Królestwo Lombardii-Wenecji Euganejskiej

Królestwo Lombardzko -Weneckie
Regno Lombardo-Veneto

1815 - 1866

Herb
Mapa Królestwa Lombardii-Wenecji z 1852 roku, z obecnymi granicami państw. Ogólne informacje
Status Monarchia konstytucyjna , posiadanie Cesarstwa Austriackiego 
Stolica Mediolan (1815–1859)
Wenecja (1859–1866)
Język Niemiecki
Zmiana Książka lombardzko-wenecka
Historia i wydarzenia
7 kwietnia 1815 Utworzenie Królestwa Lombardii-Wenecji przez Kongres Wiedeński po zwycięstwie nad Napoleonem I św .
9 czerwca 1815 Austria przyznaje Genua i Liguria do Królestwa Sardynii stanowić stan bufora przeciwko Francji.
1821 Liberalny ruch rewolucyjny: początki zjednoczenia Włoch: „  Risorgimento  ”.
1848 Wiosna ludów  : ruchy rewolucyjne w Europie.
18-22 marca 1848 Pięć dni w Mediolanie  : porażka mediolańskiej rewolucji. Król Sardynii Karola Alberta wypowiedziały wojnę Austrii oraz załącznik Lombardii.
Marzec 1848 - marzec 1849 Pierwsza włoska wojna o niepodległość  : zwycięstwo Austrii nad Królestwem Sardynii i odzyskanie Lombardii.
Kwiecień-lipiec 1859 Druga włoska wojna o niepodległość  : porażka przeciwko koalicji francusko-sardyńskiej. Traktat z Zurychu  : aneksja Lombardii przez Królestwo Sardynii .
Czerwiec-sierpień 1866 Trzecia włoska wojna o niepodległość i wojna prusko-austriacka  : niewydolność przeciwko Prusom i we Włoszech: rozpadzie Związek Niemiecki z Habsburgów i Lotaryngii i utworzenia Konfederacji północnych Niemczech z Hohenzollerna .
23 sierpnia 1866 Traktat praski  : Prusy zaanektowały Królestwo Hanoweru , księstwa Szlezwiku , Holsztyna i Nassau , Hesji-Cassel i Frankfurtu .
12 października 1866 Traktat wiedeński  : Austria sceduje Wenecję na rzecz Francji , która sceduje ją na Włochy .

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Królestwo Lombardzko-Weneckie (w języku włoskim  : Regno Lombardo-Veneto ) jest stan zależy od austriackiego cesarstwa , założona w 1815 roku na Kongresie Wiedeńskim , po upadku cesarza Napoleona I st i upadku królestwa Włoch, które on powstała w 1805 roku .

W 1859 roku , w ramach wojen o zjednoczenie Włoch , królestwo Lombardii-Wenecji Euganejskiej zostało amputowane przez Wiktora-Emanuela II , króla Sardynii z Lombardii , z wyjątkiem prowincji Mantua  ; w 1866 reszta terytorium została zaanektowana przez nowe królestwo Włoch .

Historia królestwa

Klęska Napoleona we Włoszech

Plik 20 sierpnia 1813, Austria wypowiada wojnę Francji , osłabiony przez katastrofalnej kampanii rosyjskiej i opuszczony przez Konfederacji Renu . Stanowi armię do inwazji na Włochy , powierzoną feldmarszałkowi Heinrichowi Johannowi de Bellegarde  ; armia ta została pokonana przez wicekróla Eugène de Beauharnais podczas bitwy pod Mincio le8 lutego 1814.

W ciągu następnych dwóch miesięcy sytuacja Beauharnais znacznie się pogorszyła z powodu:

Ta coraz bardziej niepewna sytuacja zmusiła wicekróla do podpisania kapitulacji królestwa 23 kwietnia w Mantui : opuścił swoją armię, 45 000 uzbrojonych ludzi, zwycięsko w Mincio pod rozkazami Heinricha Johanna de Bellegarde i 27. wyjechał do Monachium . 26 kwietnia austriacki komisarz Annibal Sommariva objął Lombardię w imieniu feldmarszałka Bellegardy, a28 kwietniaMediolan jest okupowany przez 17 000 austriackich żołnierzy.

25 maja Bellegarda rozwiązała regencję Królestwa Włoch, które przestało istnieć i przejęła uprawnienia pełnomocnika komisarza prowincji austriackich we Włoszech w imieniu nowego władcy, cesarza Franciszka I św . 12 czerwca objął stanowisko gubernatora generalnego po przyłączeniu Lombardii do Cesarstwa tego samego dnia.

Geneza królestwa

Według planów zwycięskich mocar upadek Napoleona miał przywrócić sytuację geopolityczną Europy sprzed 1789 r. , Ale skala przemian podboju francuskiego wymagała otwarcia w Wiedniu wielkiego kongresu reorganizacji Europy. .

Austria można bezpośrednio podłączyć ponownie pod zwierzchnictwem terytoriów włoskich, które należały do niego od dawna: Trento , Triest i Gorizia , ale przez cesarskiego dekretu z dnia 7 czerwca Księstwo Mediolanu ( Mediolan , Como , Pavia , Lodi , Cremona ) i Księstwo Mantui, gdzie miało wpływ, a ponadto, zgodnie z traktatem z Campo-Formio ( 1797 ), terytoria byłej Republiki Weneckiej . Przyłączenie do Cesarstwa Austriackiego zostaje przyjęte przez zwycięskie mocarstwa na Kongresie Wiedeńskim w zamian za zrzeczenie się dynastycznych praw Habsburgów nad katolickimi Niderlandami (obecna Belgia i Luksemburg ).

Aby zrozumieć użyteczność tej wymiany dla Wiednia, musimy przypomnieć klasyczny argument Carlo Cattaneo , który zawsze utrzymywał, że z Lombardii-Wenecji Euganejskiej Wiedeń pobiera „jedną trzecią podatku imperium, chociaż stanowi tylko jedną ósmą populacja ”. Giuseppe Martini podsumowuje sytuację: „Rozpoczęto negocjacje wokół problemu Włoch i jak publicznie obiecał kongres wiedeński, poczynając od wielkiego aktu sprawiedliwości, orzekł, że Austria przejmie w posiadanie Mediolan i Mantuę, przejmie państwa weneckie z dodaniem niektórych terytoriów, które na mocy starożytnych porozumień między mocarstwami włoskimi należały przez pewien czas do stanów Parma i Ferrara, nabyłyby ponadto, nie tylko ziemie Valtellina z hrabstwem Bormio i Chiavenna, bardzo dogodne miejsca za rzeczy ze Szwajcarii  ”.

Terytoria Wenecji na wschodnim wybrzeżu Adriatyku są wchłaniane bezpośrednio przez Austrię, podczas gdy z historycznych powodów autonomii Mediolan i Wenecja korzystają z autonomicznego rządu. Austria reorganizuje te terytoria w pozornie autonomiczną jednostkę administracyjną, wybranym rozwiązaniem jest utworzenie jednego królestwa i dwóch rządów, którym nadano nazwę królestwo lombardzko-weneckie.

Nazwę wybiera się po długiej debacie i nie bez wahania. Austriacy i ich sojusznicy nie chcą zachować nazwy, którą wybrał Napoleon, królestwo Włoch. Jest oczywiste, że brana jest pod uwagę lokalizacja Ost und West Italien (wschodnie i zachodnie Włochy) oraz österreichische Italien (austriackie Włochy). Nazwy nadmiernie związane z jedną z dwóch stolic są odrzucane, w szczególności dlatego, że Mediolan i Wenecja nigdy nie były zjednoczone pod wspólną koroną od upadku królestwa Lombardii i nie ma terminu, który określałby dwa zjednoczone terytoria. Dlatego wybieramy nazwę mającą na celu stymulowanie zbliżenia między populacjami lombardzkimi i weneckimi, ale która jednocześnie pokazuje całą sztuczność nowego administracyjnego stworzenia.

Stworzenie królestwa

Plik 7 kwietnia 1815ogłoszono konstytucję państw austriackich we Włoszech w celu utworzenia nowego Królestwa Lombardii-Wenecji Euganejskiej . Ustanowiono to na podstawie Traktatu Wiedeńskiego, który obejmuje terytoria Księstwa Mantui , Dogado , Domini di Terraferma („ suchy ląd”) Republiki Weneckiej, a Valtellina należy już do Republiki trzech lig , oraz część regionu Ferrary , podczas gdy Stato da Màr („państwo morza”), należące do Serenissimy, jest wyłączone, ponieważ jest bezpośrednio przyłączone do terytoriów Cesarstwa, a także Księstwa Parmy .

Królestwo zostało powierzone François I er , cesarzowi Austrii i królowi Lombardii-Wenecji. Król-cesarz rządzi przez wicekróla w osobie brata cesarza, arcyksięcia Rainiera Austrii ( 1783 - 1853 ), którego siedziba znajduje się w Mediolanie i Wenecji.

Lombardia i Veneto , które są oddzielone przez Mincio , każdy ma ich własny rząd o nazwie Rada rządowych ( Consiglio di Governo ) powierzone gubernatora i odrębne administracje powiedzieć zgromadzenia ( Congregazioni Centrali ), których samorząd zależą zgromadzenia prowincjonalne ( Congregazioni Provinciali ) i kongregacje gminne ( Congregazioni Municipali ).

Uprawnienia gubernatora, za pośrednictwem rady rządu, są dość ważne i obejmują cenzurę, ogólne zarządzanie majątkiem i podatki bezpośrednie, zarządzanie szkołami, roboty publiczne, powoływanie i kontrolowanie kongregacji prowincjonalnych. Armia cesarska zapewnia w tych latach porządek publiczny.

Administracja finansowa i policyjna zostaje odjęta od rady rządowej i jest zależna bezpośrednio od cesarskiego rządu Wiednia, który działa za pośrednictwem sędziego izby ( Magistrato camerale ) (góra Lombardii, waluta, loteria, zarządzanie finansami, kasjer, produkcja tytoniu i materiałów wybuchowych, urzędy skarbowe i skarbowe, drukarnia królewska, nadleśnictwa i agencja solna), biuro rachunkowe i oddział policji.

Zwracając uwagę na ważną centralizację władzy w rękach namiestnika mianowanego przez Wiedeń i rządu cesarskiego, rozumiemy marginalną rolę wicekróla sprowadzonego do reprezentacji, tego ostatniego, który jest teraz okazałym pałacem, w którym mieści się jego dwór.

Marginalizacja miejscowej szlachty

Wszystkie inne urzędy w królestwie są wynikiem nominacji królewskiej i nigdy nie są elekcyjne. W dużej mierze powierzone są Austro-Niemcom, jak to ma miejsce w przypadku gubernatorów, najczęściej oficerów stacjonujących we Włoszech, chociaż armia austriacka szanuje niejednorodny skład populacji imperium i wicekróla.: Nie-Włosi cieszą się niemal absolutną kontrolą nad życie królestwa. Słowa na spotkaniu w 1832 roku pomiędzy Paolo de Capitani , szlachcica Lombard i Metternicha zasłynął: „Co jest potrzeba, aby wszystkie ważnych stanowisk zajmowanych przez Tyrolczyków lub przedmiotów z innych województw? ”.

Dla miejscowych, włoskich „patrycjuszy” pozostaje tylko administracja kongregacji prowincjalnych i miejskich, a więc drugorzędne stanowiska. Na przykład kongregacje gminne zajmują się budynkami komunalnymi, kościołami parafialnymi, drogami wewnętrznymi, pensjami pracowników miejskich i straży miejskiej.

Dopełnieniem całości jest kodeks cywilny i karny 1 st styczeń +1.816 zakazujące jakiejkolwiek włoskiej interwencji, nawet za pomocą porad rządowych.

Wewnętrzna słabość królestwa

Połączenie dwóch prowincji nie zadowala mediolańczyków, których stosunki gospodarcze skierowane są w stronę portu w Genui, który następnie podlega królestwu Piemontu-Sardynii, podczas gdy Cesarstwo Austriackie chciało rozbudować port w Trieście (zamiast dekadenckiej Wenecji ). wylot nad Morzem Adriatyckim . Mediolan oskarży Wiedeń, ale niesłusznie, o opóźnianie połączenia kolejowego Wenecja-Mediolan, a tym samym o izolowanie Lombardii.

Dla poddanych lombardzkich i weneckich to nowe królestwo jawi się jak „komedia”, zdając sobie sprawę, że władzę powierzono wiedeńskiemu rządowi podległemu austriacko-niemieckiemu. „Niemcy” są wszechobecni i pozbawiają „patrycjuszy” i włoskich intelektualistów stanowisk, które w prawdziwie autonomicznym królestwie należałyby do nich z mocy prawa.

Ta kontrola Austrii jest dla Włochów pogorszeniem sytuacji w porównaniu z byłym królestwem Włoch. W rzeczywistości na jej czele stał francuski król (Napoleon) i wicekról ( Eugène de Beauharnais ), który uczynił go protektoratem Paryża, ale który cieszył się prawie całkowitą autonomią administracyjną kraju, z armią narodową złożoną z wielu włoskich oficerów.

Ostatecznie wydaje się, że rząd austriacki nie przestrzega tradycyjnych praw Lombardii i Wenecji Euganejskiej, a zatem nie ma żadnej legitymacji. Te względy leżą u podstaw trwałej niestabilności co najmniej do 1820 r. Oraz wielkiej więzi elity i ludności podczas wojny wyzwoleńczej .

Upadek i koniec królestwa

W dniu 18 marca -22 marca 1848pod koniec pięciu dni spędzonych w Mediolanie Austriacy zostali wypędzeni ze stolicy Lombardii i Wenecji . Dwie rady rządowe zostają zastąpione odpowiednio przez samozwańczy Rząd Tymczasowy Lombardii oraz przez ustanowienie Republiki Świętego Marka .

Plik 9 sierpnia 1848z zawieszenia broni podpisanego przez Salasco następującym austriackiego zwycięstwa lipca 24 - 25 w Custoza nad Sardynii wojsk , pierwsza faza pierwszej wojny końcach niepodległościowych: Milan jest reoccupied i tymczasowy rząd Lombardii rozpuszcza. 22 -23 marca 1849, Charles-Albert Sardynii ponownie pokonany w bitwie pod Novara , który abdykuje na rzecz Victor-Emmanuel II . Po 24 sierpnia , po długim oblężeniu, Wenecja poddał również do Austriaków.

Królestwo Lombardzko-Weneckie przetrwało utratę Lombardii (z wyjątkiem Mantui ) po drugiej wojnie o niepodległość w 1859 r., A następnie definitywnie zniknęło w 1866 r . Pod koniec trzeciej wojny o niepodległość .

Królowie, namiestnicy i namiestnicy

Kings Viceroys Wicekrólowie prowadzili królestwo przez gubernatorów lub podążających za nimi poruczników

Lokalna administracja

Dwa rządy Lombardii i Wenecji Euganejskiej są podzielone na siedemnaście prowincji. Każda prowincja jest administrowana przez delegację prowincjalną utworzoną po raz pierwszy1 st luty +1.816.

Prowincje Lombard

Prowincje weneckie

Każda prowincja jest podzielona na okręgi, 127 w Lombardii i 91 w Wenecji Euganejskiej. Każdy powiat jest podzielony na gminy, podstawową jednostkę administracji publicznej. Pod względem ludności gminy dzielą się na trzy klasy;

Organizacja sądownicza

Każda stolica prowincji jest siedzibą sądu pierwszej klasy, podczas gdy w dwóch ośrodkach regionalnych w Mediolanie i Wenecji znajdują się dwa sądy apelacyjne. Na szczycie systemu znajduje się Senat, królewski sąd kasacyjny z siedzibą w Weronie .

Język królestwa

Oficjalnym językiem królestwa jest włoski , język, którego uczy się w szkole podstawowej, która jest obowiązkowa i bezpłatna dla wszystkich dzieci królestwa. Ludność posługiwała się zazwyczaj lokalnymi językami: lombardzkim , weneckim , friulskim i ladyńskim . Ludność składająca się z 2% mniejszości językowej stanowiła niemiecka w prowincjach Vicenza , Belluno i język słoweński w prowincji Udine .

Źródła

Bibliografia

  1. Aneksja proklamowana legalnie 12 czerwca 1814 r. Przez Heinricha Johanna de Bellegarde
  2. Carlo Cattaneo: Dell'insurrezione di Milano nel 1848 e della successiva guerra , Lugano, Tipografia della Svizzera Italiana, luty 1849
  3. Storia d'Italia continuata da quella del Botta dall'anno 1814 al 1834: pierwsza część 1814-22
  4. Księstwo Parmy powierzono Marie Louise Austrii , drugiej żony Napoleona I er i córką cesarza Franciszka I st Austrii
  5. Francesco Arese , La Lombardia e la politica dell'Austria , Lombard Historical Archive, LXXVIII
  6. François Fejtő , Requiem dla zmarłego imperium , Perrin, kolekcja tempus 2014 s.  138
  7. Obejmuje okręgi wyborcze Saronno , Busto Arsizio i Gallarate, które weszły do prowincji Varese w 1927 roku .
  8. Obejmuje Valcamonica, która weszła do prowincji Brescia w 1861 roku .
  9. Obejmuje okręg wyborczy Varese, który nadał prowincji Varese w 1927 r. I dużą część obecnej prowincji Lecco utworzonej w 1992 r .
  10. Obejmuje dystrykt Crema, który stał się prowincją Cremona w 1861 roku .
  11. Obejmuje okręg wyborczy Abbiategrasso, który wszedł do prowincji Mediolan w 1861 r., Z wyłączeniem Lomelline i Oltrepo, które należały wówczas do Królestwa Sardynii .
  12. Obejmuje lewą deltę Padu , prowincję Rovigo od 1866 roku .
  13. wyłączeniem dolin ladyńskich w epoce tyrolskiej .
  14. Obejmuje obecną prowincję Pordenone utworzoną w 1968 roku, ale z wyłączeniem dolin Tarvisio w tamtym czasie w Carniola .

Bibliografia

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne