Arcyksiążę

Arcyksiążę
Przykładowy obraz artykułu Arcyksiążę
Herb arcyksiążąt Austrii.

Korona arcyksięcia.
Tytuł Wasza Cesarska Wysokość
kreacja 1358
Przenoszenie Dziedziczny
Siedzenie na Arcyksięstwo Austrii
Rodzaj Tytuł austriackiej szlachty i Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Pierwszy posiadacz Zintegrowany ze szlachtą cesarstwa w 1453 roku
Uchylać 31 października 1918
Wygaśnięcie Zawsze noszona

Arcyksiążę ( niemiecki  : Erzherzog ), kobiece  : arcyksiężniczka ( Erzherzogin ), to książęcy tytuł zarezerwowany jedynie dla władców z Arcyksięstwo Austriackie od 1453 aż do 1918 roku . Od 1486 roku , wszyscy wybrani królowie Rzymian i cesarzy z Cesarstwem z Habsburgów i Habsburg-Lorraine nosić ten tytuł dziedzicznego szlachectwa , a także cesarzy Austrii od 1804 roku .

W odniesieniu do różnych krajów monarchii habsburskiej panujący książęta otrzymali tytuł arcyksięcia. Po sankcji pragmatycznej z 1713 r. Przyznawano go wszystkim książętom i księżniczkom, niezależnie od działalności rządu.

Austria

Tytułowy arcyksięcia ( archidux ) jest tworzony poprzez privilegium Maius z 1358 / 1359 , dokument kutej Duke Rudolf IV Austrii . Początkowo dokument ten ma na celu wyznaczenie władcy Austrii w celu zrównania go z siedmioma książętami-elektorami ( Kurfürsten ) określonymi w Złotej Bulli z 1356 roku . Trzy świeckie kleryka wyborcy z Moguncji , Kolonii i Trewiru były jednocześnie archchancellors w Niemczech , Włoszech i Galii . Przyjmując Złotą Bulli, cesarz Karol IV zignorował żądania Habsburgów, najwyraźniej odmawiając uznania nowego tytułu.

Roszczenia arcyksięcia uchwalili władcy wewnętrznej Austrii : stąd od 1414 roku Ernest z wewnętrznej Austrii , a następnie jego syn Fryderyk V Habsburg , którego tytuł arcyksięcia był używany w praktyce przez prawie pół wieku.

Bratanek Rudolfa, Ernest de Fer , władca wewnętrznej Austrii , jako pierwszy całkowicie jednostronnie użył tytułu arcyksięcia w dokumentach kancelaryjnych z 1414 roku . W połączeniu z posiadaniem dziedzicznych terytoriów Habsburgów nabiera pełnego znaczenia w kontekście konfliktu z rywalizującą dynastią Luksemburgów , książętami-elektorami jako królami Czech . Syn Ernesta, Fryderyk III , zjednoczył wszystkie księstwa austriackie i został wybrany na króla Rzymian w 1440 roku . W 1453 roku usankcjonował ten Privilegium Maius przez nadanie charakteru prawnego na arcyksiążęcej tytule, dla siebie i swoich potomków; jego uczeń Władysław jest pierwszym księciem, któremu oficjalnie nadano tytuł Archdux Austriae .

Od tego czasu wszyscy członkowie rodu Habsburgów posiadali tytuł arcyksięcia lub arcyksiężnej Austrii , z kwalifikacjami cesarskiej i królewskiej wysokości. Noszą także tytuły księcia lub księżniczki królewskiej Węgier i Czech (w języku niemieckim Königlicher Prinz (essin) von Ungarn und Böhmen ).

Pierwotnie nosił go tylko głowa tego domu, która nie ma jeszcze królewskich koron Węgier i Czech ani cesarskiej korony Świętego Cesarstwa Rzymskiego .

Tytuł traci moc z dniem 31 października 1918przez nową republikę austriacką . W tym czasie arcyksięciem Austrii był Otto z Habsburga-Lotaryngii . Od 2007 roku tytuł nosił jego najstarszy syn Charles de Habsbourg-Lorraine .

Gdzie indziej

Arcyksiążęta są również w Austrazji (za Dagoberta I er ), w Lotaryngii i Brabancji .

Zobacz też

Powiązane artykuły