Ticino (Ticino) | |
Ticino w Sesto Calende . | |
Kurs Ticino ( mapa interaktywna ) | |
Charakterystyka | |
---|---|
Długość | 280 km |
Basen | 6598 km 2 |
Umywalka zbiorcza | Po |
Przepływ średni | 79,4 m 3 / s ( Bellinzona ) Przepływ z Ticino do Bellinzony , 2008, FOEN. |
Dieta | pluvio-nival |
Zajęcia | |
Źródło | Masyw Saint-Gothard |
Lokalizacja | Przełęcz Nufenen |
· Wysokość | 2480 m |
· Informacje kontaktowe | 46 ° 28 ′ 37 ″ N, 8 ° 23 ′ 16 ″ E |
Zbieg | Po |
Lokalizacja | Na południowy wschód od Pawii |
· Wysokość | 54 m |
· Informacje kontaktowe | 45 ° 08 ′ 34 ″ N, 9 ° 14 ′ 15 ″ E |
Geografia | |
Kraje skrzyżowane |
Szwajcaria Włochy |
Kanton szwajcarski | Ticino |
Region Włoch | Lombardia |
Ticino (włoski: Ticino ) to rzeka szwajcarski południowej i Włochy na północ, dopływ lewego brzegu Padu .
Etymologia łacińskiej nazwy : Tīcīnus jest nieznana, ale prawdopodobnie miałaby ona pochodzenie celtyckie . Zresztą to właśnie ta rzeka dała nazwę tej samej miejscowości .
280 km długości , zaczyna Ticino w Szwajcarii północno-wschodniej części przełęczy Nufenen w masywie Saint-Gothard , na granicy kantonów z Valais i Ticino , który wziął swoją nazwę. Sukcesywnie nawadnia dolinę Bedretto , Leventinę , dolinę Riwiery i równinę Magadino, zanim wpłynie do jeziora Maggiore .
Przy wyjściu z jeziora , między Sesto Calende i Castelletto sopra Ticino , rozpoczyna swój 110- kilometrowy kurs włoski , przecinając równinę Padu aż do jej ujścia do rzeki Pad w pobliżu mostu Becca. Przecina prowincje Varese , Novara , Mediolan i Pavia , po podlaniu miasta Pavia . Różnica wysokości między jeziorem Maggiore a Po wynosi 130 m .
Wyspa Giornico jest naturalna wyspa w Ticino, podłączony do pobliskiej wsi Giornico dwóch średniowiecznych mostów.
Dział wodny Ticino, który obejmuje jezioro Maggiore, ma powierzchnię 6598 km 2 , z czego 3 369 km 2 na terytorium Szwajcarii i 3229 km 2 na terytorium Włoch.
W Szwajcarii Ticino jest ważnym źródłem energii elektrycznej .
Na terytorium Włoch ma duże znaczenie dla nawadniania. Cavour kanał jest zasilany przez jego wodach. Sieć kanałów irygacyjnych została zapoczątkowana w średniowieczu . Dziś nawadnia około 400 000 hektarów w prowincjach Mediolan, Pavia, Novara i Vercelli .
Przepływ rzeki waha się znacznie, od co najmniej 30 m 3 / S, oraz maksymalnie do ponad 900 m 3 / s wiosną i jesienią. Ponadto 80% wody jest kierowane do kanałów irygacyjnych i objazdów. Główne dno jest jednak uzupełniane w sposób naturalny na południe od Turbigo przez wodę reanimacyjną.
Na jego włoskim kursie przepływ jest regulowany przez konsorcjum Ticino ( Consorzio del Ticino ), stowarzyszenie zrzeszające wszystkich użytkowników, zarówno rolniczych, jak i przemysłowych. Regulacja odbywa się przez zaporę Miorina, położoną 3 km poniżej ujścia jeziora Maggiore. Konsorcjum ma możliwość zróżnicowania wysokości zbiornika wodnego w granicach od - 0,50 m do + 1,00 m wokół zera hydrometrycznego (które znajduje się na wysokości 193,016 nad poziomem morza), mierzonego areometrem Sesto Calende .
Powyżej progu + 1,00 m nadmiar wody wpływa bezpośrednio do Ticino przez groblę Porto Torre (znajdującą się poniżej tamy Miorina), która została obliczona w zależności od najsilniejszych powodzi.
Włoski bieg Ticino jest całkowicie chroniony przez dwa parki przyrody, które razem tworzą największy naturalny park rzeczny w Europie . To jest o :
Te wyloty Dolnego Ticino przedstawiają się następująco:
Brzegi Ticino były scena zwycięstwa dla Hannibal podczas II wojny punickiej ( 218 pne ), w 1848 roku pierwszego ruchu Piemontu armii przeciwko Austrii , które podpisały. Początku Risorgimento , pierwsza włoska wojna niezależności.