nie będzie już odbudowywana. Antiochii nie oszczędzono już w następnych stuleciach, gdy pojawiły się nowe trzęsienia ziemi713, 859, 972 i w 1110.