Po

Po
Rysunek
Widok z Padu w kierunku Turynu.
Mapa.
Mapa dorzecza Padu.
Charakterystyka
Długość 652  km na południowy
miska 71 057  km 2
Basen zbiorczy Dorzecze Po
Średni przepływ 1560  m 3 / s (usta)
Dieta Pluvio-nival
Kierunek
Źródło Pian del Re
· Lokalizacja Monte Viso , Crissolo , Piemont , Włochy
· Wysokość 2022  m²
· Szczegóły kontaktu 44°42′02″N, 7°05′55″E
Usta adriatycki
· Lokalizacja Porto Tolle , delta Padu , Wenecja Euganejska , Włochy
· Szczegóły kontaktu 44 ° 58 ′ 12 ″ N, 12 ° 32 ′ 49 ″ E
Geografia
Przekraczane kraje Włochy
Regiony Piemont Lombardia Emilia Romagna Wenecja Euganejska

Fikcyjna flaga Emilia-Romania
Główne miejscowości Turyn , Cremona , Plaisance , Ferrara

Po (w Włoski  : Po , / p ɔ /  ; w języku łacińskim  : Padus ) jest najważniejszym włoska rzeka zarówno przez jego długości, 652 kilometrów, przez jego przepływu maksymalnego, 10 000  m 3 / s Pontelagoscuro lokacji na terytorium gminy Ferrara , jedynie przez jej dorzecze hydrograficzne, które obejmuje 71 057  km 2 , czyli jedną czwartą terytorium Włoch. Po Basin rozciąga się także częściowo w Szwajcarii oraz (w mniejszym stopniu) we Francji.

Etymologia

Rzeka została po raz pierwszy nazwana przez Greków Ἠριδανός Ēridanós , nazwa, która odnosi się do mitycznej rzeki wpadającej do Oceanu. W Ligurians nazwać Bodinkòs , nazwa pochodzące od indoeuropejskiego korzenia (* bhedh - / * bhodh -), co oznacza, aby kopać .

Łacińska nazwa Padus najprawdopodobniej wywodzi się z tego samego rdzenia. Według innej hipotezy pochodzi od celto-liguryjskiego słowa pades , słowa oznaczającego żywicę z odmiany dzikiej sosny obfitującej u jej źródła.

Wreszcie obecna nazwa Pô wywodzi się ze skrótu z Padus . W kilku językach europejskich, zwłaszcza słowiańskich ( czeski , słowacki , polski , słoweński , serbski , chorwacki ), a także w rumuńskim , rzeka nadal nazywa się Pad .

Geografia

Padu bierze swoje źródło w Pian del Re na terenie gminy Crissolo u podnóża Monte Viso , na 2,022 metrów nad poziomem morza, w zachodnich Alpach w Piemoncie i wpada do Morza Adriatyckiego , tworząc rozległą deltę z 380  km 2 zaczynając od Ferrary , gdzie Pad dzieli się na trzy gałęzie: Główny Pad (na północ od Ferrary), z Ferrary en Po de Volano i Po di Primaro (lub Primaro lub Po morto di Primaro ), tworząc deltę Padu .

Główny PO jest podzielony na pięć wtórnych ramion:

Jego średnie natężenie przepływu w ujściu wynosi 1560 m 3 / s.

Przecina w szczególności cztery stolice prowincji: Turyn , Cremona , Piacenza i Ferrara .

Dorzecze Po

Dorzecze Padu obejmuje 3200 gmin i siedem regionów: Piemont , Dolina Aosty , Liguria , Lombardia , Veneto , Emilia-Romania i Autonomiczna Prowincja Trydent . Obejmuje dużą część niziny Padu , najbogatszego regionu we Włoszech. Dorzecze Padu jest domem dla szesnastu milionów mieszkańców. Jest to kluczowy element włoskiej gospodarki, który stanowi 40% PKB kraju, 37% przemysłu, 46% miejsc pracy, 55% produkcji zwierzęcej, 35% produkcji rolnej i 48% zużycia energii elektrycznej.

Hydrologia

Po jest zasilany przez 141 dopływów .

Średni miesięczny przepływ (wm 3 / s)
Stacja hydrologiczna: Pontelagoscuro

Główne dopływy

Wyspa

Gospodarka

Nawigacja na Po

Przez pewien czas Pad był najważniejszym szlakiem komunikacyjnym między Adriatykiem a północno-zachodnią częścią kraju. Od starożytności dotarliśmy do serca Lombardii , przewożąc ludzi i towary. Z biegiem czasu ruch nasilił się, obejmując również Ticino , Mincio , Addę i całą sieć sztucznych kanałów wybudowanych od średniowiecza do współczesności.

Rzekę w obu kierunkach przecinały coraz liczniejsze i ważniejszych rozmiarów łodzie. Zejście było w wielu przypadkach problematyczne i w celu utrzymania drogi często oprócz wioseł i dyszla zostawiano łańcuchy leżące na dnie rzeki. Do wzniesienia rzeki, oprócz żagli, użyliśmy zaprzęgów koni, osłów, wołów, a nawet ludzi. Przewoźnik używał również dużego drąga do pchania, sam chodził w górę iw dół łodzi od przodu do tyłu.

Łodzie różnych typów ( bucentaure , barka , rascone, magaine, bullhead, burchi) różniły się wielkością, ale wszystkie miały podniesiony dziób i płaskie dno, co pozwalało im pływać po płyciznach.

Obecnie Pad jest żeglowny na odcinku 389 km od ujścia Ticino do morza, a od Cremony do morza czynne są komercyjne usługi nawigacyjne (292 km).

Fabuła

Po jest czasami utożsamiany z Eridanus z mitologii greckiej, rzeką, w której Faeton , syn Heliosa (Słońca) i Clymene , został zrzucony przez Zeusa podczas jazdy - powodując wiele szkód! - rydwan ojca po niebie ...

W średniowieczu Pad stał się jednym z głównych szlaków handlowych między Wenecją a miastami północnych Włoch. Również wzdłuż Padu doszło do kilku starć zbrojnych między miastami a panami regionu.

W epoce renesansu rzeka była łącznikiem pomiędzy seigneurami zainstalowanymi na jej biegu, takimi jak Mantua i Ferrara , środkiem transportu, źródłem zysków, ale także linią obrony przed potężnymi sąsiadami tych brygad, którzy byli jej winni to jest zasadnicza pozycja strategiczna w wojskowym i dyplomatycznym kontekście Włoch w tamtym czasie.

Na początku XVII -tego  wieku, doges zaniepokojenie zamulenia ich laguny, czy zmienić bieg Padu w kierunku południowo-wschodnim.

katastrofa ekologiczna 2010

ten 24 lutego 2010Doszło do największej katastrofy ekologicznej w historii rzeki. Miliony litrów ropy i węglowodorów przedostały się do Padu przez Lambro , jeden z jego dopływów. Według WWF ten wyciek ropy trwał 5 dni i nie jest wykluczone, że część ropy dotarła do Morza Adriatyckiego.

W nocy z 22 do 23 lutegosabotowano trzy zbiorniki na ropę w nieczynnej fabryce Lombarda Petroli w Villasanta koło Monzy . Według szacunków od 2000 do 3000 m 3 zanieczyszczeń najpierw wlało się do Lambro i skierowało się w stronę Po. Natychmiastowe uruchomienie systemów alarmowych, straż pożarna, służby ochrony ludności i ARPA (Regionalna Agencja Ochrony Środowiska) stanowią przeszkodę w zapobieganiu rozlewowi ropy w Padu.

Pomimo wysiłków podejmowanych przez całą noc, wyciek ropy dotarł do Padu w pobliżu Plaisance w dniu24 lutego późny ranek.

Według WWF, wyciek może potencjalnie dotrzeć do Morza Adriatyckiego na 1 st marca, z katastrofalnymi skutkami dla delikatnego ekosystemu delty . Aby uniknąć tych skrajności, grupa zadaniowa składająca się ze strażaków, ochrony cywilnej, państwowego korpusu leśnego i inżynierów ARPA umieściła wzdłuż Padu materiał chłonny o długości stu metrów, aby zatrzymać ropę. Operacja ta zakończyła się sukcesem i większość oleju została zachowana. Tylko niewielka część ropy mogła dotrzeć do morza, gdzie wyparowała pod wpływem słońca i wiatru.

Wreszcie wpływ ropy na ekosystem Padu był mniejszy niż w przypadku Lambro, gdzie ropa rozlała się bezpośrednio.

W sztuce

Uwagi i referencje

  1. (it) Fabio Romanoni , „  Guerra e navi sui fiumi dell'Italia settentrionale (secoli XII- XIV) – Archivio Storico Lombardo, CXXXIV (2008).  » , Archivio Storico Lombardo ,2008( przeczytaj online , konsultacja 27 marca 2019 r. ).
  2. Sophie Cassagnes-Brouquet, Bernard Doumerc, Les Condottières, Kapitanowie, książęta i patroni we Włoszech, XIII-XVI wiek , Paryż, Ellipses ,2011, 551  s. ( ISBN  978-2-7298-6345-6 ) , (strona 180)
  3. (w) AFP i The Canadian Press , „  Wyciek ropy zagraża włoskiej rzece Pad  ” , CBC News ,24 lutego 2010( przeczytaj online , konsultacja 20 czerwca 2014 r. ).
  4. W żyłach ta rzeka srebra. Dario Franceschiniego. Gallimarda. Kolekcja L'Arpenteur. Paryż, 2008. ( ISBN  978-2-07078614-5 ) .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne