Chorwacka Republika Herceg-Bośni

Chorwacka Republika Herceg-Bośni
(hr) Hrvatska Republika Herceg-Bośnia

1991 - 1994


Flaga 		Herb
Herb
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Herceg-Bosna w największym stopniu Ogólne informacje
Status Republika 1
Stolica Zachodnia część Mostaru ( de iure )
Grude ( de facto )
Język chorwacki
Religia katolicyzm
PKB nie dotyczy
PKB / mieszkańca. nie dotyczy
Strefa czasowa UTC + 1 zimą
UTC + 2 latem
Demografia
Populacja zmienna
Powierzchnia
Powierzchnia zmienna
Historia i wydarzenia
18 listopada 1991 Utworzenie chorwackiej wspólnoty Herceg-Bosna
28 sierpnia 1993 Przekształcenie społeczności chorwackiej w republikę 1
18 marca 1994 Integracja z Federacją Bośni i Hercegowiny
14 sierpnia 1996 Oficjalne zniknięcie Republiki Herceg-Bośni

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

1  : Nigdy nie ogłosił niepodległości od Bośni i Hercegowiny

Chorwacka Republika Herceg-Bośni , w chorwackim Hrvatska Republika Herceg-Bośni , był jednostką terytorialną Bośni i Hercegowinie między 1991 a 1994 r . Utworzony jako chorwacka społeczność Herceg-Bośni w dniu18 listopada 1991, To zamienia się w republikę na28 sierpnia 1993ale bez ogłoszenia swojej niezależności w stosunku do Bośni i Hercegowiny, która walczy o utrzymanie swojej własnej w ramach wojny w Bośni i Hercegowinie . W konfrontacji z armią jugosłowiańską od jej powstania, a następnie z siłami bośniackimi od jesieni 1992 r. , Podpisanie porozumień waszyngtońskich w sprawie18 marca 1994umożliwia utworzenie Federacji Bośni i Hercegowiny oraz koordynację jej walki z Serbską Republiką Bośni poprzez przywrócenie łączności i swobody przemieszczania się oraz połączenie ich sił zbrojnych. Plik14 sierpnia 1996oznacza oficjalny koniec Republiki Herceg-Bośni z jej skutecznym połączeniem z Federacją Bośni i Hercegowiny. Utworzenie Republiki Herceg-Bośni miało na celu zjednoczenie wszystkich regionów Bośni i Hercegowiny z większością chorwacką , aby oddzielić się od dwóch innych społeczności większościowych, Serbów i Bośniaków , i być może ponownie zjednoczyć kontrolowane terytoria z Chorwacja .

Toponimia

Określenie „Herceg-Bosna” pojawi się na początku XX th  wieku w niektórych kręgach intelektualnych chorwackich do obszaru odpowiadającego aktualnym BiH . Został ponownie zatrudniony na początku lat 90. po pierwszych wolnych wyborach w Socjalistycznej Republice Bośni i Hercegowiny , zainicjowanych przez Chorwacki Związek Demokratyczny Bośni i Hercegowiny , partię polityczną reprezentującą większość Chorwatów.

Celem społeczności chorwackiej, a następnie Republiki Herceg-Bośni, było przegrupowanie regionów bośniackich z większością chorwacką z Mostarem jako stolicą , a Grude jest w rzeczywistości stolicą.

W następstwie porozumień waszyngtońskich i integracji Republiki Herceg-Bośni z federacją Bośni i Hercegowiny , ta ostatnia jest podzielona na hrabstwa . Herceg-Bośni na zachodzie Hercegowiny z Livno na stolicę, której nazwa została zmieniona w nr 10 przez Radę Konstytucyjną Bośni i Hercegowiny za nieprzestrzeganie konstytucji popierającej słuszność Serbów, Bośniaków i Chorwatów, trzech społeczności większościowych w Bośni i Hercegowinie, w tym w toponimach.

Geografia

Republika Herceg-Bośni znajdowała się na Bałkanach , w południowo-zachodniej części Bośni i Hercegowiny . Kontrolowane terytorium ograniczało się do regionu przygranicznego z Chorwacją na południu Bośni i Hercegowiny oraz kilku eksklaw w centrum i na północy kraju. Północna część tego kontrolowanego regionu nie była przedmiotem roszczeń republiki, w przeciwieństwie do niektórych rzekomych, ale niekontrolowanych obszarów położonych między większością terytorium a eksklawami, a także na północy kraju wzdłuż Sawy . Republika kontrolowała jedyny dostęp do morza w porcie Neum i zachodniej części Mostaru , podzielonej na dwie części nad Neretwą , a wschodnia część była kontrolowana przez Bośniaków .

Głównymi miastami były zachodnia część Mostaru , stolica de iure , Grude , faktyczna stolica , Čapljina , Kiseljak , Livno , Medziugorje , Neum , Orašje , Široki Brijeg , Tomislavgrad i Vitez .

Historia

Trening

W 1991 roku , głoszenie samodzielności w Chorwacji vis-a-vis reszty Jugosławii powoduje inwazji tego kraju przez wojska Jugosłowiańskiej z Serbią . Wobec bezczynności rządu Socjalistycznej Republiki Bośni i Hercegowiny oraz zaangażowania niektórych bośniackich żołnierzy w ten konflikt u boku Jugosławii , Chorwaci w Bośni i Hercegowinie dystansują się od jej instytucji. Plik18 listopada, chorwacka partia polityczna Bośni i Hercegowiny, Chorwacka Unia Demokratyczna Bośni i Hercegowiny , proklamuje utworzenie chorwackiej wspólnoty Herceg-Bośni, przegrupowującej terytoria bez ciągłości terytorialnej, ale z większością chorwacką, zgodnie z bośniackim ustawodawstwem dotyczącym przegrupowania gmin. Decyzja ta wynika z groźby inwazji armii Jugosławii ze strony Serbii, armii wspieranej przez społeczność serbską w Bośni i Hercegowinie.

Referendum w sprawie niepodległości odbywa się na29 lutego 1992, zgodnie z jugosłowiańską konstytucją i postulatami komisji Badintera , ale bojkotuje ją większość Serbów w Bośni i Hercegowinie, czyli jedna trzecia populacji. Wśród ludności bośniackiej i chorwackiej 99,4% wyborców opowiada się za niepodległością. Plik5 kwietnia 1992 niepodległość zostaje ogłoszona i uznana w dniu 7 kwietnia 1992 przez Chorwację.

Wojna w Bośni i Hercegowinie

Od momentu powstania chorwacka społeczność Herceg-Bośnia przystąpiła do zbrojnej konfrontacji z resztą Bośni i Hercegowiny , niezależnie od tego, czy były to regiony kontrolowane przez rząd bośniacki, czy też okupowane przez armię jugosłowiańską i serbskie siły paramilitarne . W Chorwackie Siły Obronne (Oz), utworzony na3 grudnia 1991i Chorwacka Rada Obrony (HVO), utworzona dnia8 kwietnia 1992, stać się zbrojnym skrzydłem społeczności chorwackiej. Na początku wojny wielu Bośniaków walczyło w szeregach sił chorwackich. Część z nich, nie zgadzając się z polityką prowadzoną przez chorwackie kierownictwo, ostatecznie opuściła swoje szeregi, aby dołączyć do armii Republiki Bośni i Hercegowiny , złożonej głównie z Bośniaków.

Czystki etniczne przeprowadzane przez Serbów we wschodniej części Bośni (Zvornik, Wyszehrad, Foca, Rogatica), zamieszkanej głównie przez Bośniaków, doprowadziły do ​​dużego napływu uchodźców do środkowej Bośni. Wkrótce potem bośniackie siły zbrojne ścierają się z chorwackimi siłami HVO, które kontrolują głównie chorwackie regiony środkowej Bośni. Ten konflikt rozpoczyna się pod koniec miesiącaPaździernik 1992i spowoduje wysiedlenie populacji, co doprowadzi do etnicznej homogenizacji Bośni i Hercegowiny.

Równocześnie z tym konfliktem z siłami bośniackimi toczy się kolejny konflikt z siłami serbskimi Bośni i Hercegowiny oraz armią jugosłowiańską. W ramach tej wojny chorwackiej społeczności Herceg-Bośni udaje się utrzymać kontrolę nad środkową i zachodnią Hercegowiną, a także częścią środkowej Bośni, ale traci większość Bosanska Posavina , region rolniczy rozciągający się wzdłuż Sawy , oznaczający rzekę. granica między Bośnią i Hercegowiną a Chorwacją w północnej części kraju, gdzie 131,542 Chorwaci i żył, czyli więcej niż połowa ludności.

W 1993 roku trzy obozy obecne w Bośni i Hercegowinie, siły bośniackie, siły chorwackie oraz siły serbskie i jugosłowiańskie, starły się ze sobą. Powstają lokalne sojusze wojskowe w opozycji do ogólnej sytuacji, aby utrzymać pozycje, a lokalni przywódcy wojskowi, często z sieci mafijnych, instrumentalizują uchodźców , kontrolując dostawy energii i żywności.

Konflikt między Bośniakami i Chorwatami kończy się na niekorzyść chorwackiej społeczności Herceg-Bośni, kiedy armia Bośni i Hercegowiny przejmuje kontrolę nad północną Bośnią i środkową Bośnią, otaczając chorwacką ludność w miastach Novi Travnik , Vitez , Busovača , Kiseljak , Kreševo lub Žepče , a także część Hercegowiny, przejmując kontrolę nad Konjicem , Jablanicą oraz północną i wschodnią częścią miasta Mostar podczas operacji Neretva 93. Podczas tej operacji wojskowej siły chorwackie zniszczyły stary most Mostar bombardując go, aby odciąć bośniacką linię zaopatrzeniową od linii frontu położonej na prawym brzegu Neretwy i uniemożliwić jakąkolwiek odbudowę zachodniej części miasta. Stary most zostanie odbudowany w latach 2001 i 2004 oraz wymienione w 2005 roku ze starego miasta Mostar jako Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO .

Plik 28 sierpnia 1993wspólnota chorwacka zostaje przekształcona w republikę, ale bez ogłoszenia swojej niezależności od Bośni i Hercegowiny. Rzeczywiście, ta transformacja opiera się na planie negocjatorów pokojowych Davida Owena i Thorvalda Stoltenberga, którzy liczyli na reorganizację Bośni i Hercegowiny w republiki, aby położyć kres konfliktowi . Niemniej jednak Rada Konstytucyjna Bośni i Hercegowiny w Sarajewie dwukrotnie uznała Republikę Herceg-Bośni za nielegalną,14 września 1992 i 20 stycznia 1994.

Zanik

Konflikt chorwacko-bośniacki osiągnął apogeum w 1993 r., A następnie osłabł w 1994 r. Wraz z intensyfikacją negocjacji politycznych i dyplomatycznych pod egidą Stanów Zjednoczonych i nową administracją prezydenta Billa Clintona . Plik23 lutego 1994W Zagrzebiu podpisano zawieszenie broni między generałem Rasimem Deliciem , szefem sztabu armii Republiki Bośni i Hercegowiny , a generałem Ante Roso , szefem Chorwackiej Rady Obrony . A później18 marca 1994, Że umowy Washington są podpisane pomiędzy Chorwatów i Bośniaków , tworząc w ten sposób Federacja Bośni i Hercegowiny przez włączenie Republiki Herceg-Bośni w regionach kontrolowanych przez siły bośniackich . Umowy te umożliwiają sojusz wojskowy między Chorwatami i Bośniakami, którzy następnie odnoszą pierwsze zwycięstwa nad siłami serbskimi i jugosłowiańskimi , a także pozwalają na zaangażowanie sił zbrojnych Chorwacji w Bośni i Hercegowinie. Chorwacka przewaga pozwoliła na ważny postęp i rozbicie armii serbskiej, zmuszając ją do zaprzestania walki i znalezienia rozwiązania politycznego.

Plik 14 grudnia 1995podpisano porozumienia z Dayton , kończące wojnę w Bośni i Hercegowinie, ale zachowujące status quo między federacją Bośni i Hercegowiny a Serbską Republiką Bośni .

Plik 9 marca 1996, parlament Republiki Herceg Bośni głosuje za częściowym przekazaniem swoich funkcji cywilnych władzom bośniackim. Ustanowiono zgromadzenia założycielskie okręgów Federacji Bośni i Hercegowiny w miesiącuMaj 1996rząd Republiki Herceg-Bośni wkracza w fazę włączania do federacji Bośni i Hercegowiny. Plik14 sierpnia 1996, rozpad jest skuteczny, a Republika Herceg-Bośni przestaje istnieć, integrując się z federacją Bośni i Hercegowiny.

Po zakończeniu wojny w Bośni i Hercegowinie Centrum Informacji i Badań w Sarajewie podsumowuje ten konflikt. Według tej organizacji w czasie wojny zginęło lub zaginęło 7762 Chorwatów . Chorwaci zmuszeni do opuszczenia swoich domów w celu schronienia się na terenach pod chorwacką kontrolą, w Chorwacji lub za granicą, liczy około 150 tys. Osób na terenach kontrolowanych przez wojsko Republiki Bośni i Hercegowiny oraz około 200 tys. ludności na obszarach kontrolowanych przez siły serbskie i jugosłowiańskie . Byli przywódcy Republiki Herceg-Bośni, Jadranko Prlić , Bruno Stojić , Slobodan Praljak , Milivoj Petković , Valentin Coric i berislav pušić , zostały oskarżone przez Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii z siedzibą w Hadze w Pays - Niska za zbrodnie przeciwko ludzkości , pogwałcenie konwencji genewskich i zwyczajów wojennych. Dario Kordić i Tihomir Blaškić zostają skazani w pierwszej instancji za zbrodnie przeciwko ludności Bośni. Po ośmiu latach uwięzienia Tihomir Blaškić zostaje zwolniony po odkryciu nowych elementów świadczących o jego niewinności.

Demografia

Republika Herceg-Bośni przegrupowała regiony Bośni i Hercegowiny zamieszkałe głównie przez Chorwatów, ale obejmujące inne społeczności, takie jak Serbowie i Bośniacy . Najczęściej praktykowane religią był katolicyzm i główny język chorwacki .

Odniesienie

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne